Αγαπητοί γονείς
Τολμήστε να ονειρευτείτε ότι η πέτρα γίνεται χρυσός όταν με αγάπη και τέχνη τη σμιλέψετε.
ΕΜΕΙΣ ΒΑΛΑΜΕ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ ΣΤΗΝ ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ…ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΚΟΜΑ……
«Και στις πέτρες μέσα τράβηξε κλωστές κι απ’τα σπλάχνα της γης
ανέβασε σχιστόλιθο ένα γύρο σ’όλη την πλαγιά την πλατιά, στερέωσε σκαλοπάτια εκεί μόνος ,
απίθωσε κρήνες λευκές μαρμάρινες,
μύλους ανέμων, τρούλους ρόδινους μικρούς….»
Οδυσσέας Ελύτης. « Άξιον Εστί»:
Αγαμένα μας παιδιά
Τελειώνοντας αυτή η χρονιά αρχίζει για σας ένα άλλο ταξίδι …
Σ’ αυτό, θα θέλαμε να έχετε μαζί σας από εμάς τις δασκάλες
* Ένα χρωματιστό μολύβι για να γράψετε την δική σας πολύχρωμη ιστορία…
* Μία γόμα, για να θυμάστε ότι δεν πειράζει να κάνετε λάθη,
τις περισσότερες φορές διορθώνονται…
* Ένα κομμάτι πάζλ για να θυμάστε ότι αποτελείτε κι εσείς
ένα μοναδικό κομμάτι αυτού του υπέροχου κόσμου…
* Λίγη χρυσόσκονη , για τις στιγμές που θα έχετε ανάγκη
από λίγη μαγεία στη ζωή σας…
* Ένα φωτεινό αστέρι, για να θυμάστε να λάμπετε πάντα…
* Και τέλος καραμέλες, για να σας βοηθήσουν να βλέπετε
πάντα την γλυκιά πλευρά της ζωής …
Αγαπητοί συνάδελφοι
Σας αφιερώνω τα σοφά λόγια του ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ.
Μαζεύω τα σύνεργά μου: Όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδυασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ