Φέτος στην τάξη μας θα ασχοληθούμε με ένα Πολιτιστικό Πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριότητων που έχει σαν θέμα του,τους 12 μήνες του έτους και τα έθιμας τους.
Θα γνωρίσουμε έθιμα από κάθε μήνα ,θα τα δραματοποιήσουμε,θα μάθουμε τις ονομασίες τους(λαογραφία),την ημερολογιακή αρίθμηση τους,παροιμίες,τραγούδια και άλλα πολλά…..
Να τονίσω ότι πηγές για τις δραστηριότητες μας αποτελούν ιστοσελίδες που μιλούν για τη λαική μας παραδόση και κληρονομιά:
2)http://fysiognwsia.blogspot.gr/
3)http://mhnes-12.weebly.com/omicronkappatauomegabetarhoiotaomicronsigma.html
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
ΕΘΙΜΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και η λαογραφία:
- Η γιορτή του Σταυρού έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς, διότι αποτελεί την αφετηρία της νέας χρονιάς, ενόψει της σποράς. Οι γεωργοί φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα: «Βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι, και άρτον εις βρώσιν» («Ευχή επί ευλογήσει του σπόρου»).
- Την ημέρα του Σταυρού, οι ναυτικοί συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε».
- Με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς (Πήλιο, Κορώνη,Γαστούνη κ.ά).
Πηγή:https://www.sansimera.gr/articles/562
Τρύγος
Ο τρυγητής είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη από τις ονομασίες του Σεπτεμβρίου στο λαϊκό καλαντάρι και συνδέεται βέβαια με τον «τρύγο» την κύρια αγροτική απασχόληση το μήνα αυτό. Στην εικονογραφία των Μηνών ο Σεπτέμβριος παριστάνεται ως τρυγητής με το τρυγοκόφινο, να τρυγάει ο ίδιος ή να πατά σταφύλια στο πατητήρι, περιστοιχισμένος από άνδρες και γυναίκες σε ευθυμία που τρυγούν τον μεθυστικό καρπό του αμπελιού.
Τα έθιμα του τρύγου έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα, όπου τα Διονυσιακά έθιμα κρατούσαν μέρες ολόκληρες, αφιερωμένες στο θεό του κρασιού τον Διόνυσο. Κατά την μυθολογία ο άμπελος ήταν γιος σατύρου και νύμφης και ευνοούμενος του Θεού Διονύσου. Όπως αναφέρεται, μια μέρα ο άμπελος βγήκε πάνω στο δέντρο για τον τρύγο, έπεσε όμως στο έδαφος και σκοτώθηκε. Τότε ο Διόνυσος παρεκάλεσε τον Δία και μεταμόρφωσε τον άμπελο σε ομώνυμο φυτό.
Επίσης τα Διονύσια ήταν γιορτές των αρχαίων Ελλήνων αφιερωμένες στον Διόνυσο, στο Βάκχο και στην Αφροδίτη και γινόταν μεγάλη κατανάλωση κρασιού, μέχρι μέθης. Ακολουθούσε τρικούβερτο γλέντι είτε στο σπίτι είτε στην ύπαιθρο, στα αλώνια, που παρέθεταν οι καλλιεργητές, σε όλους όσους βοήθησαν για τον τρύγο.Αλλά και αργότερα, καθώς τα έθιμα αυτά μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά, το γλέντι εξακολούθησε να είναι μεγάλο κατά την εποχή του τρύγου. Πάνω στη διασκέδαση και το φαγοπότι γίνονται χοροί με συνοδεία βιολιού, λαούτου. Άλλοι τραγουδούσαν δίστιχα, κλέφτικα και γινόταν μεγάλη κατανάλωση κρασιού. Τραγούδια της εποχής μαρτυρούν το μέγεθος του γλεντιού.
Μαθαίνοντας και ζωγραφίζοντας τις παροιμίες του Σεπτέμβρη:
Ποίημα για το Σεπτέμβριο:https://drive.google.com/file/d/0B5r1YnyIa3wGM2ZVTDJrcmpFVms/view?usp=sharing
Πίνακες ζωγραφικής για τα έθιμα Σεπτεμβρίου.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
ΕΘΙΜΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
- Ανήμερα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου(26/10) γίνεται το άνοιγμα των κρασιών και η δοκιμή τους με την ευχή «καλόπιοτο» ή «και του χρόνου».
“Καλοκαιράκι του Αγ. Δημητρίου” ο λαός μας ονομάζει τις λίγες μέρες κοντά στη γιορτή του Αγίου, όπου ο καιρός είναι σαν καλοκαιρινός. Αυτή η καλοκαιρία χρειάζεται για το όργωμα και συμβολική εγγύησή της είναι τα χρυσάνθεμα (ή αγιοδημητριάτικα).Τον Οκτώβριο σε κάποιες περιοχές τον ονομάζουν και «Χρυσανθεμά» μιας και θεωρείται ο κατ εξοχήν μήνας άνθισης του λουλουδιού.Μια κυπριακή παράδοση λέει για τα χρυσάνθεμα: «Ο Οκτώβρης περιπλανιόταν στη γη και μοιρολογούσε για τα χαμένα λουλούδια και για τα φύλλα των δέντρων που πέφτανε στη γη, καθώς και για τις ζεστές ημέρες που χάνονταν και για τα σύννεφα που μαζεύονταν στον ουρανό. Τα χρυσάνθεμα τότε παρακάλεσαν τον Θεό να κάμει καλωσύνες γι’αυτά και να τ’ αφήσει ν’ανθίζουν όλον τον Οκτώβρη. Τ’ακουσε ο Θεός και τα’αφησε κοντά του, κι έτσι στην Κύπρο τα λένε Οκτωβρούδες».
- Επίσης η γιορτή του Αγ.Δημητρίου θεωρείται ορόσημο του χειμώνα και οι νοικοκυρές καθαρίζουν τα σπίτια και στρώνουν τα χαλιά για το χειμώνα που έρχετε….
- Ένα επίσης παλιό έθιμο είναι η Περπερούνα ,(Μακεδονία,Θεσσαλία,Θράκη)που είναι μια δέηση στο Θεό για βροχή ,και τελείται σε περιόδους παρατεταμένης ξηρασίας,ώστε να μη χαθούν οι σοδειές.Εξάλλου ο Οκτώβριος είναι ο μήνας της σποράς.
Πηγή:http://stinkoiladatonmouson.blogspot.gr/2015/01/blog-post_60.html
Λόγω όμως που ο μήνας Οκτώβριος φέτος, ήταν μήνας πολλών βροχοπτώσεων δεν κάναμε το έθιμο αυτό…Αλλά γίνετε και τον Μάρτιο σε περίπτωση ξηρασίας.
- Tέλος υπάρχει και αυτό το έθιμο που γίνεται όταν ξεκινά η σπορά.Στο Δρυμό Θεσ/νίκης ο πρώτος σπόρος παρασκευάζεται με πολλή επιμέλεια. Μέσα στον σάκο του σπόρου βάζουν βασιλικό (συμβολισμός να πρασινίσει), ρόδι (ευφορία), σκόρδο (αποτροπή βασκανίας) και ασημένιο νόμισμα ή δακτυλίδι (καλή ποιότητα μέλλουσας σοδειάς). Όλα αυτά φυλάγονται και είναι δεμένα με μια κόκκινη μεταξωτή κλωστή ως το τέλος της σποράς μέσα στον σάκο που είπαμε. Η πρώτη ημέρα που θα βγάλουν το σπόρο έχει εξαιρετική σημασία για την μέλλουσα ευφορία. Την ημέρα αυτή δεν δίνουν ούτε παίρνουν χρήματα, δεν δανείζουν ψωμί, ούτε δίνουν πράγματα έξω από το σπίτι, για να μη διώξουν έξω το μπερεκέτι.
Ζωγραφίζοντας τις παροιμίες του Οκτώβρη:
Ποίημα για τον Οκτώβριο:https://drive.google.com/file/d/0B5r1YnyIa3wGSEJQWnpIQmVvTFU/view?usp=sharing
Πίνακες ζωγραφικής για έθιμα Οκτωβρίου:
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Οι παροιμίες του Νοέμβρη:
Ποίημα για το Νοέμβριο:https://drive.google.com/file/d/0B5r1YnyIa3wGaFUzRHZ3UXQ0anc/view?usp=sharing
ΕΘΙΜΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
- Στις 21 Νοεμβρίου, γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, η σπορά βρίσκεται περίπου στη μέση και γι’ αυτό η Παναγία λέγεται «μεσοσπορίτισσα ή πολυσπορίτισσα». Την ημέρα αυτή βράζουν διάφορα δημητριακά και όσπρια, το πολυσπόρια, και τα πηγαίνουν στην εκκλησία να ευλογηθούν. Έπειτα, όλη η οικογένεια τρώει από αυτά και εύχεται καλή καρποφορία. Λένε πως τα σπαρτά που σπέρνονται μέχρι τις 21 Νοεμβρίου φυτρώνουν γρηγορότερα.
Εξορκίζουν την ανομβρία της άνοιξης με την περιφορά εικόνας και με λιτανείες.
Πηγές:http://firiki.pblogs.gr/2009/11/panagia-polysporitissa.html
http://paterikos.blogspot.gr/2012/11/21.html
- Έθιμα για το λιομάζωμα:Στην Αγιάσο της Λέσβου, στο τέλος της συγκομιδής, γινόταν ολόκληρη γιορτή. Ένας από τους ραβδιστές μπήγει ανάποδα το ραβδί του στη γη και του βάζει φωτιά, πιστεύοντας πως όταν λυγίσει το μακρύ ραβδί, θα λυγίσουν και οι ελιές του χρόνου από το βάρος των καρπών.
Οι γυναίκες στύβουν τις ελιές, με το μαύρο ζουμί τους, αλείφουν το πρόσωπό τους και χορεύουν γύρω από τη φωτιά, πετώντας τα καλάθια τους με ευχές στο νοικοκύρη, να έχει του χρόνου περισσότερο καρπό και στις ανύπαντρες να παντρευτούν.Πηγή:http://users.sch.gr/babaroutsoup/today/ethima/laografiaf.htm#%CE%9B%CE%B1%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1_%CE%9D%CE%BF%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85
Πίνακες ζωγραφικής και εικόνες για έθιμα Νοεμβρίου:
Πρόσφατα σχόλια