Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας των Δικαιωμάτων του Παιδιού στις 20 Νοεμβρίου, το  Εργαστήριο Δεξιοτήτων με θέμα τα συναισθήματα μας επικεντρώθηκε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Ο Κανόνας των Εσωρούχων». Το πρόγραμμα, εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων,  έχει στόχο την ενημέρωση και την ενδυνάμωση των παιδιών, ώστε να μπορούν να προστατεύουν τον εαυτό τους από τη σεξουαλική θυματοποίηση και βία, μαθαίνοντας και αναπαράγοντας στη συμπεριφορά τους απλούς κανόνες αυτοπροστασίας. Αφού ενημερώσαμε σχετικά τους γονείς, παραθέσαμε προς ενημέρωσή τους υλικό σχετικά με τον «Κανόνα του Εσώρουχου» μεταφρασμένο στα Γαλλικά, Αραβικά, Ρωσικά, Ρουμανικά.

Αρχικά, είδαμε το βίντεο με την ιστορία της Κίκο και το Χέρι και τη συζητήσαμε. Στη συνέχεια, είδαμε την ιστορία κινουμένων σχεδίων με τίτλο “Το Μυστικό της Νίκης” και μιλήσαμε για τα καλά και τα καλά αγγίγματα, για τα καλά και τα κακά μυστικά. Τα παιδιά κατανόησαν πως έχουν δικαίωμα να μιλάνε όταν κάτι δεν τους αρέσει και να αντιδρούν.

Για να εμπεδώσουμε τα όσα μάθαμε, αποφασίσαμε να κάνουμε μια ομαδική αφίσα με τίτλο “Ο Κανόνας του Εσώρουχου”. Κάναμε το περίγραμμα της παλάμης μας, τόσο με τον αντίχειρα πάνω όσο και με τον αντίχειρα κάτω.

Μέσα σε κάθε παλάμη γράψαμε τα αντίστοιχα μηνύματα που πρότειναν τα παιδιά- στις παλάμες με τον αντίχειρα πάνω γράψαμε πως “είναι καλό να με χαϊδεύουν στο χέρι”, “είναι καλό να είναι καλό να με αγγίζουν στο μάγουλο”, ενώ στις παλάμες με τον αντίχειρα κάτω γράψαμε πως “είναι κακό να με βλέπουν οι άλλοι όταν πάω τουαλέτα”, “είναι κακό να μου πειράζουν το βρακάκι” κ.α.

Στην αφίσα, κολλήσαμε εικόνες τις Κίκο, διάφορα σήματα και στο τέλος αναρτήσαμε την αφίσα στη γωνιά της παρεούλας μας για να αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς καθ’ όλη τη χρονιά

Το θέμα απασχόλησε έντονα τα παιδιά και επειδή αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει να συζητηθεί και με τους γονείς, φτιάξαμε την Κίκο και το Χέρι και τα ενώσαμε με ένα διπλόκαρφο ώστε να μπορεί η παλάμη να κινείται. Έτσι, τα παιδιά έλεγαν ένα μήνυμα και ανάλογα κούναγαν την παλάμη, πότε με τον αντίχειρα πάνω,  δηλαδή “είναι καλό να…” και πότε με τον αντίχειρα κάτω, δηλαδή “είναι κακό να…”