Έφτασε της Άνοιξης η…ώρα!

Δημοσιεύθηκε από τον/την

 Παρότι φέτος ο καιρός  μόνο ανοιξιάτικος δε δείχνει, εμείς στην τάξη θέλουμε να “ξορκίσουμε” τη συννεφιά και να επισπεύσουμε τον ερχομό της Άνοιξης! Αφορμή για την αρχή της κουβέντας μας στάθηκε η σημερινή εαρινή ισημερία, που σηματοδοτεί επίσημα τον ερχομό της Άνοιξης. Μιλήσαμε γενικά για την εποχή, για το τι μυρωδιές, ήχοι, γεύσεις μας έρχονται στο νου όταν ακούμε τη λέξη “Άνοιξη” , αλλά και για την αλλαγή της ώρας που θα έχουμε σε λίγες μέρες. Ευκαιρία να εξοικειωθούμε με το θέμα της ώρας! Παρότι από την αρχή της χρονιάς εξηγούμε στα παιδιά πόση ώρα έχουν στη διάθεσή τους για ελεύθερο παιχνίδι ή πόση ώρα απομένει μέχρι να μαζέψουν, πλέον προσπαθήσαμε μέσω ενός παιχνιδιού να “διαβάζουν” μόνα τους την ώρα.

   

Πρώτα έπρεπε να φτιάξουν σωστά τα παζλάκια με την ώρα και την αντίστοιχη δραστηριότητα του παιδιού που απεικονίζονταν, και στη συνέχεια έπρεπε να τοποθετήσουν τους δείκτες του χάρτινου ή του ξύλινου ρολογιού της τάξης μας στη σωστή θέση. Έπειτα, προσπαθούσαν να “διαβάσουν” την ώρα.  Δε φτάνει, όμως, μόνο η ώρα για να έρθει η Άνοιξη, αλλά και τα πολύχρωμα λουλούδια, το πράσινο χορτάρι, οι πεταλούδες… Γι’ αυτό κι εμείς γεμίσαμε την τάξη μας με ανοιξιάτικες κατασκευές!

 

Χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές και εργαλεία, όπως στένσιλ, φελλούς, πλαστικά πιρουνάκια, μπατονέτες και διαφόρων χρωμάτων τέμπερες, φτιάξαμε ένα ανοιξιάτικο ταμπλό! Ήδη μοσχομύρισε!!!

Και δε σταματήσαμε μόνο στο ταμπλό. Επειδή τα παιδιά λάτρεψαν τις διαφορετικές τεχνικές ζωγραφικής, κατά τη διάρκεια του ελεύθερου παιχνιδιού έφτιαχναν τις δικές τους δημιουργίες!

  

Τώρα, ώρα για… πεταλούδες! Και μάλιστα αέρινες, όπως ένα χαρτί κουζίνας! Με τέτοιο υλικό φτιάξαμε τις πεταλούδες μας, τις γεμίσαμε με βουλίτσες με τα δάχτυλά μας και για σώμα βάλαμε μανταλάκια!

Και τέλος… επειδή η αξία της ανακύκλωσης μας έχει γίνει βίωμα, αξιοποιήσαμε κάποια παλιά μας έργα με τους κύκλοyς του Kandinsky και τα μετατρέψαμε σε… λουλούδια! Τους προσθέσαμε μεγάλα πέταλα που τα χρωματίσαμε όπως ήθελε ο καθένας  και τα κρεμάσαμε στην τάξη μας! Το τελικό αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό!

 

 

Εμείς πάντως ό,τι μπορούσαμε κάναμε! Ώρα να κάνει κι ο καιρός τη δουλειά του!

Επέτειος της 25ης Μαρτίου

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Το ενδιαφέρον μας για την επανάσταση του 1821 είχε ήδη ξεκινήσει από την επίσκεψή μας στο άγαλμα του Μακρυγιάννη στην ομώνυμη οδό στην περιοχή της Ακρόπολης. Εκεί, μας είχε μιλήσει για το άγαλμα και την ιστορία του η συντηρήτρια έργων τέχνης στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στο πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων: “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία”. Μας είχε εντυπωσιάσει η ιστορία με την εξαφάνιση του σπαθιού του, το οποίο στη συνέχεια βρέθηκε και επανατοποθετήθηκε στο άγαλμα, ενώ είχαμε παρατηρήσει προσεχτικά  και τη φορεσιά του ήρωα της επανάστασης.

Με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, αναζητήσαμε την ιστορία του Μακρυγιάννη, όπως και αναπαραστάσεις του σε πίνακες ζωγραφικής της εποχής. Τις αναζητήσαμε στο Πανόραμα της Ελληνικής Επανάστασης, το οποίο αποτέλεσε το βασικό μας βιβλίο για το συγκεκριμένο θέμα. Είδαμε και επεξεργαστήκαμε πολλές εικόνες, αλλά κυρίως σταθήκαμε στις αναπαραστάσεις των παιδιών της εποχής, όπως στον πίνακα του Βρυζάκη, συζητήσαμε για τον τρόπο του ντυσίματος τους, για το ρόλο τους στην επανάσταση κ.α.

  

Στη συνέχεια, χρωματίσαμε ένα σκίτσο του αγαπημένου μας ήρωα Μακρυγιάννη και κολλήσαμε τη φουστανέλα του.

Κι επειδή το Πεδίο του Άρεως είναι κοντά στο σχολείο μας και όλα τα παιδιά το έχουν επισκεφτεί, μιλήσαμε για τις μαρμάρινες προτομές των 21 ηρώων στη λεγόμενη οδό των Αγωνιστών του 21. Τα παιδιά μας είπαν τις εντυπώσεις τους και στο τέλος προσπάθησαν να ταυτίσουν τις απεικονίσεις των ηρώων σε πίνακες ζωγραφικής με την αναπαράσταση τους σε μαρμάρινη προτομή!

Όπως ήταν αναμενόμενο, η συζήτηση επικεντρώθηκε στο θέμα του πολέμου και της ειρήνης, αλλά και στα δικαιώματα των παιδιών, για τα οποία έχουμε μιλήσει παλιότερα.  Κι επειδή τα παιδιά αναφέρθηκαν στο λευκό περιστέρι της ειρήνης, φτιάξαμε το στεφάνι της ειρήνης με λευκά περιστέρια που το καθένα φέρει το δικό του μήνυμα, όπως: “Ειρήνη”, “αγάπη”, “ελευθερία”, “ομάδα”, “φροντίδα”, “φιλία”. Κι επειδή η επέτειος συμπίπτει με τον ερχομό της Άνοιξης, για φόντο κολλήσαμε το ανοιξιάτικο ταμπλό που είχαμε φτιάξει και το αναρτήσαμε στα παράθυρα της τάξης μας. Το μήνυμα της ειρήνης πρέπει να μεταδοθεί σε όλους!

 

 

 

 

 

Ανακύκλωση (6)-Η τέχνη της ανακύκλωσης… διαφορετικά

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Στο πλαίσιο του προγράμματος μας για το θέμα της ανακύκλωσης είχαμε τη χαρά να συνεργαστούμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και να πραγματοποιηθεί στον χώρο του νηπιαγωγείου μας το  εργαστήρι με τίτλο:«Η τέχνη της ανακύκλωσης». Το συγκεκριμένο εργαστήρι υλοποιήθηκε από μια νέα κυρία με νοητική αναπηρία, την κυρία Κική, μαζί με δύο εξειδικευμένους παιδαγωγούς του φορέα ΑΛΜΑ-Πανελλήνιος Σύλλογος Προσαρμοσμένων Δραστηριοτήτων, οι οποίες μας παρουσίασαν ευφάνταστους τρόπους για να επαναχρησιμοποιήσουμε  άχρηστα υλικά! Συγκεκριμένα μας έδειξαν πώς μπορούμε να φτιάξουμε πρωτότυπα γλαστράκια από άδεια πλαστικά μπουκάλια νερού. Λόγω της διαφορετικότητας του συγκεκριμένου εργαστηρίου με την παρουσία στην τάξη ενός ενήλικου ατόμου με αναπηρία, είχαμε την ευκαιρία με τα παιδιά να συζητήσουμε για το θέμα των ατόμων με αναπηρία και να προετοιμάσουμε την ομάδα για την ξεχωριστή αυτή εμπειρία. Αρχικά διαβάσαμε το βιβλίο Μόζα, η γάτα. Μαι μαγική νύχτα, με βασική ηρωίδα μια γατούλα που είναι τυφλή.

Με αφορμή το βιβλίο, τα παιδιά κατέθεσαν τις εμπειρίες τους με άτομα με αναπηρία από την καθημερινή ζωή, όπως με άτομα που έχουν δει να είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο ή άτομα με κινητικές δυσκολίες κ.α. Θυμηθήκαμε τις διαβάσεις για τυφλούς στο πεζοδρόμιο που είχαμε δει κατά τη διάρκεια του περιπάτου μας στη γειτονιά του σχολείου και μιλήσαμε για το πώς μπορεί να είναι η καθημερινότητα ενός τυφλού ατόμου. Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε κι εμείς τις υπόλοιπες αισθήσεις μας, πέραν της οράσεως, όπως την αφή και την ακοή. Κάποια παιδιά προσπαθούσαν να μαντέψουν ποιο αντικείμενο κρατούν στα χέρια τους χωρίς να βλέπουν.

 

Άλλα προσπαθούσαν με τη βοήθεια του μπαστουνιού να κινηθούν στον χώρο χωρίς να σκοντάψουν, ενώ μια άλλη παρέα παιδιών προσπαθούσε ανά δυάδες, ο ένας στο ρόλο του  οδηγού και ο άλλος στο ρόλο του τυφλού, να φτάσει επιτυχώς σε ένα σημείο της τάξης. Όλα τα παιδιά δήλωσαν πως η στέρηση της οράσεως τους δυσκόλεψε αρκετά.

  

Ώσπου έφτασε η μέρα του εργαστηρίου! Οι κυρίες ήρθαν με μια αγκαλιά λουλούδια που ενθουσίασε πολύ τα παιδιά από την πρώτη στιγμή. Αρχικά γνωριστήκαμε μεταξύ μας και η κυρία Κική μας είπε δυο λόγια για το τι θα κάναμε στη συνέχεια.

Έπειτα κάτσαμε γύρω από τα τραπέζια και τα παιδιά ανέλαβαν να κόψουν μακρόστενες λωρίδες από κομμάτια εφημερίδας.

  

Οι δυο παιδαγωγοί και η κυρία Κική έδωσαν στα παιδιά τα άδεια μπουκάλια κομμένα σε σχήμα πετάλων και τα παιδιά τα δίπλωσαν προς την έξω μεριά,

    

μετά έβαλαν κόλλα στα “πέταλα” και κόλλησαν πάνω τα κομμάτια εφημερίδας.

  

Στη συνέχεια  έβαψαν με τα αγαπημένα τους χρώματα τα “πέταλα” του μπουκαλιού

 

και τέλος διάλεξαν το λουλούδι που τους άρεσε για να το μεταφυτέψουν στο γλαστράκι τους.

  

Έτοιμα τα γλαστράκια μας που ομόρφυναν την τάξη μας!

 

Μετά το πέρας του εργαστηρίου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τα παιδιά για την εμπειρία της συνεργασίας τους με την κυρία Κική. Τα παιδιά ανέφεραν πως τους έκανε εντύπωση που η κυρία Κική “περπατούσε διαφορετικά”, μιλούσε “λίγο παράξενα” και “τα μάτια της ήταν κάπως στραβά”, όμως στάθηκαν στο γεγονός πως βοηθούσε όποια παιδιά χρειάζονταν βοήθεια και πως δεν τους μίλησε άσχημα. Μάλιστα, όταν τα ρωτήσαμε αν θέλουν να μας ξαναεπισκεφτεί η κυρία Κική, όλα απάντησαν ομόφωνα “Ναι!”.  Τελικά, ανακαλύψαμε την τέχνη της ανακύκλωσης…διαφορετικά, αλλά κυρίως ανακαλύψαμε “όλα αυτά που μας ενώνουν, με και χωρίς αναπηρία: αγάπη για τη ζωή και όσα την περιβάλλουν».

 

 

Αποκριές και ζάλη, ήρθε το καρναβάλι!

Δημοσιεύθηκε από τον/την

 

Ήρθε και πάλι, το Καρναβάλι,

Χαρείτε μικροί, μεγάλοι

στης Αποκριάς τη ζάλη!

Το καρναβάλι φτάνει και οι προετοιμασίες στο σχολείο μας ξεκινούν! Αρχικά συζητήσαμε για τα έθιμα της Αποκριάς στην Ελλάδα, είδαμε φωτογραφίες και φυσικά μιλήσαμε για το γνωστότερο καρναβάλι της Πάτρας. Είδαμε σχετικά βίντεο στον διαδραστικό πίνακα και μάθαμε για τον βασιλιά καρνάβαλο. Με αφορμή τον ερχομό της Τσικνοπέμπτης συζητήσαμε για το έθιμο και τα παιδιά θέλησαν να κάνουμε γιορτή στο σχολείο μας και να προσκαλέσουμε τους γονείς και τους φίλους τους. Τα παιδιά υπαγόρευσαν το κείμενο της πρόσκλησης, όρισαν ως ώρα έναρξης τις 10:00, αλλά τελικά το πάρτυ έγινε μεταξύ μας!

 

Παίξαμε με μπαλόνια στην αυλή του σχολείου μας, ακούσαμε τραγούδια και χορέψαμε! Με αφορμή το θέμα που συζητούσαμε τις τελευταίες μέρες για τα ζώα των πάγων, φτιάξαμε τη στολή του πιγκουίνου!

 

Μια μάσκα με ράμφος, σώμα από μαύρη σακούλα σκουπιδιών και μια άσπρη κοιλίτσα από χαρτόνι, ένας μεγάλος φτιόγκος από γκοφρέ χαρτί κι έτοιμη η στολή!!! Αγνώριστοι είμαστε!

 

Τις επόμενες ημέρες, παίξαμε πολλά επιτραπέζια που έφτιαξαν και πλαστικοποίησαν οι δασκάλες μας με θέμα τις αποκριές, όπως παιχνίδια μίμησης, ταύτισης, αινίγματα…

 

Ψάξαμε και βρήκαμε τα γράμματα της λέξης καρναβάλι και ζωγραφίσαμε πολύχρωμες σκηνές καρναβαλιού!

 

Τα παιδιά ήθελαν να έχουμε ένα μεγάλο κλόουν μέσα στην τάξη μας και η κατασκευή ξεκίνησε. Χωριστήκαμε σε ομάδες και καθεμιά ανέλαβε ένα ξεχωριστό ρόλο: άλλοι έφτιαξαν το καπέλο του κλόουν κολλώντας μικρά χαρτάκια που έχουν μείνει από παλιότερες κατασκευές, άλλοι έφτιαξαν το χαμόγελο του κλόουν με κομματάκι από παλιές εφημερίδες…

 

Ενώ άλλοι έφτιαξαν το παπιγιόν του κλόουν ζωγραφίζοντας με μπατονέτες. Κι έτοιμος ο κύριος κλόουν, να στολίζει την πόρτα της τάξης μας!

 

“Όμως  τα παράθυρά μας δε θα τα στολίσουμε;”, αναρωτήθηκαν τα παιδιά και ανέλαβαν δράση! Αποφασίσαμε να φτιάξουμε δύο υπέροχους κλόουν! Ζωγράφισαν το κεφάλι των κλόουν, σχεδίασαν κι έκοψαν τις παλάμες τους για να τις κολλήσουν στους κλόουν και στόλισαν τις στολές τους με μικρά χαρτάκια που φυλάμε στο κουτί των κατασκευών μας από παλιότερες δουλειές . “Καλές απόκριες” εύχονται οι κλόουν σε όλους τους περαστικούς!

 

Οι κατασκευές συνεχίστηκαν τις επόμενες μέρες…τα παιδιά έφτιαξαν και στόλισαν τις δικές τους μάσκες, ενώ όλοι γίναμε κλόουν! Κολλήσαμε στη φωτογραφία του προσώπου μας μύτη-πομ πομ , καπελάκι και για μαλλιά λωρίδες από παλιές εφημερίδες και κορδέλες!

 

Οι πιο εντυπωσιακοί κλόουν είμαστε εμείς!

 

Και φυσικά φτιάξαμε τον παραδοσιακό μας χαρταετό! Δεν ξέρουμε αν οι χαρταετοί μας θα στολίσουν τον ουρανό, αλλά την τάξη μας σίγουρα την έκαναν πολύχρωμη!

 

Κι έφτασε η μέρα που περιμέναμε με αγωνία! Η μέρα του αποκριάτικου πάρτυ! Ήρθαμε στο σχολείο φορώντας τις στολές μας και φωτογραφηθήκαμε πρώτα ατομικά με τον κύριο κλόουν…

  

Και  μετά ομαδικά με τους συμμαθητές μας-σούπερ ήρωες!

Πάρτυ χωρίς χορό και φαγητό δε γίνεται, γι’ αυτό κι εμείς τιμήσαμε το …έθιμο! Χορέψαμε πολλά γνωστά τραγούδια συνδεδεμένα με το καρναβάλι, φάγαμε από το μπουφέ νόστιμες λιχουδιές που είχε φέρει ο καθένας από το σπίτι του…

 

 

Και μετά ακολούθησε πολύ παιχνίδι στην αυλή! Τυφλόμυγα, κυνηγητό, λίμπο, σχοινάκι, φωλιές και άλλα πολλά!

 

 

 

Τέλος, ήρθε η ώρα για το γαϊτανάκι μας! Με υπόκρουση παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια χορέψαμε κορίτσια-αγόρια το γαϊτανάκι, μπερδέψαμε τις κορδέλες μας, γελάσαμε και πάνω απ’ όλα το χαρήκαμε! Και του χρόνου σε όλους!

  

Μετά την επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Επιστρέφοντας στο νηπιαγωγείο από την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης. αποκομίσαμε πολλές νέες εμπειρίες. Είδαμε πολλά αγάλματα, μάθαμε τόσα καινούρια πράγματα και το χαρήκαμε πολύ. Η συζήτηση για την εμπειρία της εκδρομής αυτής, συνεχίστηκε για πολλές μέρες και το ενδιαφέρον των παιδιών για τα αγάλματα και την αρχαία Ελλάδα ήταν αμείωτο. Στο σχολείο, λοιπόν, δεν μπορούσαμε παρά να ασχοληθούμε με αυτά που είδαμε και μας έκαναν εντύπωση και να τα αναλύσουμε ακόμη περισσότερο…

Αρχικά, παρατηρώντας τους αμφορείς που είδαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης σε συνδυασμό με τα αγάλματα των ζώων, εξασκήσαμε τη δημιουργικότητά μας και τη φαντασία μας , στολίζοντας με όμορφα χρώματα και σχέδια τους δικούς μας αμφορείς με εικόνες ζώων της σύγχρονης εποχής.

    

Δεν βγήκαν πανέμορφοι οι αμφορείς μας;

    

Τα παιδιά καθημερινά μιλούσαν για τα αγάλματα των ζώων που είδαμε στο Μουσείο και ακόμα και στο ελεύθερο παιχνίδι τους έφτιαχναν ιστορίες και διαλόγους που είχαν σχέση με αυτά! Δεν χάσαμε λοιπόν την ευκαιρία να τα απαθανατίσουμε και σε χαρτί, ώστε να θυμόμαστε τους φανταστικούς τους διαλόγους! Εκτυπώσαμε τα αγαπημένα μας αγάλματα ζώων που είδαμε στο Μουσείο και ζητήσαμε από τα παιδιά να τα χρωματίσουν όπως φαντάζονται πως ήταν στην αρχαιότητα και στη συνέχεια να δημιουργήσουν διαλόγους μεταξύ των αγαλμάτων. Τα καταγράψαμε όπως ακριβώς μας τα είπαν!

   

Επειδή αυτό το παιχνίδι με τους φανταστικούς διαλόγους μας άρεσε πολύ και η φαντασία όλο και εξελισσόταν…σκεφτήκαμε να φτιάξουμε και μια όμορφη ομαδική εργασία για να θυμόμαστε την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης , αλλά και να την εκθέσουμε στην Τεχνόπολη κατά τις ημέρες παρουσίασης του προγράμματος “Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία”. Η ιδέα ήταν η εξής: να απεικονίσουμε σε ένα μεγάλο χαρτόνι την επίσκεψή μας μας στο Μουσείο της Ακρόπολης από την ώρα που ξεκινήσαμε από το σχολείο μας μέχρι και την επιστροφή μας με το πούλμαν, καθώς και τη διαδρομή που ακολουθήσαμε για να γίνουμε οι “Ντετέκτιβ των αγαλμάτων” και να φέρουμε εις πέρας την αποστολή μας κατά την ξενάγησή μας στο Μουσείο. Αρχικά, εκτυπώσαμε την κάτοψη του Μουσείου και την κολλήσαμε σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Με πινέλα και τέμπερες χρωματίσαμε τον κήπο στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου, καθώς και το πλακόστρωτο μέρος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι και το σημείο που θα μας παραλάμβανε το πούλμαν για να επιστρέψουμε στο νηπιαγωγείο.

    

Στην συνέχεια εκτυπώσαμε και κολλήσαμε μέσα στον χώρο του Μουσείου τα αγάλματα των ζώων που συναντήσαμε εκεί: την κουκουβάγια, το λιοντάρι, το φίδι και τα υπόλοιπα αγάλματα, αλλά και τα αγάλματα  που συναντήσαμε στο δρόμο προς το Μουσείο, δηλαδή το άγαλμα του Μακρυγιάννη και το άγαλμα της Μελίνας Μερκούρη.

Εκτυπώσαμε τα κεφάλια των παιδιών από φωτογραφίες τους και εκείνα ζωγράφισαν το υπόλοιπο σώμα τους, κρατώντας στο χέρι έναν μεγεθυντικό φακό. Έτσι δημιουργήθηκαν οι μικροί ντετέκτιβ! Τα παιδιά κόψανε τους εαυτούς τους και τους κόλλησαν δίπλα στο αγαπημένο τους άγαλμα μαζί με μια φούσκα που θα λέγανε αυτό που σκέφτονται για το συγκεκριμένο άγαλμα. Τι διασκεδαστική δουλειά!

    

Στην συνέχεια ζωγράφισαν και έκοψαν λουλουδάκια και δεντράκια για να τα κολλήσουν στον εξωτερικό χώρο και στον δρόμο..Ενδεικτικά κάποια από αυτά που μας είπαν τα παιδιά και τα καταγράψαμε…

    

    

Και συνολικά η εργασία μας! Δεν είναι πανέμορφη και παράλληλα δημιουργική; Την έχουμε κρεμάσει σε έναν τοίχο του σχολείου μας και την θαυμάζουμε καθημερινά, ενώ ανυπομονούμε να την παρουσιάσουμε στην Τεχνόπολη και να την δείξουμε  στα υπόλοιπα σχολεία στην έκθεση που θα πραγματοποιηθεί εκεί τον Μάιο!

Εκτός από αυτή την ομαδική εργασία, τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουμε μια εφημερίδα που θα στείλουμε επίσης στην έκθεση της Τεχνόπολης το Μάιο. Αρχικά συζητήσαμε τι θέλουμε να περιέχει η εφημερίδα μας και καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών.

Αμέσως στρωθήκαμε στη δουλειά και αρχίσαμε να στήνουμε την εφημερίδα μας. Τυπώσαμε στις σελίδες της τον χάρτη της διαδρομής προς το Μουσείο της Ακρόπολης, φωτογραφίες από τα αγάλματα των ζώων που είδαμε εκεί, φωτογραφίες από τις εργασίες μας, ατομικές και ομαδικές, καθώς και πληροφορίες και φωτογραφίες των 12 θεών του Ολύμπου. Στην συνέχεια καταγράψαμε τον μύθο της Μέδουσας όπως ακριβώς μας τον διηγήθηκαν τα παιδιά και φτιάξαμε μέσω εφαρμογής ένα σταυρόλεξο με τους 12 θεούς του Ολύμπου για την διασκεδαστική στήλη της εφημερίδας μας.

 

Στο τέλος, ψάξαμε να βρούμε ένα όνομα για την εφημερίδα μας. Μετά από ψηφοφορία, το όνομά της αποφασίστηκε να είναι “Πάμε παιδιά!“.

Μόλις την ετοιμάσαμε, περήφανοι την ξεφυλλίζαμε κάθε μέρα, μέχρι να την στείλουμε στην έκθεση της Τεχνόπολης.

       

Οι δραστηριότητες μετά την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης δεν τελείωσαν εδώ. Το παιχνίδι καθημερινά ήταν ατελείωτο. Δραματοποιούσαμε τους Θεούς του Ολύμπου, παίζαμε διάφορα παιχνίδια στην αυλή, ενώ ακόμα και στις ελεύθερες δραστηριότητες  ζωγραφίζαμε τα αγάλματα και φτιάχναμε διάφορα κολλάζ. Αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν και αυτό του γλύπτη που φτιάχνει το άγαλμά του.

 

 

Επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Η μέρα που περιμέναμε όλοι με χαρά ήρθε! Με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας από το πρωί που ήρθαμε στο νηπιαγωγείο, αναμέναμε να έρθει το πούλμαν για να ξεκινήσουμε για το Μουσείο της Ακρόπολης. Οργανωμένοι όπως πάντα, φορέσαμε τα ταμπελάκια που γράφουν το όνομα του νηπιαγωγείου μας, πήραμε τις τσαντούλες μας  και δεν αργήσαμε να φτάσουμε χαρούμενοι στον προορισμό μας!

   

Να ‘μαστε έξω από το Μουσείο, έτοιμοι για την αποστολή μας! Είχαμε πάρει μαζί μας τις εκτυπωμένες φωτογραφίες των αγαλμάτων με τα ζωάκια που τόσο πολύ συζητήσαμε τις προηγούμενες μέρες και θα προσπαθούσαμε να τα αναγνωρίσουμε ανάμεσα στα τόσα αγάλματα που θα συναντούσαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης. Μια δύσκολή αποστολή για τους… “Ντετέκτιβ των Αγαλμάτων”! Και όντως γίναμε οι καλύτεροι ντετέκτιβ αφού από την πρώτη στιγμή στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου αναγνωρίσαμε τα ίχνη… του αγάλματος της κουκουβάγιας!

Στην είσοδο του Μουσείου μας περίμενε η αρχαιολόγος που θα ήταν η ξεναγός μας στο Μουσείο.Με χαρά την γνωρίσαμε και αφού αφήσαμε σε έναν ειδικό χώρο τα πράγματά μας, καθίσαμε να γνωριστούμε καλύτερα. Συζητήσαμε για τα ζώα της αρχαιότητας αλλά και για τα μυθικά πλάσματα και μας εξήγησε για το τι πρόκειται να δούμε στη συνέχεια. Και το πρόγραμμα της ξενάγησης ξεκίνησε!

    

Αφού την ακούσαμε με προσοχή, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας στο Μουσείο. Πρώτα είδαμε μια μακέτα της Ακρόπολης και μια εκπληκτική βιντεοπροβολή όπου τα αγάλματα του Μουσείου ζωντάνευαν!  Τα φωτογραφήσαμε με το τάμπλετ μας και συνεχίσαμε.

  

Είδαμε πολλά αγάλματα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Αγάλματα τα οποία είχαμε συζητήσει στο σχολείο και τα αναγνωρίσαμε αμέσως, αλλά και καινούρια που τα βλέπαμε πρώτη φορά: το μοσχαράκι, την κουκουβάγια, το σκύλο και το λιοντάρι του Ηρακλή, αγάλματα με άλογα,φίδια, αλλά και την μαρμάρινη πλάκα με τη Θεά Αθηνά. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό ήταν το άγαλμα της θρυλικής Μέδουσας που σύμφωνα με τον μύθο όποιος την κοιτούσε στα μάτια πέτρωνε! Μάθαμε τόσα πολλά από την ξεναγό μας… Ιστορίες, μύθους από την αρχαιότητα, το συμβολισμό των ζώων για τους αρχαίους ‘Ελληνες , αλλά και πληροφορίες για την κατασκευή των αγαλμάτων όπως και των χρωμάτων που είχαν κάποτε τα αγάλματα. Λύσαμε όλες τις απορίες που είχαμε καταγράψει και το ευχαριστηθήκαμε πολύ. Τις εντυπώσεις μας τις καταγράψαμε φωτογραφίζοντας-όπου επιτρέπονταν-με το τάμπλετ μας!

      

   

    

    

Στη συνέχεια μας περίμενε μια έκπληξη! Ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο του Μουσείου και φτάσαμε σε έναν όμορφο χώρο που θα χρωματίζαμε χωρισμένοι σε μικρές ομάδες τα ζωάκια της αρχαιότητας, τα πραγματικά αλλά και τα μυθικά! Στο τέλος πήραμε τα έργα μας στο σχολείο ως ενθύμιο από την επίσκεψή μας στο Μουσείο της Ακρόπολης.

    

Η εκδρομή μας όμως δεν τελείωσε εδώ… Αφού χαιρετίσαμε την ξεναγό μας και την ευχαριστήσαμε για τα όμορφα πράγματα που μας έμαθε και μας έδειξε, πήραμε τα πράγματά μας και κατευθυνθήκαμε στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου για να απολαύσουμε το πρόγευμά μας  στον ήλιο.

Έφτανε η ώρα για την επιστροφή μας στο σχολείο… Βγαίνοντας από τον προαύλιο χώρο του Μουσείου εντυπωσιαστήκαμε από την ομορφιά της Ακρόπολης που δέσποζε μπροστά μας και δεν παραλείψαμε να βγάλουμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες!

Κάνοντας μια μικρή βόλτα στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου συναντήσαμε μπροστά μας ένα γνώριμο άγαλμα, διαφορετικό από τα εκθέματα του Μουσείου και αμέσως το αναγνωρίσαμε! Ήταν αυτό του Στρατηγού Μακρυγιάννη!

  

Εκεί μας περίμενε μια άλλη κυρία, η οποία ήταν συντηρήτρια έργων τέχνης και γλυπτών και μας έδωσε πληροφορίες για το άγαλμα και την ιστορία του-μια δραστηριότητα στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στο πρόγραμμα «Το Παιδί, η Πόλη και τα Μνημεία» . Εντυπωσιαστήκαμε από το ύψος του και την ομορφιά του αγάλματος. Πληροφορηθήκαμε από τι υλικό είναι φτιαγμένο αλλά και για τις αλλοιώσεις που παθαίνει κατά τη διάρκεια του χρόνου λόγω των καιρικών φαινομένων, αλλά και της απερισκεψίας μερικών ανθρώπων που καταστρέφουν τα αγάλματα. Η συντηρήτρια μας μίλησε για τον τρόπο που φτιάχνονται τα αγάλματα αλλά για το πώς συντηρούνται. Επίσης συζητήσαμε για την δημόσια περιουσία και τη σημαντικότητά της, και καταλάβαμε πως είναι ευθύνη όλων μας να προστατεύουμε τα αγάλματα, ιδίως μετά την ιστορία που μας αφηγήθηκε η συντηρήτρια σχετικά με την εξαφάνιση του σπαθιού του Μακρυγιάννη, το οποίο στη συνέχεια βρέθηκε και επανατοποθετήθηκε στο άγαλμα.

Ι    

Κατευθυνόμενοι προς το μέρος που θα μας περίμενε το πούλμαν, κάναμε μια τελευταία στάση σε ένα άλλο άγαλμα, αυτό της Μελίνας Μερκούρη.  Αμέσως  το αναγνωρίσαμε και παρατηρήσαμε τα χαρακτηριστικά του αγάλματος, εντοπίσαμε τις διαφορές που έχει σε σχέση με αυτό του Μακρυγιάννη  και το ολόλευκο χρώμα του μαρμάρου. Συμφωνήσαμε όλοι πόσο σημαντικό είναι να αφιερώνουμε αγάλματα στους σπουδαίους ανθρώπους, ώστε να μην ξεχνάμε το σημαντικό έργο τους, όπως στην περίπτωση της Μελίνας για τον αγώνα που έδωσε για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.

    

Μια γεμάτη και ξεχωριστή μέρα είχε φτάσει στο τέλος της! Με πλατύ χαμόγελο και φορτωμένοι με τόσες νέες εμπειρίες επιστρέψαμε στο νηπιαγωγείο μας δίνοντας την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε σύντομα στο Μουσείο της Ακρόπολης!