Με τον λόγο του μεγάλου παιδαγωγού Τζων Ντιούι (1859-1952) σας ευχόμαστε μία δημιουργική σχολική χρονιά γεμάτη υγεία και καλή τύχη!

«Συνηθίζουμε να βλέπουμε το σχολείο τελείως υποκειμενικά, σαν υπόθεση του δασκάλου και του μαθητή ή του δασκάλου και των γονιών. Αυτό που μας απασχολεί πάνω απ’ όλα είναι φυσικά η πρόοδος ενός συγκεκριμένου, γνωστού μας παιδιού, η φυσιολογική σωματική του ανάπτυξη, η απόκτηση ευχέρειας στο γράψιμο, στο διάβασμα, στο μέτρημα, η κλιμάκωση των γνώσεων στη γεωμετρία και στην ιστορία, η βελτίωση των τρόπων και η ενστέρνιση συνηθειών όπως η προθυμία, η τάξη και η εργατικότητα. Με βάση κάτι τέτοια πρότυπα, όπως τα παραπάνω, κρίνουμε τη δουλειά του σχολείου. Και πολύ σωστά. Τώρα, όμως, αυτή η αξιολόγηση χρειάζεται διεύρυνση. Ό,τι επιθυμεί για το ίδιο το παιδί ο πιο καλός, ο πιο συνετός γονιός, θα πρέπει να το θέλει και η κοινότητα για όλα της τα παιδιά. Κάθε άλλος στόχος για τα σχολεία μας μοιάζει απελπιστικά ρηχός, απεχθής και η επίτευξή του τραυματίζει θανάσιμα τη δημοκρατία μας. Όλα όσα πέτυχε η κοινωνία για τον εαυτό της το σχολείο τα θέτει στη διάθεση των αυριανών της μελών. Κι όλα όσα σκέφτεται για το μέλλον, ελπίζει να τα πραγματοποιήσει χάρη στις καινούργιες δυνατότητες που προβάλλουν μέσα στο σχολείο.»

Ντιούι Τζων (1982), Το σχολείο και η Κοινωνία, Μτφ. Μιχαλοπούλου Μ., σ. 11, Αθήνα: Εκδόσεις Γλάρος.