Γράφει ο εκπ/κός Μουσικής του σχολείου μας Λανάρας Ανδρέας.
Τα κάλαντα είναι ευχετικά και εγκωμιαστικά άσματα που τραγουδιούνται τις παραμονές των μεγάλων χριστιανικών εορτών.
Στις μεγάλες αστικές πόλεις τα κάλαντα τα ψάλλουν τα παιδιά από το πρωί της παραμονής της εορτής. Στα χωριά της υπαίθρου «αναγγέλλουν» και «εύχονται» οι ενήλικες γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι ή από γειτονιά σε γειτονιά, αργά το απόγευμα της παραμονής και πάντα μετά την ακολουθία του εσπερινού της εορτής.
Τα κάλαντα συνήθως στο πρώτο μέρος τους αναφέρονται στο ιστορικό της εορτής, ενώ στο δεύτερο σε εγκωμιαστικούς και ευχετικούς λόγους, ανάλογα με το περιβάλλον, την εποχή, την τοπική παράδοση, το επάγγελμα, τη μόρφωση, την ηλικία και την κοινωνική θέση του προσώπου στο οποίο απευθύνεται ο καλαντιστής. Καταλήγουν πάντοτε με το αίτημα για φιλοδώρημα. Στα μικρά παιδιά δίνονταν γλυκίσματα, φρούτα και ξηροί καρποί ή «λεπτά χρήματα» (κέρματα), για να πάρουν ζαχαρωτά. Στους μεγάλους έδιναν χρήματα και φαγώσιμα, ιδίως κρεατινά (χοιροσφάγια) και κρασί, να φάνε και να πιουν στο σπίτι που καλαντίζουν ή να τα πάρουν μαζί τους και να γλεντήσουν την επομένη ημέρα όλοι οι καλαντιστές με τη συμμετοχή και του χωριού.
Τα κάλαντα που ακολουθούν είναι επιλογή του κ. Λανάρα από την χορωδία Αιγαίου
Καλησπερίζω αν κά(θ)εσαι – Καλαμωτής Χίου
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα -Νενέδων Σάμου
Αρχή κάλαντα και αρχή του νέου χρόνου-Τραπεζούντος Πόντου
Ηρτανι τα φωτα κ’οι φουτισμοί – Μυτιλήνης
Σημιρα ‘ν’ τα φώτα κι ου φουτισμός- προσφύγων Ανατολικής Θράκης
