Το λιοντάρι του Λαγκαδά μέσα από τα μάτια των παιδιών

Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού μας eTwinning προγράμματος Lion Hunt @ the Museum, μελετούμε τα γλυπτά λιοντάρια της περιοχής μας.
Αυτό είναι το Λιοντάρι του Λαγκαδά. 
 
Ερευνήσαμε στο διαδύκτιο και στείλαμε μια επιστολή στο Αρχαιολογικό Μουσειο Θεσσαλονίκης ζητώντας πληροφορίες για την ιστορία του. Αφού λοιπόν επεξεργαστήκαμε τα στοιχεία, εικονογραφήσαμε την ιστορία του λιονταριού.
Βρέθηκε τυχαία το  1978 όταν χρειάστηκε να απομακρυνθούν μπάζα από ένα χωράφι στον Ευαγγελισμό, ένα χωριό δίπλα στη λίμνη Κορώνεια. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο λέων είναι ένα μαρμάρινο άγαλμα ύψους 2 μέτρων και του λείπουν τα δύο μπροστινά πόδια, ενώ κατά την εκσκαφή του χτυπήθηκε επίσης στο μάγουλο και στο πόδι.

 

 

 

 

 

Εικάζεται ότι σχετίζεται με τον Μέγα Αλέξανδρο κι ότι βρισκόταν τοποθετημένο πάνω σε ένα πύργο.

 

 Μοιάζει πολύ με το Λιοντάρι της Αμφίπολης και της Χαιρώνειας, μόνο που είναι λίγο πιο μικρό.

 

 

 

 

Σήμερα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

 

 

 

Από το Αρχαιολογικό Μουσείο πληροφορηθήκαμε ότι ο Λέων θα συμπεριληφθεί στο νέο κατάλογο γλυπτών του Μουσείου, οπότε και περιμενουμε με αγωνία να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία του.
Αφού εικονογραφήσαμε την ιστορία της ανακάλυψης του Λιονταριού μας, δημιουργήσαμε και ένα βίντεο όπου τα παιδιά περιγράφουν με δικά τους λόγια την εκσκαφή.
 

 

Αυτοεκτίμηση: Ο Βάτραχος είναι Βάτραχος

Ένα καταπληκτικό βιβλίο που έχει πολλές προεκτάσεις σε διάφορες θεματικές μας έφερε σήμερα το συννεφάκι μας “το ΜΠΟΡΩ” για να διαβάσουμε. 
 
Πρωταγωνιστεί ένας βάτραχος που νομίζει πως θα μπορούσε να τα κάνει όλα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, και που γρήγορα εγκαταλείπει. Σύντομα όμως αλλάζει γνώμη…
 
Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε την ιστορία. Ο βάτραχος νομίζει πως είναι ο καλύτερος σε όλα…μέχρι που συναντά άλλα ζώα και συνειδητοποιεί πως δεν ξέρει να μαγειρεύει, να μαστορεύει, να πετά, μα δεν προσπαθεί και ιδιαίτερα. Σύντομα λοιπόν απογοητεύεται και τα παρατά, μέχρι που συναντά το λαγό και ακούει τις συμβουλές του.

 

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να δώσουμε πρακτικές συμβουλές στο Βάτραχο για να καταφέρει αυτά που ονειρεύεται.
Έτσι, γράψαμε τι δεν μπορεί να κάνει ο Βάτραχος, και ποια είναι η δική μας συμβουλή. 
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Δεν μπορώ να πετάξω
ΠΑΙΔΙΑ: Μπορείς να ανέβεις σε αεροπλάνο
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Δεν μπορώ να διαβάσω
ΠΑΙΔΙΑ: Χρειάζεσαι υπομονή και εξάσκηση
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Δεν μπορώ να μαστορεύω
ΠΑΙΔΙΑ: Μπορείς να διαβάσεις βιβλία για μαστορέματα, να πάρεις εργαλεία και να εκασκηθείς
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Δεν ξέρω να μαγειρεύω όπως το γουρούνι
ΠΑΙΔΙΑ: Μπορείς να ακολουθήσεις τη συνταγή και θα τα καταφέρεις.
Χρησιμοποίησα ένα φύλλο εργασίας που βρήκα στο Μαγικό Καπέλο για την καλλιέργεια της αυτεκτίμησης. 
Έτσι, παίξαμε ένα παιχνίδι ρόλων: τα παιδιά υποδύθηκαν το βάτραχο και το λαγό σε ζευγάρια. Ο ένας έλεγε τι δεν μπορεί να κάνει, και ο άλλος του έδινε πρακτικές συμβουλές για να τα καταφέρει. Ο ένας εγκατέλειπε κι ο άλλος τον ενθάρρυνε.
 Ο διάλογος εξελισσόταν κάπως έτσι:
– Δεν μπορώ να……
– Μπορείς να τα καταφέρεις αν… 
 
Στο τέλος της όμορφης αυτής ημέρας ήμασταν σίγουροι πως αν προσπαθήσουμε, θα τα καταφέρουμε. 
Έτσι, οπτικοποιήσαμε τα όνειρά μας και τους τρόπους επίτευξής τους.

 

 

 

 

 

 

ΚΑΝΟΝΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ

Αισίως φτάσαμε στο Νοέμβριο και είναι καιρός να αρχίσουμε να δανειζόμαστε βιβλία. Πώς όμως θα μάθουμε στο Λέανδρο τι πρέπει να κάνει για να φροντίζει τα βιβλία; 
Παρακολουθήσαμε το βίντεο του βιβλίου Library Lion.  
 
Το λιοντάρι στη συγκεκριμένη ιστορία λατρεύει τα βιβλία και προσπαθεί να τηρήσει τους κανόνες της Βιβλιοθήκης, μια που θέλει συνεχώς να βρίσκεται εκεί.
Απομόνωσα τις εικόνες του βιβλίου, πρόσθεσα μερικά στοιχεία που με εξυπηρετούσαν, και ζήτησα από τα παιδιά να διατυπώσουν για κάθε εικόνα έναν τίτλο – κανόνα. Έτσι προσπαθήσαμε να μάθουμε όλους του κανόνες δανεισμού. 

 

 

 

 

 

 

 

Αρχικά τα παιδιά επέλεγαν τον τίτλο, τους τον διάβαζα και στη συνέχεια έπρεπε να τον τοποθετήσουν στην αντίστοιχη εικόνα. ‘Επειτα εμφανίστηκε ο Λέανδρος – γαντόκουκλα και τα παιδιά έπρεπε να  διατυπώσουν από έναν κανόνα στο Λιονταράκι που… συνέχεια τα μπέρδευε. Άκουγε πως τρώμε τα βιβλία, πως ξεσκονίζουμε τις σελίδες, και συνεχώς έκανε ξεκαρδιστικά λάθη. Έτσι του φτιάξαμε μια αφίσα για να μην τους ξεχνάει.
Τέλος, παίξαμε το παιχνίδι των Κανόνων και ζωγραφίσαμε με το δικό μας τρόπο τον Κανόνα που επιλέξαμε.

 

 

 
ΠΑΙΞΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!!!!
 

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΣΕ ΚΟΜΙΚ

Φέτος συμμετέχουμε με μεγάλη χαρά στο eTwinning πρόγραμμα “I can touch a cloud… I can dream my school” που σχετίζεται με τα όνειρα και το πώς μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε. 
Στην αρχή της χρονιάς στις πρώτες μέρες γνωριμίας, ζήτησα από τα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα όνειρό τους…
Ονειρεύομαι μια μέρα…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Στη συνέχεια ομαδοποιήσαμε τα όνειρά μας σε αυτά που μπορούν να πραγματοποιηθούν εάν έχουμε επιμονή και υπομονή (όπως να γίνει κάποιος πρωταθλητής), και σε αυτά που είναι αδύνατον να γίνουν (ονειρεύομαι να αποκτήω φτερά, ή να πιάσω ένα αστέρι). ‘Οπως και να χει, εμείς βρήκαμε έναν τρόπο να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, έστω και σε χαρτί…
Στόχος της δραστηριότητας ήταν τα παιδιά να εξοικειωθούν με την εφαρμογή toondoο και να επιλέξουν τα στοιχεία εκείνα που θα συνθέσουν το όνειρό τους. Έτσι εκ περιτροπής το κάθε παιδί επέλεγε φόντο, χαρακτήρα και όλα τα στοιχεία με τα οποία θα μπορούσαν να εικονογραφήσουν τη φράση τους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έτσι φτιάξαμε και το βίντεο παρουσίασης των ονείρων μας…
 

ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Στα πλαίσια του eTwinning Προγράμματός μας Lion Hunt @ the Museum μαθαίνουμε για τα Μουσεία. Αρχικά δώσαμε στα παιδιά ένα ερωτηματολόγιο ανίχνευσης των πρότερων γνώσεών τους.

 Σταδιακά, θα μελετήσουμε ένα ένα διάφορα Μουσεία. Ξεκινήσαμε με αφορμή την Επέτειο του ΟΧΙ με το Πολεμικό Μουσείο. Και επειδή η τεχνολογία μειώνει τις αποστάσεις, καταφέραμε να το επισκεφθούμε διαδικτυακά μέσω της σελίδας του και να περιηγηθούμε στα εκθέματα. 

Αρχικά αναρωτηθήκαμε γιατί διατηρούν οι άνθρωποι Μουσεία και ποιο σκοπό αυτά εξυπηρετούν. Μιλήσαμε για την ανάγκη του ανθρώπου να προστατεύσει την ιστορία του και το πόσο σημαντικό ρόλο επιτελούν τα Μουσεία για τις επόμενες γενιές. Περιηγηθήκαμε στις αίθουσες του Πολεμικού Μουσείου και ταξιδέψαμε στην Κατοχή, στον αγωνα των Ελλήνων και στα βουνά της Αλβανίας. Είδαμε στολές, όπλα, εφημερίδες, μετάλλια, ασυρμάτους και άλλα ενδιαφέροντα εκθέματα. Καταγράψαμε τα αντικείμενα που εκτίθενται στο Πολεμικό Μουσείο και φτιάξαμε την αφίσα του.
Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν το αγαπημένο τους έκθεμα.

 

 

 

 

Συνεχίζεται…
 
 




Το παιδί και το ταμπούρλο: Διδακτική Αξιοποίηση για την 28η Οκτωβρίου

Μέρες τώρα ετοιμαζόμαστε για την δραματοποίηση του τραγουδιού “Το παιδί και το Ταμπούρλο” στη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου. 
 
TO ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΜΠΟΥΡΛΟ
Ζούσε κάποτε στον κόσμο τον αγιάτρευτο

Ένα αγόρι ξεχασμένο κι απροστάτευτο.
Είχε ένα μικρό ταμπούρλο και το βάραγε.
Τι ψυχή βασανισμένη να `ταν άραγε;

Ταμ ταμ ταμ ταμ
Η γειτονιά του δεν το κράταγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Τους δρόμους πήρε και περπάταγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Καπνός τριγύρω δε φαινότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Τι τα θέλει τα βιβλία και τα γράμματα
Σ’ όλους έρχονται μια μέρα τα γεράματα.
Τι τα θέλει τα παλάτια, τα μαλάματα.
Η ζωή κυλάει με δάκρυα και με κλάματα.

Ταμ ταμ ταμ ταμ
Κανένας τόπος δεν τον χώραγε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Στις ερημιές μακριά προχώραγε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Ούτ’ ένα φύλλο δεν κουνιότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Νύχτα μέρα περπατούσε ασταμάτητα
Σε λαγκάδια φουντωμένα, δάση απάτητα.
Μα στου ποταμού την άκρη που αργοκύλαγε, 
Το τσακάλι του πολέμου παραφύλαγε.

Ταμ ταμ ταμ ταμ
Με τ’ άγριο νύχι του σημάδεψε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Και μια ζωούλα ακόμα κλάδεψε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Τ’ αγόρι λες ονειρευότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα γύρω πόλεμος γινότανε.

Κι όταν στις κορφές απάνω μέρα χάραξε
Στη μικρή καρδιά του μέσα κάτι σπάραξε.
Έτσι πέρασε στη χώρα του αμίλητου
Και τ’ αγρίμια του άλλου κόσμου γίναν φίλοι του.

Ταμ ταμ ταμ ταμ
Της γης ο κόρφος δεν τον χώρεσε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Στον ουρανό βαθιά προχώρησε.
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.

Ταμ ταμ ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.

 
Το τραγούδι συγκίνησε τα παιδιά από την αρχή. 
Μιλήσαμε για τον ήρωα και τη ζωή του. Πως τον φαντάζονται; Τι λέτε να ονειρεύεται πριν τον χτυπήσει η σφαίρα του πολέμου; Τι θα σκεφτόσασταν εσείς στη θέση του; Τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες εικονογραφούν τα όνειρα του ήρωα και το σκηνικό του πολέμου.
Στη συνέχεια σε ατομικό επίπεδο γίνονται τα ίδια οι ήρωες και ζωγραφίζουν τα όνειρα που θα είχαν αν ζούσαν εν καιρώ πολέμου.

 

 

Τέλος, φτιάξαμε το παιδί με το ταμπούρλο για πρόσκληση και για μπαγκέτες χρησιμοποιήσαμε σπίρτα.
 
 
 

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΩΔΙΚΑ: ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Συμμετείχαμε στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα εβδομάδα Κώδικα με ένα παιχνίδι που οργανώσαμε και στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 250 παιδιά. Το παιχνίδι λέγεται “Το Beebot πάει Μουσείο” και σας το παρουσιάζουμε παρακάτω.

 

 Το Beebot ξεκινά από το σχολείο και δεν μπορεί να περάσει από τις εικόνες Δέντρο, Λεωφορείο, Έργα. Ο παίκτης τραβά μια κάρτα κώδικα και ξεκινά τη διαδρομή. Μόλις φτάσει στο τέρμα, τοποθετεί την κάρτα του μουσείου και έπειτα ανοίγουμε το φάκελο με τη φωτογραφία του χάρτη που έστειλε το σχολείο για επαλήθευση. Όλα τα σχολεία ανεβάζουν στο πάντλετ που ακολουθεί τους δικούς τους κώδικες, και οι εταίροι πρέπει να βρουν πού είναι κρυμμένη η κάρτα – Μουσείου.

 

Δημιουργήθηκε με το Padlet
Εμείς το παίξαμε και με τους γονείς. Τα παιδιά ετοίμασαν τις μυστικές διαδρομές και στη συνέχει προκάλεσαν τους γονείς τους να βρουν τη σωστή διαδρομή!!! 

 

 

 

Λεπτομέρειες της δράσης και το παιχνίδι σε pdf μπορείτε να τα βρείτε εδώ.
Και το πιστοποιητικό της δράσης μας…
 

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ

Παρακάτω σας παρουσιάζω κάποιες από τις δράσεις μας για το όνομά μας και το αρχικό μας γράμμα.

Το όνομά μου γίνεται…
 

Λιονταράκι

Κήπος με λουλούδια
 
 
Δρόμος
Πολυκατοικία
 
Παιχνίδι στο Beebot
 

 

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ…ΛΕΞΕΩΝ

Στην προσπάθειά μας να στήσουμε τη ΓΩΝΙΑ του ΜΟΥΣΕΙΟΥ, δημιουργήσαμε το πρώτο της παιχνίδι: Την Ανασκαφή λέξεων!!!
 
Τα παιδιά σε ρόλο αρχαιολόγου ψάχνουν στο “χώμα” να βρουν τα κρυμμένα γράμματα. Αρχικά παίζουμε με τις καρτέλες των ονομάτων τους. 
Σε δεύτερη φάση, μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά καρτέλες αντικειμένων και να προσπαθήσουν να τις συνθέσουν με τα γράμματα που θα ανακαλύψουν.
 
Για να είναι πιο “καθαρό” το παιχνίδι, και να μη φέρουμε χώμα στην τάξη, επιλέξαμε το σιμιγδάλι και την κανέλα για το καφέ χρώμα. Ρίχνοντας και λίγο νεράκι, σχηματίζονται “πέτρες” που μοιάζουν εκπληκτικά με τις αληθινές. 
 
 
ΥΛΙΚΑ:
Σιμιγδάλι (περίπου 4 σακουλάκια)
Κανέλα (4 σακουλάκια)
Ξύλινα γράμματα από παλιό scrubble ή μαγνητικά γράμματα
(μπορείτε να βάλετε και πλαστικοποιημένα γράμματα από χαρτί)
Εργαλεία ανασκαφών
 
ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ!!!!!!!

ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων σήμερα, και επέλεξα να παρουσιάσω στα παιδιά πως δυο άνθρωποι κατάφεραν να σώσουν τη ζωή ενός λιονταριού και από την αιχμαλωσία να το επιστρέψουν στο φυσικό του περιβάλλον.
 
                        
Το 1969 ο John Rendall και ο Ace Bourke είδαν ένα μωρό λιοντάρι σε βιτρίνα του «Harrod» στο Λονδίνο και αμέσως αποφάσισαν να το αγοράσουν και να το μεγαλώσουν οι ίδιοι, αν και έμεναν σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης. Του έδωσαν το όνομα Κρίστιαν. Όνειρό τους δεν ήταν να το κρατήσουν για πάντα, αλλά να το επιστρέψουν μετά από έναν χρόνο περίπου στο φυσικό του περιβάλλον, στην Αφρική.
perierga.gr - Κρίστιαν το λιοντάρι: Μια συγκινητική ιστορία!
 Όσο έμεναν μαζί του πρόσφεραν απεριόριστη αγάπη και εκείνο ανταπέδιδε κάθε φορά ό,τι καλό του έκαναν.   Τους αγάπησε και το αγάπησαν πολύ, ενώ μέσα σε πέντε μήνες έγινε η τοπική διασημότητα, παρουσιάστηκε σε εκπομπές, και γράφτηκε και βιβλίο για τη σχέση των τριών. 
perierga.gr - Κρίστιαν το λιοντάρι: Μια συγκινητική ιστορία!
Μέχρι που ήρθε η οδυνηρή ώρα του αποχωρισμού και ο Κρίστιαν βρέθηκε σε έναν ζωολογικό κήπο στην Αφρική, προκειμένου να ενσωματωθεί σιγά σιγά σε μια φυσιολογική για τον ίδιο ζωή. Εκεί έγινε ο αρχηγός της αγέλης, απέκτησε σύζυγο και ζούσε πια τη ζωή του! Οι δύο φίλοι θέλησαν μετά από έναν χρόνο να τον επισκεφθούν αλλά οι υπεύθυνοι του πάρκου τούς είπαν ότι πλέον ο Κρίστιαν ήταν ένα άγριο λιοντάρι, αρχηγός ανάμεσα στους ομοίους του και προφανώς δεν θα τους θυμόταν, ενώ επισήμαναν πως δεν θα έπρεπε να ρισκάρουν μια συνάντηση μαζί του έστω και από μακριά. Όμως ο John και ο Ace αποφάσισαν να το ρισκάρουν. Επισκέφθηκαν τον Κρίστινα στον Κήπο και βρέθηκαν μπροστά σε μια έκπληξη: Όχι μόνο τους αναγνώρισε, αλλά τους έδειξε και τόσο μεγάλη αγάπη, όπως παλιά. Γι’ αυτόν δεν είχε σημασία πως ήταν ένα άγριο ζώο, με άγρια ένστικτα! Σημασία είχε πως οι δυο φίλοι τού έδειξαν αγάπη και αυτό δεν μπορούσε να το ξεχάσει με τίποτα. Άλλωστε γι’ αυτούς ποτέ δεν υπήρξε άγριο ζώο ούτε το είδαν έτσι. Ήταν ο Κρίστιαν το λιονταράκι τους. Και έτσι ακριβώς τους υποδέχτηκε σαν το λιοντάρακι τους. Μόνο που έφερε και τη σύζυγό του να την γνωρίσουν… Το βίντεο των δύο φίλων έκανε το γύρο του κόσμου και πάνω από 50.000.000 θεατές δάκρυσαν…
Παρακολουθήσαμε την ιστορία και στη συνέχεια την αποδώσαμε με τη φαντασία μας. Το κάθε παιδί επέλεξε μια σκηνή της ιστορίας και την εικονογράφησε:
(Το λιοντάρι – Κρίστιαν στο κλουβί, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στα ψώνια, στην Αφρική, κυρίαρχος της αγέλης, η συνάντησή του με τους ανθρώπους, ο Κρίστιαν μαζί με τη “γυναίκα” του.)
Έπειτα τις βάλαμε σε χρονική σειρά και δημιουργήσαμε μια ομαδική αφίσα με την ιστορία που μας συγκίνησε.
Στη συνέχεια φτιάξαμε καρτούλες λόγω της ημέρας με τι άλλο;;;; Λιονταράκια….
 

 

Τα θαμμένα αγάλματα της Κατοχής

Συνεχίζουμε τις δραστηριότητες για την 28η Οκτωβρίου, και σήμερα μιλήσαμε για τα θαμμένα αγάλματα στην Κατοχή. Οι δράσεις αυτές εντάσσονται στο eTwinning πρόγραμμα “Lion Hunt @ the Museum: Art, History and Technology”.

 
Όταν στις 28 Απριλίου του 1941 οι Γερμανοί κατακτητές διάβηκαν το κατώφλι του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου βρέθηκαν μπροστά σε μια δυσάρεστη αποκάλυψη. Τρίβοντας τα μάτια τους από την έκπληξη είδαν ότι οι προθήκες ήταν άδειες και τα αγάλματα άφαντα. Διασχίζοντας τις αίθουσες του μεγαλύτερου μουσείου της χώρας μας, οι Γερμανοί αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι παρέλαβαν ένα κτήριο γυμνό. Τα αγάλματα και τα υπόλοιπα αρχαία είχαν με μαγικό τρόπο εξαφανιστεί. Στις επίμονες ερωτήσεις των κατακτητών για το πού βρίσκονται, οι αρχαιολόγοι μας έδωσαν τη θρυλική απάντηση: «Τα αρχαία είναι θαμμένα στη γη»…
Ο Λέανδρος, η μασκότ μας, περιέγραψε στα παιδιά μια ιστορία που έζησε όταν βρισκόταν στο Μουσείο της Αθήνας…

 

 

 
Παρουσίασα το βίντεο, χωρίς να αποκαλύψω στα παιδιά τι τελικά έκαναν οι αρχαιολόγοι και τους ζήτησα να κάνουν τις δικές τους υποθέσεις. 
Το φύλλο εργασίας ήταν το εξής: 
Πως νομίζετε ότι έσωσαν οι αρχαιολόγοι τα αγάλματα και τα αγγεία του Μουσείου;;

 

 

 

Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε η πραγματικότητα. Αλήθεια…αν ζούσαμε εμείς τότε, πως θα προστατεύαμε τα πολύτιμα αγγεία μας; Τα παιδιά διατύπωσαν προτάσεις και ήταν έτοιμα για δράση!!!
 
Αρχικά, με πλαστικά ποτήρια φτιάξαμε το αγγείο μας. 
Τα παιδιά τώρα καλούνται να επιστρατεύσουν τη φαντασία και δημιουργικότητά τους και να δημιουργήσουν μια κατασκευή με την οποία θα προστατεύσουν το αγγείο τους. 
Τη Δευτέρα περιμέναμε με ανυπομονησία να δούμε εάν οι κατασκευές αυτές θα προστατεύσουν τους θησαυρούς τους!!! Οι κατασκευές τους, ευφάνταστες και πρωτότυπες. Τα υλικά που επέλεξαν ποικίλα, από φουσκίτσες και άχυρα, μέχρι χαρτάκια και βαμβάκι.

 

 

 

 

 

 

 

 
Αφού λοιπόν τα παιδιά παρουσίασαν την κατασκευή τους, καταγράψαμε τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε για την προστασία των αγγείων μας
Στη συνέχεια, ήρθε η ώρα του πειράματος. Έπρεπε να δούμε εάν το κουτί μας θα αντέξει την έκρηξη. Έτσι, ανεβήκαμε στα παγκάκια και….. αρχίσαμε τις δοκιμές!!!
 
Τελικά τα αγγεία μας άντεξαν κάθε πτώση. Οι κατασκευές μας ήταν πετυχημένες.
Επόμενη φάση, η πρακτική εφαρμογή στη σημερινή πραγματικότητα με τη συσκευασία του αγγείου μας για ταχυδρομική αποστολή στα συνεργαζόμενα σχολεία, κάτι σαν ανταλλαγή δώρων!!!!
Άλλωστε, η συνάδελφος από τη Σλοβακία είναι ήδη έτοιμη να στείλει τα αγγεία που κατασκεύασαν. 
 
Ανυπομονούμε να δούμε με ποιο τρόπο θα τα συσκευάσει…
 

 

Παιχνίδι με τα ονόματα στο Νηπιαγωγείο

Παίζουμε στο Κεφάλι το’χω;;;
Ένα παιχνίδι που έχει τρελάνει τα παιδιά, σε παραλλαγή.
 
Τα παιδιά εκ περιτροπής φορούν το στέμμα στο κεφάλι και επιλέγουν με κλειστά μάτια μια καρτέλα από τα ονόματα της τάξης. Έπειτα αρχίζουν τις ερωτήσεις:
Είναι αγόρι ή κορίτσι;
Είναι νήπιο ή προνήπιο;
Έχει ξανθά ή μαύρα μαλλιά;
Είναι ο…..
 
Μόλις βρει ο παίκτης ποιο παιδί έχει στο κεφάλι του, παίρνει την καρτέλα και εκείνο το παιδί φοράει το “στέμμα”. Στη συνέχεια, αφού όλα τα παιδιά έχουν καρτέλα στο χέρι, παίζουμε ένα παιχνίδι ταχύτητας. Τους δίνουμε 10 δευτερόλεπτα για να δώσουν την καρτέλα στο φίλο τους και να πάρουν την δική τους.

Δοκιμάστε το!!
Καλή διασκέδαση!!!!!!!

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΑΣ

Ο Λέανδρος – η μασκότ μας – είναι ο καλύτερος βοηθός για όλα τα θέματα!!! Αφού λοιπόν υποδεχθήκαμε το νέο συμμαθητή μας, στη συνέχεια του είπαμε τους κανόνες με τους οποίους λειτουργεί η ομάδα μας. Το κάθε παιδί πρότεινε και έναν κανόνα. Όταν κάποιος χρησιμοποιούσε κανόνα που ξεκινούσε με το ΔΕΝ, έπρεπε να πει και τι κάνουμε αντί για το τι δεν κάνουμε. Έτσι, αφού με τις παλάμες μας αφήσαμε τα αποτυπώματά μας στο χαρτί, δημιουργήσαμε τους
ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΛΕΑΝΔΡΟΥ
 
Κάθε χεράκι και ένας κανόνας!!!
Καλή συνέχεια
Keep Sharing!!!