Ουράνιο τόξο – Προαιρετικό ολοήμερο 2
Το ουράνιο τόξο είναι ένα φαινόμενο που μας μαγεύει όλους μικρούς και μεγάλους. Όσες φορές κι αν βγει στον ουρανό το κοιτάμε με θαυμασμό και παρατηρούμε τα υπέροχα χρώματά του! Τα παιδιά ιδιαιτέρως ενθουσιάζονται! Τί είναι λοιπόν το ουράνιο τόξο και πως δημιουργείται;
Διαβάσαμε “Το παραμύθι με τα χρώματα”, το οποίο κάνει λόγο για το ουράνιο τόξο που έφυγε γιατί δεν του έδιναν σημασία και πήρε μαζί του όλα τα χρώματα. Έτσι έγιναν όλα άσπρα, γκρίζα και μαύρα.
Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μας χωρίς χρώματα; Τα παιδιά μου είπαν πως η ζωή μας θα ήταν άσχημη και εμείς στεναχωρημένοι.
Μιας και μιλάμε για το ουράνιο τόξο, δε θα μπορούσαμε παρά να φτιάξουμε το δικό μας. Όμως, ποιά είναι τα χρώματα του ουράνιου τόξου και με ποιά σειρά εμφανίζονται; Η Σωτηρία μας εντυπωσίασε καθώς ήξερε τα χρώματα απ’ έξω. Εμείς που δεν τα γνωρίζαμε έπρεπε να λύσουμε αινίγματα. Η λύση κάθε αινίγματος μας αποκάλυπται κι ένα χρώμα. Έτσι σιγά σιγά ζωγραφίσαμε το ουράνιο τόξο.
Στη συνέχεια έπρεπε να απαντήσουμε στο ερώτημα πώς δημιουργείται, από παίρνει τα χρώματά του. Κάποια παιδιά γνώριζαν ότι το ουράνιο τόξο βγαίνει όταν βρέχει.
Είδαμε και συζητήσαμε ένα βίντεο. Αν ανακατέψουμε διάφορα χρώματα μαζί θα βγει το ουράνιο τόξο; Μα φυσικά όχι. Για να σχηματιστεί το ουράνιο τόξο χρειαζόμαστε δύο στοιχεία: ήλιο (δηλαδή φως που είναι διαφορετικό από τα χρώματα) και νερό.
Μέσα από το βίντεο μάθαμε και για έναν επιστήμονα τον Νεύτωνα, ο οποίος πειραματίστηκε με το ουράνιο τόξο. Τα παιδιά ανέφεραν πως το όνομά του είναι δύσκολο, αλλά ήθελαν να μάθουν για τη ζωή του.
Αποφασίσαμε να γίνουμε κι εμείς επιστήμονες. Μα τί κάνει ένας επιστήμονας;
Νίκος: Οδηγά πυραύλους
Έλλη: Εξερευνά
Σωτηρία: Βοηθά τα παιδιά και τους φίλους του
Ελευθερία: Ο θείος μου είναι επιστήμονας. Παλιά δούλευε στην Αγγλία, αλλά τώρα δουλεύει στη Γαλλία.
Η αλήθεια είναι ότι οι επιστήμονες κάνουν πολλά πράγματα: οδηγούν πυραύλους, δουλεύουν στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, εξερευνούν και με ό,τι ανακαλύπτουν βοηθούν τα παιδιά και τους μεγάλους.
Θα γίνουμε λοιπόν κι εμείς επιστήμονες και θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε το δικό μας ουράνιο τόξο.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά!
Πρέπει να πάρουμε το σοβαρό μας ύφος, να είμαστε προσεκτικοί και πάρα πολύ παρατηρητικοί!
Μάθαμε πως για τη δημιουργία του ουράνιου τόξου χρειαζόμαστε φως και νερό. Έτσι πήραμε έναν φακό με δυνατό φως, ένα βάζο με νερό και ιδού τα αποτελέσματα:
Στη συνέχεια πειραματιστήκαμε με το φακό και με cds και δημιουργήσαμε τα χρώματα του ουράνιου τόξου στο ταβάνι της τάξης μας και όχι μόνο
Είπαμε να συνεχίσουμε τα πειράματά μας έξω στην αυλή με τη βοήθεια ενός ψεκαστήρα νερού. Βέβαια είχαμε δύο δυσκολίες: η μία ότι είχε συννεφιά και η άλλη ότι ξεχάσαμε τον επιστήμονα στην τάξη και ξαναγίναμε παιδιά και αρχίσαμε τις τρέλες! Το ένα παιδί ψέκαζε το άλλο, ψεκάζανε την κυρία, τα παιχνίδια, τους τοίχους, τα φυτά…
Όλα τα παιδιά ήθελαν τον ψεκαστήρα και τον μοιραζόντουσαν χωρίς να τσακώνονται. Δεν τσακώθηκαν ούτε μία φορά! Ήταν χαρούμενα, γελούσαν, πέρασαν πολύ ωραία. Το διασκεδάσαμε πολύ! Ένα διάλειμμα που δε θα το ξεχάσουν!
Την επόμενη ημέρα τα παιδιά με ρώτησαν αν θα ξαναγίνουμε επιστήμονες. Μα φυσικά! Ένας επιστήμονας εκτός των άλλων οφείλει να καταγράψει τα συμπεράσματά του. Έτσι κι εμείς καταγράψαμε τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη δημιουργία του ουράνιου τόξου: ήλιος και βροχή
