Σύμφωνα με τον James Paul Gee,  για να μάθει κάποιος κάτι ενεργητικά και κριτικά, θα πρέπει να δεσμεύσει τον εαυτό του πλήρως και να διαθέσει χρόνο και προσπάθεια. Αυτή η δέσμευση προϋποθέτει την ανάληψη μιας νέας ταυτότητας, δηλαδή θα πρέπει να δει τον εαυτό του ως άξιο να δεχθεί τη συγκεκριμένη μάθηση και να πετύχει σε αυτή. Έτσι και οι μαθητές στο σχολείο θα πρέπει να οραματιστούν τον εαυτό τους στην νέα ταυτότητα που απαιτεί η επιτυχία στο σχολείο. Χωρίς αυτή την ταυτότητα και τη δέσμευση δεν μπορεί να είναι η μάθηση σε βάθος, ούτε θα επενδυθεί ο απαιτούμενος χρόνος.

Αυτή η σύνδεση της πραγματικής ταυτότητας του μαθητή με την ταυτότητα του επιστήμονα που κάνει ένα πείραμα ή αναζητά τη λύση σε ένα πρόβλημα, είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση για τους διδάσκοντες. Οι περισσότεροι μαθητές δεν μπορούν να μπουν εύκολα στο ρόλο ενός επιστήμονα και να δουν τον εαυτό τους να μελετά νέες και πρωτοποριακές λύσεις σε υπάρχοντα προβλήματα. Χρειάζονται ισχυρά κίνητρα, ενίσχυση και επιβράβευση.

πηγή: James Paul Gee, 2007, What video games have to teach us about learning and literacy, Palgrave Macmillan (σελ. 54-58)

Όπως στην αληθινή ζωή, έτσι και στα MMORPGs (μαζικά πολυχρηστικά διαδικτυακά παιχνίδια ρόλων), οι παίκτες μπορούν να έχουν πολλαπλούς ρόλους και ταυτότητες, ανάλογα με τις αξίες ή τις επιθυμίες της πραγματικής ζωής του παίκτη, αλλά και τις αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους – εικονικούς χαρακτήρες στον εικονικό κόσμο. Χάρη σε αυτές τις ταυτότητες-ρόλους, μαθαίνει να σκέφτεται με διαφορετικούς τρόπους και να αλληλεπιδρά με άλλους ή να αντιλαμβάνεται τον κόσμο.

Πολλά παιχνίδια διευκολύνουν τους παίκτες να προσαρμόσουν τα χαρακτηριστικά του εικονικού τους αντιπροσώπου (avatar), αλλάζοντας το σωματότυπο, το χρώμα των μαλλιών ή του δέρματος, τα ρούχα κλπ. Έτσι μπορούν να αποδώσουν καλύτερα τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας από την οποία προέρχονται.

πηγή: James Paul Gee, 2007, What video games have to teach us about learning and literacy,  Palgrave Macmillan (σελ. 3-4)