από το άρθρο: Stefanie Olsen, Are virtual worlds the future of the classroom?, CNET News.com, δημοσιευμένο: 12 Ιουνίου, 2006,διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://news.cnet.com/Are-virtual-worlds-the-future-of-the-classroom/2009-1041_3-6081870.html?tag=txt
Η Stefanie Olsen υποστηρίζει ότι ορισμένοι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι οι τα πολυχρηστικά εικονικά περιβάλλοντα είναι το μέλλον της σχολικής τάξης, διότι προωθούν την ενεργητική μάθηση, την κατανοήση εννοιών και ηθικών ζητημάτων που σχετίζονται με τα σχολικά μαθήματα και ήδη πολλά παιδιά έχουν αποκτήσει εξοικείωση με αυτά
Ο Chris Dede, καθηγητής στο Harvard και δημιουργός του “River City”, θεωρεί ότι τα MUVEs μπορούν να προσφέρουν προσομοιώσεις εμβυθιστικές (δηλαδή με απώλεια της συνείδησης του φυσικού εαυτού, έντονη συγκέντρωση, απώλεια αίσθησης του χρόνου και ακούραστη δράση) και ελκυστικές που συμπληρώνουν διαλέξεις, σχολικά βιβλία, εργαστήρια και επισκέψεις σε χώρους (field trips) σαν μέρος ενός αποτελεσματικού αναλυτικού προγράμματος επιστημονικών μαθημάτων». Ένας εικονικός κόσμος μπορεί να εξάψει την φαντασία του παιδιού περισσότερο από ένα σχολικό βιβλίο που είναι γεμάτο με υπέροχες εικόνες. Ωστόσο, με την άνοδο του MySpace, πολλοί γονείς επίσης ανησυχούν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ασφαλή απέναντι στους επίδοξους κυνηγούς των ψηφιακών κοινοτήτων.
Τα παιδιά στο «River City” έχουν avatars και μπορούν να περιηγηθούν στην πόλη και να κολυμπήσουν στο μολυσμένο ποτάμι της και τους γεμάτους από κουνούπια βάλτους της. Οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες για να ερευνήσουν την εικονική πόλη, κάνουν κλικ σε αντικείμενα για να πάρουν πληροφορίες από άλλους και συλλογικά να σχηματίσουν υποθέσεις σχετικά με το τι μολύνει την πόλη και αρρωσταίνει τους κατοίκους της. Εντός της πόλης μπορούν να έχουν πρόσβαση στην βιβλιοθήκη της και σε άλλες πηγές δεδομένων – και κάθε μάθημα στηρίζεται στο αναλυτικό πρόγραμμα για την βιολογία και την ιστορία. Οι μαθητές πρέπει να εκπληρώσουν εργασίες , όπως να αναλύσουν δείγματα νερού σε ένα εικονικό εργαστήριο, και έτσι μετατρέπονται σε μικροί επιστήμονες και οδηγούνται σε χρήσιμα συμπεράσματα αναφορικά με τις αιτίες διάδοσης της επιδημίας (π.χ. πυκνοκατοικημένη πόλη) ή με τους παράγοντες που μπορούν να εμποδίσουν την εξάπλωσή της. Αλλάζοντας τις συνιστώσες της προσομοίωσης διαπιστώνουν την περιπλοκότητα του κόσμου σε ό,τι αφορά τις αιτιώδεις σχέσεις του.
Τα μαθήματα στο River City βοήθησαν σημαντικά τα παιδιά που συνήθως δεν συμμετέχουν στην τάξη ή που έχουν ένα ιστορικό απουσιών. Οι μαθητές με χαμηλούς βαθμούς συνήθως τα πηγαίνουν το ίδιο καλά με τους υψηλόβαθμους μαθητές.
