Ενότητα 1: Κείμενα αυτενέργειας: ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ Περὶ παίδων ἀγωγῆς 7C-8Β

 

ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

 

Δεῖ τοίνυν τὸν παῖδα τὸν ἐλεύθερον μηδενὸς μηδὲ τῶν ἄλλων τῶν καλουμένων ἐγκυκλίων

παιδευμάτων μήτ’ ἀνήκοον μήτ’ ἀθέατον ἐᾶν εἶναι, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐκ παραδρομῆς μαθεῖν ὡσπερεὶ γεύματος ἕνεκεν (ἐν ἅπασι γὰρ τὸ τέλειον ἀδύνατον), τὴν δὲ φιλοσοφίαν πρεσβεύειν.

Ἔχω δὲ δι’ εἰκόνος παραστῆσαι τὴν ἐμαυτοῦ γνώμην· ὥσπερ γὰρ περιπλεῦσαι μὲν πολλὰς πόλεις καλόν, ἐνοικῆσαι δὲ τῇ κρατίστῃ χρήσιμον· […] διὸ δεῖ τῆς ἄλλης παιδείας ὥσπερ κεφάλαιον ποιεῖν τὴν φιλοσοφίαν. […]

Τελείους δ’ ἀνθρώπους ἡγοῦμαι τοὺς δυναμένους τὴν πολιτικὴν δύναμιν μεῖξαι καὶ κεράσαι τῇ φιλοσοφίᾳ, καὶ δυοῖν ὄντοιν μεγίστοιν ἀγαθοῖν ἐπηβόλους ὑπάρχειν ὑπολαμβάνω, τοῦ τε κοινωφελοῦς βίου πολιτευομένους, τοῦ τ’ ἀκύμονος καὶ γαληνοῦ διατρίβοντας περὶ φιλοσοφίαν.

Τριῶν γὰρ ὄντων βίων ὧν ὁ μέν ἐστι πρακτικὸς ὁ δὲ θεωρητικὸς ὁ δ’ ἀπολαυστικός, ὁ μέν, ἔκλυτος καὶ δοῦλος τῶν ἡδονῶν ὤν, ζῳώδης καὶ μικροπρεπής ἐστιν, ὁ δὲ θεωρητικός, τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων,

ἀνωφελής, ὁ δὲ πρακτικός, ἀμοιρήσας φιλοσοφίας, ἄμουσος καὶ πλημμελής. Πειρατέον οὖν εἰς δύναμιν καὶ τὰ κοινὰ πράττειν καὶ τῆς φιλοσοφίας ἀντιλαμβάνεσθαι κατὰ τὸ παρεῖκον τῶν καιρῶν.

Πρέπει ο ελεύθερος (αυτός που έχει γεννηθεί από  ελεύθερους γονείς) νέος να ακροάται και να βλέπει και τις άλλες τις καλούμενες εγκύκλιες γνώσεις, αλλά αυτά ακροθιγώς να τα μαθαίνει μόνο για να τις γευθεί (διότι είναι αδύνατον να φθάσει  το τέλειο σε όλα), ενώ τη φιλοσοφία να τη θεωρεί την πιο σπουδαία.

Μπορώ και με εικόνα να παρουσιάσω  την γνώμη μου: διότι, όπως είναι καλό να περάσει κανείς κάνοντας θαλάσσιο ταξίδι από πολλές πόλεις, όμως είναι ωφέλιμο να κατοικήσει στην καλύτερη… γι’ αυτό πρέπει τη φιλοσοφία να τη θεωρεί ως την κεφαλή (την κορυφή) της υπόλοιπης εκπαίδευσης.

Τέλειους ανθρώπους θεωρώ αυτούς που μπορούν να συνθέσουν και να συνδυάσουν την πολιτική με τη φιλοσοφία, και θεωρώ ότι κατέχουν τα δύο πιο σπουδαία αγαθά που υπάρχουν, από τη μια τον χρήσιμο για τον λαό βίο, όταν ασκούν αξιώματα και από την άλλη τον ήρεμο και γαλήνιο (βίο), όταν ασχολούνται με τη φιλοσοφία,.

Από τους τρεις τρόπους ζωής που υπάρχουν, ο ένας είναι ο πρακτικός, ο άλλος ο θεωρητικός και ο τρίτος ο ηδονικός, από τη μια  ο τελευταίος, καθώς είναι ανήθικος και υπόδουλος των απολαύσεων, είναι ζωώδης και αναξιοπρεπής, μετά ο θεωρητικός, αν αποτυγχάνει στα πρακτικά ζητήματα, είναι άχρηστος, και τέλος ο πρακτικός, αν είναι αμέτοχος της φιλοσοφίας, είναι απολίτιστος και ελαττωματικός.

Πρέπει να προσπαθούμε, όσο είναι δυνατόν και με τα κοινά να ασχολούμαστε και να μετέχουμε στη φιλοσοφία, όσο το επιτρέπουν οι περιστάσεις.

 

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

ἐλεύθερος 1. αυτός που δεν είναι υποδουλωμένος, που δε βρίσκεται υπό την εξουσία άλλου, ο εθνικά ανεξάρτητος, αντ. δοῦλος

2. αυτός που δεν υποτάσσεται στη θέληση άλλου, που έχει ελεύθερο φρόνημα, που εκφράζεται και ενεργεί σύμφωνα με τη δική του βούληση, που δεν εξαναγκάζεται |με γεν.=απαλλαγμένος από κτ. |αυτός που έχει την ιδιότητα του ελεύθερου πολίτη, έντιμος, μεγαλόψυχος, ευγενής.

ἐγκύκλιος Κυκλικός, στρογγυλός, περιοδικός
ἀνήκοος Κουφός, αυτός που αγνοεί, απείθαρχος
Παραδρομή (παρατρέχω) Το να περνά κανείς δίπλα παραπλεύρως εκ παραδρομής= εν παρόδω, ακροθιγώς, σε γενικές γραμμές
Πρεσβεύω Ειμαι μεγαλύτερος στην ηλικία, έχω τα πρωτεία, /(+αιτιατική)=  αποδίδω σε κάποιον τη μεγαλύτερη τιμή, σημασία
Κεφάλαιος Αυτό που ανήκει στην κεφαλή,  ο κύριος, ο πρώτος
Το κεφάλαιον Το κύριο, το πρώτιστο
ἐπήβολος Ο κάτοχος, ο αρμόζων
Υπολαμβάνω Θεωρώ
ἀκύμων Ο ακύμαντος, ο ήρεμος
Μικροπρεπής Ευτελής, δουλοπρεπής, αναξιοπρεπής
ἀμοιρέω-ῶ (α+ μοῖρα) δεν έχω μερίδιο, είμαι αμέτοχος
Πλημμελής (πλην + μέλος) =ο παράφωνος, ο εσφαλμένος, ελαττωματικός

 

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση