ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑ

Του Αγιου Τρυφωνα(1/2).
Τρύφωνα πολύκαρπε,
έλα δω στ’αμπέλι μου
και στο χωραφάκι μου
να φάμε και να πιούμε

Η λαϊκή παράδοση συνδέει τον Άγιο με τα αμπέλια και τους αμπελουργούς μέσω ευρύτατα διαδεδομένης στο βαλκανικό χώρο αφήγησης. Σύμφωνα με μια παραλλαγή ο Άγιος Τρύφωνας κλάδευε το αμπέλι του αδιαφορώντας για τις αντίθετες υποδείξεις της Παναγίας και έκοψε τη μύτη του. Σήμερα όλοι οι αμπελουργικοί πληθυσμοί τηρούν αποχή από την εργασία τους. Την απαγόρευση εκφράζουν ρητά οι Στενημαχίτες : “Ας έρθ’ τ’ Αϊ Τρύφου η μέρα πρώτα, κι απέει πιάν’ς του σβανά στου χέρι σ’”. Η πρώτη του Φεβρουαρίου αποτελεί στη λαϊκή συνείδηση το θεσμοθετημένο χρονικό ορόσημο που σηματοδοτεί την αρχή του κλαδέματος και το οποίο ακολουθούν διαδοχικές αμπελουργικές φροντίδες. Είναι λοιπόν φυσικό να προσπαθούν οι αμπελουργοί να προστατέψουν με κάθε τρόπο το ευαίσθητο αμπέλι τους κατά την τόσο κρίσιμη αυτή χρονική στιγμή.
Ο Άγιος Τρύφωνας  θεωρείται φύλακας των αμπελιών.Στην Ανατολική Ρωμυλία οι αμπελουργοί, παρουσία του ιερέως που ευλογούσε,θυσίαζαν ταύρο,για να ευχαριστήσουν τον άγιο.
Μετα το φαγοπότι διοργάνωναν αγώνα πάλης. Μεταγενέστερα, την πρώτη του μήνα δεν έκαναν καμία εργασία για να μην μπαίνουν τα ποντίκια στο σπίτι ή καταστρέφουν τα σπαρτά.

Zωγραφίσαμε τον Άγιο Τρύφωνα με το κλαδευτήρι του που, παρά τις υποδείξεις της Παναγίας κλάδεψε το αμπέλι του και κόπηκε η μύτη του…

Καλό σας μήνα

Κυρίες και κύριοι,

Εμείς ήμασταν άρρωστοι όλες αυτές τις μέρες και στο σπίτι δεν είχαμε τίποτα να παίξουμε. Κοιμόμασταν, και καθόμασταν στο κρεβάτι. Μας πονούσε πολύ η κοιλιά μας και δεν είχαμε βιβλία να διαβάσουμε. Ακόμα λείπει ο Δημητράκης, η Αλεξάνδρα και η Δέσποινα.

Τώρα γίναμε καλά και ήρθαμε ξανά στο σχολείο. Στο σχολείο κάνουμε πράγματα πολλά. Μας τελείωσαν οι κόλλες και τα χαρτιά και τώρα πήραμε καινούρια.

Θέλουμε να σας πούμε καλό μήνα.

Σας αγαπάμε όλους και πολλά φιλάκια… (και το κλείνουμε)