Κείμενο | Μετάφραση |
Πρῶτον μὲν τοίνυν, οὗ πρῶτον ἡ φύσις ἡμῶν ἐδεήθη, διὰ τῆς πόλεως τῆς ἡμετέρας ἐπορίσθη·
καὶ γὰρ εἰ μυθώδης ὁ λόγος γέγονεν, ὅμως αὐτῷ καὶ νῦν ῥηθῆναι προσήκει. Δήμητρος γὰρ ἀφικομένης εἰς τὴν χώραν, ὅτ’ ἐπλανήθη τῆς Κόρης ἁρπασθείσης, καὶ πρὸς τοὺς προγόνους ἡμῶν εὐμενῶς διατεθείσης ἐκ τῶν εὐεργεσιῶν, ἃς οὐχ οἷόν τ’ ἄλλοις ἢ τοῖς μεμυημένοις ἀκούειν, καὶ δούσης δωρεὰς διττὰς, αἵπερ μέγισται τυγχάνουσιν οὖσαι, τούς τε καρποὺς, οἳ τοῦ μὴ θηριωδῶς ζῆν ἡμᾶς αἴτιοι γεγόνασιν,
καὶ τὴν τελετὴν, ἧς οἱ μετασχόντες περί τε τῆς τοῦ βίου τελευτῆς καὶ τοῦ σύμπαντος αἰῶνος ἡδίους τὰς ἐλπίδας ἔχουσιν, οὕτως ἡ πόλις ἡμῶν οὐ μόνον θεοφιλῶς, ἀλλὰ καὶ φιλανθρώπως ἔσχεν, ὥστε κυρία γενομένη τοσούτων ἀγαθῶν οὐκ ἐφθόνησεν τοῖς ἄλλοις, ἀλλ’ ὧν ἔλαβεν ἅπασιν μετέδωκεν.
Καὶ τὰ μὲν ἔτι καὶ νῦν καθ’ ἕκαστον τὸν ἐνιαυτὸν δείκνυμεν, τῶν δὲ συλλήβδην τάς τε χρείας καὶ τὰς ἐργασίας καὶ τὰς ὠφελείας τὰς ἀπ’ αὐτῶν γιγνομένας ἐδίδαξεν. Καὶ τούτοις ἀπιστεῖν μικρῶν ἔτι προστεθέντων οὐδεὶς ἂν ἀξιώσειεν. |
Πρώτα λοιπόν, αυτό που η φύση μας πρώτα χρειάστηκε, της δόθηκε από την δική μας πόλη (της το παρείχε η δική μας πόλη).
Αν και η ιστορία ανήκει στον μύθο, όμως ταιριάζει και σε αυτήν να λεχθεί. Δηλαδή, όταν η Δήμητρα έφτασε στην περιοχή μας, τότε που περιπλανήθηκε, όταν αρπάχθηκε (απήχθη) η κόρη της και, αφού έδειξε την εύνοια της προς τους προγόνους μας λόγω των ευεργεσιών (που δέχθηκε από αυτούς), τις οποίες δεν μπορούν άλλοι παρά μόνο οι μυημένοι να τις ακούνε, και αφού έδωσε διπλή δωρεά, η οποία συμβαίνει να είναι πολύ σπουδαία, δηλαδή και τους καρπούς (της γης), οι οποίοι μας απάλλαξαν από τη θηριώδη διαβίωση, και τις τελετές, στις οποίες όσοι συμμετέχουν αποκτούν ευχάριστες ελπίδες που αφορούν και το τέλος της ζωής τους και την αιωνιότητα, τόσο πολύ όχι μόνο θεάρεστα αλλά και φιλάνθρωπα συμπεριφέρθηκε η πόλη μας, ώστε, όταν απέκτησε αυτά τα αγαθά δεν αρνήθηκε να τα προσφέρει και στους άλλους, αλλά όλα όσα παρέλαβε σε όλους τα μετέδωσε. Και τα μεν (τα Ελευσίνια Μυστήρια) ακόμα και τώρα μία φορά το χρόνο τα δείχνουμε, και από τα άλλα (την καλλιέργεια της γης) γενικά όλες τις ανάγκες και τις εργασίες και τις ωφέλειες που προέρχονται από αυτά τα δίδαξε. Και κανείς δεν θα είχε την αξίωση να μην πιστέψει σε αυτά αν μάλιστα προστεθούν και οι άλλες λεπτομέρειες. |
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
πορίζω: παρέχω, δίνω, επινοώ, εφευρίσκω μυώ: κάνω κάποιον γνώστη και οπαδό ορισμένης θρησκείας, λατρείας ή οργάνωσης, προσιτής μόνο σε περιορισμένο κύκλο ανθρώπων. συλλήβδην: όλοι ή όλα μαζί, χωρίς εξαίρεση. φθονῶ, -έω: 1. λυπούμαι, δυσαρεστούμαι 2. αρνούμαι κάτι από φθόνο ή από δυσμένεια 3. η φράση «φθονεῖν τινί τι» — το να αρνείται κανείς να παράσχει κάτι σε κάποιον |