Η Ντενεκεδούπολη είναι ένα από τα κλασικά βιβλία που δουλεύουμε στο νηπιαγωγείο κάθε τέτοιες μέρες που γιορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου. Αρέσει στα παιδιά και καταλαβαίνουν με ευχάριστο τρόπο τις έννοιες της δημοκρατίας και της δικτατορίας. Έτσι και φέτος, γνωρίσαμε την ιστορία του Λαδένιου, της Μηλίτσας και των άλλων ηρώων της Ντενεκεδούπολης.

Είδαμε βίντεο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ακούσαμε ηχητικά ντοκουμέντα και εμπνεόμενοι από μια φωτογραφία των ημερών εκείνων, θελήσαμε να γράψουμε το σύνθημα “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία” σε δικά μας πανό. Φτιάξαμε και καπελάκια με το σήμα της ειρήνης, χρησιμοποιώντας φελλό και τέμπερα.

Επειδή αυτόν τον καιρό δουλεύουμε το θέμα τα Δικαιώματα του Παιδιού στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, μας ενδιέφερε πολύ το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης. Τα παιδιά κατανόησαν πως στη Χούντα οι άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να λένε τη γνώμη τους, φοβόντουσαν και το αντιλήφθηκαν περισσότερο μέσα από τον πίνακα του  Γαΐτη “Καταπίεση”. Επεξεργάστηκαν τον πίνακα σε ομάδες, παρατήρησαν τα ανθρωπάκια που “δεν είχαν στόμα”, “στέκονταν προσοχή” και υπέθεσαν πως ο άνθρωπος με το σπαθί και την ασπίδα θα απειλεί τα ανθρωπάκια λέγοντας: “μη μιλάτε”, “θα σας σκοτώσω’, “θα κάνετε ό,τι σας λέω εγώ”…

Ζωντανέψαμε τον πίνακα αλλά γίναμε εμείς οι ζωγράφοι και με το “πινέλο” μας βάλαμε στόμα στα ανθρωπάκια για να μπορούν να μιλούν, μέσα από το θεατρικό μας παιχνίδι.

Κι αποφασίσαμε να επέμβουμε στον πίνακα και να του δώσουμε μια άλλη διάσταση. Χρωματίσαμε τα ανθρωπάκια για να είναι όλα διαφορετικά, όπως είμαστε κι εμείς όλοι, τα κολλήσαμε όλα μαζί και ξεχωριστά τον “Καταπιεστή”, ενώ δώσαμε “φωνή” στα ανθρωπάκια και φώναξαν τα δικά τους συνθήματα: “Μη μας απειλείς. Φύγε από δω!”, “έχουμε δικαίωμα να μιλάμε”, “Όλοι μια ομάδα. Όλοι ενωμένοι”, “μη φοβάστε είμαστε πολλοί! Είσαι ένας, θα χάσεις. Φύγε!”, ήταν μερικά από τα λόγια που πρότειναν να γράψουμε τα παιδιά.

Κι έτοιμος ο δικός μας πίνακας!

Κι επειδή τα ανθρωπάκια του Γαΐτη μας γοήτευσαν, θελήσαμε να φτιάξουμε το δικό μας ανθρωπάκι, να το χρωματίσουμε όπως επιθυμούμε, να του βάλουμε στόμα ώστε να πει  στα υπόλοιπα, πανομοιότυπα ανθρωπάκια, τα δικαιώματά τους.

Την ημέρα του εορτασμού της επετείου, παρακολουθήσαμε ένα βίντεο στο ίντερνετ με την ιστορία της Ντενεκεδούπολης σε κουκλοθέατρο, τραγουδήσαμε και φωτογραφηθήκαμε με τις κατασκευές μας!

Η πρώτη εθνική επέτειος  της νέας χρονιάς και φέτος επικεντρωθήκαμε στον εορτασμό της ελληνικής σημαίας. Διαβάσαμε σχετικά βιβλία από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας και συζητήσαμε τις εικόνες από το βιβλίο “Ελληνική Σημαία”. Σκεφτήκαμε πού έχουμε δει αναρτημένη την ελληνική σημαία και πήραμε περισσότερες ιδέες από το βιβλίο

Χρωματίσαμε την ελληνική σημαία και μάθαμε να γράφουμε τη λέξη “ΟΧΙ”.

Φυσικά το κεντρικό μήνυμα τέτοιων εορτασμών στο νηπιαγωγείο είναι η έννοια της ειρήνης και μιλήσαμε για το περιστέρι της ειρήνης. Ξεχωρίσαμε το περιστέρι της ειρήνης της γνωστής Ελληνίδας καλλιτέχνιδας Βάσως Κατράκη και το φτιάξαμε λάβαρο, διακοσμημένο με δαχτυλομπογιές σε χρώματα άσπρο και μπλε.

Τα λάβαρά μας της ειρήνης θα μας θυμίζουν το νόημα της επετείου.

Την ημέρα του εορτασμού στο σχολείο μας, παρακολουθήσαμε το κουκλοθέατρο “Το Κανόνι της Ειρήνης” 

Είπαμε όλοι μαζί το ποίημα της ειρήνης που μάθαμε στο σχολείο, τραγουδήσαμε, κάναμε παρέλαση…

και φωτογραφηθήκαμε ομαδικά με τις κατασκευές μας!

Φτάνει η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου και ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσουν τα παιδιά τις έννοιες της ειρήνης και του πολέμου είναι μέσω των βιβλίων!

Εντοπίσαμε τα παραπάνω βιβλία στη σχολική μας βιβλιοθήκη και ξεκινήσαμε να τα δουλεύουμε! Μας άρεσε ιδιαίτερα η Ειρήνη του Αριστοφάνη και κυρίως η γιορτή που έγινε όταν ελευθέρωσαν την Ειρήνη από τη σπηλιά!

Παρακολουθήσαμε την παράσταση κουκλοθεάτρου Το Κανόνι της Ειρήνης στο ίντερνετ και διασκεδάσαμε πολύ!

Αφού μάθαμε να γράφουμε τη λέξη ΟΧΙ και να τη ξεχωρίζουμε μεταξύ άλλων λέξεων, μάθαμε να λέμε το ποίημά μας και το ζωγραφίσαμε:

Ας ενώσουμε τα χέρια

κι ας γελάσουν οι καρδιές,

Ας σκοτώσουμε με αγάπη 

και πολέμους και φωτιές!

Ιδιαίτερα ασχοληθήκαμε με το βιβλίο Οι μεγάλοι παίζουν τον πόλεμο. Γιατί; και με την τεχνική της ιδεοθύελλας καταγράψαμε ό,τι λέξη μας έρχεται στο νου όταν ακούμε τη λέξη “Ειρήνη” και τη λέξη “Πόλεμος”. Να οι ιδέες μας:

Θελήσαμε να κάνουμε μια ομαδική κατασκευή με αφορμή τα βιβλία μας. Συγκεκριμένα, επιλέξαμε την Ειρήνη του Αριστοφάνη και το Οι μεγάλοι παίζουν τον πόλεμο. Γιατί; Χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και η μια ζωγράφισε εικόνες ειρήνης, ενώ η άλλη εικόνες πολέμου. Χωρίσαμε στη μέση το μεγάλο χαρτόνι μας και κολλήσαμε τις ζωγραφιές μας στην αντίστοιχη μεριά. Αναρτήσαμε τη δουλειά μας στο παράθυρο της τάξης μας!

Τέλος, κάναμε μια ατομική κατασκευή με αφορμή το θέμα του ποιήματός μας για την έννοια της ειρήνης: δυο χέρια που ενώνονται σαν περιστέρια! Βάψαμε τα χέρια μας με άσπρη και καφέ νερομπογιά και όταν στέγνωσε η ζωγραφιά, σχεδιάσαμε ένα ματάκι στο κάθε περιστέρι και κολλήσαμε στο ράμφος τους φύλλο δάφνης!

Την ημέρα της γιορτής, φωτογραφηθήκαμε ομαδικά με τις κατασκευές μας στο χέρι και φυσικά κάναμε την καθιερωμένη παρέλαση στο προαύλιο του σχολείου μας!

Η ειρήνη είναι χαρά,

είναι γέλιο και γαλήνη

είναι αγάπη, καλοσύνη

Καθώς πλησιάζει η επέτειος της 17 Νοέμβρη 1973 , στο νηπιαγωγείο μας μιλήσαμε για την ιστορία του Πολυτεχνείου, διαβάσαμε βιβλία για την έννοια και τη σημαντικότητα της δημοκρατίας, είδαμε φωτογραφίες , ακούσαμε τα ηχητικά ντοκουμέντα του Πολυτεχνείου και μάθαμε γνωστά τραγούδια όπως “ο δρόμος”, ” ένα το χελιδόνι” , “ο μέρμηγκας” κ.α.

Την μέρα της γιορτής για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια όμορφη κατασκευή που θα παίρναμε μαζί μας στο σπίτι! Ένα πλακάτ σαν κι αυτά που κρατούσαν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο! Βάψαμε με άσπρη τέμπερα τις παλάμες μας και κάναμε το αποτύπωμα της, ώστε να σχηματιστεί το περιστέρι της ειρήνης. Μόλις στέγνωσε,προσθέσαμε μάτια και ράμφος.

Γράψαμε τη λέξη “ΕΙΡΗΝΗ” και τη διακοσμήσαμε όπως θέλαμε και την κολλήσαμε στο πίσω μέρος του πλακάτ.

Τέλος, κόψαμε το σήμα της ειρήνης , του κολλήσαμε πολύχρωμα γλασέ χαρτάκια και το κολλήσαμε δίπλα στο περιστέρι. Το πλακάτ μας ήταν έτοιμο!

Το κρατήσαμε στα χέρια μας και περήφανοι βγάλαμε μια αναμνηστική φωτογραφία στην αυλή του σχολείου μας!

Κάθε χρόνο ίδιο περίοδο μιλάμε για την επέτειο του ΟΧΙ και την εποχή της Κατοχής. Φέτος, προσεγγίσαμε το θέμα μέσα από το βιβλίο Ο ραφτάκος των λέξεων και το συνδυάσαμε με την αφίσα Για τους στρατιώτες (1940) της γνωστής χαράκτριας Βάσως Κατράκη.

Αφού συζητήσαμε για τον ραφτάκο της ιστορίας που έραβε τα ρούχα των ανθρώπων με λέξεις από βιβλία, περιοδικά, κ.α., και συζητήσαμε για τη σημασία της συγκεκριμένης αφίσας που καλούσε τις γυναίκες να ράψουν φανέλες για τους Έλληνες φαντάρους, σκεφτήκαμε κάτι πρωτότυπο: Να φτιάξουμε τη δική μας “Μπλούζα της Ειρήνης”! Τι λέξεις σχετικές με την Ειρήνη θα βάλουμε στην μπλούζα μας; Με τι εικόνες θα τη στολίσουμε; Πώς θα τη διακοσμήσουμε; Τα παιδιά μας είπαν τις ιδέες τους και ξεκίνησε η ραπτική! Ράψανε με νήμα, κόλλησαν κουμπιά, έγραψαν και στόλισαν με λέξεις, όπως “φίλοι”, “ομάδα”, “αγάπη”, “χαρά” και σχετικές εικόνες.

Έτοιμη η Μπλούζα της Ειρήνης να στολίζει το παράθυρο της τάξης μας! Είμαστε περήφανοι για τη δουλειά μας!

Μάθαμε όλοι μαζί το ποίημα “Όλης της γης τα παιδιά” και το ζωγραφίσαμε!

Όλης της γης τα παιδιά,

ενώνουμε τα χέρια μια αγκαλιά!

Το ΟΧΙ είναι μια λέξη που μας απασχόλησε, τόσο σαν ιστορικό γεγονός, όσο και με την έννοια της άρνησης σε πράγματα και καταστάσεις. Αρχικά, μάθαμε να το γράφουμε, αλλά το κάναμε και κατασκευή- μόμπιλε με φύλλα δάφνης και την ελληνική σημαία.

Συζητήσαμε πολύ για το πότε λέμε “όχι” σε πράγματα που δεν μας αρέσουν και ο καθένας κατέθεσε την εμπειρία του σχετικά με καταστάσεις που δεν του αρέσουν να βιώνει: “όχι να με κλωτσάνε και να με σπρώχνουν”, “όχι να μου τραβάνε τα μαλλιά”, όχι να μου αρπάζουν τα παιχνίδια”, ήταν μερικές από τις απαντήσεις των παιδιών που τις ζωγράφισαν.

Εκτός από τη λέξη “όχι”, μάθαμε και τη λέξη “άερα” που φώναζαν οι φαντάροι στα βουνά. Εύκολη λεξούλα, την παίξαμε με καρτέλες και τη γράψαμε.

Ό,τι μας έκανε εντύπωση από αυτά που μάθαμε τα ζωγραφίσαμε και πραγματικά εντυπωσιάσαμε τις δασκάλες μας με τις δημιουργίες μας και τις λεξούλες που γράψαμε όλοι!

Προσεγγίσαμε το θέμα και μέσα από την τέχνη και εμπνευστήκαμε!

Η αφίσα Για τους Στρατιώτες μας απασχόλησε ιδιαίτερα και την ημέρα του εορτασμού. Αποφασίσαμε να τη φτιάξουμε καδράκι για να την πάρουμε σπίτι μας!

Κάναμε παρέλαση στην αυλή του σχολείου μας, ακούγοντας εμβατήρια!

Και φωτογραφηθήκαμε με τις κατασκευές μας!