| ΚΕΙΜΕΝΟ | ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
|
| Τῇ δέ γ’ ἐμῇ τέχνῃ τῆς μαιεύσεως τὰ μὲν ἄλλα ὑπάρχει ὅσα ἐκείναις, διαφέρει δὲ τῷ τε ἄνδρας
ἀλλὰ μὴ γυναῖκας μαιεύεσθαι καὶ τῷ τὰς ψυχὰς αὐτῶν τικτούσας ἐπισκοπεῖν ἀλλὰ μὴ τὰ σώματα. Μέγιστον δὲ τοῦτ’ ἔνι τῇ ἡμετέρᾳ τέχνῃ, βασανίζειν δυνατὸν εἶναι παντὶ τρόπῳ πότερον εἴδωλον καὶ ψεῦδος ἀποτίκτει τοῦ νέου ἡ διάνοια ἢ γόνιμόν τε καὶ ἀληθές. Ἐπεὶ τόδε γε καὶ ἐμοὶ ὑπάρχει ὅπερ ταῖς μαίαις: ἄγονός εἰμι σοφίας, καὶ ὅπερ ἤδη πολλοί μοι ὠνείδισαν, ὡς τοὺς μὲν ἄλλους ἐρωτῶ, αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀποφαίνομαι περὶ οὐδενὸς διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν σοφόν, ἀληθὲς ὀνειδίζουσιν.
Τὸ δὲ αἴτιον τούτου τόδε: μαιεύεσθαί με ὁ θεὸς ἀναγκάζει, γεννᾶν δὲ ἀπεκώλυσεν. Εἰμὶ δὴ οὖν αὐτὸς μὲν οὐ πάνυ τι σοφός, οὐδέ τί μοι ἔστιν εὕρημα τοιοῦτον γεγονὸς τῆς ἐμῆς ψυχῆς ἔκγονον: οἱ δ’ ἐμοὶ συγγιγνόμενοι τὸ μὲν πρῶτον φαίνονται ἔνιοι μὲν καὶ πάνυ ἀμαθεῖς, πάντες δὲ προϊούσης τῆς συνουσίας, οἷσπερ ἂν ὁ θεὸς παρείκῃ, θαυμαστὸν ὅσον ἐπιδιδόντες, ὡς αὑτοῖς τε καὶ τοῖς ἄλλοις δοκοῦσι: καὶ τοῦτο ἐναργὲς ὅτι παρ’ ἐμοῦ οὐδὲν πώποτε μαθόντες, ἀλλ’ αὐτοὶ παρ’ αὑτῶν πολλὰ καὶ καλὰ εὑρόντες τε καὶ τεκόντες. Τῆς μέντοι μαιείας ὁ θεός τε καὶ ἐγὼ αἴτιος. Ὧδε δὲ δῆλον: πολλοὶ ἤδη τοῦτο ἀγνοήσαντες καὶ ἑαυτοὺς αἰτιασάμενοι, ἐμοῦ δὲ καταφρονήσαντες, ἢ αὐτοὶ ἢ ὑπ’ ἄλλων πεισθέντες ἀπῆλθον πρῳαίτερον τοῦ δέοντος, ἀπελθόντες δὲ τά τε λοιπὰ ἐξήμβλωσαν διὰ πονηρὰν συνουσίαν καὶ τὰ ὑπ’ ἐμοῦ μαιευθέντα κακῶς τρέφοντες ἀπώλεσαν, ψευδῆ καὶ εἴδωλα περὶ πλείονος ποιησάμενοι τοῦ ἀληθοῦς, τελευτῶντες δ’ αὑτοῖς τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἔδοξαν ἀμαθεῖς εἶναι. |
Στη δική μου τέχνη της μαιευτικής υπάρχουν όλα τα άλλα στοιχεία, όσα σε εκείνες, διαφέρει όμως στο ότι άνδρες και όχι γυναίκες βοηθά να γεννήσουν και στο ότι επιβλέπει τις ψυχές αυτών να γεννούν και όχι τα σώματα.
Το σημαντικότερο όμως που υπάρχει στη δική μας μαιευτική τέχνη είναι αυτό, το ότι δηλαδή μπορεί να ελέγχει με κάθε τρόπο , ποιο από τα δύο σκιές και ψεύδη ή κάτι πραγματικό και αληθινό γεννά η σκέψη του νέου. Γιατί σε μένα υπάρχει και το εξής, το οποίο υπάρχει ακριβώς και στις μαίες: είμαι στείρος σοφίας (δεν παράγω/διαθέτω/προσφέρω σοφία) και ορθά με κατηγορούν αυτό για το οποίο πολλοί με κατηγόρησαν, για το ότι δηλαδή τους άλλους από τη μια εγώ ρωτώ, ο ίδιος όμως δεν απαντώ συγκεκριμένα για τίποτα, επειδή δεν διαθέτω καθόλου σοφία.
Η αιτία αυτού είναι η εξής: ο θεός μού επιβάλλει να ασκώ την μαιευτική, με εμποδίζει όμως να γεννώ οτιδήποτε. Εγώ λοιπόν είμαι ολότελα άσοφος, ούτε υπάρχει σε μένα τέτοιο όφελος που να έχει γεννηθεί από τη δική μου ψυχή: αυτοί που συναναστρέφονται με μένα αρχικά φαίνονται μερικοί και εντελώς ακαλλιέργητοι, όλοι όμως καθώς προχωράει η επικοινωνία, σε όσους ο θεός το επιτρέπει είναι αξιοθαύμαστο πόσο φανερά προοδεύουν, όπως φαίνονται και στους ίδιους και στους άλλους: και αυτό δείχνει καθαρά ότι αν και δεν έμαθαν τίποτα ποτέ από εμένα, όμως οι ίδιοι από τους εαυτούς τους φανερά και βρήκαν και γέννησαν και πολλά και ωραία.
Της μαιευτικής λοιπόν τέχνης αίτιος είναι ο θεός και εγώ. Τόσο πολύ είναι φανερό: επειδή πολλοί αυτό δεν το ήξεραν και κατηγόρησαν τους εαυτούς τους και εμένα με περιφρόνησαν ή οι ίδιοι ή επειδή υπάκουσαν σε άλλους, αποχώρησαν νωρίτερα από ό,τι έπρεπε, και αφού απεχώρησαν, ως προς τα υπόλοιπα απέτυχαν εξαιτίας των πονηρών συναναστροφών, ενώ αυτά που είχαν γεννηθεί με τη βοήθεια μου τα έχασαν λόγω της κακής τροφής (που τους παρείχαν) καθώς θεωρούσαν πιο σημαντικά τα ψεύτικα και τις σκιές από το αληθινό, ενώ στο τέλος έδειξαν και στον εαυτό τους και στους άλλους ότι είναι αμέτοχοι κάθε γνώσης. |
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
| Έπισκοπέω-ῶ:
|
ρίχνω το βλέμμα, επιβλέπω, επιθεωρώ, επισκέπτομαι |
| Βασανίζω: | υποβάλλω σε εξέταση, ελέγχω, ανακρίνω, με ερωτήσεις και με τη χρήση βασανιστηρίων. Προέρχεται από το ουσ. ἡ βάσανος που ήταν η λυδία λίθος ένα πέτρωμα μαύρου χρώματος, το όνομα του οποίου προέρχεται από τη Λυδία της Μικράς Ασίας από όπου την εισήγαγαν αρχικά κατά την αρχαιότητα οι Έλληνες. Είναι είδος βασάλτη, ενός σκληρού πετρώματος που ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη βάσανος. Με την χρήση της Λυδίας λίθου μπορεί να εξακριβωθεί η περιεκτικότητας ενός κράματος σε χρυσό. Εάν συρθεί ένα κομμάτι χρυσού στην επιφάνεια της λυδίας λίθου αφήνει ένα χαρακτηριστικό ίχνος. Όμως εάν συρθεί ένα κομμάτι όχι καθαρού χρυσού αλλά κράματος τότε η απόχρωση του χρώματος του ίχνους που αφήνει πάνω στην επιφάνεια της λυδίας λίθου είναι διαφορετική. |
| Εἴδωλο | Από το είδος, ιδέα, ὁρῶ/ ομοίωμα, φάντασμα, σκιά |
| ὀνειδίζω | Κατηγορώ, από το ουσ. το ὄνειδος=η κακή φήμη, ύβρις |
| ἀποφαίνω
ἀποφαίνομαι γνώμην |
Αναδεικνύω, διακηρύσσω
Εκφράζω τη γνώμη μου
|
| Εὕρημα | ό,τι έχει βρεθεί, όφελος, κέρδος |
| ἔκγονος | Ο γιος, ο απόγονος, ταἀ ἔκγονα=τα μωρά |
| Παρείκω | Υποχωρώ, παραμερίζω, επιτρέπω |
| ἐπιδἰδωμι | Προχωρώ, προοδεύω, αυξάνω |
| ἐξαμβλόω-ῶ | Προκαλώ έκτρωση, μτφ:αποτυγχάνω |
| Ποιοῦμαι περί πολλοῦ/πλείονος/πλείστου | Θεωρώ κάτι/κάποιον σπουδαίο, άξιο/αξιότερο κλπ |
| Ποιοῦμαι περί ὀλίγου/ελάττονος/ἐλαχίστου | Θεωρώ κάτι/κάποιον ελάχιστο, ανάξιο κλπ |
| τελευτάω-ῶ | Φέρω εις πέρας, εκτελώ, (βίον) πεθαίνω, η μτχ ως επίρρ. στο τέλος, τελικά. |
2 σχόλια
Χρόνια πολλά και ένα μεγάλο ευχαριστώ για την βοήθεια που μας δίνετε τόσο απλόχερα.
Συντάκτης
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!