cskarla blog

Ο Μπρίλης, ένα ξεχωριστό αστέρι του Ουρανού, που γεννήθηκε χωρίς τη μία του αχτίδα, αποφασίζει να επισκεφτεί τη Γη. Φτάνοντας στη υπέροχη χώρα της Λιλιπούπολης, συναντά τα παράξενα πλάσματα που ζουν σε αυτήν. Μετά από πολλές περιπέτειες, καταλήγει στη θάλασσα και γνωρίζεται με τον Αστερία και το Μέμο, το χταπόδι. Θα είναι η αρχή μιας ξεχωριστής φιλίας. Τα δύο πλάσματα του νερού τον υποδέχονται στον κόσμο τους και, αφού αποκτήσουν μαζί συναρπαστικές εμπειρίες, τον βοηθούν να γυρίσει πίσω στον ουρανό, μαζί με ένα υπέροχο δώρο που ο Αστερίας προσφέρει στον αγαπημένο φίλο του.

Η Περπερούνα είναι ένα έθιμο που τελείται επίσης σε πολλά χωριά του Έβρου για την εξουδετέρωση της ανομβρίας. Εκτός από την εκκλησιαστική λιτανεία που κάνουν, ντύνουν ένα πολύ φτωχό ή ορφανό κορίτσι (για να το λυπάται ο θεός), με λουλούδια και χλωρά κλαδιά και το γυρίζουν στο χωριό καταβρέχοντάς το  και τραγουδούν. Περπερούνα έλεγαν το κοριτσάκι και το έθιμο.

Περπερούνα περπατεί

περπατεί καμαρωτή,

και το Θεό παρακαλεί,

για να στείλει μια βροχή.

Μια βροχή καλή καλή

για ν’ ανθίσουν τα λιβάδια,

να φυτρώσουν τα σιτάρια

και μεθύσουν τ’ αμπελάκια,

να καρπίσουν σταφυλάκια.

Μπάρες-μπάρες τα νερά

στα χωράφια τα ξερά,

κάθε στάχυ ένα ταγάρι,

κάθε κλήμα ένα πιθάρι.

για να σκάζ’ ο αλευράς
γιατί δεν πωλεί ακριβά
και να χαίρεται ο φτωχός
μ’ όλη του τη φαμελιά.

Αφού τελειώσει το τραγούδι, βγαίνει από κάθε σπίτι μια νοικοκυρά με ένα κανάτι νερό και το χύνει πάνω στο κεφάλι της Περπερούνας και εύχεται: «Πολύ βροχή να ρίξει ο Θεός».

Πειράματα με το νερό.

Το νερό είναι άοσμο, άγευστο και άχρωμο.

Το νερό είναι άχρωμο, δίνουμε χρώμα ρίχνοντας τέμπερα και φτιάχνοντας παγωτά.

Υδροστατική πίεση ονομάζεται η πίεση που ασκεί ένα ρευστό το οποίο βρίσκεται σε ισορροπία σε αντικείμενο ή επιφάνεια που βρίσκεται μέσα σ’ αυτό.
Η πίεση αυτή οφείλεται στην εξωτερική δύναμη της βαρύτητας και μόνο, δηλαδή στο βάρος του ρευστού που βρίσκεται υπεράνω του αντικειμένου ή της επιφάνειας.

Χαρακτηριστική πειραματική απόδειξη της υδροστατικής πίεσης αποτελεί ένα δοχείο γεμάτο με νερό και το οποίο φέρει οπές σε διαφορετικά καθ΄ ύψος επίπεδα (διαφορετικό στατικό ύψος) όπου και παρατηρούμε τη δύναμη της ροής του νερού από τις οπές να είναι αυξανόμενη από πάνω προς τα κάτω. Έτσι διαπιστώνεται πως όσο μεγαλύτερο είναι το στατικό ύψος τόσο μεγαλύτερη και η υδροστατική πίεση.

Η αιτία αυτή, της αύξησης δηλαδή της υδροστατικής πίεσης ανάλογα με το βάθος, αποτελεί και τον κυριότερο λόγο της κατασκευής των υδατοφραγμάτων, ή λιμενικών έργων (κρηπίδωσης), με κλιμακωτή διάταξη, αυξάνοντας προοδευτικά προς τα κάτω το πάχος του φράγματος.

Στο Νηπιαγωγείο μας για να επεξεργαστούμε την υδροστατική πίεση, παίρνουμε αφόρμηση από το γνωστό έργο του Καρκαβίτσα πού αναφέρεται η ιστορία των μηνών. Αφηγούμαστε στα παιδιά το Παραμύθι των 12 μηνών. ” Οι Δώδεκα μήνες γέμισαν ένα βαρέλι με κρασί. Το βαρέλι είχε δώδεκα κάνουλες και κάθε μήνας επέλεξε τη δική του με σκοπό να πίνει κρασί όποτε επιθυμεί. Ο πονηρός Μάρτης επέλεξε  την κάνουλα που ήταν κοντά στον πάταο του βαρελιού , οι άλλοι μήνες τον χλεύαζαν και τον προειδοποιούσαν ότι θα πιει τα κατακάθια. Μια μέρα που οι μήνες έλειπαν, ο Μάρτης ανοίγει την κάνουλα του και πίνει όσο κρασί του αναλογούσε, μέχρι που δεν έτρεχε καθόλου κρασί. Όταν επέστρεψαν οι άλλοι μήνες  και δοκίμασαν να πιουν κρασί από τις κάνουλες τους και διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε στάλα κρασί στο βαρέλι. κάποιος τους είχε κλέψει το κρασί τους και επειδή θεώρησαν ένοχο τον Μάρτη τον ξυλοφόρτωσαν……”

Μόλις διαβαστεί ολόκληρη η ιστορία, τίθεται στα παιδιά ο εξής προβληματισμός:  Είναι πραγματικά ο Μάρτης κλέφτης; άνοιξε τις κάνουλες των άλλων μηνών και ήπιε το κρασί τους;  όπως τον κατηγόρησαν οι άλλοι μήνες ή όχι; Ποιος έκλεψε εν γνώσει του το κρασί τους; Τα παιδιά θα δώσουν πολλές και διαφορετικές απαντήσεις. Η σωστή όμως απάντηση θα επαληθευτεί πειραματικά.

ΑΝΩΣΗ  ΚΑΙ  ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ

Αφηγούμαστε στα παιδιά την παρακάτω ιστορία, εδώ τη γράφω περιληπτικά. ” Ο βασιλιάς έδωσε στον καλύτερο τεχνίτη της χώρας μια ποσότητα χρυσού σε ράβδους και του είπε: Θέλω να μου φτιάξεις μια κορώνα ολόχρυση, χρησιμοποιώντας όλο το χρυσάφι που σου δίνω. Η κορώνα που του έφτιαξε ενθουσίασε πραγματικά το βασιλιά. Έχασε όμως τον ύπνο του, γιατί σκεφτόταν συνέχεια ότι ο τεχνίτης δεν χρησιμοποίησε όλο το χρυσάφι που του έδωσε αλλά έκλεψε μια ποσότητα και την αντικατέστησε με άλλο φθηνότερο μέταλλο. Ο μόνος τρόπος για να διακριβώσει την γνησιότητα της κορώνας ήταν να λιώσει την κορώνα, πράγμα το οποίο δεν ήθελε να σκεφτεί, διότι η κορώνα ήταν κομψοτέχνημα.

Το πρόβλημα κλήθηκε να επιλύσει ο Αρχιμήδης, οποίος για πολλές ημέρες πάλευε για την επίλυση του. Μια μέρα λοιπόν γέμισε την μπανιέρα μέχρι πάνω με νερό για να κάνει το μπάνιο του. Όταν μπήκε μέσα παρατήρησε την ποσότητα του νερού που χύθηκε έξω. Τότε ο Αρχιμήδης βγήκε έξω στο δρόμο φωνάζοντας  “Εύρηκα, εύρηκα”  Είχε βρει το νόμο της άνωσης και τη λύση του προβλήματος. “Αν σε ένα δοχείο γεμάτο με νερό βυθίσουμε διαδοχικά πρώτα το χρυσάφι του βασιλιά και μετά την κορώνα του, και το νερό που θα χυθεί κάθε φορά συλεγεί σε δοσομετρητή τότε και οι δύο δοσομετρητές θα πρέπει να έχουν την ίδια ποσότητα νερού……. Σε διαφορετική περίπτωση η κορώνα θα έχει προσμίξεις με φθηνότερο μέταλλο.

Με τη βοήθεια της Νηπιαγωγού ένα παιδί γίνεται Αρχιμήδης και κάνει το πείραμα χρησιμοποιώντας πλαστελίνη για χρυσάφι,  κορώνα φτιαγμένη από πλαστελίνη και κορώνα με πλαστελίνη και προσμίξεις.

Τα παιδιά πειραματίζονται με διάφορα αντικείμενα ρίχνοντας τα σε διάφανη λεκάνη με νερό. Η ομάδα προβλέπει ποια απ’ αυτά βουλιάζουν και ποια επιπλέουν και δοκιμάζοντας επαληθεύουν  ή όχι την πρόβλεψή τους ……

Το νερό δεν έχει σχήμα αλλά παίρνει το σχήμα του δοχείου στο οποίο περιέχεται (όπως όλα τα υγρά και τα ρευστά)

Οι μορφές του νερού:   Στερεό, Υγρό, Αέριο

Διάταξη Υγρών

4^ο  ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ –  1^Ο ΤΜΗΜΑ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ : 2014-2015

Πρόγραμμα:  «Πρόγραμμα «Βιβλία σε Ρόδες -Τα Συναισθήματα »

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ:

ΣΚΑΡΛΑ – ΔΟΥΛΗΓΕΡΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

ΤΟΥΜΠΑΖΟΥ- ΒΑΛΑΜΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΩ

Πρόγραμμα «Βιβλία σε Ρόδες- Τα Συναισθήματα»

Στόχοι:

• Να προάγει την φιλαναγνωσία
• Να υποστηρίξει τα  προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων
• Να φέρει μια μικρή θεματική «βιβλιοθήκη» μέσα στην τάξη.
• Να καλλιεργήσει την αναγνωστική  απόλαυση
• Να ασκήσει τα παιδιά στη δεξιότητα της προσεκτικής ακρόασης
• Να καλλιεργήσει δεξιότητες αναδιήγησης ιστοριών, συναισθημάτων ή        καταστάσεων
• Να αναπτύξει δυνατότητες  κατανόησης κειμένου
• Να αναπτύξει την  αφηγηματική ικανότητα.

Παραμονές Χριστουγέννων έφτασε η βαλίτσα με τα  « βιβλία σε ρόδες» στο σχολείο μας . Η ατμόσφαιρα εορταστική λόγω των ημερών. Τα παιδιά αντικρίζοντας ερχόμενα το πρωί  την  κούκλα της τάξης μας που είναι και η αρωγός μας στην εκπαιδευτική διαδικασία  να κρατάει την βαλίτσα, άρχισαν τις ικασίες για το ποιος μας την έφερε . Βέβαια αναμενόμενη η απάντηση – Ο Αη Βασίλης .

Με την προσπάθεια της κούκλας  η τσάντα ανοίγει και μπροστά στα γεμάτα ανυπομονησία  μάτια των παιδιών παρουσιάζονται τα βιβλία .

Ζητοκραυγές και χειροκροτήματα ακολουθούν.  Στην συνέχεια διαβάζεται η συνοδευόμενη επιστολή .

Τα παιδιά εκδηλώνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ανάγνωση  του επιλεγμένου από τα ίδια παραμυθιού  « ΕΙΡΗΝΗ» του Αριστοφάνη» εκδ. Κέδρος. Ακολουθεί η δραματοποίηση του.

Μετά μαζί με τα παιδιά οργανώνουμε τη γωνιά για «Τα Βιβλία σε Ρόδες».

Στη συνέχεια τα παιδιά δανείζονται τα βιβλία με τα συνοδευτικά έντυπα  προς τους γονείς για την χρησιμότητα της δανειστικής βιβλιοθήκης, και  έντυπο επεξεργασίας  του παραμυθιού προς τον μαθητή , όπου αναφέρει και πρέπει να συμπληρώσει το ίδιο το παιδί,( το όνομα του, το τίτλο του βιβλίου  ποιος του διάβασε το παραμύθι και να  ζωγραφίσει ότι του άρεσε από το παραμύθι).

Η κούκλα της τάξης μας βοηθάει στο άνοιγμα της βαλίτσας…..

 Τα βιβλία παρουσιάζονται στα παιδιά…….

Η Γωνιά « Βιβλία σε Ρόδες», την οποία διαμορφώσαμε μαζί με τα παιδιά και την χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ  ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΡΟΔΕΣ

  1. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

.           Στα πλαίσια της εκπόνησης καινοτόμου προγράμματος με θέμα: «Συναισθηματική και Ψυχοκινητική ανάπτυξη Τρόποι αντιμετώπισης» εφαρμόζουμε για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης των παιδιών, την δραστηριότητα του ΒΟΗΘΟΥ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ.

Κάθε βδομάδα  και ένας καινούριος βοηθός παρουσιάζει στη ολομέλεια της τάξης τον εαυτό του , μιλάει για την οικογένεια του, τα αγαπημένα του παιχνίδια και βιβλία και τα παρουσιάζει στους συμμαθητές του, αναλαμβάνει καθήκοντα υπεύθυνων δραστηριοτήτων( μοιρασμός εργασιών στους φίλους του, πότισμα των φυτών ,κλπ.) και στο τέλος παίρνει και ένα βραβείο, ως ένδειξη επιβράβευσης των προσπαθειών του . Το βιβλίο σε ρόδες που δανείστηκε το αφηγείται, δείχνει τις σχετικές εικόνες , και αναφέρει ποιός ήρωας του άρεσε , τι συναισθήματα επικρατούν  στο παραμύθι , αν ένοιωσε και αυτό ανάλογα συναισθήματα και πότε ,και τι λύση θα έδινε το ίδιο σε ανάλογες περιπτώσεις . Ταυτόχρονα γίνεται σε κασέτα η καταγραφή της αφήγησης και τοποθετείται στην Γωνιά της βιβλιοθήκης όπου τα παιδιά στις ελεύθερες δραστηριότητες  με την χρήση του κασετοφώνου που χειρίζονται τα ίδια, ακούνε ξανά τις αφηγήσεις τους  και η χαρά τους είναι  απερίγραπτη.

Το νήπιο παρουσιάζει στην ολομέλεια τα αγαπημένα του αντικείμενα και μιλά για τον εαυτό του και την οικογένεια του……….

Το νήπιο αφηγείται στα παιδιά  το παραμύθι που είχε δανειστεί « το Δέντρο που έδινε»

Συμπληρωμένο έντυπο που αφορά  την επεξεργασία του δανειζόμενου βιβλίου…..

2. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Τα παιδιά  ένοιωσαν έντονα την επιθυμία, ένα πρωινό  μετά από την παρότρυνση κάποιων παιδιών που διάβασαν το  παραμύθι «Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει τα συναισθήματα» της Γερουλάνου εκδόσεις Πατάκη, και τους άρεσε, να  διαβαστεί και από την δασκάλα τους. Η επιθυμία τους πραγματοποιήθηκε. .Ακολούθησε και η επεξεργασία της αφίσας που έχουμε στο σχολείο από το βιβλίο  της Σοφίας Γιαλουράκη « Τα κυκλαδικά ειδώλια ζωντανεύουν» εκδόσεις  Νέοι Ακρίτες,  με τον ΓΛΕΤΖΕ , και την ΚΟΜΨΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ τα  κυκλαδικά  ειδώλια που αναφέρονται και στο βιβλίο της Γερουλάνου..

Στην συνέχεια ακολούθησε μουσική του Μάνου Χατζηδάκη  «το  χαμόγελο της Τζοκόντα» και τα παιδιά περπατούσαν ρυθμικά στο χώρο όπου υπήρχε ελαφριά συσκότιση . Στο σταμάτημα της Μουσικής τα παιδιά αντικρίζουν ένα αντικείμενο σκεπασμένο, το αποκαλύπτουν και βλέπουν τον  Γλεντζέ  το κυκλαδικό ειδώλιο που αναφέρονταν στο παραμύθι και στην αφίσα μας να ζωντανεύει μπροστά τους. Η χαρά τους δεν περιγράφεται θέλησαν στη συνέχεια  να αναπαραστήσουν και αυτά την αφίσα. λέγοντας και ένα ποιηματάκι.

« Στην υγειά σας, στην κοιλιά σας!

Είμαι ο Γλεντζές.

Καθισμένος σε σκαμνάκι, εζαλίστηκα λιγάκι.

Ειδώλιο Πρωτοκυκλαδικό

3000 χρόνια πριν

από τον Χριστό!»

Στην συνέχεα έδωσαν συναισθήματα, χαράς, λύπης , φόβου, αγωνίας κλπ.   σε φωτοτυπία  των ειδωλίων που δόθηκε από τις νηπιαγωγούς τους.

Ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ  από τις δραστηριότητες αυτές , που θέλησαν να τις πουν αμέσως στους γονείς τους με την αναχώρηση τους από το σχολείο.

Ανακαλύπτουν το Γλεντζέ…..

Αναπαριστούν την αφίσα

τα παιδιά περπατούν ρυθμικά στο χώρο, με μουσική του Μάνου Χατζηδάκη

 «το  χαμόγελο της Τζοκόντα» (Αναμνηστική φωτογραφία)

Τα παιδιά βάζουν τα χαρακτηριστικά προσώπου στα ειδώλια, δίνοντας συναίσθημα!!!

Τέλος διαβάστηκαν από τις Νηπιαγωγούς και άλλα βιβλία σύμφωνα με την επιθυμία των νηπίων. Ένα από αυτά είναι «η μικρή» της Jesika Meserve,  «Το δέντρο που έδινε» του Σελ Σιλβερστάιν και «Μια άλλη μέρα θα νικήσεις εσύ!» της Μαρίας Παπαγιάννη.

Η Νηπιαγωγός διαβάζει το παραμύθι « η μικρή» της Jesika Meserve

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Τα παιδιά καθ’ όλη την διάρκεια του δανεισμού εκδήλωναν την χαρά τους και την αγωνία τους για τον επόμενο δανεισμό . Ανέφεραν σε φίλους και στις δασκάλες τους ότι περνάνε όμορφα με τα βιβλία και ότι χαλαρώνουν ιδιαίτερα το βράδυ πριν τον ύπνο όταν οι γονείς τους,  τους διάβαζαν το δανειζόμενο βιβλίο .

Στενοχωρήθηκαν όταν τα βιβλία θα έφευγαν από  το σχολείο μας ,γι αυτό εξέφρασαν την επιθυμία να ξαναπάρουμε την βαλίτσα . Τους εξηγήσαμε ότι είναι δύσκολο και ότι πρέπει να πάνε και σε άλλα παιδάκια που τα περιμένουν και εκείνα με αγωνία.

Έτσι ηρέμησαν και συμβιβάστηκαν στην ιδέα ότι  τα βιβλία θα βρίσκονται σε καλά χέρια  φίλων τους.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΙΜΟ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

Η Βασιλόπιτα κατά το ελληνικό έθιμο κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως με τον ερχομό του νέου έτους κυρίως μετά από φαγοπότι
Έτσι στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα με την αλλαγή του έτους σβήνουν τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξανανάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι «χρόνια πολλά» και «ευτυχισμένο το νέο έτος». Τότε προσκομίζεται η Βασιλόπιτα στο τραπέζι όπου ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια προσφερόμενο σε κάθε ένα παριστάμενο μέλος της οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού της Παναγίας και του Άι Βασίλη), του σπιτονοικοκύρη, της σπιτονοικοκυράς και των άλλων παρισταμένων κατά τάξη συγγένειας και ηλικία.

Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως “λύτρα” στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή.

               Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού.

Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και Μεγάλου Βασιλείου).

Read more: http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/266422/to-elliniko-ethimo-kai-i-istoria-tis-vasilopitas#ixzz3P11iY3HV

Στα πλαίσια της αναβίωσης των θρησκευτικών εθίμων, παρασκευάσαμε  σήμερα 16/01/2015 στο Νηπιαγωγείο μας Βασιλόπιτα.

Η ευτυχία που οφείλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας δε χτίζεται μόνο με τα ωραία δώρα, τα ταξίδια, τις βόλτες Η ευτυχία ίσως να κρύβεται στο χρόνο που περνάμε με το παιδί μας, τις αγκαλιές, τα παιχνίδια μαζί του.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το να μεγαλώνεις ένα παιδί αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για κάθε γονιό. Πρόκειται για μια δυνατή εμπειρία ζωής, τόσο μοναδική όσο το χαμόγελο ενός ευτυχισμένου παιδιού.

Το να μεγαλώνεις ένα παιδί δεν είναι πάντοτε εύκολο. Το να μεγαλώνεις ένα ευτυχισμένο παιδί είναι ακόμη δυσκολότερο.

Για έναν νέο γονιό η μεγαλύτερη πρόκληση είναι “πώς να κάνω το παιδί μου ευτυχισμένο”. Κάθε γονιός θέλει να κάνει το καλύτερο και περισσότερο δυνατό για το παιδί του, φιλοδοξώντας να γίνει ο “τέλειος γονιός”.

Μπορούμε να πάψουμε να ανησυχούμε γι’ αυτό: τα καλά νέα είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τέλειος γονιός!
Ο τέλειος γονιός υπάρχει μόνο στις αμερικάνικες ταινίες!

Η ανησυχία μας ωστόσο, για το αν μεγαλώνουμε ένα ευτυχισμένο παιδί, παραμένει. Επιθυμούμε να μεγαλώσουμε ένα παιδί γεμάτο ζωή, αυτοπεποίθηση, ασφάλεια, ένα παιδί που θα ζει σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον. Όλες μας οι προσπάθειες επικεντρώνονται σ’ αυτόν τον στόχο.

Πώς όμως θα τον κατακτήσουμε; Πώς θα μεγαλώσουμε ευτυχισμένα το παιδί μας;

Το πλέον αυτονόητο, αλλά και συνάμα το πιο σημαντικό, είναι να εξασφαλίσουμε ώστε το παιδί μας να τρέφεται σωστά, να κοιμάται αρκετά, να ασκείται συχνά, να παίζει πολύ. Τα παιδιά που έχουν καλύψει επαρκώς τις βασικές αυτές ανάγκες είναι περισσότερο υγιή και ήρεμα.

Αναλογιστείτε πόσο σημαντικό είναι να νιώθει το παιδί μας επιθυμητό κάθε φορά που περνάει το κατώφλι του σπιτιού! Ένα ζεστό χαμόγελο, ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα είναι τόσο σπουδαίο και και μεγάλο, μεγαλύτερο ακόμη και από το άκουσμα της λέξης “σ’ αγαπώ”.

• Ας αποδείξουμε στο παιδί μας ότι είναι σημαντικότερο από τη δουλειά μας. Τα παιδιά μας χρειάζονται παρόντες στη ζωή τους, κι όχι κάπου εκεί γύρω.
• Ας αφήσουμε τα e-mails και τα επαγγελματικά τηλεφωνήματα κι ας παίξουμε με το παιδί μας.
• Ας επιδιώξουμε την επαφή μαζί του, ας περάσουμε χρόνο ρωτώντας το τι του αρέσει να κάνει, ας ακούσουμε τις απαντήσεις που έχει να μας δώσει, ας το μάθουμε καλύτερα, ουσιαστικότερα.
• Ας φτιάξουμε τους κανόνες της οικογενειακή μας ζωής μαζί με το παιδί μας. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθει το παιδί μας ότι έχει ενεργό ρόλο στη δυναμική της οικογένειας και οι ιδέες του ακούγονται με σεβασμό. Στα παιδιά αρέσει να συμμετέχουν ενεργά στην οικογενειακή ζωή φτιάχνοντας μικρούς κανονισμούς που εμείς ως γονείς ακολουθούμε. Τα συναισθήματα της αυτοεκτίμησης και της υπευθυνότητας ενισχύονται.
• Ας “διδάξουμε” στο παιδί μας καινούργια πράγματα. Η μάθηση είναι η πιο σημαντική δουλειά που οφείλουμε ως γονείς να κάνουμε με τα παιδιά μας. Όσο καλή και να είναι η εκπαίδευση που λαμβάνει το παιδί μας (καλός εκπαιδευτικός, ιδιωτικά μαθήματα, κλπ), η γνώση που προσφέρει ο γονέας στο παιδί του είναι πολύτιμη. Ο χρόνος με το παιδί μας μπορεί να αποβεί πραγματικό σχολείο, ένα ταξίδι γεμάτο καινούργιες εμπειρίες, συναισθήματα, πληροφορίες.
• Ας μαγειρέψουμε, ας πούμε ιστορίες, τραγούδια, ας παίξουμε μαζί, ας πάμε για ψώνια. Έχουμε ποτέ αναλογιστεί πόση καινούργια γνώση είναι κρυμμένη σε απλές και καθημερινές δραστηριότητες;
• Ας βοηθήσουμε το παιδί μας να μάθει να επιλύει μόνο του τα προβλήματα. Κάθε νέο εμπόδιο, όσο μικρό και ασήμαντο να φαντάζει στα μάτια μας ως γονείς, είναι πηγή αναστάτωσης, άγχους, απογοήτευσης για τα περισσότερα παιδιά. Τα παιδιά γκρινιάζουν και παραπονιούνται όταν δεν γνωρίζουν τι να κάνουν. Ας ενισχύσουμε το παιδί μας ώστε να μην εγκαταλείπει τις προσπάθειές του, να δοκιμάζει νέες λύσεις, και να μην περιμένει από εμάς να το σώσουμε! Άλλωστε, εμείς δεν θα είμαστε για πάντα κοντά του!
• Ας μάθουμε το παιδί μας να ρισκάρει και να ακολουθεί τα όνειρά του. Κάθε παιδί δικαιούται να κάνει όνειρα για αυτά που θέλει να αποκτήσει, να ζήσει, να γίνει. Το πιο σημαντικό είναι να δυναμώσουμε το παιδί μας να προσπαθεί και να μάχεται γι’ αυτά, να τα διεκδικεί με όποια προσπάθεια και κόστος.

Το να μεγαλώνεις ένα παιδί δεν είναι πάντοτε εύκολο. Το να μεγαλώνεις ένα ευτυχισμένο παιδί είναι ακόμη δυσκολότερο.

Η ευτυχία που οφείλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας δε χτίζεται μόνο με τα ωραία δώρα, τα ταξίδια, τις βόλτες.

Η ευτυχία ίσως να κρύβεται στο χρόνο που περνάμε με το παιδί μας, τις αγκαλιές, τα παιχνίδια μαζί του.

Είναι η αφοσίωση που του δίνουμε, η εμπιστοσύνη που του δείχνουμε, η τρυφερότητα στο βλέμμα μας, η δυνατότητα που του προσφέρουμε να αναπτύξει τις δεξιότητές του ώστε να είναι κάθε στιγμή χαρούμενο, όταν είναι κοντά μας και όταν θα χρειαστεί να μην είναι πια.
ikidcenters.com
enallaktikidrasi.com

1.Ερμηνεύστε τις συμπεριφορές τους
Πολλές φορές τα παιδιά δεν μπορούν ή δεν ξέρουν πώς να πουν αυτό που θέλουν ή αυτό που τα ενοχλεί με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε συμπεριφορές μη αποδεκτές, όπως γκρίνια, επιθετικότητα και αντιδραστικότητα. Εμείς είμαστε που θα πρέπει να σκεφτούμε λογικά και να αντιδράσουμε συνειδητοποιημένα. Οι παρορμητικές αντιδράσεις και οι απαντήσεις χωρίς σκέψη συχνά χειροτερεύουν τις αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών.

2. Ακούστε τα
Κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία που έχει να σας πει είναι σημαντική. Κλείστε την τηλεόραση, αφήστε στην άκρη την εφημερίδα και αποφύγετε να απαντήσετε στο τηλέφωνο, όταν θέλει να συζητήσει μαζί σας ή έχει κάτι σημαντικό (για το ίδιο) να σας πει.

3. Κατεβείτε στο ύψος τους
Όταν το παιδί σας μιλάει, γονατίστε στο ύψος των ματιών του και ακούστε το προσεκτικά.

4. Μην λειτουργείτε «εν θερμώ»
Αν είστε πολύ θυμωμένοι λόγω μιας συμπεριφοράς ή κάποιου περιστατικού, αποφύγετε να επικοινωνήσετε, μέχρι να ανακτήσετε την ψυχραιμία και την ηρεμία σας, γιατί είναι αδύνατον να είστε αντικειμενικοί διαφορετικά. Είναι καλύτερα να σταματήσετε και να μιλήσετε στο παιδί αργότερα.

5. Επιβραβεύστε τα
Να θυμάστε τα λόγια ενός πιτσιρικά: « Όταν τα κάνω θάλασσα, κανένας δεν το ξεχνάει. Όταν τα πάω καλά, κανένας δεν το βλέπει». Να θυμάστε να λέτε καλά λόγια και να επιβραβεύετε τις σωστές συμπεριφορές, γιατί δεν είναι αυτονόητες.

6. Μη χρησιμοποιείτε σκληρή κριτική
Αποφύγετε φράσεις όπως: «Είσαι τεμπέλης», «χαζός»,
«ανίκανος», «μην κάνεις σαν μωρό». Μην τις χρησιμοποιείτε ούτε όταν μιλάτε για άλλα παιδιά!

7. Δείξτε θετική διάθεση
Να δείχνετε τη χαρά σας στα παιδιά σας, κάθε φορά που τα βλέπετε.

8. Δώστε το καλό παράδειγμα
Τα παιδιά πάντα αντιγράφουν τις δικές μας συμπεριφορές. Αν τους φωνάζετε, θα φωνάξουν, αν τα χτυπάτε, θα χτυπήσουν, αν είστε αγχώδεις, θα είναι κι αυτά.

9. Δείξτε του ότι υπάρχουν αξίες
Αυτά για τα οποία τα επιβραβεύετε, τους δείχνουν τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή.

10. Μην τους μεταδίδετε τους φόβους
Και κυρίως τις δικές σας ανασφάλειες.

11. Μην απαιτείτε να είναι τέλεια
Δεν υπάρχουν τέλεια παιδιά, υπάρχουν όμως ευτυχισμένα.

12 Να τα αγαπάτε πάνω από όλα γι’ αυτό που είναι…
… και όχι για αυτά που πετυχαίνουν. Αν δίνουμε αξία μόνο στις ικανότητές του, το παιδί μαθαίνει να λειτουργεί για να γοητεύσει και να ευχαριστήσει τους άλλους.

13. Αποφεύγετε να κάνετε κατάχρηση των απαγορεύσεων
Παρόλο που η ύπαρξη κανόνων στο σπίτι είναι χρήσιμη και απαραίτητη, δεν πρέπει να επιβάλλετε πολλούς στο παιδί σας, γιατί δεν θα μπορέσει να τους απομνημονεύσει.

14. Μετά από μια διαφωνία πλησιάστε το
Το παιδί δεν έχει την απαιτούμενη ωριμότητα, οπότε εμείς πρέπει να διατηρήσουμε το διάλογο.

15. Για τιμωρία, επιβάλλετε συνέπειες για την πράξη του
Αυτό δίνει χρόνο στο παιδί να σκεφτεί τι έκανε και να κατανοήσει τη μη αποδεκτή συμπεριφορά, γεγονός που θα το βοηθήσει να λυτρωθεί από τις ενοχές που μπορεί να νιώθει. Δεν χτυπάμε ένα παιδί, ούτε σωματικά ούτε ψυχολογικά.

16. Μην κάνετε κατάχρηση εξουσίας
Η εξουσία σας πρέπει να προστατεύει το παιδί, γνωρίζοντας ότι είστε πιο δυνατοί από αυτό, αλλά δεν πρέπει ποτέ να στρέψετε αυτή τη δύναμη εναντίον του. Η εξουσία σας υπάρχει μόνο για να το καθησυχάζει.

17. Αναζητήστε εναλλακτικές λύσεις
Η καλή επικοινωνία περιλαμβάνει την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων καθώς και την έκφραση των δικών μας συναισθημάτων και ιδεών. Βοηθάμε το παιδί να καταλάβει ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και δεν επιβάλλουμε μία εμείς, αλλά βοηθάμε το παιδί να επιλέξει αυτή που του ταιριάζει, βάσει των πιθανών αποτελεσμάτων. Ακόμα και τα πιο μικρά παιδιά μπορούν να καταλάβουν τις συνέπειες μιας πράξης αν τις συζητήσουμε μαζί τους και μπορούν να αποφασίσουν ποια είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση.

18. Απαντήστε ανοιχτά
Η χρήση ανοιχτών απαντήσεων αφήνουν την πόρτα της επικοινωνίας ανοιχτή και αποτελούν μια προσπάθεια να καταλάβουμε τι νιώθει και τι εννοεί ο άλλος. Οι κλειστές απαντήσεις από την άλλη, αγνοούν τα συναισθήματα του παιδιού και δείχνουν ότι ούτε ακούσαμε ούτε καταλάβαμε.

19. Αποφεύγουμε την γκρίνια και την κριτική
Επίσης την απειλή, το κήρυγμα, τον εκβιασμό και τη γελοιοποίηση. Η επικοινωνία με τα παιδιά πρέπει να βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό που περιλαμβάνει την ανάγκη να αποδεχτούμε τα συναισθήματα τους. Όταν το παιδί νιώσει ότι το καταλαβαίνουμε, θα αισθανθεί ασφάλεια και θα μιλήσει μαζί μας.

20. Συμμεριστείτε τα όνειρα και τη φαντασία τους
Το να εκφράζουν τα παιδιά επιθυμίες, έστω κι αν ξεπερνούν τις δυνατότητές μας, είναι καλό και χρήσιμο. Το να ακούσουμε το παιδί μας, δε σημαίνει ότι θα πρέπει να το ικανοποιήσουμε. Είναι όμως πολύ σημαντικό να καταλαβαίνουμε το ίδιο και τις επιθυμίες του.

Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαγωγός, εκπαιδευτική σύμβουλος).

www.imommy.gr