Kαθώς πλησιάζει η επέτειος της 17 Νοεμβρίου , στο σχολείο μας μιλήσαμε για την σπουδαιότητα της δημοκρατίας και το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.
Γνωρίσαμε τον καλλιτέχνη Γιάννη Γαίτη και τα φημισμένα “Ανθρωπάκια” του, τα οποία τα συναντούμε και στον Σταθμό Λαρίσης , το μετρό που είναι κοντά στο σχολείο μας. Τα παιδιά ήταν εξοικειωμένα με το γνωστό έργο στο μετρό, μας μίλησαν γι’ αυτό και το αναπαραστήσαμε.
Συζητήσαμε γενικά για τα έργα του Γαϊτη και παρατηρήσαμε τους ανθρώπους που είναι όλοι ίδια ντυμένοι, με ασπρόμαυρα ρούχα και καπέλα. Το σημαντικότερο που εντόπισαν τα παιδιά είναι πως δεν έχουν στόμα άρα “δεν μπορούν να μιλήσουν” και όλα “μοιάζουν σαν στρατιωτάκια”
Αρχικά, ζωγραφίσαμε τα ασπρόμαυρα ανθρωπάκια σε χαρτί…
και στη συνέχεια αποφασίσαμε να τα “ελευθερώσουμε”! Τα παιδιά πρότειναν να τα ζωγραφίσουμε με χρωματιστά ρούχα και με ανοιχτά τα χέρια τους ώστε να μπορούν να “χορεύουν”, να “αγκαλιάζονται”, να “παίζουν”… και φυσικά τους ζωγραφίσαμε στόμα για να μπορούν “να μιλάνε”, “να λένε τη γνώμη τους”
Στη συνέχεια αποφασίσαμε να κάνουμε μια ομαδική ζωγραφική. Ζωγραφίσαμε ένα μεγάλο ανθρωπάκι του Γαϊτη που θα το “ελευθερώσουμε” κι αυτό και θα του δώσουμε “φωνή”… αλλά τι θα λέει; Τα παιδιά ευαισθητοποιημένα στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου κατανόησαν και απέδωσαν εξαίσια το νόημα του να είσαι “ανθρωπάκι” και να “είσαι άνθρωπος δυνατός”! Έτσι, έβαλαν το ανθρωπάκι τους να λέει “Δεν έχει τη δύναμη να με κάνεις πάλι ανθρωπάκι. Τώρα είμαι ένας δυνατός άνθρωπος και ελεύθερος και μπορώ να: παίζω, χορεύω με τους φίλους μου και να μιλάω και να λέω ΟΧΙ”. Όσο για τα μικρά ανθρωπάκια, τα παιδιά έγραψαν σε φούσκα το εξής: “Είμαστε ομάδα αγαπημένη και όλοι μαζί έχουμε δύναμη”
Τον λάτρεψαν τον Γαιτη και εμπνευστήκαμε από τον πίνακά του “Η παρέλαση” για να δημιουργήσουν την κατασκευή τους: ένα μόμπιλε με το σήμα της ειρήνης σε χάρτινο πιάτο και τον πίνακα χρωματισμένο από τα παιδιά, ενώ από την πίσω μεριά είναι γραμμένο το σύνθημα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” !
Έφτασε η μέρα της γιορτής…είδαμε φωτογραφίες και βίντεο της εποχής, ακούσαμε τραγούδια, συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε το τραγούδι “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο” και συμπληρώσαμε σχετικό φύλλο εργασίας
Τέλος, φωτογραφηθήκαμε με τις κατασκευές μας για να θυμόμαστε αυτή τη μέρα!