Γιορτάζουμε τις ιστορικές στιγμές που γράφτηκαν στην αυλή του Πολυτεχνείου , φτιάχνοντας την κυρία Δημοκρατία έτσι όπως την φαντάζονται τα παιδιά παίρνοντας έμπνευση και από το ομότιτλο βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου.
Γινόμαστε πολιτικοί μηχανικοί και φτιάχνουμε την κεντρική είσοδο του κτηρίου μετρώντας και υπολογίζοντας κολόνες και σκεπή . Κάθε δημιούργημα μοναδικό που φέρει τη σφραγίδα και την ανάπτυξη υπολογιστικής δεξιότητας των παιδιών.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν
Έτοιμη και τα κάγκελα με το γαρύφαλλο
Όλη η ιστορία του Πολυτεχνείου σε ένα χαρτόνι. Με πόση παραστατικότητα τα παιδιά μας πηγαίνουν πίσω στο χρόνο ….
Ένα επετειακό βιβλίο
Έτοιμα τα στεφάνια της ειρήνης
Τι σκέφτεται άραγε το παιδί που κρατά αγκαλιά το περιστέρι και τι του λέει; Τα παιδιά σε ελεύθερη απόδοση συνδέουν το σύμβολο της ειρήνης με τους φοιτητές
Το παιδί με το περιστέρι (“child with a dove”) (1901) του διάσημου Ισπανού ζωγράφου Pablo Picasso ανήκει στα πρώιμα έργα του και κατατάσσεται στη γαλάζια περίοδο (1901-1904) της καλλιτεχνικής του πορείας. Τα έργα αυτής της περιόδου του Picasso χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία των μπλε και γκρι αποχρώσεων αλλά και τη μελαγχολική διάσταση που αυτά αποδίδουν. Γενέθλια πόλη του έργου πιθανότατα είναι το Παρίσι, όπου ο Picasso, νέος ακόμη στα είκοσί του χρόνια, φιλοτέχνησε το έργο.
Κεντρικό θέμα της σύνθεσης Το παιδί με το περιστέρι είναι ένα παιδί που κρατά με ιδιαίτερη ευαισθησία στα χέρια του ένα περιστέρι. Το περιστέρι είναι σύμβολο ειρήνης, αγνότητας και ελπίδας. Το παιδί έχει κοντά καφέ-κόκκινα μαλλιά, ωστόσο από το φόρεμά του γίνεται ξεκάθαρο για τον θεατή πως είναι κορίτσι. Ίσως μάλιστα να είναι μια έμμεση αναφορά του καλλιτέχνη στην αδερφή του την οποία έχασε. Την περίοδο δημιουργίας του έργου αυτού ο Picasso, είχε χάσει και τον καλύτερό του φίλο, ο οποίος αυτοκτόνησε. Μπορεί λοιπόν ο θάνατος του φίλου του καλλιτέχνη να επανέφερε στη μνήμη του την απώλεια της αδερφής του. Δίπλα από το κορίτσι βρίσκεται μια πολύχρωμη μπάλα, στοιχείο της παιδικότητας του κοριτσιού. Ο πίνακας διαχωρίζεται σε δύο μέρη με έντονη διαγράμμιση, επί της οποίας στην αριστερή άκρη προς τον θεατή διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη. Στο κάτω μέρος της σύνθεσης κυριαρχούν αποχρώσεις του πράσινου ενώ στο πάνω μέρος κυριαρχούν αποχρώσεις του μπλε, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο χρωματικός διαχωρισμός των δύο μερών είναι απόλυτος. Αντίθετα, θα λέγαμε ότι υπάρχουν χρωματικά στοιχεία που εισχωρούν στο κυρίαρχο χρώμα στην κάθε περίπτωση και στα δύο μέρη. Το φόρεμα του παιδιού είναι αποτυπωμένο με γαλάζιο-γκρι χρώμα ενώ τα χαρακτηριστικά του προσώπου του (μάτια-χείλη) είναι έντονα, γεγονός που προσδίδει εκφραστικότητα στο βλέμμα του. Η όλη σύλληψη του παιδιού με το περιστέρι δεν είναι παρά μια σύνθεση-σύνδεση της παιδικής αθωότητας με την ειρήνη, την αγνότητα και την ελπίδα για τη ζωή.
Τα παιδιά ” ακούν” το παιδί να λέει στο περιστέρι:
Πάμε να αφήσουμε λουλούδια, να δούμε τι έγινε μέσα στο Πολυτεχνείο, να δούμε το άγαλμα -κεφάλι, να διαβάσουμε τα συνθήματα, να δούμε τη σπασμένη πόρτα . Πες μου τους αγαπάς τους φοιτητές;