Αρχική » εκπαιδευτικός σχεδιασμός

Αρχείο κατηγορίας εκπαιδευτικός σχεδιασμός

Μάρτιος 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Kατηγορίες

Ιστορικό

RSS Εκπαίδευση-ειδήσεις

Πρόταση διδασκαλίας (2) για την Ιστορία Α’ Γυμνασίου με το λογισμικό “Περιπλάνηση στο Χωροχρόνο”

Σε συνέχεια προηγούμενης δημοσίευσης για την αξιοποίηση του εκπαιδευτικού λογισμικού “Περιπλάνηση στο Χωρο-Χρόνο” για τη διδασκαλία της Ιστορίας, ανέβασα στο YouTube μια ακόμα πρόταση με νέες δραστηριότητες από άλλη διδακτική ενότητα της Ιστορίας Α’ Γυμνασίου.

Μπορείτε να το παρακολουθήσετε.

Πρόταση διδασκαλίας για την Ιστορία Α’ Γυμνασίου με το λογισμικό “Περιπλάνηση στο Χωροχρόνο”

Από τον Οκτώβριο του 2008 διανεμήθηκε σε όλα τα Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας το εγκεκριμένο από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εκπαιδευτικό Λογισμικό για το μάθημα της Ιστορίας: “Περιπλάνηση στο Χωρο-Χρόνο μέσα από διαδραστικούς χάρτες και χρονο-χάρτες“, το οποίο περιλαμβάνει εκτός από το cd και τετράδιο μαθητή και καθηγητή, καθώς και οδηγό χρήσης.

Ως μέλος της συγγραφικής ομάδας για το Γυμνάσιο, δημιούργησα μια πρόταση αξιοποίησης και επίδειξης του λογισμικού, με σκοπό τη γνωριμία και εξοικείωση των συναδέλφων με τα εργαλεία του προγράμματος.

Είναι η ηλεκτρονική μάθηση (e-learning) αποτελεσματικότερη από την παραδοσιακή;

Με το πέρασμα του χρόνου αυξάνεται το ενδιαφέρον και ο αριθμός των μαθητών και φοιτητών που κάνουν μαθήματα εξ αποστάσεως με τη χρήση του διαδικτύου και των τεχνολογιών του παγκόσμιου ιστού. Επίσης, στις περισσότερες περιπτώσεις επιλέγεται ως προτιμότερη η λύση της μικτής μάθησης (blended learning), δηλαδή του συνδυασμού ηλεκτρονικής (online) και παραδοσιακής (in-class) μάθησης.

Ωστόσο, οι σχεδιαστές αναλυτικών προγραμμάτων και οι εκπαιδευτικοί θέλουν να ξέρουν πόσο αποτελεσματική είναι η ηλεκτρονική μάθηση σε σύγκριση με την γνωστή και επικρατούσα παραδοσιακή, δηλαδή τη μάθηση δια ζώσης στη σχολική τάξη. Απαντήσεις σε αυτό επιχειρεί να δώσει μια μετα-ανάλυση χιλίων και περισσοτέρων εμπειρικών ερευνών που διεξήχθησαν μεταξύ των ετών 1996-2008 αναφορικά με την ηλεκτρονική μάθηση και την αποτελεσματικότητά της σε σύγκριση με την παραδοσιακή.

Η παραπάνω μετα-ανάλυση, που έγινε για λογαριασμό του υπουργείου παιδείας των ΗΠΑ,  κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κατά μέσο όρο η επίδοση – απόδοση των μαθητών όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης είναι καλύτερη, όταν γίνεται χρήση της ηλεκτρονικής μάθησης, και μάλιστα σε συνδυασμό με την παραδοσιακή μάθηση. Η ηλεκτρονική μάθηση πάντως υπερέχει ελαφρά σε σύγκριση με την παραδοσιακή μάθηση.

Αν ενδιαφέρεστε να διαβάσετε την παραπάνω έρευνα, είναι διαθέσιμη σε αυτή τη διεύθυνση:  http://www.ed.gov/rschstat/eval/tech/evidence-based-practices/finalreport.pdf

Επαγγελματική ανάπτυξη εκπαιδευτικών: Αξιολόγηση επιμορφωτικών προγραμμάτων

Τα επιμορφωτικά προγράμματα που απευθύνονται σε νεοδιόριστους ή και παλαιότερους εκπαιδευτικούς αξιολογούνται;  Και αν ναι, τότε με βάση ποιες αρχές;

Η αποτίμηση τέτοιων προγραμμάτων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τα παρακάτω ερωτήματα:

α) ποιοι είναι οι επιδιωκόμενοι σκοποί του προγράμματος;

β) με τι είδους δραστηριότητες οι εκπαιδευτικοί μπορούν να φτάσουν στα επιθυμητά αποτελέσματα;

γ) πώς θα επιβεβαιωθεί ότι οι στόχοι του προγράμματος επιτεύχθηκαν; Θα υπάρξει ανατροφοδότηση από τους εκπαιδευτικούς, θα συλλεχθούν στοιχεία που μπορούν να αποδείξουν βελτίωση στις διδακτικές πρακτικές των εκπαιδευτικών, όπως π.χ. στοιχεία επίδοσης των μαθητών τους; Με ποιους τρόπους; Με συνεντεύξεις, παρατηρήσεις, εργασίες ή τεστ;

δ) ποιος θα είναι υπεύθυνος για την αξιολόγηση;

ε) Ποιοι δείκτες απόδοσης θα ληφθούν υπόψη για ανάλυση και αξιολόγηση; Θα συμμετάσχουν οι εκπαιδευτικοί στην μελέτη και ανάλυση των αποτελεσμάτων αυτών και με ποιους τρόπους;

Ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά την πρόταση του  Killion  (2002) η αξιολόγηση επιμορφωτικών προγραμμάτων να γίνεται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους εκπαιδευτικούς δηλαδή, σε συνδυασμό με εξωτερικές αξιολογήσεις, όπου τίθεται θέμα αξιοπιστίας της αξιολόγησης.

Βιβλιογραφία:

Killion, J. (2002). Assessing Impact: Evaluating Staff Development. Oxford, OH: National Staff Development Council

Speck, M., and Knipe, C. (2001). Why Can’t We Get It Right? Professional Development in Our Schools.
Thousand Oaks, CA: Corwin Press

Guskey, T.R. (1999). Apply Time With Wisdom. Journal of Staff Development, 20 (2), 10-15

Το απόσπασμα προέρχεται από το έγγραφο: Blazer Christie (2005). Literature Review on Professional Development for Teachers.

Επαγγελματική ανάπτυξη εκπαιδευτικών

Αναζητώντας στοιχεία για την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών βρήκα τις ακόλουθες αρχές που πρέπει να πληρούν τα σύγχρονα επιμορφωτικά προγράμματα, για να είναι αποτελεσματικά:

  1. Να διευρύνουν και να εμβαθύνουν τις γνώσεις του αντικειμένου του εκπαιδευτικού
  2. Να στηρίζονται σε γενικές και ειδικές (ανάλογα με το μάθημα) παιδαγωγικές αρχές
  3. Να παρέχουν γνώση για τις διαδικασίες της διδασκαλίας και της μάθησης
  4. Να στηρίζονται σε βέλτιστες και διαθέσιμες έρευνες
  5. Να ευθυγραμμίζονται με τα πρότυπα που χρησιμοποιούν στο αναλυτικό τους πρόγραμμα οι καθηγητές
  6. Να συνεισφέρουν σε μετρήσιμα αποτελέσματα βελτίωσης των μαθητών
  7. Να ανταποκρίνονται στην περιπλοκότητα της διδασκαλίας
  8. Να προσφέρουν επαρκή χρόνο, υποστήριξη και πόρους, προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να κατακτήσουν και να εφαρμόσουν το περιεχόμενο των προγραμμάτων στη διδακτική τους πρακτική
  9. Να σχεδιάζονται από εκπαιδευτικούς σε συνεργασία με ειδικούς του μαθησιακού αντικειμένου
  10. Να συνδυάζουν ποικιλία μορφών, πέρα από τις υπάρχουσες συμβατικές (π.χ. εξ αποστάσεως επιμορφώσεις)
  11. Να εντάσσονται στο επάγγελμα και να έχουν συγκεκριμένη αναφορά.

Αν οι παραπάνω αρχές σας φαίνονται πολύ γενικές, μπορείτε να τις διαβάσετε με αναλυτικά σχόλια από την παρακάτω πηγή: AMERICAN FEDERATION OF TEACHERS (2002) AFT’S GUIDELINES FOR CREATING PROFESSIONAL DEVELOPMENT PROGRAMS THAT MAKE A DIFFERENCE

Διδασκαλία στο σχολείο της ασφαλούς χρήσης του διαδικτύου ζητούν οι εκπαιδευτικοί

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε 679 Έλληνες εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων την περίοδο Ιουνίου -Αυγούστου 2009, σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες (99 %) απάντησαν ότι η ασφαλής χρήση του διαδικτύου θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία.

Τα πέντε πιο σημαντικά θέματα που θεωρούν ότι πρέπει να περιλαμβάνονται στην εκπαίδευση αυτή είναι:
* Βασικές αρχές σωστής χρήσης του Διαδικτύου (72% των απαντήσεων).
* Προστασία προσωπικής ζωής (63%).
* Σωστή διαχείριση της επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου (chat, sns, forum κ.λπ.) (57%).
* Αξιοπιστία διαδικτυακού περιεχομένου (44%).
*  Αξιοποίηση της θετικής πλευράς του Διαδικτύου (41%).

Για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο: κλικ εδώ

πηγή: Έρευνα για την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου, δημοσιεύθηκε:12:52 – 15/09/09, Euro2day

Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός και Ολιστική Προσέγγιση

Στις σημειώσεις του μαθήματος “Ανάπτυξη Συστημάτων Ηλεκτρονικής Μάθησης” του Γ΄ Εξαμήνου (Διδάσκων: καθηγητής κ. Δημήτριος Γ. Σάμψων) του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος Ψηφιακών Συστημάτων του Παν. Πειραιώς, έχω κρατήσει τη σημείωση: “ολιστική προσέγγιση“. Μου άρεσε, φαίνεται, πολύ και το σημείωσα, ή μάλλον δεν είχα κατανοήσει επακριβώς τι σημαίνει. Αλήθεια, τι σημαίνει “ολιστική προσέγγιση” στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό; Και πώς μπορεί να εφαρμοστεί;

Ο Daniel H. Pink στο βιβλίο του ?A Whole New Mind: Why right-brainers will rule the future? (2005, Riverhead Books, New York) αναφέρεται στο design, προσεγγίζοντάς το γενικότερα, θεωρώντας το μια από τις 6 κλίσεις-δεξιότητες που θα πρέπει να ενισχύσουμε και που εδράζουν στο δεξί εγκεφαλικό ημισφαίριο. Αυτό που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ένα κατάλοιπο από τα πρώτα αναπτυξιακά στάδια του ανθρώπινου είδους, ένα όργανο μάλλον “χαζό” και άνευ σημασίας, χώρο έδρασης των ενστίκτων, αφού από το 1860 ο Γάλλος νευρολόγος Paul Broca είχε ανακαλύψει ότι η ικανότητα της ομιλίας εδράζει σε τμήμα του αριστερού ημισφαιρίου, ενώ μια δεκαετία αργότερα ο Γερμανός νευρολόγος Carl Wernicke ανακάλυψε ότι εκεί εδράζει και η ικανότητα κατανόησης της γλώσσας.

Οι αντιλήψεις άλλαξαν από τη δεκαετία του 1950, όταν ο Roger W. Sperry μελέτησε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις που είχαν υποβληθεί σε λοβοτομή (αφαίρεση του συνδέσμου των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων) και συμπέρανε ότι το δεξί ημισφαίριο δεν είναι καθόλου κατώτερο σε αξία από το αριστερό, αλλά σε κάποιες λειτουργίες πολύ ανώτερο! Έτσι διαπιστώθηκαν οι δύο διαφορετικοί τρόποι σκέψης στα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια: το αριστερό ημισφαίριο λειτουργεί σειριακά, είναι εξαιρετικό στην ανάλυση και ελέγχει την ομιλία. Το δεξί ημισφαίριο λειτουργεί κρίνοντας ολιστικά, αναγνωρίζει πρότυπα (patternsGestalt αντίληψη) και ερμηνεύει συναισθήματα και μη λεκτικές εκφράσεις. (σελ. 14)

Η γραφή και ο τρόπος γραφής (από αριστερά προς τα δεξιά) που από τους Έλληνες διαδόθηκε στον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό, ενίσχυσε το αριστερό ημισφαίριο, δημιουργώντας τον «αλφαβητικό νου». Το αριστερό ημισφαίριο ελέγχει σημαντικές κινήσεις, όπως είναι το γράψιμο, το φαγητό ή το χειρισμό ενός ποντικιού. Είναι πολύ καλό στην αναγνώριση σειριακών γεγονότων, όπως είναι η ομιλία, η κατανόηση του λόγου των άλλων, η ανάγνωση και η γραφή.

Αντίθετα, το δεξί ημισφαίριο έχει την ικανότητα ταυτόχρονης ερμηνείας των πραγμάτων. Μπορεί να δει πολλά πράγματα ταυτόχρονα: π.χ. να βλέπει όλα τα τμήματα ενός γεωμετρικού σχήματος και να αντιλαμβάνεται το σχήμα του ή να βλέπει όλα τα στοιχεία μιας κατάστασης και να καταλαβαίνει τι τρέχει. Είναι ιδιαίτερα ικανό στην ερμηνεία εκφράσεων του προσώπου. Καταλαβαίνει όχι τόσο τι λέγεται (αριστερό ημισφαίριο) αλλά πώς λέγεται κάτι: τον επιτονισμό, τις συναισθηματικές αποχρώσεις που ενυπάρχουν στο λόγο ή σε μια έκφραση του προσώπου ή σε ένα βλέμμα. Βοηθάει στην κατανόηση μεταφορών. Συνοψίζοντας, θα λέγαμε: το δεξί ημισφαίριο είναι η εικόνα, ενώ το αριστερό είναι οι «χίλιες λέξεις» (σελ. 19). Το αριστερό ημισφαίριο αναλύει τις λεπτομέρειες, ενώ το δεξί συνθέτει την εικόνα.

L-Directed Thinking

R-Directed Thinking

sequential

simultaneous

literal

metaphorical

functional

aesthetic

textual

contextual

analytic

synthetic

(σελ. 26).

Οι λειτουργίες του αριστερού εγκεφάλου περνούν ολοένα και περισσότερο στην καθημερινή μας ζωή. Για τις βιομηχανίες δεν είναι αρκετό να κατασκευάσουν ένα προϊόν που να είναι οικονομικό και λειτουργικό: πρέπει να έχει και αισθητική αξία, ομορφιά, μοναδικότητα και νόημα. Η επιδίωξη του σκοπού και του νοήματος έχει γίνει εσωτερικό τμήμα της ζωής μας. Οι άνθρωποι σε όλους τους τομείς προσπαθούν να δουν έξω από την καθημερινότητα της ζωής τους ένα ευρύτερο πλαίσιο αναφοράς (context). Οι νέες τεχνολογίες με τους υπολογιστές έρχονται να αντικαταστήσουν πολλές από τις λειτουργίες του αριστερού εγκεφάλου: την λογική που στηρίζεται σε κανόνες, τον υπολογισμό, την σειριακή σκέψη. Αυτό όμως που δεν μπορούν να αντικαταστήσουν είναι λειτουργίες του δεξιού εγκεφάλου: την δημιουργικότητα, την άδηλη (tacit) γνώση, την ενσυναίσθηση, τον ολιστικό τρόπο σκέψης. Γι? αυτό και τα εκπαιδευτικά συστήματα των περισσότερων χωρών προσπαθούν να ενισχύσουν την δημιουργικότητα, την καλλιτεχνική ικανότητα και το παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο επικερδής εξαγωγή της Ιαπωνίας δεν είναι τα αυτοκίνητα ή τα ηλεκτρονικά, αλλά η pop κουλτούρα. (σελ. 53)

Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, ο δείκτης ευφυϊας (IQ) έχει ελάχιστο ποσοστό στην εξασφάλιση της επαγγελματικής επιτυχίας ενός ατόμου (μόνο 4-10%). Πιο σημαντικές είναι ικανότητες που δεν μπορούν να αξιολογηθούν ποσοστικά (φαντασία, παιγνιώδης διάθεση, κοινωνική δεξιότητα, ικανότητα ενσυναίσθησης και συμπάθειας-φροντίδας). (σελ 58-59)

Στην «εποχή του νου» (Conceptual Age) πρέπει να συμπληρώσουμε τις λειτουργίες του δεξιού εγκεφαλικού μας ημισφαιρίου κατακτώντας 6 σημαντικές κλίσεις-ταλέντα: (σελ. 65-66).

  • σχεδιασμός (design) και όχι μόνο λειτουργία (function)
  • εξιστόρηση-περιγραφή (story) και όχι μόνο επιχειρηματολογία (argument) και δεδομένα
  • αρμονική σύνθεση των τμημάτων σε ένα όλο (symphony) και όχι μόνο εστίαση (focus) και ανάλυση
  • ενσυναίσθηση (empathy) και όχι μόνο λογική (logic)
  • παιχνίδι (play), χιούμορ, ευχάριστη διάθεση, γέλιο και όχι μόνο σοβαρότητα (seriousness) και αυστηρότητα
  • νόημα (meaning), σκοπός, πνευματική ολοκλήρωση και όχι μόνο συσσώρευση (accumulation)

Στην πιο απλή μορφή του ο σχεδιασμός είναι η δραστηριότητα δημιουργίας λύσεων, δηλαδή κάτι που ο καθένας μας κάνει σε καθημερινή βάση.

Η ευημερία των κρατών και των ατόμων εξαρτάται πλέον από την ύπαρξη καλλιτεχνών ανάμεσά τους. Ανεξάρτητα από την επαγγελματική μας ιδιότητα όλοι θα πρέπει να καλλιεργήσουμε μια καλλιτεχνική ευαισθησία. Δεν θα γίνουμε σπουδαίοι ζωγράφοι, αλλά όλοι πρέπει να μπορούμε να κάνουμε σχεδιασμό.

Ο σχεδιασμός είναι μια κλίση που απαιτεί κλασική ολιστική προσέγγιση. Είναι ένας συνδυασμός ευχρηστίας και σπουδαιότητας. Δεν αρκεί κάποιος να φτιάξει ένα διαφημιστικό φυλλάδιο που να διαβάζεται εύκολα και γρήγορα (utility)? θα πρέπει να γεννάει ιδέες και συναισθήματα πέρα από τις λέξεις (significance).

Χάρη στην εξελιγμένη τεχνολογία ο καλός σχεδιασμός είναι εφικτός σήμερα περισσότερο από ποτέ. Καθώς όμως υπάρχει πληθώρα από υλικά και αντικείμενα, είναι και μεγαλύτερη η ανάγκη για διαφοροποίηση.

Ο σχεδιασμός είναι διαθεματικός και διεπιστημονικός. Παράγει ανθρώπους που μπορούν να σκεφτούν ολιστικά.

Να, λοιπόν, γιατί πρέπει όλοι μας, και κυρίως όσοι σχεδιάζουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες, σενάρια, ρόλους και εκπαιδευτικό περιεχόμενο να έχουμε υπόψη μας την αξία του σχεδιασμού. Να μην βλέπουμε το δέντρο (περιεχόμενο), αλλά το δάσος (λειτουργική αλλά και αισθητική αξία μέσα στο γενικότερο πλαίσιο αναφοράς).

3D Bloom’s taxonomy

Για την ταξονομία εκπαιδευτικών στόχων του Bloom έχει γίνει λόγος και σε προηγούμενες δημοσιεύσεις του blog (links στο τέλος).

 Αυτό όμως που είναι νέο, είναι μια τριασδιάστατη απεικόνισή της στον εικονικό κόσμο του Second Lif. Το τρισδιάστατο μοντέλο δημιούργησε το  Iowa State University?s Centre for Excellence in Learning and Teaching . Για όποιον θέλει να το επισκεφτεί, η διεύθυνση μέσα στον εικονικό κόσμο του SL είναι:

 http://slurl.com/secondlife/Teaching%204/208/175/25

 Επισκεφτήκαμε το μέρος που έχει κατασκευαστεί, και τραβήξαμε τις παρακάτω φωτογραφίες.

bloom_taxonomy.jpg

bloom_taxonomy3.pngbloom_taxonomy1.jpg

bloom_taxonomy4.png

bloom_taxonomy2.jpg

Σύνδεσμοι στο ίδιο blog σχετικοί με την ταξονομία εκπαιδευτικών στόχων του Bloom:

Η ταξονομία εκπαιδευτικών στόχων – Bloom? s taxonomy
Ταξονομία του Bloom: Συναισθηματικός τομέας – Bloom?s taxonomy: Affective domain
Ταξονομία του Bloom: Ψυχοκινητικός τομέας (Bloom?s taxonomy: Psychomotor domain)


Περιγραφή εκπαιδευτικών χαρακτηριστικών 3D μαθησιακών αντικειμένων σε εικονικό κόσμο

Ο εικονικός κόσμος του Second Life αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς και εκπαιδευτές από ολόκληρο τον κόσμο. Πολλοί είναι αυτοί που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν μαθησιακά αντικείμενα, τα οποία χρησιμοποιούν για τις διαλέξεις τους και την παράδοση μαθημάτων μέσα σε αυτόν.

 Το Salamander Project φιλοδοξεί να περιγράψει το εκπαιδευτικό και μαθησιακό περιεχόμενο καθώς και τις διαδικασίες και τα εργαλεία με εκπαιδευτική αξία εντός του Second Life (δηλαδή, να προσθέσει μεταδεδομένα στα μαθησιακά αντικείμενα, ώστε να μπορεί εύκολα κάποιος να τα αναζητήσει και να τα χρησιμοποιήσει). Χρησιμοποιώντας ένα απλό wiki (Salamander Wiki) επιχειρεί να δημιουργήσει μια folksonomy (ταξονομία αλλά από τους χρήστες, bottom-up προσέγγιση δηλαδή) των πρακτικών και θεωρητικών εφαρμογών, κατασκευών και σχεδίων στον εικονικό κόσμο του SL που χρησιμοποιούνται για διδασκαλία και μάθηση.

 Είναι ένα πρόγραμμα που μπορούν να συμμετάσχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί που δραστηριοποιούνται στο SL (Second Life) και συντονίζεται από το Center for Advanced Technology in Education του πανεπιστημίου του Oregon. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς που συνδέονται με όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, μη κερδοσκοπικούς και επιχειρηματικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς και ινστιτούτα μάθησης, που θέλουν να δημιουργήσουν πόρους για μάθηση και διδασκαλία μέσα από την φιλοσοφία της Κοινότητας Πρακτικής.

 Ήδη στους συνεργάτες στο έργο αυτό είναι το MERLOT, η πολύ γνωστή αποθήκη μαθησιακών αντικειμένων με μεταδεδομένα!

 Αυτό που μου κίνησε πραγματικά το ενδιαφέρον, είναι ο τρόπος που έχουν επινοήσει για να περνάει κάποιος τα μεταδεδομένα από μέσα από το Second Life!

 Πρόκειται για ένα εργαλείο, που λέγεται HUD (Heads Up Display), το οποίο μπορεί να προμηθευτεί ο ενδιαφερόμενος αφού εισέλθει στο SL με το avatar του από συγκεκριμένες τοποθεσίες. Αφού λοιπόν το προμηθευτεί, μπορεί να το χρησιμοποιήσει μέσα στο SL. Όταν εντοπίσει κάποιο Μαθησιακό Αντικείμενο, μπορεί να επισυνάψει πάνω του το HUD, το οποίο ενεργοποιεί ένα είδος διαλόγου με ερωτήσεις για να προσθέσει ο χρήστης τα μεταδεδομένα για αυτό το ΜΑ.

 Όταν συμπληρώσει ο χρήστης τα μεταδεδομένα, το HUD τα αποστέλει σε μια ηλεκτρονική διεύθυνση (http://www.sloog.org/places/tags/education) όπου μπορεί ο καθένας να δει τις ετικέτες (tags) για το συγκεκριμένο μαθησιακό αντικείμενο, αλλά και το όνομα του avatar που πρόσθεσε τα μεταδεδομένα.

 Αξίζει να επισκεφτείτε την διεύθυνση του Salamander Project και να δείτε τους τύπους μαθησιακής εμπλοκής (Learner Engagment Types), τις περιοχές μαθησιακού περιεχομένου και άλλες διαστάσεις περιγραφής 3D μαθησιακών αντικειμένων χρήσιμων για τη διδασκαλία και τη μάθηση στο Second Life.

Ταξονομία του Bloom: Ψυχοκινητικός τομέας (Bloom?s taxonomy: Psychomotor domain)

Οι εκπαιδευτικοί στόχοι που εντάσσονται στον ψυχοκινητικό τομέα εντάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες και περιλαμβάνουν τα παρακάτω ρήματα:

αντίληψη (perception): καθοδήγηση της κινητικής δραστηριότητας με βάση τις αισθήσεις.
π.χ. ανίχνευση μη-λεκτικών επικοινωνιακών στοιχείων, σωστή τοποθέτηση για να πιάσω μια μπάλα αφού υπολογίσω την τροχιά της, διόρθωση της θερμοκρασίας ψησίματος από την μυρωδιά και τη γεύση
Ρήματα: επιλέγω, περιγράφω, ανιχνεύω, διαφοροποιώ, διακρίνω, αναγνωρίζω, απομονώνω, συσχετίζω, προτιμώ
διάταξη-διάθεση (set): ετοιμότητα για δράση. Περιλαμβάνει νοητική, φυσική και συναισθηματική διάταξη. Αυτές καθορίζουν την ξεχωριστή αντίδραση ενός ατόμου σε διαφορετικές καταστάσεις.
π.χ. γνώση και δράση σε μια σειρά βημάτων μιας κατασκευαστικής διαδικασίας. Αναγνώριση των ικανοτήτων και περιορισμών κάποιου. Προθυμοποίηση για μάθηση μιας νέας διαδικασίας (κίνητρα).
Ρήματα: αρχίζω, επιδεικνύω, εξηγώ, κινώ, προχωρώ, αντιδρώ, δείχνω, δηλώνω, προθυμοποιούμαι
κατευθυνόμενη απάντηση (guided response): τα πρώτα στάδια μάθησης μιας περίπλοκης δεξιότητας που περιέχει μίμηση και εξάσκηση με δοκιμή-λάθος.
π.χ. επίλυση μαθηματικής εξίσωσης όπως σε ένα παράδειγμα, εκτέλεση οδηγιών για την κατασκευή ενός μοντέλου, παρακολούθηση των σημάτων χεριών κάποιου που κατευθύνει την εκμάθηση χειρισμού ενός ανυψωτικού μηχανήματος.
Ρήματα: αντιγράφω, ακολουθώ, αντιδρώ, αναπαράγω, απαντώ.
μηχανισμός (mechanism): είναι το ενδιάμεσο στάδιο στην εκμάθηση περίπλοκης δεξιότητας. Οι απαντήσεις που έχει μάθει κάποιος γίνονται συνήθεια και οι κινήσεις μπορούν να γίνονται με κάποια αυτοπεποίθηση και επιδεξιότητα.
π.χ. χρήση προσωπικού υπολογιστή, επιδιόρθωση μιας βρύσης που στάζει, οδήγηση αυτοκινήτου.
Ρήματα: συναρμολογώ, συντονίζω, κατασκευάζω, διαλύω, επιδεικνύω, δένω, διορθώνω, θερμαίνω, κατευθύνω, μετρώ, αναμειγνύω, οργανώνω, σχεδιάζω
περίπλοκη ανοικτή απάντηση (complex overt response): κινητικές ενέργειες που περιέχουν περίπλοκα πρότυπα κινήσεων. Η επάρκεια φαίνεται από γρήγορες, ακριβείς και πολύ συντονισμένες κινήσεις που απαιτούν το ελάχιστο της ενέργειας. Αυτόματη και χωρίς δισταγμό ενέργεια.
π.χ. ελιγμοί αυτοκινήτου για παρκάρισμα, γρήγορη και ακριβής λειτουργία υπολογιστή, παίξιμο πιάνου
Ρήματα: τα ίδια με το στάδιο μηχανισμού, με την διαφορά ότι πρόκειται για γρηγορότερες, ακριβέστερες και καλύτερες κινήσεις.
προσαρμογή (adaptation): καλή ανάπτυξη δεξιοτήτων και τροποποίηση των προτύπων κινήσεων για να ικανοποιηθούν συγκεκριμένες απαιτήσεις.
π.χ. ικανοποιητική αντίδραση σε απρόσμενες εμπειρίες, τροποποίηση διδασκαλίας σύμφωνα με τις ανάγκες των μαθητευόμενων, εκτέλεση με επιτυχία μιας εργασίας με τη βοήθεια μηχανής που δεν προορίζεται αρχικά για αυτή
Ρήματα: προσαρμόζω, αλλάζω, αναδιατάσσω, αναδιοργανώνω, αναθεωρώ, διαφοροποιώ
σύλληψη (origination): δημιουργία νέων προτύπων κινήσεων για να ταιριάξουν σε συγκεκριμένες καταστάσεις ή προβλήματα. Δημιουργικότητα που στηρίζεται σε υψηλές δεξιότητες.
π.χ. κατασκευή μιας νέας θεωρίας, ανάπτυξη ενός νέου και συνολικού προγράμματος εκπαίδευσης, δημιουργία νέου προγράμματος γυμναστικής
Ρήματα: τακτοποιώ, κατασκευάζω, συνδυάζω, συνθέτω, δομώ, δημιουργώ, σχεδιάζω, αρχικοποιώ, παράγω, γεννώ, συλλαμβάνω


πηγή: http://www.skagitwatershed.org/~donclark/hrd/bloom.html#one
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση