Εκδηλώσεις-Δραστηριότητες για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Κυριακή Φαρδή, Αρίστη Δωδοπούλου

Αναγνώσεις βιβλίων παιδικής λογοτεχνείας, εικαστικές κατασκευές, παρατήρηση φωτογραφιών και βίντεο (ντοκουμέντα), τραγούδια κ.ά. ήταν μερικές από τις δραστηριότητες που εφαρμόστηκαν στο νηπιαγωγείο μας με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου. Τα παιδιά γνώρισαν χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής, διερεύνησαν το νόημα των γεγονότων της βραδιάς του Πολυτεχνείου, συνέδεσαν τα γεγονότα με έννοιες όπως η δημοκρατία, η ειρήνη, η ελευθερία.

ARMENIAKOU_H_KURA_DHMOKRATIA

FAKINOU_NTENEKEDOUPOLH

 Η “Ντενεκεδούπολη” και Η “κυρά-Δημοκρατία”

Εάν θέλετε να ακούσετε την μουσική ιστορία της “Ντενεκεδούπολης” πατήστε εδώ.

πολυτεχνείο5

Η γραμμή του χρόνου και το “νήμα” που ενώνει τα γεγονότα.

(Τοποθέτηση γεγονότων σε σειρά. Επιλέγονται τα ιστορικά γεγονότα που συσχετίζονται με τις εθνικές γιορτές, την γέννηση οικείων προσώπων, την γέννηση των παιδιών και το σήμερα. Το “νήμα του χρόνου” ξετυλίγεται πάνω στην γραμμή του χρόνου και δημιουργείται μια αφήγηση σαν παραμύθι και παιχνίδι που συνδέει τα γεγονότα και τα βάζει σε σειρά. Το νήμα κόβεται πριν και μετά από τα πρώτα και τα τελευταία γεγονότα έξω από την γραμμή του χρόνου για να φανεί ότι ο χρόνος δεν ξεκινάει από κάπου, ούτε σταματάει κάπου. Τα γεγονότα επισημαίνονται με κουκίδες διαφορετικού χρώματος για να γίνει η διάκριση ανάμεσά τους).

πολυτεχνείο8Το “κανόνι της αγάπης” (που πετάει λουλούδια και καρδιές, ομαδική εργασία)

και

τα περιστέρια της Ειρήνης (ατομικές εργασίες)

Πολυτεχνείο1Πολυτεχνείο2

πολυτεχνείο3πολυτεχνείο4

Η ποίηση στο νηπιαγωγείο μας

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Με αφορμή το θέμα για την ειρήνη, η νεραϊδούλα της ποίησης η Ερατούλα έφερε στο νηπιαγωγείο μας το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου “Ειρήνη”. Αυτό είναι το πρώτο ποίημα που έφερε η νεραϊδούλα της ποίησης για την φετινή σχολική χρονιά (για να δείτε το ποίημα πατήστε εδώ, για να δείτε την διαδικασία εκπαιδευτικής αξιοποίησης του ποιήματος στο νηπιαγωγείο πατήστε εδώ).

Επίσης, τα παιδιά δημιούργησαν το δικό τους ποίημα για την ειρήνη. Σας το παρουσιάζουμε με μια σχετική κωδικοποίηση: για κάθε στίχο που λέει ένα παιδί υπάρχει ένας αριθμός τον οποίο μπορεί να αναγνωρίσει μόνο το παιδί και να διακρίνει τα λόγια του ανάμεσα στων άλλων (για παράδειγμα π1 για το παιδί με αριθμό 1 κ.ά.)

“Ειρήνη είναι”

Μια νεραϊδούλα που βάζει τις άγριες φωνές απ’ τα παιδιά μέσα στα κουτιά, για να μην φωνάζουν και πονέσει η φωνή τους και τ’ αυτιά τους (π21)

Μία έξυπνη νεραϊδούλα (π3)

Να καθόμαστε όμορφα στο σπίτι μας (π12)

Να πηγαίνω στο νηπιαγωγείο (π9)

Όταν έχω κάποιο φίλο (π5)

Όταν κάνουμε μαζί με τον φίλο μας μπάνιο στη θάλασσα (π1)

Όταν τρώμε κουλουράκι με τις φίλες μας (π4)

Ειρήνη είναι όταν πάμε με την μαμά βόλτα στις κούνιες (π17)

Όταν παίζουμε έξω στην αυλή (π7)

Ειρήνη είναι όταν παίζουμε παζλ (π14)

Όταν παίζω με τους φίλους μου (π13)

Όταν διαβάζουμε παραμύθια ωραία (π19)

Όταν πηγαίνουμε στον παιδότοπο με τους φίλους μας (π10)

Ειρήνη είναι όταν πηγαίνω με την ξαδέρφη μου είναι η ειρήνη (π20)

Ειρήνη είναι όταν πηγαίνουμε μαζί με την αδερφή μας βόλτα στο πάρκο (π8)

Ειρήνη είναι όταν η εξαδέρφη μας έχει γενέθλια και της φέρνουμε ένα δωράκι (π18)

Όταν παίζουμε με τους φίλους μας (π15)

Ειρήνη είναι όταν πάμε με τον φίλο μας στο χιόνι και διασκεδάζουμε (π16)

Ειρήνη είναι όταν διαβάζουμε ένα παραμύθι τον Μόγλη στο σπίτι μας (π6)

 

20151106_133532

Η νεραϊδούλα της ποίησης η Ερατούλα που παίρνει το όνομά της από την Μούσα Ερατώ και μας έφερε τον Γ. Ρίτσο στο νηπιαγωγείο μας.

“Βάζουμε όλοι ένα χεράκι για την ειρήνη”

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή.

Τις μέρες προς το τέλος του Οκτώβρη μιλάμε στα νηπιαγωγεία για τον πόλεμο του 1940, την αντίσταση των Ελλήνων και τους αγώνες τους για την ελευθερία.

Στο πλαίσιο αυτής της θεματικής μπορούμε, επίσης, να μιλήσουμε για τις αρνητικές συνέπειες του πολέμου και για την σημασία και την αξία της ειρήνης.

Αφού, λοιπόν, έγιναν οι αναφορές στην εποχή και στα γεγονότα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου διαβάσαμε και συζητήσαμε το βιβλίο “Ο μικρός στρατιώτης” μέσα από το οποίο τα παιδιά γνώρισαν τις συνέπειες του πολέμου (απώλεια, καταστροφή, τραύματα κ.ά.)

154462-big

Σε επόμενη δραστηριότητα αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το δικό μας μήνυμα για την ειρήνη και να το γράψουμε σε μια μεγάλη αφίσα. Έτσι, πήραμε χαρτί του μέτρου και τα παιδιά ακούμπησαν το ένα δίπλα στο άλλο τα χεράκια τους, στη συνέχεια τα χρωμάτισαν με κηρομπογιές, και στο τέλος γράψαμε στο κέντρο το μήνυμά μας: “Βάζουμε ένα χεράκι για την Ειρήνη”.

Όση ώρα τα παιδιά ζωγράφιζαν το ένα μετά το άλλο τα χεράκια τους διαβάζαμε και συζητούσαμε με τα άλλα παιδιά-που περίμεναν την σειρά τους για να ζωγραφίσουν-την “Ειρήνη” του Αριστοφάνη (διασκευή: Σοφία Ζαραμπούκα). Αυτή η παράλληλη δραστηριότητα έγινε με αφορμή την αναφορά ενός παιδιού στο βιβλίο κατά την διάρκεια της ζωγραφικής της αφίσας. Από την αφήγηση και την συζήτηση αυτού του βιβλίου, τα παιδιά αποκόμισαν, ακόμη, ένα μήνυμα: ότι για να έρθει η ειρήνη χρειάζεται δουλειά, αφού ο Τρυγαίος καλεί όλους τους Αθηναίους να πάρουν τα εργαλεία τους (φτυάρια, αξίνες κ.ά.) και να τραβήξουν την μεγάλη πέτρα, ώστε να απελευθερωθεί η ειρήνη από την σπηλιά που την είχε κρύψει ο πόλεμος.

5b9f79d1-3b7d-49eb-adf1-41196116794c_9

Η αφίσα με το δικό μας μήνυμα για την ειρήνη:

Αφίσα ειρήνης5

Λεπτομέρειες από την αφίσα:

Αφίσα ειρήνης 2

Αφίσα ειρήνης1

Στο τέλος των δραστηριοτήτων για την ειρήνη τραγουδήσαμε και ένα σχετικό τραγούδι. Για να το ακούσετε πατήστε εδώ.

Η σχηματοχρωματοχώρα

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Με αφόρμηση εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα σχήματα και τα χρώματα, τα παιδιά δημιούργησαν μια δική τους αφήγηση, την εικονογράφησαν και γνώρισαν έργα του Πάμπλο Πικάσο, μεγάλου κυβιστή ζωγράφου (στις φόρμες αυτών των έργων είναι ευδιάκριτα τα σχήματα).

1) “Η ιστορία της Σχηματοχρωματοχώρας”,

όπως την αφηγήθηκαν τα παιδιά με την μέθοδο της δημιουργικής γραφής:

Το ένα μετά το άλλο τα παιδιά έλεγαν τις ιδέες τους και η νηπιαγωγός τις κατέγραφε σε χαρτί του μέτρου (ρόλος γραφέα):

“Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα δάσος μακρινό, βρισκόταν η Σχηματοχρωματοχώρα. Είχε πολλά σχήματα. Με χρώματα. Όλοι οι άνθρωποι ήταν με σχήματα το σώμα τους. Μπορεί το σώμα τους να ήταν τετραγωνικό. Το κεφάλι τους κύκλος. Τα χέρια τους ορθογώνια. Τα πόδια τους να ήταν τρίγωνα. Οι σχηματάνθρωποι θα μπορούσαν να ήταν χρωματιστοί. Θα μπορούσαν να ήταν ροζ, κόκκινοι, κίτρινοι, μπλε, μωβ. Θα μπορούσαν να είχαν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τα σπίτια τους θα ήταν ξύλινα, καφέ και κίτρινα. Και θα είχαν ορθογώνιο σχήμα. Το νηπιαγωγείο τους θα μπορούσε να ήταν κόκκινο μεταλλικό. Μπορεί να ήταν και φουξ. Τα παιδιά στο σπίτι τους και στο νηπιαγωγείο τους θα μπορούσαν να παίζουν με παιχνίδια, τουβλάκια, κούκλες, αυτοκινητάκια, ζωάκια. Τα σχηματοχρωματοπαιδάκια, έπαιζαν σχηματοχρωματοπαιχνιδάκια. Χρωματιστά και με σχήματα παιχνιδάκια. Το αυτοκινητάκι τους μπορεί να ήταν παραλληλόγραμμο. Μπορεί να είναι και ζωγραφική και να ζωγραφίσουν σχήματα και χρώματα. Στην σχηματοχρωματοχώρα, τα σχηματοχρωματοπαιδάκια ζούσαν αυτά καλά κι εμείς καλύτερα!”.

2) Η εικονογράφηση της ιστορίας:

Στο νηπιαγωγείο μας υπάρχουν πολλοί τρόποι σύμφωνα με τους οποίους γίνεται ο χωρισμός των παιδιών σε ομάδες. Ένας από αυτούς είναι με χρώματα. Κάθε ομάδα, λοιπόν, ανάλογα με το χρώμα της διάλεξε να σχεδιάσει και να χρωματίσει ένα μέρος της αφήγησης. Έτσι, δημιουργήθηκαν σχηματοχρωματοσπιτάκια, σχηματοχρωματοαναθρωπάκια, σχηματοχρωματοπαιχνιδάκια κ.ά.

Σχηματοχρωματανθρωπάκι

20151012_113011

20151012_112504

20151012_111421

3) Οι πίνακες του Πάμπλο Πικάσο που παρατηρήσαμε για να τον γνωρίσουμε και για να πάρουμε ιδέες για τις ζωγραφιές των παιδιών:

Πικάσο

Αυτοπροσωπογραφία του Πικάσο (1905)

Σπίτι και δέντρα_Πικάσο_1908

“Σπίτι και δέντρα” (1908)

Εργοστάσιο στο Όρτα ντε Έμπρο_Πικάσο_1909

“Εργοστάσιο στο ‘Ορτα ντε Έμπρο” (1909)

Καράφα και κούπες_Πικάσο_19080001

“Καράφα και κούπες” (1908)

Ενδυνάμωση του θετικού παιδαγωγικού κλίματος στο νηπιαγωγείο

Αρίστη Δωδοπούλου, Κυριακή Φαρδή

Η δημιουργία θετικού παιδαγωγικού κλίματος στο νηπιαγωγείο αποτελεί την βάση ανάπτυξης της μαθησιακής διαδικασίας. Επιλέξαμε στην αρχή της σχολικής χρονιάς να εστιάσουμε στην δυναμική της ομάδας, σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας μία σειρά από δραστηριότητες με στόχο την έκφραση των ιδιαίτερων στοιχείων της προσωπικότητας των παιδιών, των συναισθημάτων τους, την καλλιέργεια σχέσεων συνεργασίας και αποδοχής, την μείωση του άγχους, την αντιμετώπιση του φόβου για τον σχολικό χώρο και την καλλιέργεια συμπεριφορών αρμονικής συνύπαρξης των παιδιών στην ομάδα.

Πιστεύουμε ότι το θετικό παιδαγωγικό κλίμα οικοδομείται από την αρχή μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, καλλιεργείται κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και βοηθά τα παιδιά να εκφράζουν τις ιδέες και τις αναπαραστάσεις τους για τον εαυτό τους και τον κόσμο. Η μαθησιακή διαδικασία γίνεται, έτσι, ενδιαφέρουσα και ελκυστική. Τα παιδιά αποκτούν γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες επικοινωνίας και συνεργασίας. Μαθαίνουν, επίσης, το πώς να μαθαίνουν και αυξάνονται οι πιθανότητες ανάπτυξης κριτικής σκέψης.

Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους αξιοποιήσαμε την δύναμη του παιχνιδού, τους αγαπημένους παιδικούς ήρωες από κόμικς, τα παιχνίδια ρόλων, το κουκλοθέατρο, τα επιτραπέζια παιχνίδια, τα παιχνίδια με μπάλες, την παιδική λογοτεχνία.

Στην συνέχεια θα παρουσιάσουμε, συνοπτικά, δραστηριότητες που έχουν εφαρμοστεί, ήδη, στο νηπιαγωγείο. Οι περισσότερες από αυτές ενσωματώθηκαν στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου με σκοπό να εφαρμόζονται σε όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Τα παιδιά σε έναν πρώτο κύκλο δραστηριοτήτων αναγνώρισαν τα συναισθήματά τους και τα ομαδοποίησαν σε θετικά και αρνητικά (χαρά, ευτυχία, ηρεμία κ.ά., φόβος, λύπη, θυμός κ.ά.). Συνδέσαμε, στην συνέχεια, τα συναισθήματα με καταστάσεις, πράξεις, συμπεριφορές (π.χ. το παιχνίδι με κάνει χαρούμενο κ.ά.). Σκεφτήκαμε τις συνέπειες των αρνητικών και των θετικών συναισθημάτων στην ζωή μας (π.χ. όταν μου παίρνει κάποιος το παιχνίδι μου την ώρα που παίζω μπορεί να θυμώσω και να το αρπάξω για να το πάρω πίσω) και στη ζωή των άλλων προσπαθώντας να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν πώς νοιώθουν οι άλλοι (ενσυναίσθηση, π.χ. όταν κοροϊδεύω τον άλλο μπορεί να τον πληγώσω και να νοιώσει ντροπή και θυμό).

Παιχνίδια αναγνώρισης συναισθημάτων: Παιχνίδι μίμησης και το παζλ των συναισθημάτων.

emotions7

Τα παιδιά παρατηρούν τις φατσούλες και αναγνωρίζουν τα συναισθήματα που εκφράζουν. Στην συνέχεια επιλέγουν μία τυχαία (οι ίδιες φατσούλες δίνονται στα παιδιά σε κλειστές, κρυμμένες κάρτες) και μιμούνται με έκφραση στο πρόσωπό τους το συναίσθημα που δείχνει η φατσούλα.

   emotions8

Το παζλ των συναισθημάτων: Τα παιδιά ενώνουν τα κομματάκια του παζλ, αναγνωρίζουν το συναίσθημα στην εικόνα και το όνομα του συναισθήματος (λέξη κάτω από την φατσούλα).

Άλλα παιχνίδια που παίξαμε με σκοπό την αναγνώριση των συναισθημάτων των άλλων και την ανάπτυξη ενσυναίσθησης ήταν παιχνίδια με μπάλες στις οποίες υπάρχουν ζωγραφισμένες εκφράσεις συναισθημάτων και παιχνίδια με αυτοσχέδιες δαχτυλόκουκλες.

emotions5Πετώ-πιάνω (την μπάλα σε ζευγάρια ή σε κύκλο και ανάλογα με το συναίσθημα που απεικονίζει η κάθε μπάλα τα παιδιά σχηματίζουν εκφράσεις προσώπου).

emotions6Δαχτυλόκουκλες και δημιουργία ιστορίας: Τα παιδιά πιάνουν τις χάρτινες δαχτυλόκουκλες με τα δυο τους δάχτυλα. Ανάλογα με το συναίσθημα που μπορεί να προκαλούν (π.χ. ο ήλιος χαρά, το τερατάκι φόβο κ.ά.), διατυπώνουν μικρές προτάσεις ή μικρές ιστορίες. Επίσης, δημιουργούν ιστορίες με ρόλους οι οποίοι έχουν χαρακτήρα και εκφράζουν ιδέες και συναισθήματα (η μαμά και ο μπαμπάς που φροντίζουν το παιδί τους κ.ά.)

 Παιχνίδια ρόλων και χαρτόκουκλες με αφορμή τους ήρωες από κόμικς: Δημιουργούμε μία γωνιά στο νηπιαγωγείο με θέμα “τους ήρωες του νηπιαγωγείου μας”. Η γωνιά αυτή έχει σκοπό να δίνει ρόλους στα παιδιά που συνδέονται με τις καθημερινές ρουτίνες του νηπιαγωγείου ή βοηθούν στην επίλυση προβληματικών καταστάσεων (π.χ. συγκρούσεων). Οι ρόλοι μπορούν να εμπλουτίζονται σε όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς με άλλους, ανάλογα με τις ανάγκες των παιδιών και της μαθησιακής διαδικασίας. Κατασκευάζονται εύκολα με χαρτί και γίνονται χαρτόκουκλες με την προσθήκη γλωσσοπίεστρου στο κάτω μέρος τους. Παίζονται ως κούκλες κουκλοθεάτρου (τις κρατάμε από το γλωσσοπίεστρο). Επίσης, όταν είναι τοποθετημένες στην γωνιά μπορεί να μπαίνει καρτελάκι με το όνομα του παιδιού που αναλαμβάνει κάθε φορά τον συγκεκριμένο ρόλο (στο γλωσσοπίεστρο). Η γωνιά αυτή βοηθά στην ανάπτυξη ομαδοσυνεργατικού πνεύματος και στην καλλιέργεια αισθήματος ευθύνης και σεβασμού στα μέλη της ομάδας.

 20151001_095609Σας παρουσιάζουμε τους “ήρωες του νηπιαγωγείου μας” από αριστερά προς τα δεξιά:

Ο Μίκυ-Πρωταγωνιστής: Δίνουμε σε ένα παιδί μία πρόσκληση ώστε να γίνει για μια μέρα ο “πρωταγωνιστής” του νηπιαγωγείου, όπως ο Μίκυ. Το παιδί μπορεί να φέρει από το σπίτι του ένα αγαπημένο αντικείμενο, παιχνίδι ή βιβλίο ή ό,τι άλλο θέλει και να το παρουσιάσει στα άλλα παιδιά. Για να δείτε την πρόσκληση πατήστε εδώ: ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ_Πρωταγωνιστή νηπιαγωγείου

 Ο Ντόναλντ-Ειρηνοποιός: Το παιδί που αναλαμβάνει τον ρόλο του “ειρηνοποιού” όπως ο Ντόναλντ έχει ως αποστολή να βοηθά στην επίλυση πιθανών συγκρούσεων και στη διαχείριση του θυμού (“διαμεσολαβητής”). Παράδειγμα: Εάν κάποιο παιδί χτυπά δυνατά τα πόδια του στο πάτωμα για να τραβήξει την προσοχή ή για να εκφράσει θυμό ένα άλλο παιδί αναλαμβάνει τον ρόλο του “ειρηνοποιού” και προτείνει ιδέες για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσιμης στιγμής (παίρνει στα χέρια του τον Ντόναλντ τον Ειρηνοποιό και συμβουλεύει: “καλύτερα να μην χτυπάς τα πόδια σου στο πάτωμα και να μας πεις με ήρεμο τρόπο τι νοιώθεις και γιατί το κάνεις αυτό, θέλουμε να σε ακούσουμε”).

Κύρος-Φροντιστής: Ο “φροντιστής”, ο Κύρος ο εφευρέτης σκέφτεται και φροντίζει όλα να είναι στη θέση τους (τα υλικά του νηπιαγωγείου, τα παιχνίδια κ.ά.) Τα παιδιά που αναλαμβάνουν αυτόν τον ρόλο γίνονται οι φροντιστές του νηπιαγωγείου ανάλογα με την περίσταση και τις καθημερινές ρουτίνες (π.χ. τακτοποίηση νηπιαγωγείου μετά το φαγητό, το παιχνίδι κ.ά.).

Ο Τομ και ο Τζέρυ έχουν ρόλους για να μας βοηθήσουν στην επίλυση των συγκρούσεων. Τα παιδιά τους παίζουν ως χαρτόκουκλες κουκλοθεάτρου, αλλά δεν αναλαμβάνουν τα ίδια αυτούς τους ρόλους (δεν ταυτίζονται με τους ρόλους, επειδή είναι φορείς αρνητικών συναισθημάτων και δεν επιθυμούμε τα παιδιά αναπαράγουν αρνητικά συναισθήματα).

Σε παιχνίδι που έγινε στο νηπιαγωγείο με τον Τομ και τον Τζέρυ ως χαρτόκουκλες κουκλοθεάτρου, τα παιδιά αναγνώρισαν ότι ο Τομ είναι μονίμως θυμωμένος, επειδή κυνηγά τον Τζέρυ και δεν μπορεί να τον πιάσει. Τότε εμφανίστηκε ο “ειρηνοποιός” (Ντόναλντ) και πρότεινε ιδέες για να σταματήσει ο θυμός του Τομ. Τα παιδιά είπαν ότι ο Τομ κυνηγά τον Τζέρυ επειδή θέλει να τον φάει, οπότε καλύτερα να αλλάξει διατροφή και να τρώει ψαράκια από κονσέρβα παρέα με τις άλλες γάτες στο πάρκο. Έτσι, δε θα χρειάζεται να θυμώνει με τον Τζέρυ. Με τον τρόπο αυτό κατανόησαν ότι υπάρχουν τρόποι επίλυσης συγκρούσεων και αλλαγής συμπεριφοράς, αρκεί να μπορούμε να ψάξουμε να τους βρούμε σαν παιχνίδι.

Σε επόμενες δραστηριότητες εμπλουτίσαμε τους ρόλους αυτούς με άλλους, όπως για παράδειγμα την νεραϊδούλα Τίνκερμπελ που εξαφανίζει τις άγριες φωνές.

Νεραϊδούλα1

Νεραϊδούλα

emotions2Η γωνιά του κουκλοθεάτρου (δαχτυλόκουκλες και κούκλες κουκλοθεάτρου) μπροστά στην σκηνή έτοιμες για παιχνίδι.

Γωνιά ηλεκτρονικού υπολογιστή στο νηπιαγωγείο

Στο νηπιαγωγείο γίνονται πολλές δραστηριότητες σχετικές με τις σύγχρονες τεχνολογίες. Αναλυτική παρουσίαση της χρήσης και διδακτικής αξιοποίησης των ΤΠΕ (Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας) μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ. Επίσης, μπορείτε να δείτε παλαιότερα άρθρα με σχετικές δραστηριότητες και κατάλληλα εκπαιδευτικά λογισμικά για τα παιδιά νηπιαγωγείου στην κατηγορία “ΤΠΕ” της ιστοσελίδας μας.

Στόχος μας είναι να εμπλουτίζουμε τις δράσεις μας στον τομέα αυτό. Έτσι, δημιουργήσαμε μία νέα γωνιά ηλεκτρονικού υπολογιστή μέσα σε αίθουσα του νηπιαγωγείου μας. Ευχαριστούμε θερμά τον κο Βαγγέλη Καμπέρη για τον εξοπλισμό, την εγκατάσταση του υπολογιστή και την τεχνική του υποστήριξη.

20150929_120514

Πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο

Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο έχουν την δική τους αξία. Η γνωριμία με το χώρο, με τα άλλα παιδιά και με τις νηπιαγωγούς γίνεται με τη βοήθεια παιχνιδιών και τραγουδιών.

Μέσα από εικόνες γνωρίσαμε παιδιά από όλο τον κόσμο που πηγαίνουν την πρώτη μέρα στο σχολείο τους.

Δραστηριότητες έναρξης

Μαντέψαμε σε ποιες χώρες είναι πιθανόν να ζουν, παρατηρώντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, τον τρόπο ντυσίματος, τον τόπο μέσα στον οποίο ζουν και κινούνται. Γράψαμε τα ονόματα των χωρών σε καρτελάκια και βρήκαμε τις χώρες στην υδρόγειο σφαίρα.

Γράψαμε το δικό μας ποίημα για τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο.

“Πάω στο νηπιαγωγείο”

Άσπρα, κίτρινα, μαυράκια

όλα της γης αδερφάκια,

στο νηπιαγωγείο

είμαστε φιλαράκια.

Για να μάθουμε

αριθμάκια

γραμματάκια

τραγουδάκια

παιχνιδάκια

και να γίνουμε

όλοι μαζί

ευτυχισμένα

παιδάκια.

Καλή σχολική χρονιά!

Μήνυμα καλωσορίσματος για τη νέα σχολική χρονιά

Συντάκτρια: Κυριακή Φαρδή

Το εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό του νηπιαγωγείου μας σας εύχεται καλή σχολική χρονιά!

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη είναι σημαντικοί παράγοντες για να ανταποκριθούμε όσο γίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης εκπαίδευσης. Την προηγούμενη σχολική χρονιά ενωθήκαμε όλοι γονείς, εκπαιδευτικοί και βοηθητικό προσωπικό, φορείς της εκπαίδευσης, φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης με κοινό στόχο το καλό των παιδιών.

Θέλουμε να υπενθυμίσουμε σε όσους και όσες εμπλέκονται με τη μαθησιακή διαδικασία ανεξάρτητα από την ηλικία τους ότι η μάθηση είναι μία εμπειρία συναρπαστική. Είναι ένα υπέροχο ταξίδι στη γνώση, στην ανακάλυψη νέων ή άγνωστων πλευρών της ζωής, στην γνωριμία με τον εαυτό μας και τους άλλους.

Επίσης, θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι επικεντρωνόμαστε σε κάθε παιδί και προσπαθούμε να διερευνήσουμε τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του, τα χαρίσματα και τις ικανότητές του με σκοπό να κάνουμε τη μάθηση μια βιωματική διαδικασία, να εμπνεύσουμε την αγάπη για το σχολείο, τον πολιτισμό και την κοινωνία. Στους στόχους μας είναι το νηπιαγωγείο να αποτελέσει τη βάση ανάπτυξης της προσωπικότητας του παιδιού και να το βοηθήσει σημαντικά στη μελλοντική του σχολική επιτυχία και στην καλή του πρόοδο στη ζωή.

Ευχόμαστε ολόψυχα στα παιδιά όλου του κόσμου υγεία και όρεξη για δημιουργία και μάθηση.

Η όρεξη αυτή ας μετουσιωθεί στα “φτερά” με τα οποία θα πετάξουν τα παιδιά μας προς το μέλλον, χωρίς να φοβηθούν κινδύνους και δυσκολίες, όπως διδάσκει ο “πατέρας-πουλί” στην ιστορία του Χορχέ Μπουκάι που ακολουθεί, όταν μαθαίνει στον γιο του πώς να πετάει:

“Οταν μεγάλωσε, ο πατέρας του του είπε:

 «Παιδί μου, δε γεννιόμαστε όλοι με φτερά. Μπορεί να μην είσαι υποχρεωμένος να πετάξεις, νομίζω όμως πως είναι κρίμα να μείνεις μόνο στο περπάτημα αφού έχεις τα φτερά που ο καλός Θεός σου έδωσε.»

«Μα, δεν ξέρω να πετάω» απάντησε ο γιος.

«Σωστά…» είπε ο πατέρας. Και περπατώντας, τον πήγε ώς το χείλος του γκρεμού, στο βουνό.

«Βλέπεις, γιε μου; Το κενό. Όταν θελήσεις να πετάξεις, θα έρ­θεις εδώ, θα πάρεις βαθιά ανάσα, θα πηδήξεις στην άβυσσο και απλώνοντας τα φτερά σου θα πετάξεις.»

Ο γιος αμφέβαλλε.

«Κι αν πέσω;»

«Ακόμα κι αν πέσεις, δε θα σκοτωθείς. Οι λίγες γρατζουνιές θα σε κάνουν πιο δυνατό στην επόμενη προσπάθεια» αποκρίθηκε ο πατέρας.

Το παιδί γύρισε στο χωριό να δει τους φίλους του, τις παρέες του, όλους εκείνους που είχε συντρόφους στην πορεία της ζωής του.

Οι πιο στενόμυαλοι του είπαν:

«Είσαι τρελός; Για ποιο λόγο; Ο πατέρας σου είναι μισότρελος… Για ποιο λόγο να πετάξεις; Τι σου χρειάζεται; Γιατί δεν αφήνεις τις ανοησίες; Τι νόημα έχει να πετάξεις;»

Οι καλύτεροι φίλοι του τον συμβούλεψαν:

«Κι αν είναι αλήθεια; Μα σίγουρα δεν είναι επικίνδυνο; Γιατί δεν αρχίζεις σιγά-σιγά; Δοκίμασε να πηδήξεις από μια σκάλα ή από την κορυφή ενός δέντρου. Αλλά, από τον γκρεμό, βρε παιδί μου;…»

Ο νεαρός άκουσε τις συμβουλές όσων τον αγαπούσαν. Ανέ­βηκε στην κορυφή του δέντρου και, με όλο του το θάρρος, πήδηξε. Άνοιξε τα φτερά του, τα κούνησε στον αέρα με όλη του τη δύναμη αλλά, δυστυχώς, έπεσε στο έδαφος.

Μ’ ένα καρούμπαλο στο κεφάλι συνάντησε τον πατέρα του.

«Μου είπες ψέματα! Δεν μπορώ να πετάξω. Το δοκίμασα και κοίτα πώς χτύπησα! Δεν είμαι σαν κι εσένα. Τα φτερά μου είναι μόνο για στολίδι.»

«Παιδί μου» είπε ο πατέρας, «για να πετάξεις, πρέπει να έχεις τον απαραίτητο ελεύθερο χώρο στον αέρα, ώστε τα φτερά σου να ξεδιπλωθούν. Είναι σαν να πέφτεις με αλεξίπτωτο: χρειάζεσαι κάποιο ελάχιστο ύψος για να πηδήξεις.

»Για να πετάξεις πρέπει ν’ αρχίσεις να ριψοκινδυνεύεις.

»Αν δε θέλεις να το κάνεις, καλύτερα να συμβιβαστείς και να μείνεις για πάντα στο περπάτημα.»

______

  Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ – Βασίσου πάνω μου