Mικρό αεροπλάνο πετάς πολύ ψηλά…

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Τη Δευτέρα επισκεφθήκαμε το Στρατιωτικό Αεροδρόμιο, γνωρίσαμε και μιλήσαμε με Πιλότο, ανεβήκαμε σε Ντακότα,  καθήσαμε στα καθίσματα, περιεργαστήκαμε το πιλοτήριο, δεθήκαμε με τις ζώνες και απογειωθήκαμε με τη φαντασία μας. Είδαμε επίδειξη Canadair, αερόστατα, στολές και εξοπλισμό, βόμβες και πυροβόλα, και γενικά γεμίσαμε τόσο πολύ με εμπειρίες και εικόνες που θα μας μείνουν χαραγμένα.
Επιστρέφοντας στο σχολείο την επόμενη ημέρα, η απαίτηση ήταν μία: να φτιάξουμε αεροπλάνα. Αφού λοιπόν είπε ο καθένας που θέλει να πάει με το αεροπλάνο του, τα φτιάξαμε και γίναμε πιλότοι…
Σχεδιάζουμε το αεροπλάνο και το πτερύγιο. Τα παιδιά το κόβουν και το βάφουν. Χαράσσουμε μια σχισμή και περνάμε το πτερύγιο και έτοιμα τα αεροπλάνα. Εμείς φτιάξαμε Ντακότες και Πυροσβεστικά (αυτά που είδαμε στην επίσκεψή μας στο Αεροδρόμιο)…
Στη συνέχεια, όπως όλοι φαντάζομαι, πήραμε τα αεροπλανάκια μας και ταξιδέψαμε στο Βόρειο Πόλο, τραγουδώντας το
Μικρό Αεροπλάνο
Μικρό Αεροπλάνο
πετά πολύ ψηλά
γερή η μηχανή του
και ατσάλινα φτερά
Πετά πάνω σε πόλεις
σε κάμπους και βουνά
στα σύννεφα ανεβαίνει

και μας βλέπει τόσους δα
τελειώνει το ταξίδι
και θα προσγειωθεί
για δες πως χαμηλώνει
και ακουμπά πανω στη γή!

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Bάφουμε με το πινέλο την επιφάνεια
Γράφουμε το όνομά μας για να μην τα μπερδέψουμε
Οι μικρότεροι επέλεξαν το σφουγγάρι
Πολύ αγαπημένη χρυσόσκονη
Βάφουνε τα ρούχα του
Γράφουμε αν θέλουμε Άγιος Δημήτριος

Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ (συνέχεια)

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Μετά την επίσκεψη του επιλοχία στο νηπιαγωγείο μας,  συζητήσαμε και καταγράψαμε τις εντυπώσεις μας. Τι μας είπε ο στρατιώτης:

Tι μάθαμε από τον Επιλοχία που ήρθε στο νηπιαγωγείο
την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011
(μετά από υπαγόρευση των παιδιών, τα γράψαμε και τα πήρανε στο σπίτι για να τα διαβάσουν στους γονείς τους)

· Τα τανκς έχουν ρόδες που γυρίζουν με ιμάντες  που λέγονται ερπύστρια
· Τα τανκς έχουν πόρτα πίσω και από κει μπαίνουν και βγαίνουν
· Τα φορτηγά ΡΕΟ κουβαλούν τους στρατιώτες
· Στο βουνό οι στρατιώτες φτιάχνουν σκηνές με ξύλα και κλαδιά
· Ανάβουνε φωτιές για να ζεσταθούνε κι έχουνε κουβέρτες
· Φοράνε κανονικές πυτζάμες  και όχι στρατιωτικές. Στο στρατό όμως φοράνε στρατιωτικές πυτζάμες
· Αν γίνει πόλεμος ο στρατιώτης θα έρθει στο σχολείο και θα μας προστατεύσει
· Στο στρατό έχουν τζιπ με πολυβόλα
· Το όπλο τους λέγεται πυροβόλο
· Κουβαλάνε το μαχαίρι, τις χειροβομβίδες και το παγούρι τους με το νερό
· Τρώνε φακές, ρύζι και φασολάδα
· Δεν τρώνε πατατάκια και γαριδάκια γιατί θα χαλάσουνε τα δόντια τους και θα χρειαστεί να πάνε στο γιατρό και δεν θα μπορούν να πάνε στον στρατό.
· Το χρώμα της στολής τους είναι πράσινο και καφέ και λέγεται παραλλαγής. Φοράνε τέτοια στολή για να κρύβονται στα δέντρα από τους εχθρούς.
· Τις μπότες τους τις λένε αρβύλες.
· Στη στολή γράφουν το όνομά τους.
Επόμενο βήμα, το τι θέλουν ακόμη να μάθουμε ή να κάνουμε:
Τι θέλουμε να μάθουμε για τους Στρατιώτες
· Να φτιάξουμε τανκς
· Να δούμε ερπύστρια και τζιπ
· Να γίνουμε στρατιώτες και να παίξουμε
· Να δούμε φωτογραφίες από στρατιώτες στον πόλεμο
· Να φτιάξουμε στρατιωτικές πυτζάμες και ρούχα στρατιωτικά και κούκλες που θα ντύνουμε τους φαντάρους
· Να φτιάξουμε στρατιωτάκια και να γράψουμε το όνομά μας
· Να φτιάξουμε στρατιωτικές σκηνές
ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ
“Να φτιάξουμε στρατιώτες”
Φτιάξαμε τον κύριο επιλοχία,

ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ
ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ
ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ…

1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας στις 1 Οκτώβρη κι έτσι, η σημερινή μέρα ήταν αφιερωμένη στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας…
Φτιάξαμε το πορτρέτο της γιαγιάς ή του παππού, όποιο επέλεξαν τα παιδιά, και είπαν ένα λόγο για τον οποίο τους αγαπούν. Ανάμεσα σ αυτούς ήταν:
Αγαπώ τη γιαγιά επειδή μου μαγειρεύει
Αγαπώ τον παππού επειδή με πηγαίνει στα γίδια
Αγαπώ τη γιαγιά επειδή μου παίρνει δώρα
Ξεχώρισε ο Θανάσης που μου είπε ΑΓΑΠΩ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ επειδή ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!!!!

H Μαριορίτσα στην τάξη μας

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Μια φορά πήγα στην Σμύρνη,

και με πάντρεψαν οι φίλοι, Μαριορίτσα μου
Και μου δώσαν μια γυναίκα που ‘τρωγε για 5-10,
Την Δευτέρα βάζει πλύση και την Τρίτη τα στραγγίζει,
Την Τετάρτη τα απλώνει και την Πέμπτη τα μαζώνει,
Την Παρασκευή μπαλώνει, το Σαββάτο σιδερώνει,
Και την Κυριακή αλλάζει, πω πω πω τι ψείρες βγάζει!

Ζωγραφίσαμε τη Μαριορίτσα
και της βάλαμε και τσέπη στην ποδιά της
για να έχει εκεί τις ημέρες της εβδομάδας.
Έτσι, τα παιδιά παίρνουν μία καρτέλα από την ποδιά
και πρέπει με την αντιστοίχηση
να βρουν ποια μέρα γράφει, και να μας
πουν τι κάνει η Μαριορίτσα εκείνη την ημέρα.
Ομολογώ ότι τους άρεσε πολύ…

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ: ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Ένας σγουρός βασιλικός
πλατύφυλλος και λυγερός
μάνα μου ποιος τον πότιζε
και ποιος τον κορφολόγιζε
Κι άπλωσε φύλλα και κλαδιά
και σκέπασε τη γειτονιά
και σκέπασε και μένα
που μ’ έχει η μάνα μου ένα

Πήγαμε στην εκκλησία όπου κοινωνήσαμε
και πήραμε και το βασιλικό μας από τον παπα Θωμά.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για  την ιστορία του βασιλικού.
Τους διηγήθηκα πώς η Αγία Ελένη κάθισε
εκεί που κάποτε ήταν ο Γολγοθάς
και μύρισε το περίεργο γι αυτήν φυτό
που ευωδίαζε και πώς διέταξε τους στρατιώτες της
να σκάψουν σε εκείνο το σημείο και τελικά
βρήκε τους τρεις σταυρούς…

Έπειτα φτιάξαμε κι εμείς λόγω της Υψώσεως το δικό μας σταυρό,
με το βασιλικό που πήραμε από την εκκλησία…

TA XTAΠΟΔΙΑ

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Σήμερα φτιάξαμε χταπόδια από πηλό.
Το αποτέλεσμα αστραφτερό!!!

Φτιάχνουμε με τον πηλό το σώμα



Με το καλαμάκι κάνουμε τις βεντούζες στα πόδια

Τα βάφουμε και προσθέτουμε χρυσόσκονη αν θέλουμε…



Είπαμε και δραματοποιήσαμε και το τραγουδάκι
Παίζουν μπάλα τα χταπόδια
Και με τα οχτώ τους πόδια
Κι έρχονται όλα τα ψάρια
Γίνονται μαλλιά κουβάρια
Γκολ! Φωνάζει η σαρδέλα
Τον κολιό τον πιάνει τρέλα
Τούμπες κάνει η καραβίδα
Που της έστριψε μια βίδα
Σαματάς και φασαρία
Ξάφνου βλέπουν καρχαρία
Κι όπου φύγει, φύγει, φύγει
κι ο αγώνας έτσι λήγει!!!

Η πρόσκληση για τη γιορτή της μητέρας

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Την Παρασκευή θα καλέσουμε τις μητέρες
και θα περάσουμε μια ώρα μαζί.
Θα διαβάσουμε το παραμύθι
“Θα σ’ αγαπώ ότι κι αν γίνει”
Debi Gliori – Εκδ. Πατάκης ,
θα παίξουμε παιχνίδια,
και θα φτιάξουν μαζί με τα παιδιά οι μαμάδες
την τελευταία σελίδα του βιβλίου που θα λέει
“Σ’ αγαπώ γιατί είσαι πάντα δίπλα μου να μου κρατάς το χέρι”,
όπου θα αποτυπώσουν τις παλάμες τους στο χαρτί.
Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μια εξαιρετική δουλειά της συναδέλφου Δέσποινας Παρταλά και στις σελίδες γράφει τα εξής:
ΜΑΝΟΥΛΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ…
Γιατί είσαι όμορφη σαν ζωγραφιά
Γιατί κάνεις κάθε πόνο να πετάει μακρυά
Γιατί είσαι πάντα δίπλα μου να μου κρατάς το χέρι
Γιατί μυρίζεις όμορφα σαν ένα σπάνιο λουλούδι

Τα εξώφυλλα του βιβλίου μας

Επίσης τους ετοιμάζουμε και ένα δωράκι,
αλλά είναι μυστικό…
Η πρόσκληση λοιπόν για τη συνάντηση αυτή,
είναι ένα χαριτωμένο τσαντάκι…
Τα παιδιά το κόβουν
και το στολίζουν όπως αυτά επιθυμούν.

ΟΙ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΑ ΥΛΙΚΑ

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Φτιάξαμε σταυρούς από κανέλα,

τους οποίους στολίσαμε με χάντρες

και τους δέσαμε στο σπάγκο.

ΟΙ ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΜΑΣ

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Η βάση είναι κουτί από τυράκια.
Πολύ εύκολη και γρήγορη κατασκευή για
τα πιο νόστιμα νηστίσιμα  κουλουράκια!!!

Ο Νυμφίος: Εικόνα σε ξύλο

Δημοσιεύθηκε από τον/την

Σήμερα φτιάξαμε εικόνες

με τα ξύλα και τους κορμούς των δέντρων

που μας έφερε ο κύριος Παρασκευάς

Τα βήματα είναι τα παρακάτω:

Βάφουμε το ξύλο
Κολλάμε την εικόνα που εκτυπώσαμε
Γράφουμε τα γράμματα
Περνάμε βερνίκι με χρώμα ξύλου για να φαίνεται παλιά
Και η εικόνα του Νυμφίου είναι έτοιμη!!!!

Γίναμε Λαζαράκια λίγο νωρίτερα για να μαζέψουμε αβγά για τις χειροτεχνίες μας…

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Φτιάξαμε τα καλαθάκια μας με χαρτόνι και γκοφρέ,
και μια που τα είχαμε έτοιμα και χρειαζόμασταν αβγά για τις επόμενες ημέρες,
και αφού  μάθαμε τα κάλαντα του  Λαζάρου,
βγήκαμε στο χωριό να τα πούμε και να μαζέψουμε αβγά….
Τελικά μαζέψαμε 15 αβγά, πολλά γλυκά και κεράσματα
και συναντήσαμε και έναν πολύ ευγενικό φίλο…

Η Κοκό

Δημοσιεύθηκε από τον/την
Ένα πολύ όμορφο βιβλίο με ωραία μηνύματα
είναι Η ΚΟΚΟ
της Σοφίας Παράσχου εκδόσεις μικρή Μίλητος
Μια φορά κι έναν καιρό
σ’ έναν τόπο μακρινό
ζούσε μια μικρή κοτούλα
όμορφη και ζωηρούλα,
που τη λέγανε Κοκό
μα δεν έκανε αβγό…

Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε το παραμύθι,
και στη συνέχεια φτιάξαμε κι εμείς
τη δική μας ΚΟΚΟ με το πουλάκι της,
έτσι για να μπούμε σιγά σιγά στο κλίμα των ημερών.