από την αναφορά: Virtual World and MMOG Moderation: Five techniques for creating safer environments for children, May 2008, © eModeration Limited 2008 διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.emoderation.com/VirtualworldsWhitepaper_2008.pdf
Το παραπάνω έγγραφο αναφέρεται στην αυξανόμενη δημοτικότητα των εικονικών κόσμων και των πολυχρηστικών διαδικτυακών παιχνιδιών (MMOGs), κυρίως στα μικρότερα παιδιά, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τους εικονικούς κόσμους της Disney (Club Penguin). Το αυξανόμενο ενδιαφέρον ωθεί τις εταιρείες να επενδύσουν μεγαλύτερα χρηματικά ποσά. Ωστόσο, εγείρεται το ζήτημα της ασφάλειας των μικρών παιδιών και της εμπιστοσύνης που μπορεί να εμπνεύσει ένα πολυχρηστικό διαδικτυακό παιχνίδι.
Το έγγραφο αναφέρει πέντε τεχνικές ελέγχου της ασφάλειας των εικονικών κόσμων. Η πρώτη τεχνική προτείνει την αξιοποίηση και μελέτη της διαθέσιμης έρευνας στον σχεδιασμό οδηγιών για τους γονείς των ανήλικων παιδιών. Χαρακτηριστικά η Εθνική Κοινότητα για την Πρόληψη της Βαρβαρότητας στα Παιδιά (National Society for the Prevention of Cruelty to Children (NSPCC) δίνει πολύτιμες συμβουλές για την ασφαλή πλοήγηση των παιδιών στο διαδίκτυο, όπως η αποφυγή χρήσης αληθινού ονόματος σε χώρους συνομιλίας (chat rooms), η απόκρυψη προσωπικών πληροφοριών (τηλέφωνα, διευθύνσεις, χώροι ψυχαγωγίας), η μη τοποθέτηση φωτογραφίας, η επιφυλακτικότητα σε οτιδήποτε αναφέρουν οι άλλοι για τον εαυτό τους, ο τερματισμός συζητήσεων που προκαλούν αναστάτωση και αμηχανία. Αλλά και οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να τους αναφέρουν οτιδήποτε περιέργο και δυσάρεστο συναντήσουν στο διαδίκτυο, να τα συμβουλεύουν να μην απαντούν σε όλα τα μηνύματα ή να μην επιδιώκουν να συναντήσουν γνωριμίες που έχουν κάνει στο διαδίκτυο, και επίσης θα πρέπει να αφιερώνουν χρόνο για να εξερευνούν μαζί με τα παιδιά τους τους εικονικούς κόσμους των πολυχρηστικών παιχνιδιών.
Επιπροσθέτως, μπορεί να γίνει χρήση των κατάλληλων φίλτρων, ώστε να εμποδίζεται η παροχή αριθμών τηλεφώνου, email, ή η χρήση συγκεκριμένων ακατάλληλων λέξεων. Ο τραμπουκισμός (bullying) και η παρενόχληση μπορούν να αποφεύγονται μέσω των φίλτρων. Παράλληλα, η ύπαρξη ελεγκτών στα εικονικά περιβάλλοντα που συχνάζουν μικρά παιδιά μπορεί να επαυξήσει το αίσθημα ασφάλειας, καθώς πολλές φορές τα παιδιά μπορούν να παρακάμπτουν τα φίλτρα χρησιμοποιώντας έξυπνες μεθόδους (χρήση συνωνύμων, παράφραση κλπ.). Οι ελεγκτές αυτοί μπορούν να είναι φανεροί αλλά και μυστικοί, εμποδίζοντας στο παρασκήνιο την χρήση άσεμνων λέξεων.
Βοήθεια πρέπει να υπάρξει και από τα ίδια τα παιδιά, που θα πρέπει να αναφέρουν με απλό και σαφή τρόπο την άσεμνη συμπεριφορά που αντιμετώπισαν. Ο εικονικός κόσμος θα πρέπει με πολύ κατανοητό τρόπο να καθιστά σαφές τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, ώστε τα παιδιά να είναι ενήμερα της αποδεκτής συμπεριφοράς. Ιδιαίτερα χρήσιμος και ουσιαστικός είναι ο ρόλος των γονιών, οι οποίοι θα πρέπει να είναι παρόντες και να μοιράζονται με τα παιδιά τους τις μαθησιακές δυνατότητες και ευκαιρίες των εικονικών κόσμων.
