Κατά την παράδοση του μαθήματος υπό την μορφή της διάλεξης, ο διδάσκων χρειάζεται να εντάσσει τους μαθητές στην μαθησιακή διαδικασία ως ενεργούς συμμετέχοντες, αποφεύγοντας τη γενικευμένη παθητική στάση ολόκληρης της τάξης. Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να στηρίξει τις νέες γνώσεις και δεξιότητες σε προηγούμενες μαθησιακές εμπειρίες των μαθητών του αλλά και να διαγνώσει το ποσοστό κατανόησης και υλοποίησης των επιδιωκόμενων μαθησιακών στόχων, είναι η υποβολή διδακτικών ερωτήσεων.
Πρόκειται, ως επί το πλείστον, για ερωτήσεις συγκλίνουσες, που αφορούν γεγονότα και αναφέρονται στο τι, πώς, πότε και πού. Ο μαθητής καλείται να ανακαλέσει προηγούμενες γνώσεις ή εμπειρίες ή και να επιβεβαιώσει την προσοχή του στο μάθημα που παρακολουθεί. Οι διδακτικές ερωτήσεις τον βοηθούν να δομήσει και να συγκρατήσει στη μνήμη του τις προσφερόμενες πληροφορίες.
Η μέθοδος αυτή είναι αποτελεσματικότερη, όταν συνοδεύεται και από ερωτήσεις που ενισχύουν την κριτική σκέψη και την ενορατική μάθηση, απαντώντας σε “γιατί” και “τι θα γινόταν, αν…”.
Χρήσιμη πηγή: http://olc.spsd.sk.ca/DE/PD/instr/strats/didactic/index.html
