ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ: ΙΣΤΟΡΙΑ Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ : θέματα – απαντήσεις (12)

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ 12ο

ΟΜΑΔΑ Α΄

1ο ΘΕΜΑ

1.α.

(Ι). Να αντιστοιχίσετε τα στοιχεία της στήλης Α με εκείνα της στήλης Β. Ένα στοιχείο από τη στήλη Α περισσεύει.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 1β σελ.145 – 2γ σελ. 145-6 – 3α σελ. 195 – 4ε σελ. 145 – 5δ σελ. 145 – 6 περισσεύει.

 (5 μονάδες)

(ΙΙ). Να επιλέξετε και να γράψετε τη σωστή απάντηση για κάθε ομάδα από τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Ελληνικά φύλα που μιλούσαν ιωνική διάλεκτο μετακινήθηκαν κατά τον πρώτο ελληνικό αποικισμό:

α. στο βορειοανατολικό Αιγαίο και στα απέναντι παράλια της Μ. Ασίας.

β. στη Σάμο, Χίο και στις απέναντι μικρασιατικές ακτές.

γ. στη Μήλο, Κρήτη, Ρόδο, Κω και στις απέναντι μικρασιατικές ακτές.

δ. στη Δυτική Μεσόγειο.

2. Η βουλή των γερόντων κατά την ομηρική εποχή:

α. δεν επηρέαζε καθόλου την άσκηση της βασιλικής εξουσίας.

β. αντικατέστησε τη βασιλική εξουσία.

γ. περιόρισε σταδιακά τη βασιλική εξουσία.

δ. αποδυναμώθηκε βαθμιαία από τη βασιλική εξουσία.

3. Η αποικία των Θουρίων ιδρύθηκε :

α. κατά τον πρώτο ελληνικό αποικισμό.

β. κατά τον δεύτερο ελληνικό αποικισμό.

γ. την εποχή του Περικλή.

δ. την ελληνιστική εποχή.

4. Ηγεμονική θέση μεταξύ των ελληνικών πόλεων-κρατών μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο ανέλαβε:

α. η Σπάρτη.

β. η Θήβα.

γ. η Αθήνα.

δ. η Κόρινθος.

5. Το σύστημα διακυβέρνησης στα ελληνιστικά βασίλεια ήταν :

α. ολιγαρχικό.

β. η απόλυτη μοναρχία.

γ. μια μορφή βασιλείας που περιοριζόταν από βουλή.

δ. η τυραννίδα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1β σελ. 78 – 2γ σελ. 82 – 3γ σελ. 101 – 4α σελ. 103-4  –  5β σελ. 128

(5 μονάδες)

1.β. Να δώσετε το περιεχόμενο των όρων:

Χορηγία: σελ.102 Πρόκειται για  μια «λειτουργία» (δαπάνες στρατιωτικών και θρησκευτικών εκδηλώσεων που αναλάμβαναν οι πλουσιότεροι πολίτες)  σύμφωνα με την οποία ο χορηγός είχε την υποχρέωση να δώσει τα χρήματα για τη διδασκαλία ενός θεατρικού έργου

 Δήμαρχοι: σελ.173 Οι άρχοντες αυτοί που εκλέγονταν για ένα χρόνο είχαν ως κύριο έργο την προστασία των πληβείων από τις αυθαιρεσίες των πατρικίων. Θεωρούνταν πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα. Είχαν το δικαίωμα να αρνηθούν την ψήφιση ενός νόμου, όταν αυτός προσέβαλλε τα συμφέροντα των πληβείων (veto)

(5 +10=15 μονάδες)

2ο ΘΕΜΑ

2.α. Πώς αποκρυπτογραφήθηκαν τα ιερογλυφικά και ποιες πληροφορίες μάς προσέφερε η αποκρυπτογράφησή τους;

ΣΕΛ. 28   Καθοριστική για τη γνώση της ιστορίας της Αιγύπτου ήταν η αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών, δηλαδή των χαρακτήρων συμβόλων που χρησιμοποιούσαν από την 4η χιλιετία π.χ. οι κάτοικοι της χώρας στη γραφή. Η επινόηση και η χρησιμοποίηση της γραφής είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα στοιχεία που δηλώνουν το πολιτιστικό τους επίπεδο. Η δυσκολία στην απόδοση και την εκμάθηση της ιερογλυφικής γραφής προϋπέθετε ειδίκευση και συνεχή ενασχόληση. Οι γραφείς κατέγραψαν σε παπύρους τα έργα και τη δράση των φαραώ, ενώ τοίχοι πολλών μνημείων, ναών και τάφων, ήταν καλυμμένοι από ιερογλυφικά που σχεδίασαν ειδικευμένοι τεχνίτες με την καθοδήγηση των γραφέων.
Η αποκρυπτογράφησή τους οφείλεται στο Γάλλο αιγυπτιολόγο J. Champollion, ο οποίος το 1822 διάβασε το κείμενο μιας τρίγλωσσης επιγραφής, που ήταν χαραγμένο σε στήλη με ιερογλυφικά. με απλοποιημένα ιερογλυφικά της ελληνιστικής περιόδου και με ελληνικά στοιχεία. Η στήλη της Ροζέτας, όπως είναι γνωστή από το όνομα της πόλης όπου ανακαλύφθηκε, είχε χαραγμένο ένα κείμενο που υμνούσε τον Πτολεμαίο Ε’, βασιλιά της Αιγύπτου.

(15 μονάδες)

2.β.  Ποιο ήταν το διοικητικό σύστημα που επέβαλε ο Διοκλητιανός και πώς οργανώθηκε; 

ΣΕΛ. 234-5    Όταν ο Διοκλητιανός έγινε αυτοκράτορας (284 μ.Χ.) θέλησε να φέρει την τάξη στο ρωμαϊκό κράτος. Επειδή είχε αποδειχθεί ότι ένας άρχοντας δεν επαρκούσε για τις ανάγκες της διοίκησης της αυτοκρατορίας, ο Διοκλητιανός, αν και απολυταρχικός, αποφάσισε να προχωρήσει σε τολμηρές διοικητικές αλλαγές μοιράζοντας την εξουσία. Η μεταβολή του διοικητικού συστήματος ανταποκρίνεται κυρίως στην ανάγκη άμεσης παρέμβασης του στρατού και καλύτερης φύλαξης των συνόρων.    Ο Διοκλητιανός κυβέρνησε το ανατολικό τμήμα της αυτοκρατορίας και έδωσε τη διοίκηση του δυτικού σ’ έναν αφοσιωμένο σ’ αυτόν στρατιωτικό, το Μαξιμιανό. Οι δύο αυτοί αυτοκράτορες, που πήραν τον τίτλο τουΑυγούστου, παραχώρησαν στη συνέχεια τη διοίκηση ενός μέρους από τις περιοχές που κυβερνούσαν σε δύο συνάρχοντες: ο Διοκλητιανός στον Γαλέριο και ο Μαξιμιανός στον Κωνστάντιο το Χλωρό. Οι δύο συνάρχοντες έφεραν τον τίτλο του Καίσαρα. Έτσι η εξουσία μοιράστηκε σε τέσσερα διαφορετικά κέντρα. Στην Ανατολή, Αύγουστος ήταν ο Διοκλητιανός με έδρα τη Νικομήδεια της Βιθυνίας και Καίσαρας ο Γαλέριος με έδρα το Σίρμιο, στη σημερινή Σερβία. Παράλληλα, στη Δύση Αύγουστος ήταν ο Μαξιμιανός με έδρα το Μιλάνο στην Ιταλία και Καίσαρας ο Κωνστάντιος ο Χλωρός με έδρα τους Τρεβήρους στη Γαλατία.
Το σύστημα αυτό ονομάστηκε Τετραρχία και επέτυχε να διατηρήσει προς στιγμή την ακεραιότητα της αυτοκρατορίας. Η Ρώμη ήταν θεωρητικά η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας και παρέμεινε η έδρα της συγκλήτου.

 (10 μονάδες)