Ανεμώνες που χορεύουν, βράχια που τραγουδούν, άνθρωποι σκληρόκαρδοι που σκέφτονται, μόνο
το συμφέρον, ακούνε το γλυκό τραγούδι των βράχων και συγκινούνται, αλλάζουν, καθηλώνονται.
Ευαισθησίες και μηνύματα σε μια κουκλοθεατρική παράσταση αλλιώτικη τις άλλες, που μιλά για τη δύναμη των
παιδιών, που με ένα τραγούδι τους, μπορούν να μαλακώσουν, ακόμη και την πιο σκληρή και καταστροφική λογική και να
φέρουν στον κόσμο ομορφιά και αρμονία, αλλά και για το δικαίωμα του καθένα μας, στη διαφορετικότητα.
Από την παράσταση που παρακολουθήσαμε στο σχολείο μας
