Ημέρα χιονοπόλεμου στο Νηπιαγωγείο μας. Τα παιδιά φέρανε από το σπίτι τους τα χειμερινά αξεσουάρ τους και αφού τα φορέσαμε, βγήκαμε στον κήπο μας για να παίξουμε. Υλικά χιονιού: χιόνι( διακοσμητικό χιόνι- τρίμμα), μπάλες από εφημερίδες.
Τα βήματα είναι τα εξής: Πιάνω ένα φύλλο εφημερίδας , το τσαλακώνω, το κάνω μπάλα, το πετάω .
Και το παιχνίδι ξεκινά!
Ποιος θα φορέσει θα περισσότερα ρούχα στον χιονάνθρωπο;
Το κρύο δεν αντέχω για ύπνο αμέσως πέφτω!
Ο Χειμώνας κάνει την εμφάνισή του και τα ζώα του δάσους προετοιμάζονται κατάλληλα. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε όλα τα απαραίτητα που χρειαζόμαστε για να θωρακιστούμε στην κρύα αυτή εποχή. Τι γίνεται όμως με τα ζώα; Πώς αντιμετωπίζουν τις δύσκολες μέρες του χειμώνα; Το εσωτερικό τους ρολόι τους ειδοποιεί…Κάποια μεταναστεύουν…κάποια κάνουν τις προμήθειες τους και ετοιμάζουν κατάλληλα τις φωλιές τους. Και κάποια άλλα το…ρίχνουν στον ύπνο!
Κι εμείς στο νηπιαγωγείο μαθαίνουμε γι’ αυτά μέσα από πολυποίκιλο υλικό. Εικόνες και βίντεο μπορούν να αποτελέσουν το εποπτικό μας υλικό, αλλά τι καλύτερο από ένα παραμύθι που μπορεί να γίνει παιχνίδι;
” Σε ένα πανέμορφο δάσος γεμάτο καστανιές, βελανιδιές, καρυδιές, βατομουριές και θάμνους υπήρχε ένα σχολείο που πήγαιναν όλα τα ζώα. Εκεί τα μικρά μάθαιναν τρόπους να προφυλάσσονται από τους εχθρούς τους, να ξεχωρίζουν τα δηλητηριώδη μανιτάρια, να μαζεύουν τους καρπούς και να αλληλοβοηθούνται όταν χρειαζόταν. Την Άνοιξη και το Καλοκαίρι έπαιζαν ανάμεσα στα λουλούδια και στους καταπράσινους θάμνους. Το Φθινόπωρο έτρεχαν πάνω στα ξερά φύλλα και μάζευαν καρπούς. ΄Ηταν όλοι φίλοι και τους άρεζε το σχολείο τους. Μια γκρίζα φθινοπωρινή μέρα ένας από όλους ο αρκούδος ο Καφετούλης δεν εμφανίστηκε. Ο σκίουρος, ο σκαντζόχοιρος, ο ασβός,ο βατραχούλης, η χελωνίτσα και η μαρμότα τον έψαξαν παντού, αλλά δεν κατάφεραν να το βρουν. Πήγαν λοιπόν, να τον ψάξουν στη φωλιά του, αλλά ήταν κλειστή κι έτσι δεν μπόρεσαν να μπουν, αλλά ούτε και να κοιτάξουν μέσα. Την επόμενη μέρα ρώτησαν τη δασκάλα, την κυρά Κουκουβάγια πού μπορεί να ήταν ο φίλος τους. Αυτή τους απάντησε: Ο φίλος σας ήδη έχει πέσει σε χειμερία νάρκη!”. Τα ζωάκια δεν κατάλαβαν αμέσως και ρώτησαν τι είναι αυτή η “χειμερία νάρκη” κι εκείνη αποκρίθηκε: “Είναι ένας μακρύς ύπνος που διαρκεί όλον το χειμώνα. Πολλά ζώα του δάσους, ακόμη κι εσείς, κοιμούνται το χειμώνα γιατί δεν αντέχουν το κρύο και την παγωνιά. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του σχολείου σε λίγο δε θα κρατιέστε από τη νύστα και θα κοιμηθείτε σαν το φίλο σας τον αρκούδο και θα ξυπνήσετε την Άνοιξη”. Ο μικρός σκαντζόχοιρος επαναστάτησε γιατί δεν ήθελε να μείνει κλεισμένος και να κοιμηθεί τόσο καιρό. ο σκίουρος στενοχωρήθηκε, γιατί δε θα μπορούσε πια να ανεβαίνει και να χοροπηδά στα κλαδιά των δέντρων για να μαζέψει φουντούκια και καρύδια που τόσο του αρέσουν. Ο βατραχούλης κι αυτός απογοητεύτηκε γιατί δε θα μπορεί πλέον να πλατσουρίζει στο ποταμάκι και να παίζει με τους φίλους του νεροπόλεμο. Η χελωνίτσα αποφάσισε να κρατηθεί ξύπνια για να γνωρίσει το χειμώνα, εξάλλου τι το φοβερό έχει και όλοι τον αποφεύγουν; Ο ασβός χασμουρήθηκε και σκέφτηκε σα να έχει δίκιο η δασκάλα…ενώ η μαρμότα άρχισε να κλαίει με μαύρο δάκρυ. Έκλαψαν και τα χάμστερ, τα ποντικάκι, οι τυφλοπόντικες, τα φίδια, οι νυχτεριδούλες οι ατακτούλες, αλλά και τα σαλιγκάρια, τα σκουλήκια και όλα τα μικρούλια έντομα γιατί δεν ήθελαν να πέσουν σε χειμερία νάρκη. Τότε η κυρα Κουκουβάγια για να τα παρηγορήσει τους είπε: ” Η χειμερία νάρκη είναι μια ευχάριστη ξεκούραση. Ούτε θα καταλάβετε πότε θα έρθει η Άνοιξη και θα βρεθούμε ξανά όλοι μαζί. Τώρα πηγαίνετε να παίξετε και μαζέψτε φρούτα και καρπούς όσα μπορείτε να κουβαλήσετε. Θα τα χρειαστείτε όταν θα ξυπνήσετε….Οι μικροί σκαντζόχοιροι άρχισαν να κυλιούνται πάνω στα ξερά φύλλα, τα σκιουράκια έτρεχαν πάνω κάτω μαζεύοντας όσους καρπούς έβρισκαν και μασουλώντας βελανίδια και φουντούκια, τα βατραχάκια απολάμβαναν το τελευταίο πλατσούρισμα στο νερό ενώ οι μαρμότες έτρεχαν στο δάσος παίζοντας κυνηγητό. Η χελωνίτσα μασουλούσε τα τελευταία φυλλαράκια μιας αγριοφραουλιάς και οι ασβοί βιαστικοί έσκαβαν πιο βαθιές τρύπες και κουβαλούσαν ξυλαράκια και ξερά φύλλα για να φτιάξουν το πιο ζεστό και αναπαυτικό κρεβατάκι. Λίγο το ‘χεις τόσο καιρό θα μέναν κρεβατωμένοι! Οι νυχτεριδούλες πετάριζαν δεξιά κι αριστερά μη ξέροντας τι να κάνουν. Το απόγευμα όλα τα ζώα μαζεύτηκαν σε ένα χαλί από φύλλα γύρω από την κυρα Κουκουβάγια που τραγουδούσε ένα όμορφο τραγουδάκι με τη βραχνή φωνή της. Σιγά σιγά ένιωσαν τα βλέφαρά τους να βαραίνουν τόσο που με δυσκολία άκουγαν τη φωνή της δασκάλας τους. Κουλουριάστηκαν κι αποκοιμήθηκαν αγκαλιά σαν μικρές μπαλίτσες το ένα δίπλα στο άλλο. Προτού βραδιάσει οι γονείς τους πήγαν να τα πάρουν για να τα πάνε στις φωλιές τους που έκλεισαν ερμητικά. Την επόμενη μέρα το δάσος φαινόταν έρημο. Ούτε φωνές, ούτε χαχανητά…Που και που κανένα λαγουδάκι ξεμυτούσε από τη φωλιά του ψάχνοντας συντροφιά μα κι αυτό γρήγορα κρυβόταν στο πρώτο βουητό του κρύου βοριά. Οι μικροί φίλοι κοιμόντουσαν ήσυχα και μόνο τις νύχτες το ουρλιαχτό του λύκου που έψαχνε για τροφή ακουγόταν και το αλύχτισμα της αλεπούς που τριγυρνούσε κι αυτή πεινασμένη στο έρημο δάσος. Κι όλα τους ονειρεύονταν την Άνοιξη και τα παιχνίδια που τους περίμεναν. Και η κυρα Κουκουβάγια τους νανούριζε και μας συμβουλεύει “Κουκουβα κουκουβά μη ξυπνάτε τα μικρά!”
Το παραμυθάκι έγινε αφορμή για δραματοποίηση. Μοιράστηκαν οι ρόλοι και τα παιδιά ακίνητα περιμένουν εντολές. Με το παράγγελμά μας αντιγράφουν τις κινήσεις των ζώων όπως αναφέρονται στη διήγηση…στο τέλος πέφτουν σε χειμερία νάρκη ενώ ο λύκος και η αλεπού άδικα τους ψάχνουν και η κυρά κουκουβάγια τους κοροϊδεύει και γελά λέγοντας τραγουδιστά: “Άδικα τριγυρνάτε! Τίποτα πια δε θα φάτε…Τα ζωάκια τα μικρά κοιμούνται ήσυχα πια.”
Ένα παραμύθι αφόρμηση για να μιλήσουμε στα παιδιά για την τήξη και την πήξη είναι ο κλασικός μύθος του Αισώπου “Η Καρακάξα και το διαμάντι”
«Στη μεγάλη βελανιδιά στο δάσος ζούσε μια καρακάξα κι όλη μέρα τριγυρνούσε για να βρει τροφή. Μα πιο πολύ από οποιοδήποτε φαγώσιμο χαιρόταν όταν έβρισκε παράξενα αντικείμενα, που τα μάζευε και τα έκρυβε στη φωλιά της. Πότε ένα γυαλιστερό κουμπί, πότε ένα χρυσαφένιο λουλουδάκι, πότε ένα λαμπερό πετραδάκι, πότε ένα αστραφτερό γυαλί. Μάζευε δηλαδή ότι γυαλιστερό έβρισκε. Ένα κρύο πρωινό, σε μια μισοπαγωμένη λακκούβα με νερό, είδε μέσα κάτι να λάμπει. Έσκυψε, κοίταξε καλύτερα κι είπε ενθουσιασμένη «Τι τυχερή που είμαι! Βρήκα το πιο ωραίο, λαμπερό και μεγάλο διαμάντι». Αμέσως το πήρα στη φωλιά της και το έβαλε μαζί με τους άλλους θησαυρούς. Την άλλη μέρα ξαναπήγε στο δάσος και όταν γύρισε στη φωλιά της το μεγάλο διαμάντι είχε κάνει φτερά! Στη θέση του υπήρχε μια μικρή λιμνούλα από νερό. Ανάστατη άρχισε να αναζητά τον κλέφτη του διαμαντιού … όμως κανείς δεν το είχε κλέψει … Τι είχε συμβεί ; Τι απέγινε το διαμάντι;
Παροτρύναμε τα παιδιά να σκεφτούν τη λύση. Θέσαμε ερωτήματα που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν.
-Πού βρέθηκε το διαμάντι;
-Τι υπήρχε εκεί;
– Τι έγινε το απόγευμα;
-Ποιος ήταν ο κλέφτης;
-Τι βρέθηκε στη θέση του;
-Ποιο το συμπέρασμα;
-Πού θα έπρεπε να το κρύψει για να μη χαθεί;
Αντιστοιχία
Χρονική ακολουθία χιονάνθρωπος
Ομαδοποίηση
Σειροθέτηση από το ψηλό στο χαμηλό
“Παίζουμε με τη λέξη ΧΕΙΜΩΝΑΣ”: Βρίσκουμε τα γράμματα και τα βάζουμε στη σειρά.
Αφαιρούμε ένα γράμμα και τα παιδιά καλούνται να το βρουν ανάμεσα σε άλλα. Αλλάζουμε τη σειρά σε κάποια γράμματα και τους ζητάμε να βρουν το λάθος. Ανακατεύουμε πεζά και κεφαλαία και καλούνται να τα τοποθετήσουν όπως ταιριάζει. Το κάνουμε και κινητικό παιχνίδι με τα παιδιά να έχουν μια καρτέλα με ένα από τα γράμματα στο στήθος τους. Χορεύουν στο ρυθμό μουσικής και μόλις η μουσική σταματήσει πρέπει να πάρουν τη θέση τους έτσι ώστε να σχηματίσουν τη λέξη “ΧΕΙΜΩΝΑΣ” ή “χειμώνας” αντίστοιχα.
Φτιάξαμε μια ακροστιχίδα με αυτά…
Χ _ _ _ _ (Είναι άσπρο απαλό λιώνει όμως στο λεπτό σαν με το χέρι τ’ ακουμπώ!) ΧΙΟΝΙ
Ε _ _ _ _ (Πράσινο και φουντωτό στολίζει το σαλόνι μα και το βουνό!) ΕΛΑΤΟ
Ι _ _ _ _ _ (Το όνομα του μικρού Χριστού) ΙΗΣΟΥΣ
Μ _ _ _ _ _ (Κρατούν τα πόδια σου ζεστά μες στου Χειμώνα την παγωνιά!) ΜΠΟΤΕΣ
Ω_ _ (Αλλάζει το Χειμώνα, την Άνοιξη ξανά και συνεχώς μετρά το χρόνο που περνά!) ΩΡΑ
Ν _ _ _ _ _ (Του χιονιού απαλή πέφτει αθόρυβα στη γη!) ΝΙΦΑΔΑ
Α _ _ _ _ ( Το αγαπημένο χρώμα του Χειμώνα!) ΑΣΠΡΟ
Σ _ _ _ _ ( Ζέστη στο σπίτι θα έχεις με αυτή όλο το χειμώνα την έχεις ανάγκη πολλή!) ΣΟΜΠΑ
Παροτρύνουμε τα παιδιά να φτιάξει τη δική του ακροστιχίδα με δικές του λέξεις. (Χιονάνθρωπος, Έλκηθρο, Ιωσήφ, Μανταρίνι, Ωκεανός, Νύχτα, Άγγελος, Σκούφος)
Παίξαμε με με το Γράμμα Χ. Το ψάξαμε μέσα στην τάξη, το γράψαμε, το σχεδιάσαμε με το σώμα, με μαρκαδόρους, ξυλάκια, πλαστελίνη, το γράψαμε
Γλώσσα – Μαθηματικά.
Αρχικά επικεντρωθήκαμε στο να μάθουμε τις μέρες της εβδομάδας, την κυκλική ακολουθία τους αλλά και να μάθουμε να τις ξεχωρίζουμε στις καρτέλες
Για να μάθουμε τις ημέρες της εβδομάδας μάθαμε π ποιηματάκια- τραγούδια.
Η κυρία εβδομάδα
Ο Χρόνος έχει 4 παιδιά
Κάθε εποχή έχει 3 παιδιά και είναι όλα αγόρια
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΛΛΙΩΣ
Διαβάσαμε το γνωστό παραμύθι «Η Κοκκινοσκουφίτσα». Στη συνέχεια το δραματοποιήσαμε, φτιάξαμε μάσκες καθώς και από ένα ατομικό βιβλίο με τα γεγονότα της ιστορίας στη σωστή σειρά.
Στη συνέχεια δουλέψαμε τα παραμύθια:
«Η Σκουφοκοκκινίτσα» της Μαρίνας Γιώτη
Δύο όψεις μιας ιστορίας σε ένα βιβλίο.
Η διάσημη ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας, όπως την ξέρουμε, αλλά και η ιστορία… αλλιώς, ιδωμένη από μια άλλη οπτική γωνία.
Τι πραγματικά έγινε στο δάσος; Ποιος ήταν τελικά αυτός ο Κυνηγός και πώς βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή εκεί για να σώσει την Κοκκινοσκουφίτσα; Ήταν ο Κακός ο Λύκος τόσο κακός όσο νομίζουμε; Τι γύρευε η μικρή Κοκκινοσκουφίτσα μόνη της στο δάσος; Ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, Φάνης ο Μπούφος, είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις του γνωστού παραμυθιού.
Ένα βιβλίο που μιλάει για τον ρατσισμό στα κλασικά παραμύθια, τον σχολικό εκφοβισμό και τη φιλία. Ένα εργαλείο για γονείς και εκπαιδευτικούς που μαθαίνει στα παιδιά να διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές και να αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη.
Γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα, αλλά και δυο όψεις τα νομίσματα…
« Η Κοκκινομπλουτζινίτσα» του Ευγένιου Τριβιζά
Η Κοκκινομπλουτζινίτσα, ανατρέποντας το αναχρονιστικό στερεότυπο της παθητικής ηρωίδας, αντί να περιμένει από τον κυνηγό να τη σώσει, προσποιείται ότι εντυπωσιάζεται από την υποκριτική ικανότητα του λύκου να παριστάνει τη γιαγιά και τον προτρέπει να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού στο Χόλιγουντ με συγκλονιστικά αποτελέσματα.
Οι ελιές έχουν ξεπικρίσει. Δοκιμάζουμε και τις συσκευάσαμε για το σπίτι.
Κάθε τμήμα στολίζει και διακοσμεί την Βασιλόπιτα που έφτιαξε και γίνεται η κοπή της με αγωνία για το ποιός θα κερδίσει το φλουρί
Τμήμα 1.
Το φλουρί έπεσε στην κα Ευαγγελία δασκάλα του τμήματος Ένταξης
Τμήμα 2
Το φλουρί έπεσε στον Γιόνι
Τμήμα 3
Το φλουρί έπεσε στην Κωνσταντίνα
