Αφού μιλήσαμε για τη χαρά, τη λύπη και τον θυμό, συνεχίσαμε και με άλλα συναισθήματα…
ΦΟΒΟΣ
Διαβάσαμε το παραμύθι «Φόβος» του Τρέις Μορόνι και συζητήσαμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, νιώθουμε το αίσθημα του φόβου, για διαφορετικά πράγματα ο καθένας. Άλλος φοβάται το σκοτάδι, άλλος τα έντομα κλπ. Είναι φυσιολογικό να νιώθουμε φόβο και μάλιστα κάποιες φορές ο φόβος μας μπορεί να μας προστατεύσει από το να πάθουμε κάτι άσχημο. Τα παιδιά εξέφρασαν πότε νιώθουν φόβο.
Διαβάσαμε το παραμύθι «Η δύναμη του θάρρους», όπου ένα κοριτσάκι η Αγάπη, η οποία φοβόταν το σκοτάδι, αποφάσισε μια μέρα να προσπαθήσει να κατανικήσει τον φόβο της. Πήγε στο δάσος, όπου έμεινε εκεί μέχρι που έπεσε το σκοτάδι και τότε άρχισε να φοβάται. Έκλεισε τα μάτια και όταν τα άνοιξε κάτι μαγικό συνέβη. Αντίκρισε ένα μαγικό φως που έλαμπε μπροστά της. Αυτό το φως ήταν το θάρρος που είχε βρει μέσα της. Και από εκείνη τη στιγμή, η Αγάπη δεν φοβόταν πια το σκοτάδι.
Τα παιδιά ζωγράφισαν ένα φωτεινό αστέρι και παίξαμε παιχνίδι σωματικής έκφρασης. Όταν ακουγόταν η μουσική του φόβου, τα παιδιά κουλουριάζονταν ή έτρεχαν να κρυφτούν φοβισμένα. Όταν ακουγόταν μια γαλήνια και χαρούμενη μουσική ξάπλωναν στο πάτωμα με το φωτεινό αστέρι στην καρδιά τους που τους έδινε θάρρος να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους.
Και φτιάξαμε μια κατασκευή με το μήνυμα: «Το αστέρι που φωτίζει την καρδιά και διώχνει τους φόβους μακριά»
ΑΓΑΠΗ
Διαβάσαμε το παραμύθι «Αγάπη» του Τρέις Μορόνι και συζητήσαμε για την αγάπη. Τα παιδιά μας είπαν ποιους αγαπούν και συνειδητοποιήσαμε ότι η ΑΓΑΠΗ είναι ανεξάντλητη. Μπορούμε να αγαπάμε πολλούς και η καρδιά μας έχει χώρο και για πολλούς άλλους.
Τα παιδιά είχαν εργασία για το σπίτι. Σε μια καρδιά παζλ, έπρεπε σε κάθε κομμάτι του παζλ να ζωγραφίσουν ποιους αγαπούν και να μας το παρουσιάσουν την επόμενη μέρα στο σχολείο.
Παίξαμε «Μουσικές Καρέκλες» … αλλά με μια μικρή παραλλαγή… τις μουσικές καρέκλες της αγάπης όπου δεν χάνει κανείς! Τα παιδιά πρέπει να βρουν τρόπους να χωρέσουν όλοι οι συμμαθητές τους στις καρέκλες καθώς αυτές λιγόστευαν για να μην χάσει κανείς!
Είδαμε το γνωστό βίντεο με τον σκαντζόχοιρο, όπου οι φίλοι του που τον αγαπούν του έκαναν ένα όμορφο δώρο για να μπορούν να βρίσκονται δίπλα του χωρίς να φοβούνται τα αγκάθια του.
Φτιάξαμε σε ομαδική εργασία «Το αερόστατο της αγάπης», όπου όλα τα παιδιά πιασμένα χέρι-χέρι μπήκαν μέσα για να ταξιδέψουν!!
Ακούσαμε το τραγούδι «Όπου υπάρχει η αγάπη»
Και στη συνέχεια…
Φτιάξαμε τον τροχό των συναισθημάτων. Σκεφτήκαμε διάφορα συναισθήματα που νιώθουμε καθημερινά, τα μιμηθήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες και φτιάξαμε τον τροχό των συναισθημάτων για να εκφράζουμε κάθε μέρα τα συναισθήματά μας!!!
Παίξαμε παιχνίδι μίμησης. Κρύβαμε τα πρόσωπα των παιδιών πίσω από ένα μαντήλι και σκέφτονταν όποιο συναίσθημα ήθελαν και έκαναν την αντίστοιχη μίμηση. Όταν απομακρύναμε το μαντήλι από το πρόσωπό τους έπρεπε οι υπόλοιποι να μαντέψουμε το συναίσθημα!
Παρατηρήσαμε και περιγράψαμε πίνακες ζωγραφικής και προσπαθήσαμε να μαντέψουμε ποιο συναίσθημα απεικονίζουν.
Γίναμε κι εμείς μικροί καλλιτέχνες. Ζωγραφίσαμε τον πίνακα του Μιρό «Το χαμόγελο των φλεγόμενων φτερών» και στο τέλος δώσαμε ένα συναίσθημα στο ανθρωπάκι και το γράψαμε!!!
Τέλος, φτιάξαμε μια κατασκευή, όπου τα συναισθήματα εναλλάσσονται…