΄Δ Φάση: Ώρα για δράση

Δημοσιεύθηκε από τον/την

1. Δημοκρατία και Συμμετοχή

2. Προαγωγή της Μάθησης

4. Κτίριο και Αυλή

Έφτασε η ώρα που όλοι περιμέναμε!
Η ώρα για να αναλάβουμε δράση!!!

Ξεκινήσαμε όλοι μαζί να θυμηθούμε όλα εκείνα τα προβλήματα,
που είχαμε εντοπίσει στην γειτονιά μας.
Και αφού τα θυμηθήκαμε όλα,
τα καταγράψαμε σε μία φούσκα comic,
η οποία δείχνει ότι φωνάζουμε γιατί πλέον δεν μπορούμε να τα αγνοούμε!

Παρατηρώντας το σχεδιάγραμμά μας διαπιστώσαμε ότι τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα προκαλούνται από τα αυτοκίνητα και τις μηχανές.
Είτε γιατί παρκάρουν παράνομα και μας κλείνουν τον δρόμο,
είτε γιατί παρανομούν και κινδυνεύουμε
ή ακόμη και επειδή συχνά προκαλούν ηχορύπανση και καυσαέρια!
Επομένως αποφασίσαμε ότι η δράση μας έπρεπε να είναι σχετική με τα αυτοκίνητα,
τις μηχανές και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας!

Οι ιδέες μας ήταν πολλές και καταγράφηκαν με προσοχή στις σαΐτες μας…

… οι οποίες στην συνέχεια μας διασκέδασαν πολύ στην αυλή του σχολείου.

Στην συνέχεια καθίσαμε όλοι μαζί για να μελετήσουμε τις ιδέες μας…

…εκείνες που μπορούν να περιμένουν, αυτές που δεν γίνεται άμεσα να πραγματοποιηθούν
και φυσικά εκείνες που πήραν το πράσινο φως…

και φυσικά τις καταγράψαμε σε ένα χειροποίητο φανάρι!

Πρώτη μας αποστολή: Η ευαισθητοποίηση των γονιών μας!
Μετά από συζήτηση διαπιστώσαμε ότι οι γονείς μας μερικές φορές ξεχνάνε τον Κ.Ο.Κ.
και κάνουν κάποια λάθη…
έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε μία μικρή κατασκευή για το αμάξι τους,
που να τους θυμίζει ότι πρέπει να τηρούν τους κανόνες
και να προσέχουν
γιατί τους αγαπάμε πολύ και δεν θέλουμε να πάθουν κακό!

Τα μικρά αυτοκινητάκια μας είχαν εμάς στην θέση του οδηγού
και από την πίσω μεριά είχαν το κείμενο που είχαμε ήδη συμφωνήσει!

Και με μεγάλη χαρά μάθαμε ότι η δράση μας άρεσε στους γονείς μας
και πολλοί από αυτούς κρεμάσαν την κατασκευή μας στον καθρέφτη του αυτοκινήτου τους.

Ταυτόχρονα ασχοληθήκαμε και με μια σειρά λανθασμένων αντιλήψεων…
γιατί αρκετοί επισήμαναν ότι οι γυναίκες δεν ξέρουν να οδηγούν
ή ακόμη και ότι οι γονείς μας μπορεί να πίνουν λιγάκι και ξέρουν να οδηγούν!!!

Ξανασκεφτήκαμε τις ιδέες αυτές και καταλήξαμε ότι όλοι πρέπει να είναι το ίδιο προσεχτικοί
και καλό είναι να επιλέγουν μπύρες χωρίς αλκοόλ ή και αναψυκτικά
για να περνάμε όλοι μας καλά!

Δεύτερη αποστολή: Το παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο

Από τις βόλτες μας στην γειτονιά είχαμε ήδη εντοπίσει το πρόβλημα…
τα μηχανάκια πάνω στα πεζοδρόμια κάνουν την ζωή μας πιο δύσκολη!
Όμως δύο καινούρια αδερφάκια που γεννήθηκαν στις οικογένειες των μαθητών μας
ανέδειξαν την ανάγκη για δράση
καθώς τα καρότσια δεν μπορούν να περάσουν από το πεζοδρόμιο και συχνά βγαίνουν στον δρόμο!

Η σκέψη μας λοιπόν ήταν να κατασκευάσουμε μία αφίσα,
η οποία θα παρακαλεί τους ανθρώπους να μην παρκάρουν στο πεζοδρόμιο!
Μήπως όμως δεν μπορούν να την καταλάβουν?
Εμείς είμαστε από πολλές διαφορετικές χώρες και συχνά οι γονείς και οι φίλοι μας
δεν μιλάνε ή/και δεν διαβάζουν ελληνικά…

Η λύση δόθηκε από τους γονείς μας!!!
Πολωνία, Ρουμανία, Μπαγκλαντές, Ινδία, Αλβανία, Αίγυπτος, Συρία…
ένωσαν τις δυνάμεις τους και έτοιμη η αφίσα μας!

Τρίτη αποστολή: Φυλλάδια για όλο τον κόσμο

Μα δεν αρκεί να ξέρουν μόνο οι γονείς μας και όσοι περνάνε έξω από το σχολείο
την σωστή συμπεριφορά…
Με ένα φυλλάδιο μπορεί να το μάθει όλη η γειτονιά!

Έτσι ξεκινήσαμε να φτιάξουμε το δικό μας φυλλάδιο
για το τι πρέπει να προσέχουν οι οδηγοί και οι πεζοί.
Η φωτογράφηση ήταν άκρως διασκεδαστική
και ο κ. Κώστας ο σχολικός μας τροχονόμος με μεγάλη χαρά δέχτηκε να μας βοηθήσει!

Με καλό σχεδιασμό και λίγο χρόνο στον υπολογιστή
έτοιμο και το φυλλάδιο!


Τώρα το φυλλάδιο θα το μοιράσουμε στα μαγαζιά της γειτονιάς
αλλά και στις δουλειές των γονιών μας!
Έτσι όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα μάθουν πώς πρέπει να κυκλοφορούν
και τι πρέπει να προσέχουν
και φυσικά οι «Πράσινοι Πράκτορες» (όπως ονομαστήκαμε)
θα έχουν κάνει τη διαφορά!!!

Ομάδα της Γης

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

4. Κτίριο και Αυλή

6. Διαχείριση Νερού & Απορριμάτων

Η ομάδα της γης ήταν έτοιμη
να μας συνεπάρει με τις δράσεις της
και μας εξέπληξε με τις πολλές ιδέες της!!!

Η ομάδα μας εισήγαγε στην γη
με γλυπτά από άμμο και μας οδήγησε στο να φτιάξουμε πολλά διαφορετικά αγάλματα στην αυλή του σχολείου.

Στην συνέχεια πέντε κότες ήρθαν στην καθημερινότητά μας!
Οι κοτούλες αυτές δεν μπορούσαν να αποφασίσουν για τις σωστές συνθήκες,
που χρειάζονταν για να μεγαλώσουν τους σπόρους τους…

Η κάθε μία από αυτές επέμενε ότι αυτή είχε δίκιο
και έτσι εμείς δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα άλλο παρά να τεστάρουμε όλες τις εκδοχές…


Και επειδή η ενασχόληση με τους σπόρους κέντρισε το ενδιαφέρον μας
αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τον δικό μας κήπο…
Μάθαμε πολλά για σπόρους και βολβούς
και σύντομα αναλάβαμε δράση…


Φυτέψαμε…

ποτίσαμε…

και δημιουργήσαμε τον δικό μας κήπο με “άχρηστα” υλικά.


Επειδή όμως τα άσπρα μας γλαστράκια ήταν λιγάκι αδιάφορα
αποφασίσαμε να τα στολίσουμε
με τις πιο αστείες γκριμάτσες μας!!!

Πλέον όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τα φυτά μας
και τα καμαρώνουμε να μεγαλώνουν…

…και επειδή πλέον δεν βρέχει για να εκμεταλλευτούμε το βρόχινο νερό
αποφασίσαμε να κάνουμε το ίδιο με το νερό του κλιματιστικού!

Η ομάδα της Γης δεν σταμάτησε όμως εδώ…
Μας παρουσίασε τις σπηλαιογραφίες
και μας έδωσε την δυνατότητα να εξερευνήσουμε
έναν μαγικό κόσμο γεμάτο σταλακτίτες και σταλαγμίτες!!!
Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε παρά να δημιουργήσουμε και τις δικές μας σπηλαιογραφίες…

…χρησιμοποιώντας για μια ακόμη φορά κουτιά, που ήταν για πέταμα!

Έτοιμη η σπηλιά μας!!!

Και οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εδώ…
Η ιστορία με την Τροία
και το κόλπο με τον Δούρειο Ίππο
μας συνεπήρε και γι’ αυτό αποφασίσαμε να φτιάξουμε το δικό μας άγαλμα!
Βασικά υλικά ήταν τα χαρτόνια από κούτες
που προωρίζονταν για την ανακύκλωση και ξύλινα γλωσσοπίεστρα.

Και έτοιμος ο δικός μας Δούρειος Ίππος!!!

Εκδήλωση στην Τεχνόπολη

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

Ως δράση ολοκλήρωσης του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
“Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία”
είχαμε την χαρά να παραβρεθούμε στην εκδήλωση
που πραγματοποιήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων στην Τεχνόπολη στο Γκάζι.

Με μεγάλο ενθουσιασμό ξεκινήσαμε από το σχολείο μας
και φτάσαμε στον χώρο…

Εκεί στον χώρο του Αμφιθεάτρου
είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε την δική μας δουλειά,
αλλά και να παρακολουθήσουμε τις εκπληκτικές δουλειές των άλλων σχολείων.

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα για φαγητό…

…κατευθυνθήκαμε προς τον εκθεσιακό χώρο…
 
…όπου μπορέσαμε να θαυμάσουμε τα έργα όλων των μικρών και μεγάλων μαθητών
αλλά και να νιώσουμε περηφάνια για τα δικά μας.
 
Τέλος λίγο πριν επιστρέψουμε στο σχολείο μας
διασκεδάσαμε στον χώρο της Τεχνόπολης!

Η συγκεκριμένη εμπειρία μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις,
τις οποίες ζωγραφίσαμε με την επιστροφή μας στο Νηπιαγωγείο μας…

…και φυσικά με χαρά παραλάβαμε την βεβαίωση συμμετοχής μας!!!

 

Γ’ Φάση: Γιατί έτσι κι όχι αλλιώς;

Δημοσιεύθηκε από τον/την

 

1. Δημοκρατία και Συμμετοχή

2. Προαγωγή της Μάθησης

4. Κτίριο και Αυλή

Η γνωριμία μας με τις άλλες πόλεις του κόσμου ξεκίνησε με την παρουσίαση του κυκλοφοριακού σχεδιασμού της Κοπεγχάγης.
Οι μαθητές αρχικά εντόπισαν τους τρόπους μετακίνησης που παρουσιάζονται στην εικόνα και μετέφεραν τον τόπο έρευνας στην αυλή, όπου αντιγράφοντας την εικόνα είχαν την ευκαιρία να την μελετήσουν όλοι μαζί.

Έτσι αρχικά σχεδίασαν τις διαδρομές…

και στην συνέχεια περπάτησαν επάνω τους για να διαπιστώσουν ποια θα τους ήταν ευκολότερη και γρηγορότερη…

…ενώ στο τέλος επέλεξαν εκείνη, που θεωρούσαν ότι θα επέλεγαν
για τις καθημερινές τους μετακινήσεις…

Στην συζήτηση που ακολούθησε οι μαθητές διατύπωσαν την πεποίθηση ότι ένας τέτοιος σχεδιασμός θα βοηθήσει να μην υπάρχουν τόσα καυσαέρια στον αέρα,
αλλά και θα βοηθούσε στην υγεία των κατοίκων, που θα αθλούνταν περισσότερο.

Εντούτοις κανένας δεν διάλεξε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς,
γιατί είναι πρέπει να τα περιμένεις για ώρα και έχουν πολύ κόσμο πάντα.

Στην συνέχεια ακούσαμε την ομιλία της δημάρχου της Κοπεγχάγης,
που μας εξηγούσε τις αλλαγές στην πόλη,
και πήραμε συνεντεύξεις από τους πολίτες που μας είπαν την γνώμη τους
και φυσικά διασκεδάσαμε πολύ με τις ηχογραφήσεις μας…

Το ταξίδι μας στις άλλες χώρες του κόσμου ήταν εξαιρετικά ευχάριστο,
καθώς περιλάμβανε τις πόλεις από τις οποίες οι μαθητές μας κατάγονται ή προέρχονται.
Είδαμε εικόνες από την Βαρσοβία της Πολωνίας
το Βουκουρέστι της Ρουμανίας

τα Τίρανα της Αλβανίας

το Νέο Δελχί της Ινδίας

την Ντάκα του Μπαγλαντές
 
την Αμπούζα της Νιγηρίας

το Κάιρο της Αιγύπτου

την Δαμασκό της Συρίας (πριν τον πόλεμο)

Αφού παρατηρήσαμε με προσοχή τις πόλεις μας
(και ακούσαμε διηγήσεις, όπου υπήρχαν)

προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε τα κοινά χαρακτηριστικά μας και τις διαφορές μας…
Δυστυχώς ανακαλύψαμε ότι τα μόνα κοινά μας είναι ότι έχουμε και εμείς φανάρια, δρόμους και αυτοκίνητα
(και ίδιο χρώμα ταξί με τη Δαμασκό)…
και κατά τα άλλα θα θέλαμε κι εμείς να έχουμε ποτάμια και λίμνες,
περισσότερο πράσινο, παλάτια και σπίτια με κεραμίδια.

Κάπως έτσι έφτασε η ώρα να διαλέξουμε την πόλη μας!!!
Η εικόνα της πόλης, που ήταν μισή μισή μας εντυπωσίασε και αμέσως βαλθήκαμε να βρούμε τις ομοιότητες και τις διαφορές!


Στην συνέχεια γράψαμε σε φούσκες από comic τις εντυπώσεις μας πάνω στην εικόνα…

ενώ βρήκαμε τον τίτλο της εικόνας…
«Η πεντάμορφη και η πόλη τέρας»

Επιπλέον καταγράψαμε τις επιλογές και τις αξίες των πόλεων αυτών
σε ένα δέντρο…


Αλλά πώς θα ήταν η πόλη μας αν είχαμε κάνει τις ίδιες επιλογές;
Πώς ονειρευόμαστε την υπέροχη πόλη μας;
Με χαρά ξεκινήσαμε να την κατασκευάζουμε…

Στην πόλη που ονειρευόμαστε θέλουμε παλάτια και μονοκατοικίες,
ποτάμι και λίμνη, αλλά και μια καθαρή θάλασσα,
ζωάκια και άλογα, γέφυρες και πολλά δέντρα, ανεμογεννήτριες και σιντριβάνια…

Κάπως έτσι σας παρουσιάζουμε την τέλεια πόλη μας!!!

Διαβάζοντας το ποίημα του Καβάφη
ομολογούμε ότι δυσκολευτήκαμε και μπερδευτήκαμε…
Στην αρχή νιώσαμε λύπη και θυμό… γιατί ο ποιητής λέει στον φίλο του να μην φύγει και ότι δεν θα τα καταφέρει; Οι φίλοι είναι για να μας στηρίζουν… 

Μετά όμως δώσαμε μία δική μας ερμηνεία στο ποίημα…

Σκεφτήκαμε ότι η πόλη του φίλου του έγινε χάλια, γιατί ο ίδιος δεν την πρόσεξε…
Αν λοιπόν δεν αλλάξει τον τρόπο που συμπεριφέρεται στο περιβάλλον και την άλλη πόλη χάλια θα την κάνει… πρέπει λοιπόν πρώτα από όλα τον εαυτό του να αλλάξει…
(Πιο περιβαλλοντικό το μήνυμά μας!!!)

Τα μουσικά μας μονοπάτια
μας ταξίδεψαν «Στο Ζάππειο μια μέρα», εμπνευσμένοι από την πρόσφατη επίσκεψή μας εκεί.
Στην συνέχεια τραγουδήσαμε το «Στης Πλάκας τις ανηφοριές»
και αποφασίσαμε να αφήσουμε κατά μέρος τους χάρτες και να το ρίξουμε λιγάκι έξω…

Αλλά τελικά ποιος παίρνει τις αποφάσεις;
Μιλήσαμε για τους θεσμούς και ποιος αποφασίζει για τις αλλαγές στην γειτονιά και την πόλη μας
και όλοι οι δρόμοι μας οδήγησαν στον Δήμο Αθηνών και στον Δήμαρχο…
Μετά από πολλή συζήτηση καταλήξαμε στο δικό μας σχεδιάγραμμα…

Αλλά δεν παραβλέψαμε να αναφερθούμε και στην δική μας ευθύνη…
Έτσι …

Η επίσκεψη στο δημαρχείο δεν ήταν εφικτή…
αλλά όλοι μαζί αποφασίσαμε να γράψουμε ένα γράμμα στον Δήμαρχο του Δήμου Αθηνών…
Συζητήσαμε τόσο τι θέλουμε να του ζητήσουμε για την γειτονιά μας,
όσο και τι δεσμευόμαστε να κάνουμε εμείς με την σειρά μας…

και αφού το γράψαμε
και το υπογράψαμε…

και έτοιμο το γράμμα μας!!!

Τέλος ξεκινήσαμε την αναζήτηση του ενεργού πολίτη…
Με μεγάλη προσοχή παρακολουθήσαμε τις δράσεις και τα videos των ιστοσελίδων «ενεργών πολιτών»

Και έτσι αποφασίσαμε ότι οι ενεργοί πολίτες…

…και θέλουμε και εμείς να γίνουμε ενεργοί πολίτες!!!

Γνωρίζουμε την πόλη μας!

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

5. Εξοικονόμηση Ενέργειας και Μετακινήσεων

Έχοντας ήδη ολοκληρώσει την γνωριμία με τη γειτονιά μας σειρά έχει η πόλη μας και φυσικά η δημιουργία του περιβαλλοντικού μας μονοπατιού.
Αρχικά μιλήσαμε για την επιλογή της «σωστής» διαδρομής… Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας μας βοήθησε να κατανοήσουμε πόσο σημαντικό είναι να επιλέξουμε σωστά το μονοπάτι μας. Γιατί αν η ηρωίδα του παραμυθιού είχε επιλέξει τον σύντομο δρόμο σίγουρα θα είχε φτάσει νωρίτερα (και ασφαλέστερα) στον προορισμό της,
αλλά δεν θα είχε θαυμάσει τις ομορφιές του δάσους.


Μελετώντας τον χάρτη της περιοχής μας
και ανακαλώντας όλα όσα συναντάμε καθημερινά στις βόλτες μας
αποφασίσαμε ότι η διαδρομή θα πρέπει να περιλαμβάνει τον Σταθμό των τρένων (Σταθμός Λαρίσσης) και το Πάρκο που έχει απέναντι με τα γήπεδα μπάσκετ.
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε από τον περίπατο αυτό το παλιό Φρουραρχείο, που τώρα λειτουργεί ως Κέντρο Αλληλεγγύης
αλλά και την καινούρια Παιδική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηνών.


Και αφού σχεδιάσαμε το περιβαλλοντικό μας μονοπάτι, αποφασίσαμε να το διαβούμε και να καταγράψουμε την εικόνα της πόλης μας…
(Οι μαθητές είχαν στην διάθεσή τους φωτογραφικές μηχανές, ώστε να αποθανατίζουν στην διάρκεια της διαδρομής όλα τα σημεία που ήδη είχαμε αναφέρει, αλλά και όσα τους έκαναν εντύπωση).

Έτσι διαπιστώσαμε…

…ότι πολύ συχνά τα μηχανάκια παρκάρουν στο πεζοδρόμιο
(και χρειάζεται να κατέβουμε στον δρόμο για να περάσουμε)…


…ότι οι άνθρωποι γράφουν στους τοίχους
(και κάνουν τα σπίτια να δείχνουν άσχημα)

…ότι τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα λακκούβες

…και ότι πολλές φορές οι περιφράξεις
δημιουργούν παγίδες από κοφτερά σύρματα.

Βέβαια εντοπίσαμε και πολλά ωραία σημεία στην διαδρομή μας.
Οι καινούριες στάσεις ενημερώνουν τους επιβάτες για την ώρα άφιξης του λεωφορείου…

…ενώ η Πλατεία Λαρίσης έχει αρκετούς χώρους για να παίζουμε.

Σε πολλά σημεία είδαμε κάδους ανακύκλωσης,
όπως και δημόσια πλυντήρια στο Κέντρο Αλληλεγγύης (Παλιό Φρουραρχείο)…

…και ο Σταθμός του τρένου είναι εντυπωσιακός…

…ενώ τέλος μαγευτήκαμε τόσο από τον εξωτερικό χώρο, όσο και από τον εσωτερικό
της Παιδικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Αθηνών.

Και έτσι έχοντας μελετήσει προσεχτικά όλη την διαδρομή,
σημειώσαμε στην διαδρομή μας τα πιο σημαντικά σημεία, που επισημάναμε…

Θυμηθήκαμε τη διαδρομή μας και κολλήσαμε σε χρονολογική σειρά έξι βασικά σημεία που συναντήσαμε

           …μιλήσαμε για τα θετικά και αρνητικά της πόλης μας και αποφασίσαμε να τα σχολιάσουμε με τη μορφή κόμικ                                        σε μια αφίσα-χάρτη

 


Μιλώντας για το παρελθόν διαπιστώσαμε ότι η Πλατεία Βάθη,
όπως και όλο το κέντρο της Αθήνας,
διέφερε αρκετά από την σημερινή εποχή.
Συλλέξαμε πληροφορίες και φωτογραφίες και εντοπίσαμε τις διαφορές ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.

Αναφερθήκαμε στο πόσο πυκνοκατοικημένη είναι η περιοχή σήμερα σε αντίθεση με το παρελθόν, παρατηρήσαμε τους χωματόδρομους της παλιάς Αθήνας και τα τραμ,
ενώ διαπιστώσαμε ότι τα παλιά σπίτια παραμένουν στην θέση τους,
όμως σήμερα είναι βρώμικα και εγκαταλελειμμένα.

Τεράστια εντύπωση μας έκανε ο Σταθμός Λαρίσης, ο οποίος γύρω του είχε χωράφια και λίγα δέντρα και σε τίποτα δεν θυμίζει τον σημερινό σταθμό των τρένων.

Μη καταφέρνοντας να βρούμε κάποιο λογοτεχνικό κείμενο για την Πλατεία Βάθη
(και κανένα κατάλληλο για την ηλικία των μαθητών μας τραγούδι ή ποίημα)
αποφασίσαμε να εντοπίσουμε τον λόγο, που επιλέχτηκε το συγκεκριμένο όνομα για την περιοχή μας.
Η επικρατέστερη εκδοχή αναφέρει ότι η Πλατεία Ανεξαρτησίας, που είναι γνωστή ως Πλατεία Βάθη, πήρε το όνομά της από τα λιμνάζοντα άλλοτε ύδατα του χείμαρρου Κυκλοβόρου,
που έρεε στη σημερινή οδό Μάρνης. Η πλατεία ήταν γνωστή για τις λεύκες και συγκεκριμένα για μία τεράστια, που σκίαζε ολόκληρη την τριγωνική πλατεία και η οποία κόπηκε το 1926.
Με αυτές τις πληροφορίες στην διάθεσή μας
και με την φαντασία μας για οδηγό,
αποφασίσαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν η περιοχή μας σήμερα
αν οι άνθρωποι δεν είχαν παρέμβει τόσο πολύ στην φύση.

Χωριστήκαμε σε ομάδες και ξεκινήσαμε την δουλειά…

Η περιοχή μας θα είχε ένα ποτάμι και μια λίμνη,
γέφυρες και χώρο για παιχνίδι,
ψηλά δέντρα, αγάλματα και σιντριβάνια
και ένα σωρό μικρά ζωάκια (σκιουράκια, σκαντζόχοιρους, χελώνες) και πουλιά
που θα κατοικούσαν στα δέντρα.

Οι δημιουργίες τους απεικονίζουν το κέντρο της Αθήνας,
όπως μάλλον θα το θέλαμε όλοι μας!

Σειρά είχε η αναζήτηση των στοιχείων στον… αέρα!
Μελετήσαμε την κλίμακα ποιότητας του αέρα (http://www.airthess.gr/Limits)
και σκεφτήκαμε όλα αυτά που μολύνουν καθημερινά την ατμόσφαιρα…

Μετά την καταγραφή διαπιστώσαμε ότι μάλλον η ποιότητα αέρα είναι κακή έως πολύ κακή.
Αν δεν ήταν δεν θα ζητούσαν από τις ειδήσεις να μην βγαίνουν όσοι έχουν πρόβλημα έξω τις ζεστές μέρες, διαπίστωσε ένας μαθητής μας
για να συμφωνήσει κάποιος άλλος ότι δεν θα μας ζητούσαν να μην ανάβουμε τα τζάκια στο κρύο.

Και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς για αυτό;
Για αρχή να περπατάμε περισσότερο… έτσι συμφωνήσαμε όλοι να μην χρησιμοποιούμε άσκοπα τα αμάξια και να αγαπάμε περισσότερο τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Κυνηγοί Αγαλμάτων… Μετά την επίσκεψη!!!

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

3. Προαγωγή Τεχνών και Πολιτισμού

4. Κτίριο και Αυλή

Ο ενθουσιασμός μας από την επίσκεψη στο Ζάππειο,
δεν μπορούσε παρά να μεταφερθεί και στην τάξη!!!

Έτσι μετά την επιστροφή μας,
αποφασίσαμε να ασχοληθούμε εκτενέστερα με τα αγάλματα!
Αρχικά κατασκευάσαμε τον χάρτη της επίσκεψης…

…και απαντήσαμε στις αρχικές μας ερωτήσεις…
Τι έκαναν τελικά τα αγάλματα, που βρέθηκε η υπογραφή του γλύπτη
πώς ήταν ο περιβάλλοντας χώρος κ.ο.κ.

Παρατηρώντας τα αγάλματα που συναντήσαμε διαπιστώσαμε ότι όλα μπορούν να συσχετιστούν
με κάποιο στοιχείο της φύσης…
και αποφασίσαμε να χωριστούμε σε τυχαίες ομάδες…

…και να προγραμματίσουμε τις δικές μας έρευνες!

 Οι ομάδες κατάφεραν με επιτυχία να εντοπίσουν τα αγάλματα
με τα οποία θα ασχοληθούν…

…αλλά και να ζωγραφίσουν τον περιβάλλοντα χώρο των αγαλμάτων του Ζαππείου

– όπως ήταν –

– και όπως θα θέλαμε να ήταν –

Επιπλέον με μεγάλο ενθουσιαμό κατασκευάσαμε τους σούπερ ήρωες των στοιχείων μας!

Τους ονομάσαμε, τους στολίσαμε…

…και στις φούσκες τους γράψαμε πληροφορίες για καθέναν από αυτούς…
…και φυσικά στολίσαμε τον διάδρομο του σχολείου μας με αυτούς!!!

Τέλος αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα φωτοκόμικ
με όλα εκείνα που μας έκαναν εντύπωση
(θετικά ή αρνητικά)
από την επίσκεψή μας στο Ζάππειο!!!

Κυνηγοί Αγαλμάτων…εν δράσει!

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

3. Προαγωγή Τεχνών και Πολιτισμού

Η μέρα που όλοι περιμέναμε έφτασε
και το πούλμαν μας μετέφερε στο Ζάππειο…
Φορτωμένοι με τα υπάρχοντά μας,
τους χάρτες και τις φωτογραφικές μηχανές,
αλλά και την καλύτερη διάθεση
ξεκινήσαμε την περιπέτειά μας!!!

ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΞΟΘΡΑΥΣΤΗΣ
Το άγαλμα του Έρωτα του Γεωργίου Βρούτου
ήταν ο πρώτος μας σταθμός…

Αν και ο κήπος γύρω του δεν επέτρεπε να πλησιάσουμε πολύ κοντά
μπορέσαμε να το δούμε από μακριά από κάθε πλευρά…

και φυσικά να το φωτογραφήσουμε!

Παρατηρήσαμε με προσοχή την στάση του και τα φτερά του
και επισημάναμε ότι ήταν πιο γκρι και βρώμικος από την φωτογραφία…

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΡΙΣΤΗΣ 
Με τον χάρτη στα χέρια ξεκινήσαμε να βρούμε τον Μικρό Θεριστή
του Δημήτρη Φιλιππότη.

Πλησιάζοντας διαπιστώσαμε ότι το άγαλμα που ψάχναμε
δεν μπορούσαμε να το δούμε από όλες τις πλευρές,
παρά μόνο από μπροστά…

Και τελικά το μικρό αγόρι δεν πήγαινε στην παραλία, ούτε κρατούσε την πετσέτα του,
αλλά θέριζε στάχυα!!!
Και έτσι συνεχίσαμε την διαδρομή μας…

ΤΡΙΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΑΓΓΕΛΟΣ
Λίγο πριν φτάσουμε στον τρίτο μας σταθμό,
ένα δέντρο κέντρισε το ενδιαφέρον μας και αποφασίσαμε να το μελετήσουμε…

Παρατηρήσαμε τις ρίζες του που φαινόντουσαν στο έδαφος,
αγγίξαμε τα κλαδιά του
και χαρήκαμε που είχαμε την ευκαιρία να αγκαλιάσουμε ένα τόσο μεγάλο δέντρο
στην καρδιά της Αθήνας!

Ο Άγγελος του Γεωργίου Βρούτου
ήταν αρκετά μικρότερος απ’ όσο περιμέναμε ότι θα είναι.

Για μια ακόμη φορά δεν μπορούσαμε να το πλησιάσουμε καθώς ήταν σε ένα ψηλό βάθρο
και γύρω από αυτό υπήρχαν λουλούδια και γρασίδι.
Διαπιστώσαμε ότι ο άγγελος τελικά κρατούσε στο χέρι του κάτι που έμοιαζε με λουλούδι,
αλλά η μεγαλύτερή μας έκπληξη δεν ήταν αυτή…
Δυστυχώς το άγαλμα ήταν καλυμμένο σε πολλά σημεία με τσίχλες,
γεγονός που μας στεναχώρησε και το θεωρήσαμε απαίσιο και αηδιαστικό!

Με μια μικρή στάση για να θαυμάσουμε ένα ζευγάρι παπαγάλων
που είχαν χτίσει την φωλιά τους πάνω σε ένα δέντρο…

φτάσαμε στον επόμενο σταθμό μας…
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΨΑΡΑΣ
Το άγαλμα του μικρού ψαρά του Δημήτρη Φιλιππότη
μας επεφύλαξε μία τεράστια έκπληξη!

Βρισκόταν τοποθετημένο στην άκρη μίας λιμνούλας
γεμάτης με χελώνες του νερού!!!
Αν και μπορούσαμε να θαυμάσουμε το άγαλμα από κάθε του πλευρά
το αποφύγαμε, καθώς το μέρος είχε επιλεγεί από κάποιον άστεγο
για να φτιάξει δίπλα το κατάλυμά του…

Παρόλα αυτά διαπιστώσαμε ότι το μικρό αγόρι δεν αναζητούσε νερό για να πιει
ή να πλύνει τα ρούχα του, όπως είχαμε υποθέσει,
και ήταν καθαρό και κάτασπρο.

Ξεκινώντας για τον επόμενο σταθμό
με χαρά συναντήσαμε κάδους ειδικούς για την ανακύκλωση
και σταθήκαμε να τους φωτογραφήσουμε.

Λίγο πιο κάτω βρεθήκαμε μπροστά στο άγαλμα που αναζητούσαμε…
ΠΕΜΠΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΣΑΤΥΡΟΣ
Το μικρό αγόρι του Γ. Δημητριάδη
ήταν φτιαγμένο από σίδερο σε αντίθεση με όλα τα άλλα αγάλματα
που είχαμε ως τώρα επισκεφτεί!

Από το χέρι του που ήταν ψηλά υψωμένο
κάποτε μάλλον έτρεχε νερό,
δημιουργώντας ένα υπέροχο σιντριβάνι.
Σήμερα όμως παραμένει στεγνό
και λερωμένο από τις κουτσουλιές των πουλιών,
ενώ όπως επισημάναμε φαίνεται να είναι κριμένο στην άκρη του δρόμου
μη επιτρέποντας στον βιαστικό περαστικό να το παρατηρήσει.
Εντούτοις γύρω του υπάρχουν μεγάλα μεταλλικά παγκάκια
που ήταν ιδανικά για να ξεκουραστούμε κάτω από την σκιά των δέντρων,
αλλά και να παίξουμε μερικά παιχνίδια μιμούμενοι το άγαλμα…

Δίπλα σε αυτό παρατηρήσαμε έναν τεράστιο κορμό δέντρου
κομμένο σχεδόν από την ρίζα…
και αποφασίσαμε να παίξουμε με τον κορμό αυτό μαθηματικά παιχνίδια…
Πόσα άραγε παιδιά χρειάζονται για να τον αγκαλιάσουν
και πόσα μπορούν να σταθούν πάνω σε αυτόν;

Και έτσι ξεκινήσαμε για τον τελευταίο μας σταθμό…
ΕΚΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ: Ο ΞΥΛΟΘΡΑΥΣΤΗΣ
Ο Ξυλοθραύστης του Δημήτρη Φιλιππότη
βρίσκεται σχεδόν επάνω στον δρόμο
και όλα τα αμάξια που περνάνε από εκεί μπορούν να τον δουν.
Το μεγάλο άσπρο άγαλμα σπάει ξύλα,
όπως αρχικά είχαμε μαντέψει…

και αφού το περιεργαστήκαμε για λίγο
μπορέσαμε να εντωπίσουμε πάνω του την υπογραφή του γλύπτη…

Οι φούσκες comics που είχαμε μαζί μας
μας επέτρεψαν να δώσουμε φωνή στο άγαλμά μας…

που αναφώνησε “Πόσο δυνατός είμαι!” και μας διασκέδασε πολύ!

Έχοντας επιτύχει τους στόχους μας…
σταθήκαμε να φάμε το πρωινό μας

και αφού βεβαιωθήκαμε ότι ο τόπος παρέμεινε καθαρός
ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής!!!

Κυνηγοί Αγαλμάτων…Η προετοιμασία

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

3. Προαγωγή Τεχνών και Πολιτισμού

Γνωρίζοντας τη γειτονιά μας και την πόλη
δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τα αγάλματα,
που είτε βρίσκονται μακριά μας, είτε είναι δίπλα μας
κοσμούν τους δημόσιους χώρους
και ομορφαίνουν την καθημερινότητά μας!
Αποφασισμένοι λοιπόν να διευρύνουμε τους ορίζοντες και τις γνώσεις μας
μεταμορφωθήκαμε σε κυνηγούς αγαλμάτων
και ξεκινήσαμε την προετοιμασία μας για την επόμενή μας αποστολή!

Τα αγάλματα που κληθήκαμε να μελετήσουμε βρίσκονται στο Ζάππειο
και είναι διασκορπισμένα μέσα στον κήπο,
επομένως ξεκινήσαμε μελετώντας τις εικόνες τους…

Και αφού τα κοιτάξαμε με προσοχή
έμεινε να υποθέσουμε τι αναπαριστούν…
(μια διαδικασία πιο δύσκολη απ’ ότι είχαμε φανταστεί αρχικά)


Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το άγαλμα του έρωτα μας ήταν γνωστό
και κατά συνέπεια έμεινε να απαντήσουμε στο γιατί επιλέγει να σπάσει το τόξο του.

Σειρά είχε η κατασκευή του χάρτη του Ζαππείου.
Ο χάρτης αυτός ήταν απαραίτητος για να μπορέσουμε να εντοπίζουμε τα αγάλματα
μέσα στον τόσο μεγάλο κήπο…

Κι αν τα αγάλματα είχαν φωνή
τι θα ήθελαν να μας πουν?
Τα comics τα αγαπάμε
γι’ αυτό και σε κάθε ευκαιρία βάζουμε με ενθουσιασμό
φούσκες με τις σκέψεις και την ομιλία των ηρώων…

Οι ομάδες μας χωριστήκαν
και πλέον έχουμε φωτογράφους έτοιμους για να φωτογραφήσουν τα αγάλματα
(και οτιδήποτε τους αρέσει)
αλλά και ερευνητές που με μεγάλη προσοχή θα πρέπει να απαντήσουν
στις ερωτήσεις που αποφασίσαμε ότι μας απασχολούν…
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ

Και με μεγάλη αγωνία και χαρά περιμένουμε να ξεκινήσει το κυνήγι!

Η Γειτονιά μας

Δημοσιεύθηκε από τον/την

2. Προαγωγή της Μάθησης

4. Κτίριο και Αυλή

6. Διαχείριση Νερού & Απορριμμάτων

Με αφορμή τη συμμετοχή μας στο
Εθνικό Θεματικό Δίκτυο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
«Βιώσιμη Πόλη: η πόλη ως πεδίο εκπαίδευσης για την αειφορία» που συντονίζεται από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθερίου Κορδελιού & Βερτίσκου,
στο πλαίσιο του Προγράμματος “Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία” της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ά Αθήνας,
ξεκίνησε με πολύ κέφι η ενασχόλησή μας με την γειτονιά μας!!!

Το ταξίδι μας ξεκινά με ενθουσιασμό και είμαστε έτοιμοι για τον πρώτο μας σταθμό…

Αρχικά βγαίνοντας στην αυλή του σχολείου, παρατηρήσαμε τα κτίρια, τους δρόμους και τα μαγαζιά, που είναι ορατά από το σημείο αυτό. Εν συνεχεία, κλείνοντας τα μάτια, σκεφτήκαμε την διαδρομή από το σπίτι μας στο σχολείο και αναφέραμε όσα συναντάμε στην διαδρομή μας. Οι απαντήσεις μας φυσικά καταγράφηκαν στην παρεούλα…

Σε ομάδες των τριών παιδιών αποφασίσαμε να ζωγραφίσαμε την γειτονιά μας
και με τις υπέροχες δημιουργίες μας να στολίσουμε την καινούρια γωνιά της τάξης μας…
την γωνιά της γειτονιάς μας.

Στην συνέχεια σχεδιάσαμε με προσοχή την διαδρομή από το σπίτι στο σχολείο…

… και συμπληρώσαμε μία λίστα με το αν βλέπουμε συγκεκριμένα πράγματα στην διαδρομή μας αυτή.

Η αποδελτίωση των λιστών…

… μας έδωσε το τελικό αποτέλεσμα ώστε να διαπιστώσουμε
«τι έχουμε όλοι στην γειτονιά μας» (σχολείο) και «τι μας λείπει;» (παιδική χαρά).

Σειρά είχε η περιήγηση στην γειτονιά μας με το Street View.
Κάνοντας την εικονική διαδρομή από το σχολείο στην παιδική βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων μπορέσαμε να εντοπίσουμε γνωστά κτίρια, το μετρό, αλλά και σήματα στον δρόμο φανάρια και κάδους ανακύκλωσης.

Για την κατανόηση του ευρύτερου δημόσιου χώρου δημιουργήσαμε γειτονιές στο χαλάκι της πόλης…

… ενώ στην συνέχεια αποφσίσαμε να δημιουργήσουμε την μακέτα της γειτονιάς μας
από άχρηστα υλικά. Αρχικά, καταγράψαμε τις ιδέες μας με το τί θέλουμε να έχει η γειτονιά μας

και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε  δρόμους και αυτοκίνητα
  

Να φτιάχνουμε καταστήματα, όπως σούπερ μάρκετ και φούρνους


μια μεγάλη παιδική χαρά με τραμπάλα και τσουλήθρα, καθώς κι ένα ξενοδοχείο με πισίνα στην ταράτσα, όπως έχει και το γειτονικό μας ξενοδοχείο που το είδαμε από την περιήγησή μας στο google maps

Κι έτοιμη η μακέτα μας!!!

Ώρα για παιχνίδι και περιήγηση στη…δική μας γειτονιά!


Η ιδέα του Συννεφόλεξου εντυπωσίασε τους μαθητές,
οι οποίοι έχοντας πλέον μία πρώτη επαφή με την γειτονιά
σκέφτηκαν πολλές λέξεις
και εντυπωσιάστηκαν με το τελικό αποτέλεσμα.

Οι γονείς μας, πάντα πρόθυμοι να συμμετάσχουν στις δράσεις μας,
φωτογράφησαν μαζί με τα παιδιά τους όλα τα σημεία στην γειτονιά τους
που τους έκαναν καλή ή κακή εντύπωση
και έτσι ξεκίνησαν οι παρουσιάσεις των προσωπικών μας ιστοριών από την γειτονιά μας!

Μέσα από τις ιστορίες μας
οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν πού και πώς περνάνε τον ελεύθερο χρόνο τους έξω από το σπίτι.
Οι απαντήσεις μας καταγράφηκαν και οδήγησαν
στην ανάδυση των συναισθημάτων (θετικών και αρνητικών) για την γειτονιά μας…

Ενθουσιασμένοι με το συννεφόλεξο που προηγήθηκε
η πρόταση από το σύνολο των παιδιών ήταν η καταγραφή των συναισθημάτων αυτών
σε δύο σύννεφα, το χαρούμενο και το λυπημένο.

Και φυσικά τα σύννεφά μας μπορούν να δουν την πόλη καλύτερα,
γιατί απλά την βλέπουν ολόκληρη από ψηλά…
Θα μπορούσαμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο;

Παρατηρήσαμε την περιοχή μας από ψηλά και αποφασίσαμε να φτιάξουμε τον δικό μας χάρτη,
πάνω στον οποίο μπορούμε να τοποθετήσουμε τόσο τα σπίτια μας (και να παρατηρήσουμε τις διαδρομές από το σπίτι στο σχολείο), όσο και τα σημεία ενδιαφέροντος.
Και έτσι η εργασία μας ξεκίνησε…

Ο χάρτης σχεδιάστηκε και εμείς μεταμορφωθήκαμε σε αεροπλάνα και βγάλαμε τις αεροφωτογραφίες μας…

… και φυσικά χρωματίστηκε για να είναι όμορφος.

Σημειώθηκαν επάνω του τα ονόματα των οδών για να μπορούμε με ευκολία να βρούμε τα σπίτια και το σχολείο μας…

… και τα σημεία ενδιαφέροντος εντοπίστηκαν και τοποθετήθηκαν στην σωστή θέση.

Ο χάρτης μας άρεσε πολύ,
γι’ αυτό αποφασίσαμε να τον μετατρέψουμε σε ένα επιδαπέδιο παιχνίδι.
Φτιάξαμε πιόνια με τις φωτογραφίες μας, ώστε να μπορούμε ελεύθερα να κυκλοφορούμε στην περιοχή μας όποτε θέλουμε…