“Τα παραμύθια παρέχουν έναν μοναδικό τρόπο για τα παιδιά να γνωρίσουν τα διλήμματα της εσωτερικής τους ζωής” ενώ παράλληλα προσφέρουν μία σημαντική ευκαιρία για μία από κοινού αλληλεπίδραση, ειδικότερα όταν εκπαιδευτικοί και παιδιά προσπαθούν να «χτίσουν» μία ιστορία μαζί
Γράφουμε , εικονογραφούμε, παίζουμε.
Η μάθηση βγαίνει με έναν αβίαστο τρόπο βοηθώντας το παιδί να κατανοήσει μεγάλες αλήθειες για τη ζωή, να συλλέξει σημαντικές πληροφορίες για να καταλάβει τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει, να μάθει να αντιμετωπίζει και να επιλύει τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν και γενικά να έρθει αντιμέτωπο με διάφορες καταστάσεις, είτε εύκολες είτε δύσκολες.
Όταν θυμόμαστε, όταν σκεφτόμαστε, όταν ονειρευόμαστε, βλέπουμε στο μυαλό μας εικόνες.
Είναι συχνά σαν να βλέπουμε μια ταινία, ένα σενάριο, με αρχή, μέση και τέλος.
Όσο πιο συγκροτημένη είναι η σειρά των εικόνων αυτών, του σεναρίου μας, τόσο πιο συγκροτημένη, οργανωμένη και ξεκάθαρη είναι η ανάμνηση μας, η σκέψη μας, η προσδοκία το όνειρό μας.
Κι ενώ είμαστε σ’ αυτή τη νοητή διαδικασία παρέλασης εικόνων, ακούμε παράλληλα προτάσεις, σ’ έναν εσωτερικό λόγο. Είναι, ας πούμε, οι υπότιτλοι των εικόνων μας.
Είναι προτάσεις που συμπληρώνουν την οπτική αλληλουχία που έχουμε στο μυαλό μας.
Όταν θελήσουμε να μεταφέρουμε σε κάποιον άλλον αυτό που σκεφτόμαστε, τότε οι προτάσεις, οι λέξεις, έχουν απίστευτη, μοναδική σημασία για την πληρότητα της μεταφοράς αυτής.
Το παραμύθι μας «Το παιδί και ο μπαμπάς »
Ήρωες φανταστικοί σε διαδρομή μαγευτική. Συγγραφέας ο Στάθης και εικονογράφοι τα παιδιά του 1ου τμήματος
