H Μαριορίτσα στην τάξη μας

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Μια φορά πήγα στην Σμύρνη,

και με πάντρεψαν οι φίλοι, Μαριορίτσα μου
Και μου δώσαν μια γυναίκα που ‘τρωγε για 5-10,
Την Δευτέρα βάζει πλύση και την Τρίτη τα στραγγίζει,
Την Τετάρτη τα απλώνει και την Πέμπτη τα μαζώνει,
Την Παρασκευή μπαλώνει, το Σαββάτο σιδερώνει,
Και την Κυριακή αλλάζει, πω πω πω τι ψείρες βγάζει!

Ζωγραφίσαμε τη Μαριορίτσα
και της βάλαμε και τσέπη στην ποδιά της
για να έχει εκεί τις ημέρες της εβδομάδας.
Έτσι, τα παιδιά παίρνουν μία καρτέλα από την ποδιά
και πρέπει με την αντιστοίχηση
να βρουν ποια μέρα γράφει, και να μας
πουν τι κάνει η Μαριορίτσα εκείνη την ημέρα.
Ομολογώ ότι τους άρεσε πολύ…

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ: ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Ένας σγουρός βασιλικός
πλατύφυλλος και λυγερός
μάνα μου ποιος τον πότιζε
και ποιος τον κορφολόγιζε
Κι άπλωσε φύλλα και κλαδιά
και σκέπασε τη γειτονιά
και σκέπασε και μένα
που μ’ έχει η μάνα μου ένα

Πήγαμε στην εκκλησία όπου κοινωνήσαμε
και πήραμε και το βασιλικό μας από τον παπα Θωμά.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για  την ιστορία του βασιλικού.
Τους διηγήθηκα πώς η Αγία Ελένη κάθισε
εκεί που κάποτε ήταν ο Γολγοθάς
και μύρισε το περίεργο γι αυτήν φυτό
που ευωδίαζε και πώς διέταξε τους στρατιώτες της
να σκάψουν σε εκείνο το σημείο και τελικά
βρήκε τους τρεις σταυρούς…

Έπειτα φτιάξαμε κι εμείς λόγω της Υψώσεως το δικό μας σταυρό,
με το βασιλικό που πήραμε από την εκκλησία…

Ο Νυμφίος: Εικόνα σε ξύλο

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Σήμερα φτιάξαμε εικόνες

με τα ξύλα και τους κορμούς των δέντρων

που μας έφερε ο κύριος Παρασκευάς

Τα βήματα είναι τα παρακάτω:

Βάφουμε το ξύλο
Κολλάμε την εικόνα που εκτυπώσαμε
Γράφουμε τα γράμματα
Περνάμε βερνίκι με χρώμα ξύλου για να φαίνεται παλιά
Και η εικόνα του Νυμφίου είναι έτοιμη!!!!

Η γαϊδούρα – Ένα πολύ αγαπημένο δικό μας τραγούδι

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Η ΓΑΪΔΟΥΡΑ είναι ένα χιουμοριστικό τραγούδι  του οποίου τους στίχους ανακάλυψα στο ίντερνετ, αλλά δεν είχα μουσική. Το συνδύασα λοιπόν με τον Τσιρτσιλιάγκο , ένα παραδοσιακό τραγούδι της Θράκης, του οποίου οι στίχοι μοιάζουν, και του έδωσα τη συγκεκριμένη μελωδία.Οι εικόνες που δίνει στα παιδιά είναι ιδανικές για δραματοποίηση και το μάθαμε τώρα, γιατί είναι ιδανικό για τις απόκριες που πλησιάζουν. Επίσης είναι πολύ ωραίο για αμφιπλευρικότητα…


Έχασα τη γαϊδούρα μου
με ξύλα φορτωμένη
Απ’ το να μάτι είναι τυφλή
κι απ’ τ’ άλλο δε με βλέπει,
Απ’ το να αυτί είναι κουφή
κι απ’ τ’ άλλο δεν ακούει,
Απ’ το να πόδι είναι κουτσή
κι απ’ τ’ άλλο δεν πατάει,
Στην ανηφόρα δεν μπορεί
στην κατηφόρα πέφτει,
Όποιος τη βρει να τη χαρεί,
τα ξύλα να μου φέρει

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑ

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Του Αγιου Τρυφωνα(1/2).
Τρύφωνα πολύκαρπε,
έλα δω στ’αμπέλι μου
και στο χωραφάκι μου
να φάμε και να πιούμε

Η λαϊκή παράδοση συνδέει τον Άγιο με τα αμπέλια και τους αμπελουργούς μέσω ευρύτατα διαδεδομένης στο βαλκανικό χώρο αφήγησης. Σύμφωνα με μια παραλλαγή ο Άγιος Τρύφωνας κλάδευε το αμπέλι του αδιαφορώντας για τις αντίθετες υποδείξεις της Παναγίας και έκοψε τη μύτη του. Σήμερα όλοι οι αμπελουργικοί πληθυσμοί τηρούν αποχή από την εργασία τους. Την απαγόρευση εκφράζουν ρητά οι Στενημαχίτες : “Ας έρθ’ τ’ Αϊ Τρύφου η μέρα πρώτα, κι απέει πιάν’ς του σβανά στου χέρι σ’”. Η πρώτη του Φεβρουαρίου αποτελεί στη λαϊκή συνείδηση το θεσμοθετημένο χρονικό ορόσημο που σηματοδοτεί την αρχή του κλαδέματος και το οποίο ακολουθούν διαδοχικές αμπελουργικές φροντίδες. Είναι λοιπόν φυσικό να προσπαθούν οι αμπελουργοί να προστατέψουν με κάθε τρόπο το ευαίσθητο αμπέλι τους κατά την τόσο κρίσιμη αυτή χρονική στιγμή.
Ο Άγιος Τρύφωνας  θεωρείται φύλακας των αμπελιών.Στην Ανατολική Ρωμυλία οι αμπελουργοί, παρουσία του ιερέως που ευλογούσε,θυσίαζαν ταύρο,για να ευχαριστήσουν τον άγιο.
Μετα το φαγοπότι διοργάνωναν αγώνα πάλης. Μεταγενέστερα, την πρώτη του μήνα δεν έκαναν καμία εργασία για να μην μπαίνουν τα ποντίκια στο σπίτι ή καταστρέφουν τα σπαρτά.

Zωγραφίσαμε τον Άγιο Τρύφωνα με το κλαδευτήρι του που, παρά τις υποδείξεις της Παναγίας κλάδεψε το αμπέλι του και κόπηκε η μύτη του…

ΓΛΥΚΙΑ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ

Δημοσιεύθηκε από τον/την

ΜΜΜΜΜΟΥΡΛΙΑ  ΕΓΙΝΕ Η ΠΙΤΑ ΜΑΣ…

ΤΟ ΧΑΡΗΚΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΓΑΜΕ ΟΟΟΟΟΛΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΑΣ. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΣΑΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ…


ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΣΥΝΤΑΓΗ.

ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ

ΠΑΡΑΔΟΣΗ (ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ)

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ (Ψωνίσαμε τα υλικά, πλήρωσαν τα παιδιά, λογάριασαν τα ρέστα που έπρεπε να πάρουν, μετρήσαμε τις ποσότητες που έγραφε η συνταγή)

ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ (όσφρηση, γεύση, αφή)

ΓΛΩΣΣΑ (λίστα για τα ψώνια, υλικά)

ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ, ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ

ΦΑΡΣΑ Η ΚΕΡΑΣΜΑ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑΣ;;;;

Δημοσιεύθηκε από τον/την

ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΑ

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΨIΧΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ

ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΥΘΟΣΠΟΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΕΙΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΓΑΣΙΕΣ,

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ Κ ΧΑΡΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΚΗΡΟΠΗΓΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΣΜΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ…

ΑΥΡΙΟ ΜΑΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΘΑ ΦΑΤΕ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ (ΑΝ ΠΕΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΡΙΣΣΕΨΕΙ…)

Να το πούμε ένα

Δημοσιεύθηκε από τον/την


Να το πούμε ένα – ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ (Παραδοσιακό Μικράς Ασίας)

Να το πούμε ένα, Να το πούμε ένα,
Ένα είναι το αηδόνι κι αυτό γλυκά λαλεί.

Να το πούμε δύο, Να το πούμε δύο,
Δύο πέρδικες στ’ αλώνι
Ένα είναι το αηδόνι κι αυτό γλυκά λαλεί.

Να το πούμε τρία, Να το πούμε τρία,

Τρία η Αγιά Τριάδα

Δύο πέρδικες στ αλώνι

Ένα είναι τ’ αηδόνι κι αυτό γλυκά λαλεί.

Να το πούμε τέσσερα, Να το πούμε τέσσερα

Τέσσερα βυζιά η γελάδα

Τρία η Αγιά Τριάδα

Δύο πέρδικες στ αλώνι

Ένα είναι τ’ αηδόνι κι αυτό γλυκά λαλεί.

Να το πούμε πέντε, Να το πούμε πέντε,

Πέντε δάχτυλα στο χέρι

Τέσσερα βυζιά η γελάδα

Τρία η Αγιά Τριάδα

Δύο πέρδικες στ αλώνι

Ένα είναι τ’ αηδόνι κι αυτό γλυκά λαλεί.


ο Σπανός

Δημοσιεύθηκε από τον/την

ο ΣΠΑΝΟΣ

(παραδοσιακό τραγούδι)

Την πί- μανάμ την πίτα που φαγε ο Σπανός (2)

Ήταν κι αμάν αμάν ήταν κολοκυθένια.

Και ζουμ παράρα και ζουμ παράρα

Και ζουμ παραραράραραραραραμ (2).

Τα χέ-μαναμ τα χέρια που τη φτιάξανε

Ήταν κι αμάν αμάν ήταν φρεσκοπλυμένα.

Και ζουμ παραρα…

Κι εκείνος που την έφτιαξε

Ήταν κι αμάν αμάν ήταν κολοκυθένιος

Κι ο φούρνος που την έψησε ήτανε μαρμαρένιος

Κι εκείνος που την έφαγε ήτανε πεινασμένος

Κι εσείς που μας ακούσατε είστε μαλαματένιοι

ο Σπανός