ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

Πρώτη μέρα σήμερα και μετά από τα παιχνίδια γνωριμίας, οργάνωσα ένα παιχνίδι θησαυρού με σκοπό τα παιδιά να γνωρίσουν το χώρο του νηπιαγωγείου, αλλά και να μάθουμε πράγματα γι’ αυτά. 
Με το παιχνίδι αυτό λειτουργούν μέσα στην ομάδα, αλλά καλλιεργούν και τον προφορικό τους λόγο, αφού καλούνται να μιλήσουν για τον εαυτό τους.
 Έδωσα στα παιδιά από ένα συννεφάκι με το όνομά τους και αφού το χρωμάτισαν, το παιχνίδι ξεκίνησε. Την ιδέα της κατασκευής την πήρα από εδώ.
Υλικά:
Θήκες CD, Ερωτήσεις, συννεφάκια, Χαρτάκια – στοιχεία

Τα συννεφάκια μπορείτε να τα πάρετε από εδώ

Τα χαρτάκια – στοιχεία ήταν τα παρακάτω:

1. Το πρώτο στοιχείο για να βρεις, πρέπει να καθρεφτιστείς

2. Το δεύτερο στοιχείο ανήκει πάνω στη βιβλιοθήκη

3. Το τρίτο στοιχείο θα το βρεις, μόλις στις τουαλέτες μπεις

4. Για το τέταρτο στοιχείο της τάξης, στο κουκλόσπιτο να ψάξεις

Κάθε φορά που βρίσκαν ένα φάκελο, έπρεπε να απαντήσουν στην αντίστοιχη ερώτηση

1. Αγαπώ πολύ τ….

2. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι….

3. Όταν μεγαλώσω θα γίνω….

4. Μου αρέσει να τρώω…

5.  Αγαπημένο μου παιχνίδι….

Μπορείτε να τις κατεβάσετε από εδώ

Με την απάντησή τους, τα παιδιά παίρνανε το αντίστοιχο χρώμα και σχημάτιζαν το ουράνιο τόξο του εαυτού τους.

 

 Kαλή μας αρχή!!!!

ΠΟΙΟ ΖΩΑΚΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ; 4 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων

Παγκόσμια Ημέρα για τα Αδέσποτα σήμερα
και δε γινόταν να περάσει ανεκμετάλλευτη.
Μιλήσαμε για τα Ζώα και παίξαμε το παιχνίδι μάντεψε ποιο ζώο είναι.
Στη συνέχεια καταγράψαμε τα χαρακτηριστικά των δυο αγαπημένων μας ζώων.
Έτσι, προέκυψε η κατασκευή.
Φτιάχνουμε το σπίτι μας, και πίσω από την πόρτα βρίσκεται ο αγαπημένος μας φίλος.

“Με ακολούθησε ως το σπίτι
μετά από τη βόλτα μου.
Μάντεψε ποιο ζωάκι
Βρίσκεται στην πόρτα μου.”
Τα παιδιά αντιγράφουν στην πόρτα τους
τα χαρακτηριστικά του ζώου που κρύβεται από πίσω.

Kλέψανε τα πορτοφόλια μας!!!

Τι έγινε;;; Κλέψανε τα πορτοφόλια μας…

Kι έτσι τηλεφωνήσαμε το 100…

Ήρθε, μάζεψε όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία….

Για να κάνει τη δουλειά της καλύτερα έβαλε προστατευτική κορδέλα γύρω από τα συρταράκια των παιδιών…

…μάζεψε μια τρίχα που βρήκε εκεί, ένα αυτοκόλλητο, και στη συνέχεια πήρε αποτυπώματα

Τέλος, μετά την επεξεργασία των στοιχείων, συγκρίθηκαν τα δακτυλικά αποτυπώματα με αυτό του δράστη

Η ΚΥΡΙΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ!!!!!

Περάσαμε υπέροχα και το παίξαμε κι άλλες φορές με διαφορετικούς αστυνομικούς.

Τέλος, αφού ήθελαν να αφήσουν δακτυλικά αποτυπώματα παντού, κάναμε και μια αναγνώριση αριθμών.

ΠΟΣΑ ΔΑΚΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΒΡΗΚΕ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ;;;

ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ: ΠΟΡΤΟΦΟΛΙΑ ΓΙΑΤΙ ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Οι γονείς δουλεύουν και τα χρήματα τα βάζουν στις τσέπες τους είπαν τα παιδιά.

– Κι αν δεν χωρούν στις τσέπες;;

– Στα πορτοφόλια τους.

– Εμείς όμως δεν έχουμε λεφτά, ούτε πορτοφόλια για να τα φυλάξουμε…

– Και γιατί δεν φτιάχνουμε;;;;

– Έτσι θα μπορούμε κι εμείς να ψωνίζουμε και να τρώμε στην ταβέρνα του νηπιαγωγείου…

Κουμπαράδες λοιπόν ΤΕΛΟΣ για φέτος…

ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΛΕΦΤΑ ΚΥΡΙΑ, ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΜΑΣ

ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΣΤΑ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙΑ

ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ, ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΒΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ, ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ.

Έτσι, οι κουμπαράδες φέτος γίνανε πορτοφόλια, και το χαρήκαμε πολύ που επιτέλους έχουμε κι εμείς λεφτά να παίζουμε… Τα φυλάξαμε καλά στο σχολείο για να μην μας τα πάρουν οι κλέφτες!!!

Πίσω στο σχολείο: Το Σταφύλι με φελούς από τα μπουκάλια

Μετά την επίσκεψη στον αμπελώνα του Μπαμπατζίμ στο χωριό, κι αφού γεμίσαμε τις βαλίτσες μας με εμπειρίες, μυρωδιές και χρώματα, γυρίσαμε στο σχολείο και αποτυπώσαμε στο χαρτί αυτό που βιώσαμε: Τα σταφύλια που τρυγησαμε.

Και πιο καλύτερο υλικό από τους φελούς των μπουκαλιών, δεν υπήρχε…

Επίσκεψη στον Αμπελώνα του Μπαμπατζίμ στην Όσσα

ΤΑ ΔΩΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ

Φτιάξαμε ένα μπρελόκ με τη φωτογραφία μας και δέσαμε τη ζωγραφιά και το ερωτηματολόγιο του παππού, που απαντήσαμε. Έτσι ετοιμάσαμε το δωράκι μας για τον παππού και τη γιαγιά.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Παγκόσμια ημέρα Τρίτης Ηλικίας η 1 Οκτωβρίου. Για να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα σκέφτηκα να μιλήσουμε για τον κύκλο ζωής του ανθρώπου. Αφορμή οι παρακάτω εικόνες του 19ου αι. που βρήκα στο διαδίκτυο:

Αφού λοιπόν παρατηρήσουμε τις εικόνες και μιλήσουμε για τον κύκλο ζωής του ανθρώπου, μπορούμε να επικεντρωθούμε στους παππούδες, το πως θα πρεπε να φερόμαστε, τι ανάγκες έχουν, τι κάνουν πολύ καλά, και να τα καταγράψουμε

Επίσης ένα πολύ ωραίο ποίημα που  μου άρεσε και πιστεύω είναι πολύ καλό για δραματοποίηση είναι το “Να μουν παππούς” του Γ. Σουρή

“Αχ! έλεγε ο Κοκός,

παππούς να ήμουν τώρα,

να κάνω το σοφό,

να βήχω, να ρουφώ

ταμπάκο κάθε ώρα!

Να έχω άσπρα γένια,

ποτέ να μη διαβάζω,

σχολειό να μην πηγαίνω,

στο σπίτι μου να μένω

και όλο να νυστάζω.

Να παίζω όλη μέρα

με ένα κομπολόγι,

να μη μου λέν’ δουλειά

και να φορώ γυαλιά

και να ‘χω και ρολόγι.

Να λέω παραμύθια

απάνω από το στρώμα

και όλοι στη μιλιά μου

να στέκουν εμπροστά μου

με ανοικτό το στόμα.

Να ‘χω και μια μαγκούρα

να κάνω τον κακό,

κι άμα θυμός με πάρει,

ν’ αρχίζω στο στειλιάρι

και τον τρελό – Κοκό”

Αυτά και άλλα. λέει

με γνώση παιδική.

Μα ο Κοκός δεν ξέρει

πως θέλουν ολ’ οι γέροι

να γίνουνε Κοκοί.

(“Να ήμουνα παππούς” Γ. Σουρής)

Τέλος, ένα φύλλο εργασίας που νομίζω πως θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους τώρα και πως θα είναι σε 70 χρόνια.


Η πρώτη μας κατασκευή – Σταυρός με ζυμαρικά

Στα πολύ παλιά χρόνια, η Αγία Ελένη πήγε στα Ιεροσόλυμα να βρει το Σταυρό του Χριστού. Έβαλε λοιπόν τους στρατιώτες της να σκάβουνε. Και σκάβανε και σκάβανε ώσπου ξαφνικά, βρήκανε 3 σταυρούς. Η Αγία Ελένη δεν ήξερε ποιος από τους 3 ήταν του Χριστού και ποιος των άλλων ληστών. Έτσι, προσευχήθηκε στο Θεό να της δώσει ένα σημάδι. Έτσι κι έγινε. Στον ένα σταυρό φύτρωσε βασιλικός. Έτσι η Αγία Ελένη κατάλαβε ότι αυτός ήταν ο σταυρός του Κυρίου μας.
Παιχνίδι:
Κρύβουμε τους 3 σταυρούς, όπου στον ένα έχουμε το βασιλικό και τα παιδιά, στρατιώτες και Αγία Ελένη βρίσκουν το σταυρό του Χριστού.
Κατασκευή:
Ο σταυρός με μακαρόνια
Ήθελα μια εύκολη κατασκευή για να μπορούν να ανταποκριθούν τα
προνηπιάκια μου. Σε μια φωτογραφία από το Άγιο Όρος είδα ότι οι μοναχοί
είχαν φτιάξει αυτό:
Το ίδιο λοιπόν επιχείρησαν και τα μικρά μου με εξαιρετικά αποτελέσματα:

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο παλιάτσος είναι λυπημένος;;;

Πώς αισθάνεται ο παλιάτσος;;;;
Γιατί ο παλιάτσος είναι στεναχωρημένος;;
Τα παιδιά διατυπώνουν τις υποθέσεις τους
  1. Επειδή του λείπει η μαμά του
  2. Επειδή δεν αρέσουν στον κόσμο τα αστεία που κάνει
  3. Επειδή είναι κουρασμένος
  4. Επειδή έχασε το λεωφορείο για το σπίτι του
  5. Επειδή κουράστηκε να κάνει τους άλλους να γελάνε
  6. Επειδή πεινάει
  7. Επειδή δεν θέλει να παίξει στο τσίρκο
Πώς θα κάνουμε τον παλιάτσο να γελάσει;;
  1. Να του κάνουμε αστεία
  2. Να του φτιάξουμε ένα μεγάλο σπίτι για να κοιμάται εκεί με μια αγελάδα για να αρμέγει γάλα
  3. Να του γελάσουμε εμείς και να του κάνουμε μια αγκαλίτσα
  4. Να του δώσουμε μπισκότα για να φάει
  5. Να του δώσουμε χυμό και νεράκι
  6. Να του φτιάξουμε μια μεγάλη ζωγραφιά με δέντρα και κλόουν που γελάνε
  7. Να του δώσουμε κουλουράκια
  8. Να του δώσουμε καινούρια ρούχα
  9. Να του φτιάξουμε ένα δικό του τσίρκο

Δίνουμε στα παιδιά έναν κλόουν χωρίς χαρακτηριστικά προσώπου και μια καρτέλα. Σε κάθε καρτέλα γράφει μια από τις υποθέσεις των παιδιών, ή μια από τις προτάσεις τους. Ανάλογα λοιπόν με την καρτέλα που τραβάνε τα παιδιά πρέπει να ζωγραφίσουν λυπημένο ή χαρούμενο τον κλόουν.

– Δραματοποιούμε το τραγούδι του Παλιάτσου

TA ΓΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΤΟΥ ΞΕΧΑΣΙΑΡΗ

Αφού διαβάσαμε το παραμύθι το δραματοποιήσαμε

Τα ζωάκια μπαίνουν μέσα στο γάντι

και στη συνέχεια φτιάξαμε τα δικά μας πολύχρωμα γάντια που δεν χάνονται στο χιόνι…

Παίρνουμε ένα διάφανο μπωλ με καπάκι και τοποθετούμε μέσα μπίλιες. Τα παιδιά βάζουν λίγο από το χρώμα που τους αρέσει, και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό…
Ενώνουμε τα γάντια με μια κορδέλα για να μην τα χάσουμε…
Αυτά για σήμερα, η συνέχεια αύριο!
Φιλιά!!!

Χριστουγεννιάτικο δέντρο από περιοδικό

Οικολογικό, οικονομικό, πρωτότυπο και εντυπωσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο από ένα και μόνο περιοδικό. Στο Facebook είδα την ιδέα, από μία συνάδελφο που ανέβασε το ακόλουθο βιντεάκι του youtubε
<p><p><p><p><p><p><p><br>A</p></p></p></p></p></p></p>

Η ιδέα μου άρεσε κι αποφάσισα κι εγώ να το φτιάξω στο νηπιαγωγείο. Φυσικά, η αγαπημένη μου χρυσόσκονη δεν μπορούσε να λείπει… Εγώ έφτιαξα το δέντρο και το έβαψα με σπρέυ, και τα παιδια ανέλαβαν τη διακόσμησή του. Οι φωτογραφίες παρακάτω:

Τα κείμενα της γιορτής μας

Φέτος αποφάσισα να  κάνω κάτι διαφορετικό από άλλες χρονιές. Ήθελα να ξεφύγω από τα αγγελάκια, τα αστεράκια και τις νιφάδες. Ήθελα να κάνω κάτι αμιγώς παραδοσιακό, μιας που αυτό με εκφράζει ως άτομο και προσπαθώ να το περάσω και στη δουλειά μου. Η συγκεκριμένη γιορτή προέκυψε μετά από μια έρευνα που έκανα σε βιβλία λαογραφίας και αποτελεί μια προσωπική δουλειά. Θα την παρουσιάσουν παιδιά του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου συνολικά 34 μαθητές. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να σας είναι ενδιαφέρον, αλλά θεωρώ ότι έστω και οι πληροφορίες που σχετίζονται με τα έθιμα της πατρίδας μας μπορούν να είναι κατά κάποιο τρόπο χρήσιμες στη δουλειά μας. Σας την παραθέτω παρακάτω και περιμένω σχόλια για βελτιώσεις.

να τα πουμε οπως παλια;

224η επέτειος γέννησης του εφευρέτη της φωτογραφίας Louis Daguerre

Λόγω της ημέρας, σκέφτηκα πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να ασχοληθούμε με τη φωτογραφία. Έτσι, αφού τους μίλησα για τον Louis Daguerre, παρακολουθήσαμε το βιντεάκι για τον τρόπο λήψης της φωτογραφίας:
Μιλήσαμε για τις διαφορές των φωτογραφικών μηχανών τότε και τώρα, αφού στο βιντεάκι δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι πρώτοι φωτογράφοι απαθανάτιζαν τις σκηνές… Τη λειτουργία της ψηφιακής την γνωριζουν και είναι και εξοικειωμένα, αφού τη χρησιμοποιούμε συνέχεια μέσα στην τάξη…
Στη συνέχεια τα παιδιά μου ζήτησαν να δούνε το φωτογράφο. Έτσι, ψάξαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε το πορτρέτο του…
Από εκεί και πέρα το θέμα κύλησε μόνο του… Πολυθρόνα είχαμε, μοντέλα εμείς ,και η φωτογραφική μηχανή ανά χείρας.
Τα παιδιά χωρίζονται σε ζευγάρια. Ο ένας μοντέλο κι ο άλλος φωτογράφος. Ο φωτογράφος στήνει το μοντέλο του στην πόζα που είναι και ο Daguerre  και τραβάει τη φωτογραφία. Το μοντέλο πρέπει να μην κοιτάζει στο φακό, να έχει το ένα του χέρι στο κεφάλι και να είναι σοβαρό…
Στη συνέχεια, τις περάσαμε στον υπολογιστή και τις κάναμε ασπρόμαυρες για να μοιάζει με το εικονιζόμενο πορτρέτο… Το αποτέλεσμα “επαγγελματικό”…
Τέλος, ο φωτογράφος και το μοντέλο υπογράφουν στην αναμνηστική φωτογραφία…

Mια μέρα στο Αεροδρόμιο

Η μέρα ήταν γεμάτη εμπειρίες και εικόνες που σπάνια θα ξανασυναντήσουμε…