Εκείνος που συγκεντρώνεται από τη διαίρεση που προκάλεσε η παράβαση, πρώτα χωρίζεται από τα πάθη, έπειτα από τους εμπαθείς λογισμούς, κατόπιν χωρίζεται από τη φύση και τους λόγους της φύσεως, στη συνέχεια από τα νοήματα και τη σχετική με αυτά γνώση. Και τελευταία, αφού προσπεράσει την ποικιλία των λόγων που αφορούν στην Πρόνοια, καταλήγει κατά […]

Το νου που περιπλανιέται τον σταματά η ανάγνωση, η αγρυπνία και η προσευχή. Την επιθυμία όταν ανάβει, την μαραίνει πείνα και κόπος και αποτράβηγμα από τους ανθρώπους. Το μανιασμένο θυμό τον καταπαύει η ψαλμωδία, η μακροθυμία και το έλεος.  Ευάγριος ο Ποντικός. Ε? Νηπτικό κεφάλαιο. Φιλοκαλία Α?. σελ. 87.

Πηγή Περιοδικό: “Η Δράσις μας” Τεύχος 455 Ιανουάριος 2008 Ο Ιουλιανός με τον επιρρεπή προς τον μυστικισμό ψυχικό του κόσμο, πριν αρχίσει να συνομιλεί στην πόλη των Αθηνών με ιεροφάντες και να μυηθεί στα Ελευσίνια μυστήρια, συνδέθηκε με την λατρεία του Ήλιου. Τούτο έγινε όταν ζούσε ως Καίσαρας στη Γαλατία, έχοντας ως έδρα το μικρό, […]

του Ιωάννου Φουντούλη Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που εορτάζει στις 15 Αυγούστου ο χριστιανικός κόσμος, είναι η μεγαλυτέρα από τις εορτές που καθιέρωσε η Εκκλησία προς τιμήν της Μητρός του Κυρίου, τις θεομητορικές εορτές. Ίσως είναι και η παλαιοτέρα από όλες. Τις πρώτες μαρτυρίες έχομε γι? αυτήν κατά τον Ε’ αιώνα, γύρω στην […]

Του κ. Στέργιου Ν. Σάκκου, Ομοτ. Καθηγητού Α.Π.Θ. Το περιστατικό ιστορείται απλά στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Ακούγοντας την καταπληκτική διδασκαλία του Κυρίου μία γυναίκα του όχλου αναφωνεί με ενθουσιασμό: «Μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας» (Λκ 11/ια: 27). Μακαρίζει,δηλαδή, τη μητέρα του Κυρίου κι αρχίζει ήδη να πραγματοποιείται η προφητεία της […]

του Οσιολογ. Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου    Η Παναγία είναι η μόνη ελπίδα. Δεν υπάρχει άλλη για τους πολλούς απελπισμένους. Μονάκριβη μάνα. Είχε απελπιστεί από τις ικανότητες της. Δεν στεκόταν στα δεκανίκια των λόγων των άλλων. Στηριζόταν στον σταυρό του Υιού της. Ο πόνος την ομόρφαινε πιο πολύ. Στον κίνδυνο βρήκε τη λύτρωση. Επέλεξε τη σιωπή. Κυνηγήθηκε. […]

του Σεβ. Μητροπολίτου Πρεβέζης π. Μελετίου     Πριν από μερικούς αιώνες, ένας άγιος, ο άγιος μητροπολίτης Αλέξιος, γονατιστός τη νύχτα μπροστά στην εικόνα της, ικέτευε τη μητέρα του Χριστού:-Πάρε μας, μητέρα, υπό την προστασία Σου! Άπλωσε επάνω μας την σκέπη Σου! Δείξε και σε μας την στοργή Σου!Και τότε άκουσε φωνή αγγέλου, που του έλεγε:-Έρχεται! Έρχεται […]

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου    Ένα από τα γνωρίσματα της Παναγίας μας είναι και η μητρότητά της. Υπήρξε Μητέρα του Χριστού, διότι από αυτήν ο Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και έτσι την γνωρίζουμε και εμείς, ως Θεού Μητέρα. Μάλιστα, στο κοντάκιο της Κοιμήσεως λέγεται: ?ως γαρ ζωής μητέρα προς την ζωήν μετέστησεν?. […]

Του Σαράντου Καργάκου Κανείς λογικός άνθρωπος δεν πρέπει να επιχαίρει για την επιβεβαίωση κάποιων δυσοίωνων προβλέψεων του. Ειλικρινά θα ήθελα να έχω διαψευσθεί για αυτά που έγραψα προ 28ετίας για την μέλλουσα να πλήξει τη χώρα μας αλαλία (λόγω του εξοβελισμού των αρχαίων Ελληνικών και την ολοσχερή κατάργηση της διδασκαλίας των λογίων μορφών της ελληνικής […]

Ήταν στα τελευταία του ο αββάς Στέφανος ο Βυζάντιος. που είχε χρηματίσει αρχειοφύλακας του στρατηγού Μαυριανού. Καθισμένοι πλάϊ του τον περιμέναμε πιά εγώ κι ο αββάς Θεοδόσιος, ο αφρικανός, επίσκοπος Βαβυλώνος. Τον διαβάζαμε τον 118ον ψαλμό, τον “άμωμο”, όπως συνηθίζεται για τους ψυχορραγούντες, όταν ξαφνικά στρέφει εκείνος το βλέμμα του έντονα σε κάποιον που εμφανίστηκε […]

Έλεγαν οτι: ” Όταν επρόκειτο να πεθάνει ο αββάς Σισόης, ενώ όλοι οι πατέρες κάθονταν κοντά του, το πρόσωπο του έλαμψε σαν ήλιος και τους λέει· – Να ήλθε η χορειά των Προφητών.Και πάλι το πρόσωπο του έλαμψε ακόμη πιό πολύ και είπε: – Να ήλθε η χορειά των Αποστόλων.Και πάλι έλαμψε διπλά το πρόσωπο […]

Έλεγε ο αββάς Σισόης: – Όταν ήμουν στη Σκήτη με τον Μακάριο πήγαμε να θερίσουμε μαζί του επτά μοναχοί. Και να πίσω μας μια χήρα σταχομαζώχτρα, που έκλαιγε ασταμάτητα. Φώναξε ο γέροντας τον ιδιοκτήτη του χωραφιού και τον ρώτησε: – Τι έχει αυτή η γριά και κλαίει συνεχώς;Αυτός απαντά: – Ο άνδρας της φύλαγε κάτι […]

Έλεγαν για τον αββά Σισόη οτι αρρώστησε και ενώ κάθονταν κοντά του γέροντες μίλησε σε κάποιους. Του λένε: – Τι βλέπεις, αββά;Και τους απαντά: – Βλέπω κάποιους που ήλθαν σε μένα και τους παρακαλώ να μ’ αφήσουν λίγο να μετανοήσω.Του λέει ένας από τους γέροντες: – Κι αν σ’ αφήσουν, τι μπορείς να κάνεις από […]

Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Σισόη: – Τι να κάνω, αββά, γιατί έπεσα σε αμαρτία;Του λέει ο γέροντας: – Σήκω πάλι.Λέει ο αδελφός: – Σηκώθηκα και πάλι έπεσα.Λέει ο γέροντας: Σήκω πάλι και πάλι.Και τότε είπε ο αδελφός: – Ως πότε; Και λέει ο γέροντας: – Ώσπου να σε βρεί ο θάνατος, είτε στο καλό […]

Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Σισόη: – Αν ενώ βαδίζουμε ο οδηγός μας χάσει τον δρόμο, πρέπει να του το πούμε;Ο γέροντας λέει: – Όχι.Του λέει ο αδελφός: – Αλλά θα τον αφήσουμε να μας πλανήσει; Του λέει ο γέροντας: – Τι λοιπόν, θα πάρεις ραβδί να τον δείρεις; Εγώ ξέρω οτι κάποιοι αδελφοί πεζοπορούσαν […]

Τρείς γέροντες πήγαν στον αββά Σισόη, επειδή άκουσαν γι’ αυτόν. Και του λέει ο πρώτος: – Πάτερ, πως μπορώ να σωθώ από τον πύρινο ποταμό;Αυτός δεν απάντησε. Λέει ο δεύτερος: – Πάτερ, πως μπορώ να σωθώ από τον βρυγμό των οδόντων και τον σκώληκα τον ακοίμητο;Και ο τρίτος του λέει: – Πάτερ, τι να κάνω; […]

Πήγαινε κάποτε ένας λαϊκός μαζί με το γιό του προς τον αββά Σισόη στο όρος του αββά Αντωνίου και συνέβη να πεθάνει ο γιός του στο δρόμο. Αυτός δεν ταράχτηκε, αλλά τον πήρε και πήγε με πίστη στο γέροντα και πρόσπεσε με τον γιό του, σαν να έκανε μετάνοια, ώστε να τον ευλογήσει ο γέροντας. […]

Ένας αδελφός ζήτησε τη γνώμη του αββά Σισόη λέγοντας: – Αισθάνομαι οτι η παρουσία του Θεού υπάρχει μέσα μου. Του λέει ο γέροντας: – Δεν είναι σπουδαίο πράγμα να είναι μέσα στους λογισμούς σου ο Θεός, σπουδαίο είναι να βλέπεις τον εαυτό σου κάτω από όλη τη δημιουργία. Γιατί αυτό και ο σωματικός κόπος οδηγούν […]

Πήγε κάποτε ένας Θηβαίος στον αββά Σισόη θέλοντας να γίνει μοναχός. Ο γέροντας τον ρώτησε αν έχει κανένα στον κόσμο. Αυτός είπε: – Έχω ένα γιό.Του λέει ο γέροντας: – Πήγαινε ρίξε τον στο πατάμι και έπειτα γίνεσαι μοναχός.Όταν έφυγε αυτός για να ρίξει τον γιό του, ο γέροντας έστειλε ένα αδελφό για να τον […]

Έλεγε κάποτε ο αββάς Σισόης στο όρος του αββά Αντωνίου επειδή άργησε ο διακονητής του να πάει κοντά του, για δέκα μήνες περίπου δεν είδε άνθρωπο. Ενώ βάδιζε στο όρος βρίσκει ένα Φαρανίτη που κυνηγούσε άγρια ζώα και τον ρωτά ο γέροντας: – Από που έρχεσαι και πόσο καιρό είσαι εδώ;Κι αυτός είπε: – Αλήθεια, […]

Ένας αδελφός είπε στον αββά Σισόη: – Γιατί δεν φεύγουν τα πάθη από μέσα μου; Του λέγει ο γέροντας: – Τα σκεύοι τους είναι μέσα σου. Δωσε τους την πληρωμή τους και θα φύγουν.   Το γεροντικόν του Σινά Δημήτριου Γ. Τσάμη Θεσσαλονίκη 1988 

Είπε κάποτε ο αββάς Σισόης με παρρησία: ” Θάρρος· να έχω τριάντα χρόνια που δεν παρακαλώ το Θεό για αμρτία, αλλά αυτό προσεύχομαι· ‘ Κύριε Ιησού φύλαξε με από τη γλώσσα μου’. Και ως τώρα, κάθε μέρα πέφτω εξ’ αιτίας της και αμαρτάνω”.  Το γεροντικόν του Σινά Δημήτριου Γ. Τσάμη Θεσσαλονίκη 1988