από την διεύθυνση:  http://www.funderstanding.com/learning_styles.cfm

Τα άτομα αντιλαμβάνονται και επεξεργάζονται την πληροφορία με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Το πόσο και το τι μαθαίνουν έχει σχέση με το εάν η εκπαιδευτική εμπειρία είναι σύμφωνη με το συγκεκριμένο στυλ μάθησης παρά με το εάν είναι ή δεν είναι «έξυπνα». Διαφορετικά άτομα έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται και να επεξεργάζονται διαφορετικά την πληροφορία, ανάλογα με την κληρονομικότητα, την ανατροφή και τις περιβαλλοντικές συνθήκες που ζουν.

Στα μαθησιακά στυλ εντάσσονται: α) Συγκεκριμένοι και αφηρημένοι δέκτες (concrete – abstract perceivers): οι συγκεκριμένοι δέκτες απορροφούν την πληροφορία μέσω της άμεσης εμπειρίας, με την πράξη, τη δράση, τις αισθήσεις και τα συναισθήματα. Οι αφηρημένοι δέκτες, ωστόσο, λαμβάνουν την πληροφορία μέσω ανάλυσης, παρατήρησης και σκέψης, και β) Ενεργοί και Ανακλαστικοί (αναστοχαστικοί) επεξεργαστές (active – reflective processors): Οι ενεργοί επεξεργαστές κατανοούν μια εμπειρία με το να χρησιμοποιούν αμέσως την νέα πληροφορία. Οι ανακλαστικοί επεξεργαστές κατανοούν μια εμπειρία με το να αναστοχάζονται πάνω σε αυτή και να την συλλογίζονται.

Το σημερινό σχολείο δείχνει προτίμηση για τους αφηρημένους δέκτες και τους αναστοχαστικούς επεξεργαστές. Οι εκπαιδευτικοί, ωστόσο, πρέπει να δώσουν έμφαση στην διαίσθηση, το αίσθημα, την αντίληψη μέσω αισθήσεων και την φαντασία, επιπρόσθετα στις παραδοσιακές δεξιότητες της ανάλυσης, της λογικής και της συστηματικής επίλυσης προβλήματος. Η διδασκαλία πρέπει να συνδέεται και με τα τέσσερα στυλ μάθησης, χρησιμοποιώντας ποικίλους συνδυασμούς από την εμπειρία, τον αναστοχασμό, την ερμηνεία μιας έννοιας και τον πειραματισμό. Οι διδάσκοντες μπορούν να εισάγουν μια μεγάλη ποικιλία από στοιχεία πειραματισμού στην τάξη, όπως ήχο, μουσική, οπτικά, κίνηση, εμπειρία και ομιλία. Αντίστοιχα, και η αξιολόγηση θα πρέπει να στοχεύει στα διαφορετικά στυλ μάθησης.