από το έγγραφο: Virtual Schools and 21st Century Skills, The North American Council for Online Learning and the Partnership for 21st Century Skills , November 2006
διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.nacol.org/docs/NACOL_21CenturySkills.pdf
Η διαδικτυακή μάθηση μπορεί να εξυπηρετήσει αρτιότερα ανάγκες μαθητών που ζουν σε απομακρυσμένες, αγροτικές περιοχές ή εργατικές συνοικίες, αυξάνοντας τις ευκαιρίες που έχουν στη μάθηση. Έτσι, μπορούν να προσαρμόσουν τη μάθηση στις ανάγκες και τις απαιτήσεις τους (personalizing – individualizing instruction). Εκτός από το παραδοσιακό “γραπτό”, υπάρχουν και άλλα μέσα παρουσίασης μιας εργασίας (μια ιστοσελίδα, ένα blog, μια παρουσίαση με λογισμικό PowerPoint, ένα αρχείο ήχου ή βίντεο).
Επιπλέον, τα εικονικά σχολεία μπορούν να προσφέρουν μαθησιακές εμπειρίες που είναι πιο κοντά στις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις αλλά και απαιτήσεις στον εργασιακό τομέα.
Για παράδειγμα, ένα μάθημα γεωγραφίας μπορεί να γίνει πάνω στην επίλυση ενός συγκεκριμένου προβλήματος (επιλογή μιας τοποθεσίας για να γίνει πάρκο), με την διαδικτυκή συνεργασία των μαθητών, που μπορούν να χωριστούν σε ομάδες και να χρησιμοποιήσουν λογισμικό χαρτογράφησης GPS. Τέτοιες δραστηριότητες είναι διεπιστημονικές, καθώς εμπλέκουν γνώσεις και από άλλους επιστημονικούς τομείς, και έχουν νόημα για τους μαθητές (meaningful learning). Οι μαθητές δεν αποστηθίζουν τις πληροφορίες, αλλά μαθαίνουν να τις αναλύουν για να επιλύσουν συγκεκριμένα ζητήματα.
Με το εικονικό σχολείο μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά προβλήματα, σε προβλήματα από το ρατσισμό και τις κοινωνικές διακρίσεις κλπ., και έτσι να ενισχυθεί η παγκόσμια συνείδηση. Επιπλέον, ο μαθητής κατευθύνει μόνος του τη μάθησή του (self-directed learning), προσαρμόζοντάς την στους ατομικούς του ρυθμούς και ενδιαφέροντα. Παράλληλα οι μαθητές βελτιώνουν τις τεχνολογικές τους γνώσεις (ICT literacy) και συνδέουν την καθημερινή τους εμπειρία με τη σχολική εμπειρία. Συνηθίζουν να συνεργάζονται ομαδικά, να αναλύουν τα δεδομένα ενός προβλήματος και να επιλύουν (problem-solving) προβλήματα της πραγματικής ζωής, με τον κατάλληλο προγραμματισμό του χρόνου και τη διαχείριση των πόρων μάθησης.
