Η οικογένειά μου

20151015_111837Το θέμα που μας απασχόλησε την εβδομάδα που πέρασε ήταν η οικογένειά μας.

Αρχικά τα παιδιά σχεδίασαν την οικογένειά τους και το σπίτι τους.20151015_111837

Στη συνέχεια πήραν μαζί τους χρωματιστά χαρτόνια και σχεδίασαν τα χέρια των μελών της οικογένειάς τους.

20151015_122055 Με την επιστροφή τους στο σχολείο και αφού παίξαμε με τα χέρια, τα βάλαμε στη σειρά και φτιάξαμε ένα γλυκό καδράκι.

20151016_11320420151016_113152

Φτιάξαμε έναν πίνακα διπλής εισόδου, όπου με αυτοκόλλητα αποτυπώσαμε τα μέλη της οικογένειάς μας. Μπλε ο μπαμπάς, ροζ η μαμά, πράσινο για τα αγόρια της οικογένειας και κίτρινο για τα κορίτσια.

20151015_111822Αφού κολλήσαμε τα αυτοκόλλητα, βγάλαμε τα συμπεράσματά μας. Ποια οικογένεια είναι η μεγαλύτερη και ποια η μικρότερη; Πόσα μέλη έχουν οι περισσότερες οικογένειες κλπ.

Φτιάξαμε έκθεση φωτογραφίας με τις οικογένειές μας και τέλος γράψαμε σε βίντεο το δικό μας μήνυμα προς την οικογένειά μας, το οποίο προβάλαμε στην συνάντηση γονέων.

20151019_115016

Ήταν μια πολύ όμορφη και συγκινητική συνάντηση, κι ένα υπέροχο κλείσιμο για το θέμα μας.

Οι ιδέες είναι από το Pinterest και τις εξαιρετικές συναδέλφισσες Αριάδνη και Σέβα

4 Οκτωβρίου: Ημέρα των ζώων

Φέτος αποφάσισα να ασχοληθούμε με το θέμα των ζώων από μια άλλη σκοπιά.20151002_114330

Έτσι, παρουσίασα στα παιδιά την ιστορία των δύο αρκούδων που μεταφέρθηκαν από το Σέιχ Σου στις εγκαταστάσεις του Αρκτούρου.

20151002_103727

Αφού έδειξα τις εικόνες και τους διηγήθηκα την ιστορία, τα παιδιά υπαγόρευσαν τις λεζάντες των φωτογραφιών, και στη συνέχεια έβαλαν τις εικόνες στη σωστή σειρά. Έτσι φτιάξαμε μια αφίσα με την ιστορία των δυο αρκούδων.

Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους έκανε εντύπωση και φτιάξανε τη μια αρκουδίτσα, για να τη θυμούνται.

20151002_105629 20151002_105638 20151002_105643

 

Το όνομά μου με τουβλάκια

Μια μέρα αφιερωμένη στα τουβλάκια.
Γράφουμε τα ονόματα των παιδιών στα τουβλάκια και τους τα μοιράζουμε. 

 

Τραπεζάκια 
Τα παιδιά, με τη βοήθεια της καρτέλας τους πρέπει να αναγνωρίσουν και να βάλουν στη σειρά τα γράμματά τους, με όποιο τρόπο εκείνα θέλουν, είτε οριζόντια, είτε κάθετα.

Παρεούλα
Βάζουμε τους  πύργους στο πάτωμα και τους παρατηρούμε. Ποιο είναι το πιο μεγάλο όνομα και ποιο το μικρότερο; Πόσα τουβλάκια έχει κάθε όνομα; 

Σε μια κόλλα Α3 σχεδιάζουμε έναν πίνακα διπλής εισόδου. Τα παιδιά ζωγραφίζουν ένα κουτάκι για κάθε γράμμα τους. Συζητούμε τα συμπεράσματά μας.

 

Φύλλο εργασίας
Δίνουμε στα παιδιά το ανοιχτό φύλλο εργασίας, όπου πρέπει να αποτυπώσουν στο χαρτί πόσα γράμματα έχει το όνομά τους. 

Τα νήπια που μπορούν, γράφουν σε κάθε λέγκο και ένα γράμμα. Τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη κατακτήσει τη γραφή, ζωγραφίζουν για κάθε γράμμα, ένα τουβλάκι στο χαρτί, όπως φαίνεται παρακάτω. 

Στη συνέχεια πρέπει μόνα τους να βρουν ένα τρόπο να αποτυπώσουν τον αριθμό. Όσοι μπορούν και ξέρουν, γράφουν τον αριθμό. 

Οι υπόλοιποι εφευρίσκουν δικούς τους τρόπους μέτρησης (κουκίδες, γραμμούλες, κυκλάκια).

Αυτά και για σήμερα
 
Keep Sharing

Παρουσιολόγιο Ξυπνητήρια

Φέτος όλα κινούνται γύρω από τη Ζαράφα. Η Ζαράφα μας κοιμάται και απαίτηση των παιδιών ήταν να την ξυπνήσουμε. Έτσι, το παρουσιολόγιό μας είναι τα ξυπνητήρια.

Τα παιδιά κολλούν το ρολογάκι τους στο ράφι, κάθε πρωί, και τοποθετούν το μανταλάκι τους στο ξυπνητήρι της τάξης.

Μετά από αυτό, τραγουδούμε όλοι μαζί το τραγουδάκι 

“Το ρολόι θα χτυπήσει

κι η Ζαράφα θα ξυπνήσει

Τώρα θα ξυπνήσει, τώρα θα ξυπνήσει

Ντριιιιιιιιιιιιιιιν!!!!!”



και η Ζαράφα ανοίγει τα μάτια της



Για πίνακα αναφοράς χρησιμοποίησα το ονοματοσύννεφο που κάναμε την πρώτη ημέρα

Keep Sharing!!!

Μια νέα χρονιά άρχισε

   Μια νέα χρονιά άρχισε. Μια χρονιά αυτή τη φορά στην όμορφη Όσσα. Ένα χωριό πάνω στο Βερτίσκο, όπου ο ήλιος λάμπει ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα και η υγρασία είναι άγνωστη εδώ. Πολύ καλό κλίμα. Πολύ καλοί άνθρωποι, όπως και στο γειτονικό χωριό Γαλήνη, απ΄ όπου έρχονται παιδιά στο Νηπιαγωγείο.

   Μια χρονιά στην Όσσα της Μακεδονίας μας, στο χωριό που ευλογήθηκε να έχει κρυμμένες δύο μεγάλες Αγίες Νεομάρτυρες στα σπλάχνα του. Την Αγία Κυράννα και την Αγία Ακυλίνα!

   Μια χρονιά χωρίς την κυρία Μαρίνα που είναι σε άδεια και όμως βρίσκεται εδώ, καθώς έχει αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στο Νηπιαγωγείο και δημιούργησε άλλωστε και αυτήν εδώ τη σελίδα.

   Εμείς, με την βοήθεια του Θεού θα προσπαθήσουμε και φέτος να κάνουμε το ταπεινό μας χρέος  προς τα παιδιά και την πατρίδα, που τα περιμένει να αναλάβουν κάποια ημέρα τα ηνία της. Γι΄ αυτό έχει μεγάλη σημασία το τι θα βάλουμε στις ψυχούλες τους. Τα αγκωνάρια και τα θεμέλια που θα θέσουμε, για να οικοδομήσουν έπειτα εκείνα γερά και στέρεα όνειρα και οικοδομήματα ζωής!

   Οι πελαργοί φεύγουν, τα νήπια έρχονται. Και το ταξίδι μας ξεκινά…

   Κ.Κ.

 

Η παραλία…στο πιάτο σας

Η ιδέα μου ήρθε από μια μακέτα παραλίας που είδα στο ίντερνετ.

  

Τα υλικά για μας πολύ προσιτά: Αλεύρι, αλάτι και νερό

Με αναλογία 1:1 ανακατεύουμε αλάτι και αλεύρι και έπειτα ρίχνουμε τόσο νερό ώστε να γίνει ένας χυλός σα γιαούρτι. Στη συνέχεια χωρίζουμε σε κυπελλάκια και προσθέτουμε δακτυλομπογιά μπλε για τη θάλασσα και μουσταρδί για την αμμουδιά.

 

Με ένα κουταλάκι ή γλωσσοπίεστρο απλώνουμε στο πιάτο τη θάλασσα και την αμμουδιά. Με πλαστελίνες φτιάχνουμε τα αξεσουάρ, 
σαγιονάρες, 

 

μπάλες, λουόμενους κλπ. 
Για την ψάθα κόψαμε σακούλες που μας άρεσαν. Καλό είναι όλα αυτά να τα τοποθετήσετε στην παραλία σας πιέζοντας ελαφρώς, όσο είναι ακόμα ρευστό το υλικό, για να κολλήσουν με την αλευρόκολλα…
Αφήστε στον ήλιο να στεγνώσουν και το αποτέλεσμα θα σας αναμείψει… 
Καλή Επιτυχία!!!

Mια μέρα αγάπης

Επειδή υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες απόψεις για τη σημερινή ημέρα, γνώμη μου είναι πως κάθε μέρα είναι ιδανική για όλα τα θέματα και κανένα θέμα, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαγορευμένο. Η δική μας ημέρα ξεκίνησε με ευχές από μαμάδες, οι οποίες μας έδωσαν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να αφήσουμε να πάει χαμένη.

Έτσι λοιπόν σήμερα κάναμε το πιο γλυκό μάθημα. Ένα μάθημα αγάπης. Συζητήσαμε για την αγάπη και ζωγραφίσαμε αυτόν που αγαπάμε.
Γράψανε κι εμένα!!!! 🙂
Σε κάθε παραθυράκι τα παιδιά γράφανε το όνομα του προσώπου που αγαπάνε. Ο φίλος τους έγραφε το όνομά του, κι αυτοί το αντιγράφανε. Μάλιστα ήταν πολύ εποικοδομητική η διαδικασία όπου το ένα παιδί έδινε κατευθυντήριες οδηγίες για τον τρόπο που γράφεται το κάθε γράμμα του ονόματός τους. Περάσαμε πολύ αγαπησιάρικα.
Κι επειδή εγώ αγαπώ πολύ τα αστεράκια μου,τους χάρισα από μια μπαλονοκαρδούλα, με την οποία παίξαμε. Την τρίψαμε στα ρούχα μας, και την κάναμε να κολλάει πάνω μας – σαν μαγνήτης.

Την στερεώσαμε στα μαλλιά μας, στο στήθος μας, στο γόνατό μας, στην πλάτη μας και την πήραμε στο σπίτι μας για να θυμόμαστε πάντα να αγαπάμε ο ένας τον άλλον…


Η πρώτη μας ζωγραφιά για το 2013

Η πρώτη μας ζωγραφιά έπρεπε να έχει την τιμητική της
Με τη νέα χρονιά, αρχίσαμε και τις υποσχέσεις…
Η κυρία, δηλαδή εγώ, υποσχέθηκε να μη φωνάζει,
να μην τρώει πολλά γλυκά για να μην παχύνει
και να προσπαθεί να χαμογελάει συνέχεια…
Τη σκυτάλη πήραν τα παιδιά.
Δεν θα φωνάζω, δε θα τσιμπάω, δε θα μαλώνω με την αδερφή μου, κι άλλα τέτοια ακούστηκαν σήμερα στην παρεούλα. Τα παιδιά υπαγόρευαν τις υποσχέσεις που δώσανε στον εαυτό τους, κι έπειτα ζωγράφισαν τον εαυτό τους όπως τον θέλουν το 2013…. Με ένα πλατύ χαμόγελο!!!

Χρησιμοποιήσαμε βάσεις τούρτας, όπου βάψαμε με πινέλα τη μπορντούρα, και μέσα ζωγραφίσαμε την πρώτη ζωγραφιά του 2013.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Επίσκεψη στο Δήμαρχο

Η επίσκεψή μας στο Χριστουγεννιάτικο χωριό Αγγέλων Πόλις, εν μέσω καταρρακτώδους βροχής, συνεχίστηκε με την επίσκεψη στο Δήμαρχο.

Ο Δήμαρχος Λαγκαδά κύριος Ιωάννης Αναστασιάδης μας υποδέχτηκε στο γραφείο του, αν και βρισκόταν σε σύσκεψη, και μίλησε μαζί μας. Ρώτησε τα παιδιά για προβλήματα που αντιμετωπίζουν, και του είπαμε πως θέλουμε να να μη μας κλείσουν το σχολείο.

Στη συνέχεια του τραγουδήσαμε τα κάλαντα και του ευχηθήκαμε Καλές Γιορτές.

Περαστικούλια σας!!!

Εδώ και δύο εβδομάδες υπολειτουργούμε, καθώς τα αστεράκια μας είναι άρρωστα. Να ευχηθούμε πολλά περαστικά και τους έχουμε ένα ωραίο παραμύθι να διαβάζουν τώρα που βρίσκονται στο σπίτι…Ο φεγγαροσκεπαστής, Puybaret Éric (Πιουμπαρετ ΄Ερικ)

Πενία τέχνας κατεργάζεται…

Εδώ και μια εβδομάδα δεν είχαμε πετρέλαιο στο σχολείο, και οι μέρες κυλούσαν ιδιαίτερα ψυχρές. Σήμερα λοιπόν αποφάσισα να τους πάω μια βόλτα στο χωριό, για να ξεφύγουμε από τους παγωμένους τοίχους… Ο περίπατός μας πλούσιος σε εμπειρίες:

Γνωρίσαμε και ταΐσαμε τη γαϊδουρίτσα

Χαϊδέψαμε τα κουταβάκια

Μαζέψαμε αμύγδαλα

Είδαμε ελιές

Είναι κανείς εδώ;;;;

Μας έκανε εντύπωση ότι υπάρχουν κόκκινα δέντρα

Με έκπληξη βρήκαμε ένα δεντρόσπιτο


Μαζέψαμε αχλάδια

Και βρήκαμε εναλλακτικές σακούλες για να τα κουβαλήσουμε

Ανακαλύψαμε ένα μαγικό φυτό!!!



που πιέζοντάς το βγάζει χρώμα…

Κι έτσι δημιουργήσαμε με αυτό το μαγικό μας φυτό…

Και φτιάξαμε χρώμα για να έχουμε,
μια που δεν είχαμε μωβ…

Ταξινομήσαμε τους καρπούς, γράψαμε τα δέντρα που συναντήσαμε στο δρόμο μας και έχουμε πολύ υλικό για να δουλέψουμε από αύριο…

To δώρο μας στον Πατριάρχη και το άρθρο στο περιοδικό της Μητρόπολης

Και το άρθρο μας στο περιοδικό της Μητρόπολης:
«Χίλια Καλωσορίσατε, Χίλια και δυο χιλιάδες
Ο Κάμπος με τα λούλουδα και με τις πρασινάδες»
Eίχαμε την ευλογία να υπηρετούμε στο σχολείο της Όσσας τη φετινή σχολική χρονιά. Μια δύσκολη χρονιά, όπου  το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό μας κινδυνεύουν λόγω των συγχωνεύσεων με κατάργηση. Μια χρονιά όμως που το χωριό μας ευλογήθηκε διπλά. Αρχικά με την ανεύρεση των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Κυράννης και έπειτα με την επίσκεψη του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου στην Όσσα και στο σχολείο μας.

Θεωρήσαμε μεγάλη τιμή για εμάς  να ετοιμάσουμε μια γιορτή υποδοχής. Αποφασίσαμε με τα παιδιά να οργανώσουμε μια γιορτή, με παραδοσιακά τραγούδια και δρώμενα από τη Μικρά Ασία, για να γνωρίσουμε έτσι και τα ήθη και έθιμα του τόπου του Πατριάρχη. Η χαρά μας μεγάλη, οι πρόβες πολλές, η αγωνία απερίγραπτη. Η μεγάλη ημέρα είχε φθάσει. Τραγουδήσαμε παιδικά παραδοσιακά τραγούδια άγνωστα σε πολλούς, πολύ σημαντικής παιδαγωγικής αξίας ωστόσο. Κι αυτό  αναγνωρίστηκε και από τον Παναγιώτατο, ο οποίος μας δήλωσε ότι απόλαυσε τη γιορτή μας και μας ζήτησε τα τραγούδια για να τα δώσει στα σχολεία τα οποία εποπτεύει το Πατριαρχείο.
Στο τέλος της γιορτής τα παιδιά παρέδωσαν στον Παναγιώτατο ένα ξύλινο σπιτάκι, το οποίο φιλοτέχνησαν μόνα τους, και το στόλισαν με τις παιδικές  τους φιγούρες.
Η ιδέα ήταν ενός  μικρού μαθητή του νηπιαγωγείου, ο οποίος είπε ότι αυτό το σπιτάκι θα είναι το σχολείο μας, και έτσι, αφού το δώσουμε στον Πατριάρχη, δε θα μας ξεχάσει και δεν θα αφήσει το σχολείο μας να κλείσει. Αυτό μας το υποσχέθηκε και ο Παναγιώτατος κατά την συζήτησή του μαζί μας… Ας ελπίσουμε να αξιωθούμε και πάλι τέτοιας μεγάλης τιμής και ας ευχηθούμε όλα να πάνε κατ’ ευχήν για το μεγάλης ιστορικότητας Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο μας.

O Πατριάρχης στο σχολείο και το χωριό μας