1ο Νηπιαγωγείο Παιανίας  

Με αφορμή το  θέμα μας σπορά- στάρι- ψωμί διαβάσαμε το παραμύθι ‘’ ΤΟ ΚΑΡΒΕΛΑΚΙ’’ του Αλέξη Τολστόι:

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γέρος  και μια γριά. Μια μέρα λέει ο γέρος στη γριά: -Άντε γριά, γριούλα, ξύσε την κασόνα, τίναξε και τη σακούλα. Μαθές, που ξέρεις τι μπορεί -τίναξε εδώ, ξύσε από κει- μπορεί να μαζευτεί λίγο αλευράκι, και να φτιάξεις καρβελάκι. Κι έτσι λοιπόν η γριά, η γριούλα, ξύνει την κασόνα, τινάζει τη σακούλα, μαζεύει δυο χούφτες αλευράκι  να φτιάξει ένα καρβελάκι. Ζυμώνει τ’ αλευράκι μάνι μάνι, κι ένα καρβελάκι φτιάχνει και το ρίχνει στο τηγάνι. Και σε λίγο, να παιδιά μου, ρόδινο και γελαστό, το καρβελάκι το αχνιστό. και το βάζει στο περβάζι, να κρυώσει στη δροσούλα, να ταϊστούν, να στυλωθούνε κι ο γεράκος κι η γριούλα. Όπου λοιπόν το καρβελάκι καθότανε στο παραθύρι, καθόταν στρογγυλοκαθόταν και στοχαζόταν. Και κεί -τι του’ ρθε;- ποιος το ξέρει; – έδωσε μια και παρ’ το κάτω, – απ’ το παράθυρο πηδάει, πάνω στο πάτωμα κυλάει, κι από το πάτωμα στην πόρτα, κι από την πόρτα στο χαγιάτι, κι απ’ το χαγιάτι στην αυλίτσα με τα χόρτα, κι απ’ την αυλή μας πάλι, τραβάει τραβάει στο δρόμο πέρα, στον καθαρό αέρα, κι από δω παν κι οι άλλοι. Το καρβελάκι τραβάει γοργό γοργό και κει που πάει ανταμώνει ένα λαγό. . .[  ]

Επειδή όμως παραμύθι χωρίς εικόνες δεν γίνεται γίναμε εμείς οι εικονογράφοι του παραμυθιού. Χωριστήκαμε σε ομάδες των 5-6 ατόμων και η κάθε ομάδα επέλεξε να κάνει από μία εικόνα της ιστορίας μας. Στο τέλος κολλήσαμε πάνω σε κάθε εικόνα το αντίστοιχο κείμενο , τις βάλαμε σε ένα χαρτόνι, φτιάξαμε και το εξώφυλλο και τέλος κάναμε την βιβλιοδεσία. Το βιβλίο είναι έτοιμο για να μπει στο ράφι της βιβλιοθήκης μας.

Βλέπουμε στον Η/Υ πως οργώνουν ο χωράφι στις μέρες μας ( με τρακτέρ )και πως παλαιότερα ( με άλογα) Τα βιβλία που διαβάσαμε

Μιλήσαμε για τους διάφορους σπόρους και την ποικιλία του ψωμιούΓνωρίσαμε τα γεωργικά εργαλείαΠως ονομάζονται τα χωράφια ανάλογα με το τι καλλιεργούμε Συζητήσαμε πως από ένα μικρό σποράκι έχουμε ψωμί

Πως μεγαλώνουν τα σποράκια και τι φροντίδα χρειάζονται Τα παλαιά χρόνια οι γεωργοί όργωναν με την βοήθεια των αλόγων, της αγελάδας, του ταύρου Σήμερα τα τρακτέρ έχουν πολλά εργαλεία που κάνουν το όργωμα, το πότισμα, τον θερισμό και το αλώνισμα

Τι είδαμε τι μάθαμε

Το 1^ο τμήμα του 1^ου Νηπιαγωγείου Παιανίας αποφάσισε για δεύτερη χρονιά να λάβει μέρος στον διαγωνισμό ζωγραφικής που διοργανώνει το μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης  με τίτλο «Φαντάσου τι κρύβει το λυχνάρι!» για παιδιά προσχολικής ηλικίας και όλων των τάξεων του δημοτικού. Με οδηγό το λυχνάρι, τα παιδιά ταξιδεύουν σε χώρες μαγικές και σε μέρη καλά κρυμμένα μέσα στη φαντασία τους. Τα παιδιά διάλεξαν τα χρώματα και τα υλικά που τους άρεσαν και ζωγράφισαν  το λυχνάρι όπως το φαντάστηκαν! Δεν υπήρχε κανένας περιορισμός!

Μέσα από ένα λυχνάρι δεν βγαίνουν μόνο τζίνι αλλά ιστορίες φανταστικές και μαγικές ευχές.

Σήμερα φέραμε πολλούς και διαφορετικούς σπόρους για να τους φυτέψουμε και να δούμε πως αναπτύσσονται. Τους πιάσαμε τους μυρίσαμε και αποφασίσαμε αφού φέραμε πολλούς να δημιουργήσουμε μια συλλογή

Είμαστε υπερήφανοι για την συλλογή μας δείτε τι έχουμε

Φυτεύουμε φακή, φασόλια, ρεβίθια,καλαμπόκι,σιτάρι

Σχηματίζουμε ομάδες παιδιών που αναλαμβάνουν να ποτίζουν τους σπόρους

Μέσα από τη συζήτηση προέκυψε ένα εντελώς αυθόρμητο θέμα : για να κάνουμε αυτά τα παιδιά χαρούμενα να τους δώσουμε κάποια παιχνίδια μας. Παιχνίδια που να μην  τα παίζουμε πια και φυσικά να είναι σε καλή κατάσταση. Και επειδή πλησιάζει μια μεγάλη γιορτή που τα περισσότερα  παιδιά παίρνουν παιχνίδια για δώρο , και εννοούμε φυσικά τα Χριστούγεννα, αποφασίσαμε να γίνουμε εμείς  οι Άι- Βασίληδες αυτών των παιδιών. Έτσι ,λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία για τις γιορτές των Χριστουγέννων, θα φέρουν όσα παιδιά μπορούν και έχουν παιχνίδια που δεν τα θέλουν πια και θα τα βάλουμε μέσα σε μια κούτα την οποία θα τους στείλουμε μαζί με μία ζωγραφιά του κάθε παιδιού.          ( κοινωνικό παντοπωλείο δήμου Παιανίας) και φυσικά  λίγη μαγική χρυσόσκονη που θα τους φτιάξουμε.

Αφού είδαμε στον υπολογιστή εικόνες από παιδιά που δουλεύουν σε διάφορες χώρες και τις αναλύσαμε :

• Τι κάνουν τα παιδιά;
• Είναι χαρούμενα ή λυπημένα; γιατί;
• Τι φοράνε;
• Πως είναι τα πρόσωπα τους;
• Πού είναι οι γονείς τους;
• Γιατί δουλεύουν σε αυτή την ηλικία;
• Τι θα έπρεπε να κάνουν κανονικά;
• Εσείς τι κάνετε αφού δεν δουλεύετε;
• Τι πρέπει να κάνουν αυτά τα παιδιά;

Έτσι καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών για το τι θα πρέπει να έχουν αυτά τα παιδιά για να γίνουν χαρούμενα όπως είμαστε εμείς

Χαρούμενο διάλειμμα με την πινιάτα που έφτιαξε με την μαμά της η Δήμητρα για τα γενέθλιά της