Ταξιδέψαμε στη μαγεία των Χριστουγέννων μέσα από μια υπέροχη εικαστική δραστηριότητα!
Τα παιδιά ζωγράφισαν τους δικούς τους, ξεχωριστούς ταράνδους και δημιούργησαν μοναδικά καλλιτεχνήματα, γεμάτα φαντασία, χρώμα και χαρά. Κάθε ταρανδάκι είχε τη δική του προσωπικότητα: άλλα χαμογελαστά, άλλα παιχνιδιάρικα και άλλα ντροπαλά — όλα όμως υπέροχα, όπως και οι μικροί μας καλλιτέχνες! Φώτο εδώ.
Η πιο λαμπερή εποχή του χρόνου έφτασε και μαζί της ξεκίνησε στο σχολείο μας η μαγική αντίστροφη μέτρηση για τη γιορτή των Χριστουγέννων! Φέτος, κάθε μέρα κρύβει μια μικρή έκπληξη: ένα αίνιγμα, κρυμμένο μέσα από ένα QR code, που γίνεται η αφορμή για παιχνίδι, ανακάλυψη και όμορφες δραστηριότητες μέσα στην τάξη. Φώτο εδώ.
Και σήμερα… το αίνιγμα μάς οδήγησε σε ένα μαγικό εύρημα!
Με το που το λύσαμε, τα λαμπάκια που ήταν η λύση του αινίγματος, εμφανίστηκαν ξαφνικά στο σχολείο μας, σαν να τα έφερε ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης, και μας περίμεναν για να δώσουν ζωή στο χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.
Τα παιδιά, με ενθουσιασμό, στόλισαν τα κλαδιά με στολίδια που είχαν ετοιμάσει εδώ και καιρό: χειροποίητες δημιουργίες, γεμάτες φαντασία, χρώμα και πολλή αγάπη. Ο στολισμός ξεκίνησε με κέφι και χαμόγελα!
Τα στολίδια μας φέτος είχαν κάτι από τη Γέννηση του Χριστού…
λίγο από τον αγαπημένο Άγιο Βασίλη…
… μια πινελιά από τους χαρούμενους ταράνδους του
…ευφάνταστα δεντράκια
και βέβαια… πολλές, πολλές ευχές! Ευχές που έγραψαν τα ίδια τα παιδιά, με τα μικρά τους χεράκια.
Παράλληλα, ξεκίνησαν και οι ετοιμασίες για τον στολισμό της τάξης! Και είμαστε μόνο στην αρχή….
Σήμερα η Θεοδωρούλα μάς είπε πως νιώθει μεγάλη χαρά που βρίσκεται στην παρέα μας και πως είναι έτοιμη να μάθει καινούρια πράγματα μαζί με τα παιδιά!
Και δεν ήρθε με άδεια χέρια… Μας έφερε το βαρόμετρο των συναισθημάτων, ένα πολύτιμο εργαλείο που μας βοηθά να καταλάβουμε πώς μπορεί να αλλάζουν τα συναισθήματά μας μέσα στη διάρκεια της ημέρας.
Με τη βοήθειά της συζητήσαμε πώς μπορεί κάποιος να αισθανθεί στο σχολείο: χαρά, ενθουσιασμό, αλλά και θυμό ή έντονο εκνευρισμό. Η Θεοδωρούλα μοιράστηκε μαζί μας τρόπους για να ηρεμούμε όταν αρνητικά συναισθήματα μάς δυσκολεύουν και μαζί με τα παιδιά βρήκαν λύσεις, ιδέες και μικρά «μαγικά» που βοηθούν να ξαναβρούμε την ηρεμία μας στο σχολείο.
Όλες αυτές τις καρτέλες θα τις τοποθετήσουμε στον Χώρο Ηρεμίας της τάξης μας, ώστε να μπορούμε κάθε μέρα να τις χρησιμοποιούμε όταν το χρειαζόμαστε.
Η Θεοδωρούλα συνεχίζει έτσι το ταξίδι της δίπλα μας, βοηθώντας τα παιδιά να γνωρίζουν, να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους μέσα από έναν μαγικό, τρυφερό κόσμο.
Στο πλαίσιο της ομαλής μετάβασης των νηπίων μας στην επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης, επισκεφτήκαμε για ακόμη μια φορά το Δημοτικό σχολείο και παίξαμε με τους μαθητές/τριες του 21ου Νηπιαγωγείου Χαλκίδας που συστεγάζεται στον ίδιο χώρο και είναι οι μελλοντικοί συμμαθητές/τριές μας. Η μέρα μας όμως έγινε ακόμη πιο ξεχωριστή με την παρακολούθηση της υπέροχης διαδραστικής παράστασης κουκλοθεάτρου «Ο Εγωιστής Γίγαντας». Μέσα από το παιχνίδι, τον χορό και τη μαγεία της κούκλας, τα παιδιά ταξίδεψαν σε μια ιστορία που μιλά για την αγάπη, τη φιλία, το μοίρασμα και τη σημασία που έχει για κάθε παιδί η παιδική χαρά. Φώτο εδώ.
Και τότε… μέσα από τις κούκλες ακούσαμε μια μικρή φωνή:
«Πάρτε με στο σχολείο σας!»
Ήταν η Θεοδωρούλα, μια μικρή κουκλίτσα που αποφάσισε πως θέλει να συνεχίσει το ταξίδι της μαζί μας!
Κι εμείς, με μεγάλη χαρά, την καλοδεχτήκαμε στην παρέα μας.
Η Θεοδωρούλα δεν είναι απλώς μια κούκλα∙ είναι το σύμβολο της φιλίας που χτίζεται, της ασφάλειας που νιώθουν τα παιδιά όταν μοιράζονται στιγμές, και της μαγείας που κρύβει κάθε νέα αρχή. Μας θυμίζει πως, όπως εκείνη, έτσι κι εμείς μπορούμε να ανοίξουμε την καρδιά μας σε νέους φίλους, να συνεργαστούμε και να κάνουμε το σχολείο μας έναν χώρο ζεστό και χαρούμενο.
Από σήμερα λοιπόν, η Θεοδωρούλα θα ταξιδεύει μαζί μας, θα παίζει, θα μαθαίνει, θα γελάει για να κρατάμε ζωντανή τη μαγεία του κουκλοθεάτρου στη σχολική μας καθημερινότητα.
Γιατί κάθε σχολείο γίνεται πιο όμορφο όταν το γεμίζουν φίλοι — ακόμη κι αν αυτοί οι φίλοι είναι φτιαγμένοι από ύφασμα, κλωστή και πολλή αγάπη.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ελιάς γιορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου κάθε χρόνο και θεσπίστηκε το 2019 από την UNESCO με στόχο να υπενθυμίζει τη σημασία της ελιάς: ως σύμβολο ειρήνης, πολιτιστικής κληρονομιάς και βιώσιμης ανάπτυξης, αλλά και για τα περιβαλλοντικά, οικονομικά, κοινωνικά και υγειονομικά οφέλη που προσφέρει.
Για το λόγο αυτό πραγματοποιήσαμε στο νηπιαγωγείο μας ένα μικρό εκπαιδευτικό ταξίδι στον κόσμο του ιερού αυτού δέντρου.
Με αφορμή τη φράση «μου έβγαλες το λάδι!», γεννήθηκε η ιδέα να ανακαλύψουμε όλοι μαζί πώς… βγαίνει πραγματικά το λάδι! Κι έτσι ξεκίνησε το δικό μας μικρό λιομάζωμα και η δημιουργία του μίνι ελαιοτριβείου στο νηπιαγωγείο. Φώτο εδώ.
Η αγαπημένη μας Λίτσα η Ελίτσα, η ελιά που φυτέψαμε πριν από χρόνια στην αυλή, φέτος μας χάρισε πολλές ζουμερές ελιές. Τα παιδιά τις μάζεψαν με ενθουσιασμό και αμέσως προέκυψε η μεγάλη απορία:
«Και τώρα… πώς θα βγάλουμε το λάδι;»
Για να βρούμε την απάντηση:
Παρακολουθήσαμε εκπαιδευτικά βίντεο για τα στάδια παραγωγής του λαδιού.
Στη συνέχεια συμμετείχαμε σε αισθητηριακές δραστηριότητες: αγγίξαμε, μυρίσαμε και εξερευνήσαμε τις ελιές μας.
Ζυγίσαμε τις ελιές μας, τις συνθλίψαμε και φτιάξαμε τον δικό μας πολτό.
Τις στραγγίσαμε, και – όπως είπαν τα παιδιά – «βγάλαμε το ζουμί τους»!
Το υγρό που συλλέξαμε το βάλαμε σε μπουκάλι για να το παρατηρούμε καθημερινά: Πώς άραγε θα ξεχωρίσει το λάδι από αυτό το καφέ ζουμί; Τι θα συμβεί;
Για να καταλάβουμε τι θα συμβεί, πραγματοποιήσαμε ένα μικρό επιστημονικό πείραμα όπου διερευνήσαμε τη διαλυτότητα των υλικών (λάδι, αλάτι) στο νερό.
«Ίσως το λάδι θα κιτρινίσει το νερό και θα γίνει όλο ένα χρώμα.»
«Μπορεί το λάδι να χαθεί μέσα στο νερό, όπως έκανε και το αλάτι.»
«Ίσως το λάδι να μην φαίνεται καθόλου, να γίνει διάφανο.»
Διαπιστώσαμε ότι:
το αλάτι “εξαφανίζεται” στο νερό,
ενώ το λάδι δεν διαλύεται, αλλά επιπλέει στο νερό– γιατί άραγε;
Έτσι τα παιδιά άρχισαν να κάνουν υποθέσεις και να συνδέουν τα πειράματα με τη διαδικασία παραγωγής του λαδιού. Ανακινήσαμε δυνατά το λάδι που βγάλαμε και βάλαμε σε μπουκαλάκι και διαπιστώσαμε πως, όσο κι αν το αναταράζουμε, το λάδι ανεβαίνει και πάλι στην επιφάνεια — ένα ακόμα μικρό «πείραμα» που ενθουσίασε τους μαθητές και βοήθησε να καταλάβουν ακόμα περισσότερο τις ιδιότητες του λαδιού.
Μέσα από το παιχνίδι, την παρατήρηση και το πείραμα, τα παιδιά έγιναν για λίγο μικροί ελαιοπαραγωγοί και ερευνητές, ανακαλύπτοντας βήμα-βήμα το μαγικό ταξίδι από την ελιά στο αγνό ελαιόλαδο!
Τέλος, γνωρίσαμε και εκφράσεις της καθημερινής μας γλώσσας που σχετίζονται με την ελιά και το λάδι. Γελάσαμε με φράσεις όπως «βγήκε λάδι», «έκανε λαδιά», «λάδι η θάλασσα», «μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά» και πολλές ακόμη, ανακαλύπτοντας πως το λάδι βρίσκεται και στον τρόπο που μιλάμε.
Μία φανταστική μαγειρική–δημιουργική εμπειρία! Φώτο και βίντεο εδώ.
Η πρόκληση που δόθηκε στα παιδιά ήταν απλή αλλά γεμάτη… φαντασία:
Ποιος θα φτιάξει την πιο νόστιμη κολοκυθόσουπα με 5 “μαγικά” συστατικά;
Τα συστατικά όμως δεν ήταν υλικά κουζίνας – ήταν αξίες!
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και «μαγείρεψαν» τη δική τους μοναδική κολοκυθόσουπα μέσα από παιχνίδι ρόλων, διάλογο, ιδέες και πολλή χαρά.
Έπαιξαν, συζήτησαν, αποφάσισαν μαζί, δοκίμασαν διαφορετικούς συνδυασμούς και δημιούργησαν τις πιο… φανταστικές σούπες φιλίας.
Στο τέλος, κάθε ομάδα παρουσίασε τη “συνταγή” της, εξηγώντας πώς οι αξίες αυτές κάνουν κάθε συνταγή – και κάθε συνεργασία – πιο νόστιμη, πιο ζεστή και πιο ουσιαστική.
Η μέρα μας γέμισε γέλια, χρώματα και δημιουργικές στιγμές.
Και φυσικά, όλοι αξίζουν το βραβείο της πιο νόστιμης κολοκυθόσουπας!
Σκοπός Εκπαιδευτικού Σεναρίου: Να αναπτύξουν μαθητές και μαθήτριες του Νηπιαγωγείου την αυτογνωσία και την αυτοέκφραση μέσα από την παρουσίαση της προσωπικής τους ταυτότητας, αξιοποιώντας δημιουργικά ψηφιακά εργαλεία. Παράλληλα, να συμμετέχουν τα παιδιά σε δραστηριότητες που ενισχύουν την κοινωνική αλληλεπίδραση, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και την καλλιέργεια του αισθήματος του ανήκειν σε μια ομάδα.
1. Δραστηριότητες ψυχολογικής και γνωστικής προετοιμασίας: αποτίμηση υπάρχουσας γνώσης και ανίχνευση αναπαραστάσεων και γνωστικών δυσκολιών.
Τίτλος: «Θέλω να σε γνωρίσω. Τι να μάθω για σένα;»
Σκοπός της δραστηριότητας είναι η ανίχνευση και η αποτίμηση αναπαραστάσεων και γνωστικών δυσκολιών στην προσέγγιση των εννοιών της φιλίας, της γνωριμίας και της συναισθηματικής σύνδεσης, αξιοποιώντας παιδική λογοτεχνία, συζήτηση και τεχνολογικά εργαλεία.
Στόχοι που υλοποιούνται:
Νοητική χαρτογράφηση
Η δραστηριότητα ξεκινά με την ανάγνωση του παραμυθιού «Μικρός Πρίγκιπας» και ακολουθεί συζήτηση με έμφαση στη σχέση του Πρίγκιπα με την Αλεπού και στη φράση «Πρέπει να με εξημερώσεις». Τα παιδιά συζητούν την έννοια της φιλίας, της μοναδικότητας και της συναισθηματικής επαφής, αναφέροντας προσωπικά βιώματα και εμπειρίες και καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα «Θέλω να σε γνωρίσω. Τι να μάθω για σένα;».
Οι απαντήσεις των παιδιών οργανώνονται ψηφιακά από την εκπαιδευτικό σε νοητικό χάρτη, με χρήση λογισμικού. Στη συνέχεια, τα παιδιά εργάζονται σε μικρές ομάδες, επιλέγουν μία από τις ερωτήσεις που έκαναν και την εμπλουτίζουν με κατάλληλες εικόνες, οπτικοποιώντας τις ιδέες τους και ενισχύοντας τη συνεργασία και την ψηφιακή έκφραση. Φώτο εδώ.
2. Δραστηριότητες διδασκαλίας γνωστικού αντικειμένου
Δραστηριότητα 1
Τίτλος: «Ο Μοναδικός Εαυτός μου»
Σκοπός της δραστηριότητας είναι η πολυτροπική παρουσίαση της προσωπικής ταυτότητας των παιδιών
Στόχοι που υλοποιούνται:
Παρουσίαση στην ομάδα
Τα παιδιά επιλέγουν ερωτήματα από το νοητικό χάρτη για τη δημιουργία φύλλου εργασίας και για να παρουσιάσουν τον Μοναδικό Εαυτό τους. Για τη δημιουργία του φύλλου εργασίας αξιοποιείται λογισμικό. Τα παιδιά συμπληρώνουν το φύλλο εργασίας με ζωγραφιές, σύμβολα ή λέξεις.
Κάθε παιδί παρουσιάζει τον εαυτό του στην ολομέλεια διαβάζοντας ή περιγράφοντας το φύλλο εργασίας που έχει συμπληρώσει. Μετά την παρουσίασή του, το παιδί απαντά σε ερωτήσεις που του θέτουν οι συμμαθητές/τριες του, οι οποίες μπορεί να είναι αυθόρμητες ή να βασίζονται στα στοιχεία που παρουσιάστηκαν. Τέλος, προσφέρει συμβολικά ένα «μπαλόνι γνωριμίας» σε ένα άλλο παιδί της επιλογής του, καλώντας το να παρουσιάσει με τη σειρά του τον εαυτό του. Η διαδικασία αυτή ενισχύει την ενεργητική ακρόαση, την επικοινωνία, τη συναισθηματική σύνδεση και την αίσθηση του ανήκειν στην ομάδα. Φώτο εδώ.
Δραστηριότητα 2
Τίτλος: «Γνωρίζω τα συναισθήματα μου»
Σκοπός της δραστηριότητας είναι οι μαθητές/τριες να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να συνειδητοποιήσουν τις αιτίες που τα προκαλούν και να εντοπίσουν ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στα δικά τους συναισθήματα και σε εκείνα των συμμαθητών/τριών τους.
Στόχοι που υλοποιούνται:
Το παιχνίδι των συναισθημάτων
Τα παιδιά εργάζονται σε ομάδες 3–4 ατόμων και χρησιμοποιούν το εκπαιδευτικό λογισμικό Προσχολικής Εκπαίδευσης “Ελπείδα με τίτλο «Το μαγικό κουτί των συναισθημάτων». Αρχικά, εξοικειώνονται με τη χρήση του λογισμικού μέσα από καθοδήγηση και πειραματισμό. Στη συνέχεια, παρατηρούν τις εικόνες/καρτέλες με εκφράσεις προσώπων, αναγνωρίζουν ποιο συναίσθημα αποτυπώνεται. Συζητούν τι μπορεί να προκαλεί το κάθε συναίσθημα, το συνδέουν με δικές τους εμπειρίες (π.χ. «Εγώ χαίρομαι όταν παίζω με τους φίλους μου», «Εγώ όταν μου αγοράζουν δώρα») και ηχογραφούν όσα λένε. Μέσα από τη συζήτηση, τα παιδιά ανακαλύπτουν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των συναισθημάτων και των αιτιών που τα προκαλούν, αναπτύσσοντας δεξιότητες ενσυναίσθησης και επικοινωνίας. Τέλος, εκφράζουν συναισθήματά τους είτε λεκτικά και τα ηχογραφούν είτε με το πρόσωπο και το σώμα τους και φωτογραφίζονται.
Μετά τη δραστηριότητα, κάθε μικρή ομάδα παρουσιάζει στην ολομέλεια τις ηχογραφήσεις της για τις αιτίες των συναισθημάτων και τις φωτογραφίες που τράβηξε, όπου τα παιδιά εκφράζουν το συναίσθημα με το πρόσωπο και το σώμα τους. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, όλα τα παιδιά μιμούνται τα συναισθήματα των φωτογραφιών, συμμετέχουν, γελούν και ενεργοποιούνται. Ακολούθως, στην ολομέλεια διερευνώνται κοινά και διαφορετικά στοιχεία ανάμεσα στα συναισθήματα των παιδιών — όχι μόνο μέσα σε κάθε ομάδα, αλλά και ανάμεσα στις ομάδες — και γίνεται συζήτηση για τις ομοιότητες και τις διαφορές στις εμπειρίες τους. Φώτο εδώ.
3. Δραστηριότητες εμπέδωσης του γνωστικού αντικειμένου
Τίτλος: «Η μουσική Φρουτοσαλάτα της τάξης»
Σκοπός της δραστηριότητας είναι η ενίσχυση της συνεργασίας των παιδιών, της αποδοχής τους για το διαφορετικό και της αίσθησης του ανήκειν σε ομάδα, μέσα από ένα παιγνιώδες και δημιουργικό πλαίσιο. Παράλληλα, τα παιδιά προσεγγίζουν βασικές έννοιες στατιστικής, τεχνολογίας και μουσικής έκφρασης, αναπτύσσοντας δεξιότητες παρατήρησης, σύνθεσης και αναστοχασμού.
Στόχοι που υλοποιούνται:
Ψηφίζω το αγαπημένο μου φρουτάκι!
Τα παιδιά καλούνται να ψηφίσουν το αγαπημένο τους φρούτο μέσα από μια ηλεκτρονική φόρμα. Αφού συγκεντρωθούν οι απαντήσεις, παρατηρούμε τα στατιστικά δεδομένα και τα συζητούμε στην ολομέλεια. Με βάση τα αποτελέσματα, τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες, ανάλογα με το φρούτο που επέλεξαν.
Πειραματισμός και σύνθεση μέσω Makey Makey
Κάθε ομάδα συνδέει το αγαπημένο της φρούτο στη διεπαφή Makey Makey (εφαρμογή “Classic Piano”) και πειραματίζεται με την παραγωγή ρυθμού μέσω του φρούτου. Αφού όλες οι ομάδες εξοικειωθούν, στο τέλος της δραστηριότητας, συνδέονται τα 5 φρούτα ταυτόχρονα και κάθε ομάδα παίζει διαδοχικά το «μουσικό κομμάτι» της, δημιουργώντας τη μουσική “φρουτοσαλάτα” της τάξης. Μαζί μας και ο Κίκου, η αγαπημένη κούκλα της αγγλικής γλώσσας που παρακολουθεί και μαθαίνει μαζί με τα παιδιά.
Μέσα από τη μουσική σύνθεση τα παιδιά αναγνωρίζουν ότι κάθε φρούτο (και κάθε ομάδα) συμβάλλει μοναδικά στη δημιουργία μιας πολύχρωμης, χαρούμενης μελωδίας. Αναδεικνύεται έτσι, με βιωματικό τρόπο, η αξία της διαφορετικότητας, της συνεργασίας και της συμμετοχής όλων στη δημιουργική διαδικασία. Τα παιδιά νιώθουν ότι ανήκουν σε μια ομάδα και ενισχύεται η αίσθηση της κοινής δημιουργίας. Φώτο και βίντεο εδώ.
Αξιοποίηση αποτελεσμάτων – Μεταγνώση
Μετά την ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων, τα παιδιά αναστοχάζονται και αξιοποιούν τα αποτελέσματα μέσα από διάφορες εκφραστικές και δημιουργικές μορφές, όπως:
• Πειραματίζονται και κατανοούν τη λειτουργία της τεχνολογίας μέσα από τον πειραματισμό με το Makey Makey, μαθαίνοντας ότι για να παραχθεί ήχος, πρέπει να ολοκληρωθεί το κύκλωμα μέσω της γείωσης. Διαπιστώνουν ότι για να παίξουν ταυτόχρονα δύο παιδιά, πρέπει και οι δύο να κρατούν τη γείωση, ανακαλύπτοντας έτσι τη σημασία της συνεργασίας και της φυσικής επαφής για την ολοκλήρωση του κυκλώματος.
• Παρουσιάζουν τη δική τους αφήγηση και τις ιδέες τους μέσω κουκλοθεάτρου με τα φρούτα, μιλώντας για τη διατροφική τους αξία. Μέσα από αυτό το δημιουργικό παιχνίδι, τα παιδιά συζητούν τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που αποκόμισαν, ενισχύοντας την ικανότητα μεταγνώσης και αυτοαξιολόγησης. Αντιλαμβάνονται, με έμμεσο τρόπο, πως όπως κάθε φρούτο είναι διαφορετικό αλλά σημαντικό, έτσι και κάθε παιδί έχει τη δική του αξία στην ομάδα.
4. Δραστηριότητες αξιολόγησης του γνωστικού αντικειμένου
Τίτλος: Διαδραστικός Πίνακας «Αγγίζω – Ακούω – Νιώθω»
Σκοπός της δραστηριότητας είναι να εκφράσουν τα παιδιά τη μοναδικότητά τους και τα συναισθήματά τους μέσα από εικαστικά και ψηφιακά μέσα και να καλλιεργήσουν το αίσθημα του ανήκειν στην ομάδα.
Στόχοι που υλοποιούνται:
Εικαστική Έκφραση – «Ζωγραφίζω τον Εαυτό μου»
Τα παιδιά ζωγραφίζουν τον εαυτό τους, αποτυπώνοντας χαρακτηριστικά, χρώματα και στοιχεία που θεωρούν σημαντικά για την αυτοεικόνα τους. Κόβουν τις φιγούρες τους και τις κολλούν σε ένα μεγάλο χαρτόνι, δημιουργώντας ένα κολλάζ που απεικονίζει την τάξη. Προστίθεται το όνομα και ίσως μια προσωπική λεζάντα για κάθε παιδί, ενισχύοντας την ταυτότητα και την αίσθηση συμμετοχής στην ομάδα.
Ψηφιακή Δημιουργία – Διαδραστικός Πίνακας Συναισθημάτων
Με τη χρήση της εφαρμογής Audio Sampler και της τεχνολογίας Makey Makey, τα παιδιά ηχογραφούν μηνύματα με συναισθήματα που σχετίζονται με την αυτοπαρουσίασή τους. Αυτά τα ηχητικά συνδέονται με τις ζωγραφιές τους μέσω αγώγιμου υλικού (αλουμινόχαρτο), μετατρέποντας το κολλάζ σε διαδραστικό πίνακα. Όταν αγγίζουν τα σημεία σύνδεσης, ενεργοποιούνται οι φωνές τους, δημιουργώντας μια πολυαισθητηριακή εμπειρία. Φώτο εδώ.
5. Μεταγνωστικές δραστηριότητες
Τίτλος: «Ανακαλύπτω τη νέα γνώση»
Σκοπός της δραστηριότητας είναι να αναστοχαστούν τα παιδιά πάνω στην έννοια της αληθινής γνωριμίας και φιλίας, να αναγνωρίσουν τη σημασία της συναισθηματικής κατανόησης και να μεταφέρουν τη νέα γνώση σε ποικίλα κοινωνικά πλαίσια.
Τι άλλο να μάθω για σένα;
Ο/Η εκπαιδευτικός προβάλλει τον αρχικό ψηφιακό χάρτη «Θέλω να σε γνωρίσω» τον οποίο τα παιδιά είχαν δημιουργήσει στην αρχή του σεναρίου, καταγράφοντας σκέψεις και ιδέες για το τι σημαίνει γνωρίζω καλύτερα τον άλλον. Η εκπαιδευτικός καλεί τα παιδιά να αναστοχαστούν πάνω σε όσα έχουν μάθει για τον εαυτό τους και τους άλλους, εμπλουτίζοντας τον αρχικό χάρτη με νέες έννοιες (συναισθήματα). Τα παιδιά, στη συνέχεια, σε μικρές ομάδες οπτικοποιούν πάνω στο χάρτη τη νέα γνώση που κατέκτησαν.
Μεταφορά γνώσης
Στη φάση αυτή, η δραστηριότητα εξελίσσεται. Μέσα από τη φράση της Αλεπούς προς τον Μικρό Πρίγκιπα («Πρέπει να με εξημερώσεις»), ξεκινάει συζήτηση για το τι σημαίνει να γνωρίζεις πραγματικά έναν φίλο και πώς αυτό συνδέεται με τα συναισθήματα και την εμπιστοσύνη. Η εκπαιδευτικός ρωτάει, στο τέλος τα παιδιά που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη νέα γνώση που κατέκτησαν. Η εκπαιδευτικός προβάλλει εκ νέου τον αρχικό ψηφιακό χάρτη και καταγράφει τις απαντήσεις των παιδιών. Με αυτόν τον τρόπο, ο χάρτης μετασχηματίζεται σε εννοιολογικό , καθώς τα παιδιά δεν περιορίζονται πλέον στην καταγραφή προσωπικών ιδεών, αλλά συνδέουν έννοιες μεταξύ τους και μεταφέρουν τη γνώση που απέκτησαν σε νέα κοινωνικά περιβάλλοντα. Φώτο εδώ.
Μεταφορά γνώσης – Τα παιδιά δημιουργούν «συννεφάκια» στον ψηφιακό χάρτη και επιλέγουν εικόνες που δείχνουν πού αλλού μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις νέες δεξιότητες (π.χ. στο παιχνίδι, στην οικογένεια, σε νέες γνωριμίες).
Δραματοποίηση / Θεατρικό παιχνίδι – Με αφορμή τον Μικρό Πρίγκιπα, τα παιδιά αναπαριστούν σκηνές για τη φιλία και την κατανόηση των συναισθημάτων.
Αναστοχασμός και κλείσιμο – Η τάξη συζητά τι έμαθε, πώς το έμαθε και τι ένιωσε και πώς θα αξιοποιήσει τη νέα γνώση στην καθημερινή ζωή.
Στο νηπιαγωγείο μας συνεχίζουμε τις δράσεις που προάγουν την ποιοτική εκπαίδευση και καλλιεργούν την έννοια του ενεργού πολίτη από τις πρώτες κιόλας σχολικές ηλικίες. Στο πλαίσιο αυτό, τα παιδιά ανέλαβαν να οργανώσουν και να αναβαθμίσουν τη δανειστική μας βιβλιοθήκη, συμμετέχοντας ενεργά σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Φώτο εδώ.
Η συμμετοχή των μαθητών στην οργάνωση της βιβλιοθήκης τους έχει ιδιαίτερη σημασία. Τα παιδιά μαθαίνουν:
να παίρνουν αποφάσεις,
να συνεργάζονται,
να εκφράζουν τις προτιμήσεις τους,
να σέβονται το κοινόχρηστο υλικό,
και να αναλαμβάνουν υπεύθυνους ρόλους μέσα στην ομάδα.
Με μοναδικό ενθουσιασμό, οι μικροί/ες μας βιβλιοθηκονόμοι εμπλούτισαν τη συλλογή, επιλέγοντας είτε συνεργατικά είτε ατομικά ποια βιβλία θα ήθελαν να προστεθούν στη νέα, ανανεωμένη βιβλιοθήκη μας. Στη συνέχεια παρουσίασαν στην ομάδα το βιβλίο που διάλεξαν και τους λόγους που το επέλεξαν: αστείες εικόνες, αγαπημένοι ήρωες, μια ιστορία που είχαν ξαναδιαβάσει και τους άρεσε, ή απλώς κάτι που τους προκάλεσε περιέργεια.
Αφού ολοκλήρωσαν τις παρουσιάσεις τους, ανέλαβαν και το τελικό στάδιο: την τοποθέτηση των βιβλίων στη σωστή θέση για τον επόμενο δανεισμό. Οργανώσαμε τον τρόπο τοποθέτησης των βιβλίων, ώστε να είναι εύκολος και λειτουργικός για τις μικρές ηλικίες. Στη βιβλιοθήκη τοποθετήσαμε φωτοτυπίες των εξωφύλλων, και τα παιδιά αντιστοίχισαν κάθε βιβλίο με τη σωστή εικόνα. Με αυτόν τον απλό και παιγνιώδη τρόπο εξασφαλίσαμε σωστή οργάνωση, τάξη και αυτονομία κατά την επιστροφή και τον νέο δανεισμό των βιβλίων. Παράλληλα, τα παιδιά βιώνουν στην πράξη τι σημαίνει συμμετοχή, υπευθυνότητα και φροντίδα για έναν κοινό χώρο – δεξιότητες βασικές για τον ενεργό πολίτη του αύριο.
Η δράση μας έχει ήδη κινητοποιήσει και τους γονείς, οι οποίοι συμβάλλουν με ενθουσιασμό εμπλουτίζοντας ακόμη περισσότερο το υλικό της βιβλιοθήκης μας. Τους ευχαριστούμε θερμά για τη στήριξη και τη συνεργασία!
Με μικρά βήματα και μεγάλες ιδέες, δημιουργούμε όλοι μαζί μια βιβλιοθήκη ζωντανή, σύγχρονη και αγαπημένη από τα παιδιά — μια βιβλιοθήκη που προάγει την αγάπη για το βιβλίο και αποτελεί πολύτιμο κομμάτι της ποιοτικής εκπαίδευσης που οραματιζόμαστε.
Σε μια υπέροχη συνεργασία ανάμεσα στη νηπιαγωγό και την εκπαιδευτικό Αγγλικής γλώσσας, γνωρίσαμε το ουράνιο τόξο και μάθαμε τα χρώματά του στα ελληνικά και στα αγγλικά. Φώτο εδώ.
Με πειραματισμούς με νερό και χρώματα δημιουργήσαμε το δικό μας ουράνιο τόξο. Τα παιδιά μίλησαν για την απορροφητικότητα των υλικών και παρακολούθησαν πώς το νερό «ταξιδεύει» μέσα στο χαρτί.
Πειραματίστηκαν επίσης με ένα CD και έναν φακό, βλέποντας πώς το λευκό φως διασπάται στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τα παιδιά ανακάλυψαν ότι το λευκό φως κρύβει μέσα του πολλά χρώματα. Κάπως έτσι φτιάχνεται και το ουράνιο τόξο: το φως του ήλιου περνάει μέσα από τις σταγόνες της βροχής και ξεχωρίζει στα χρώματα που βλέπουμε στον ουρανό!
Τα παιδιά ζωγράφισαν τα 7 χρώματα του ουράνιου τόξου με τη σωστή σειρά.
Τέλος, αξιοποιήσαμε τη νέα γνώση για να φτιάξουμε σπίνερ με άχρηστα υλικά.
Μέσα από παιχνίδι, πειράματα και πολλή φαντασία, τα παιδιά έμαθαν, συνεργάστηκαν και απόλαυσαν μια δραστηριότητα που έκανε την τάξη μας… πολύχρωμη!
Σήμερα στην τάξη ασχοληθήκαμε με ένα ιδιαίτερο πρόβλημα – το πρόβλημα της δικαιοσύνης. Φώτο εδώ.
Με μια εικόνα με ένα δέντρο γεμάτο μήλα, τρία παιδιά με διαφορετικό ύψος και έξι καφάσια, καλέσαμε τα παιδιά να σκεφτούν:
Αρχικά τα παιδιά πρότειναν λύσεις και γρήγορα διαπίστωσαν ότι τα καφάσια μπορούν να βοηθήσουν… όμως πώς θα τα μοιράσουμε δίκαια; Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες για να λύσουν το πρόβλημα συνεργατικά.
Πρώτη σκέψη: όλα τα παιδιά να πάρουν τον ίδιο αριθμό καφασιών. Ας δώσουμε από δύο καφάσια στον καθένα!
Όμως σύντομα τα παιδιά είδαν ότι, ακόμη κι έτσι, κάποιοι δε φτάνουν τα μήλα, ενώ άλλοι μπορεί να φτάνουν πολύ εύκολα.
Έτσι γεννήθηκε το ουσιαστικό ερώτημα:
Η ανακάλυψη της λύσης
Μέσα από συζήτηση και δοκιμές, τα παιδιά κατέληξαν ότι:
Το πιο κοντό παιδί χρειάζεται 3 καφάσια.
Το μεσαίου ύψους παιδί χρειάζεται 2 καφάσια.
Το ψηλότερο παιδί χρειάζεται 1 καφάσι.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο σύνθετο γιατί ακόμα και έτσι κάτι δεν πάει καλά…
Μέσα από δοκιμές συμπεραίνουμε ότι δεν φτάνει να δώσουμε απλώς καφάσια— αλλά πρέπει και να τοποθετήσουμε τα παιδιά στη σωστή θέση ώστε όλοι να μπορούν να φτάσουν τα μήλα με την ίδια ευκολία.
Κι έτσι κατέληξαν στο μεγάλο συμπέρασμα της ημέρας:
Κλείνοντας, συζητήσαμε για:
Πώς συνεργαστήκαμε στις ομάδες.
Ποιες λύσεις δοκιμάσαμε και γιατί κάποιες δεν λειτούργησαν.
Πώς φτάσαμε τελικά στο συμπέρασμα .
Τα παιδιά κατανόησαν μέσα από μια βιωματική δραστηριότητα ότι η δίκαιη λύση δεν είναι πάντα η «ίση» λύση — και αυτό ήταν το σημαντικότερο μάθημα της ημέρας.
