| ΞΕΝΟΦΩΝ Απομνημονεύματα, Γ 9.4-5 | Μετάφραση |
| Προσερωτώμενος δὲ εἰ τοὺς ἐπισταμένους μὲν ἃ δεῖ πράττειν, ποιοῦντας δὲ τἀναντία σοφούς τε καὶ ἀκρατεῖς εἶναι νομίζοι,
«Οὐδέν γε μᾶλλον», ἔφη, «ἢ ἀσόφους τε καὶ ἀκρατεῖς· πάντας γὰρ οἶμαι προαιρουμένους ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ἃ οἴονται συμφορώτατα αὑτοῖς εἶναι, ταῦτα πράττειν· νομίζω οὖν τοὺς μὴ ὀρθῶς πράττοντας οὔτε σοφοὺς οὔτε σώφρονας εἶναι». Ἔφη δὲ καὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην πᾶσαν ἀρετὴν σοφίαν εἶναι. Τά τε γὰρ δίκαια καὶ πάντα ὅσα ἀρετῇ πράττεται καλά τε κἀγαθὰ εἶναι· καὶ οὔτ’ ἂν τοὺς ταῦτα εἰδότας ἄλλο ἀντὶ τούτων οὐδὲν προελέσθαι οὔτε τοὺς μὴ ἐπισταμένους δύνασθαι πράττειν, ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἐγχειρῶσιν, ἁμαρτάνειν· οὕτω καὶ τὰ καλά τε κἀγαθὰ τοὺς μὲν σοφοὺς πράττειν, τοὺς δὲ μὴ σοφοὺς οὐ δύνασθαι, ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἐγχειρῶσιν, ἁμαρτάνειν. Ἐπεὶ οὖν τά τε δίκαια καὶ τἆλλα καλά τε κἀγαθὰ πάντα ἀρετῇ πράττεται, δῆλον εἶναι ὅτι καὶ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἄλλη πᾶσα ἀρετὴ σοφία ἐστί |
Δεχόμενος (ο Σωκράτης) την ερώτηση αν αυτούς που από τη μια γνωρίζουν αυτά που πρέπει να κάνουν, όμως πράττουν τα αντίθετα, τους θεωρεί σοφούς και συνάμα ανήθικους είπε: «καθόλου βέβαια (εννοεί σοφούς), παρά και ανόητους και ανήθικους. Διότι πιστεύω ότι όλοι επιλέγοντας από όσα είναι δυνατά όσα πιστεύουν ότι είναι τα πιο συμφέροντα γι’ αυτούς, αυτά πράττουν. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτοί που δεν πράττουν σωστά ούτε είναι σοφοί ούτε συνετοί»
Ισχυρίστηκε επιπλέον ότι και η δικαιοσύνη και κάθε άλλη αρετή είναι σοφία. Διότι τα δίκαια και όλα όσα πράττονται σύμφωνα με την αρετή αυτά είναι όμορφα και αγαθά· και ούτε αυτοί που γνωρίζουν αυτά είναι δυνατόν να προτιμούν κάτι άλλο αντί γι’ αυτά ούτε αυτοί που δεν τα γνωρίζουν μπορούν να τα πράττουν αλλά ακόμα κι αν προσπαθούν, σφάλλουν. Έτσι λοιπόν οι σοφοί πράττουν τα όμορφα και τα αγαθά, ενώ οι μη σοφοί δεν μπορούν, αλλά ακόμα κι αν το επιχειρούν, αποτυγχάνουν . Επειδή λοιπόν και τα δίκαια και τα άλλα όμορφα και αγαθά όλα πράττονται με ενάρετο τρόπο είναι φανερό ότι και η δικαιοσύνη και κάθε άλλη αρετή είναι σοφία.
|
Λεξιλόγιο
| ἀκρατής | Ανίσχυρος, αδύνατος, ακράτητος, αχαλίνωτος, ασελγής, ανήθικος, άμετρος |
| ἐνδέχομαι
ἐνδέχεται (απρόσωπο) τό ἐνδεχόμενον |
Παραδέχομαι, επιδοκιμάζω, επιτρέπω
Είναι δυνατόν Αυτό που μπορεί να γίνει, να συμβεί. |
| Καλός | Ωραίος, ηθικός, ορθός, ευοίωνος |
| ἐγχειρέω-ῶ | Επιχειρώ, πειρῶμαι, προσπαθώ. |
| Προαιροῦμαι
(προελέσθαι:απαρέμφατο β’Αορ. του προειλόμην) |
Προτιμώ, επιλέγω. |
