Την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012, στον Βώλακα, σαν ελάχιστο φόρο τιμής αφιερώθηκε η μέρα στον Εθνομάρτυρα – Μακεδονομάχο Άρμεν Κούπτσιο, τον οποίο οι Βούλγαροι τον κρέμασαν στην Κεντρική πλατεία της Δράμας.

Για την ζωή και τους αγώνες του Άρμεν Κούπσιου μίλησε ο Γιάννης Δεϊρμεντζόγλου, ο οποίος με την γλαφυρότητα του λόγου του κατόρθωσε να ακουμπήσει τις ψυχές των παρισταμένων προκαλώντας όχι μόνο συγκίνηση αλλά και εθνική υπερηφάνεια για τους προγόνους μας Μακεδονομάχους που έδωσαν την ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Η ομιλία του Ι. Δεϊρμεντζόγλου στα «ΚΟΥΠΤΣΙΑ 2012»

«Δέος με κατέχει τούτη την ώρα που κλήθηκα να ψελλίσω τους θνητούς μου λόγους, εδώ που φωνάζουν τα ηρωικά κατορθώματα ενός εικοσάχρονου νέου, του Άρμεν Κούπτσιου.

Και βίασα τον εαυτό μου να μην φύγω από το μέτρο.

Άρμεν Κούπτσιος

Μη πω κάτι λιγότερο, να μην υπερβάλω, μα να καταθέσω την αλήθεια και μόνον την αλήθεια, ως όρκο τιμής προς τον ήρωα Αρμεν.

Δεν ήλθα να μιλήσω, να προσκυνήσω ήλθα.

Και ό,τι θα πω είναι λιγότερο λόγος και περισσότερο προσευχή.

Στοχάζομαι την ώρα εκείνη τού θανάτου τού ήρωα.

Προσπαθώ να διεισδύσω στην ψυχή του, που τόσα απλά και άνετα και φυσικά, διάλεξε τον δρόμο του χρέους και της θυσίας, διότι αυτός οδηγεί στην ελευθερία.

Εκείνος ο αγώνας – το Μακεδονικόν έπος

θα το ονόμαζα,

τού 1904-1908 –

ήταν σίγουρα εμπνευσμένος από το μεγάλο είκοσι ένα (1821)

και όλους γενικά τους Εθνικούς αγώνες.

Ξεκίνησε με τα ίδια ιδανικά, με την ίδια πίστη, με την ίδια ορμή.

Συμπορεύτηκαν – όπως πάντα – ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία.

Η αληθινή ανδρεία με την γνήσια αγάπη στην Εκκλησία.

Και ήταν – τολμώ να πω τηρουμένων των αναλογιών – εφάμιλλος με την Μάχη του Μαραθώνος. Εκεί αναδείχτηκαν οι «Μαραθωνομάχοι» και ύστερα από 1.490 χρόνια περίπου αναδείχθηκαν εδώ οι σύγχρονοι «Μακεδονομάχοι».

Aναπολώντας τις μορφές και τα ιδανικά του «Μακεδονικού αγώνα» βεβαιώνεται ο καθένας πως η ίδια πίστη, που φωτίζει ανέκαθεν με το ιλαρό, γλυκύτατο και ζωογόνο φως την ελληνική ψυχή, άστραψε και στην περίοδο τού Μακεδονικού αγώνα.

Καταπληκτική η ατμόσφαιρα: Ορμή της νιότης, πίστη αλλά και αυτή η περίεργη ανάσα τού Ελληνικού λαού που ξαφνικά γνωρίζει τον εαυτό του και σύσσωμος ρίχνεται σε αγώνα τιτάνιο για την λευτεριά.

Λευτεριά (Φοβερή λέξη)! Σπάνια έννοια, γεμάτη φλόγα και φως.

Ας μεταφερθούμε σ’ εκείνη την ατμόσφαιρα.

Κάτω από την πίεση και την βία των Βουλγάρων, που άρχισε το 1860 και φούντωσε με την εμφάνιση του βουλγαρικού σχίσματος (1870-1872) πολλοί από τους κατοίκους τού Βώλακα και άλλων περιοχών,

έχασαν την ελληνική γλώσσα και έγιναν σλαβόφωνοι.

Και η αλλοίωση αυτή, με το πρόσχημα του σχίσματος συνεχιζόταν με φανατισμό από την μεθοδική, Βουλγαρική προπαγάνδα, έως ότου ανέλαβε μητροπολίτης Δράμας, ο Χρυσόστομος, ο μετέπειτα Εθνομάρτυρας της Σμύρνης.

Από τότε άρχισε συστηματική αντίδραση τής ελληνικής εκκλησίας εναντίον των σχισματικών και η προστασία των ελληνικών χωριών της περιοχής Δράμας, από τον εκβουλγαρισμό.

Η Ανατολική Μακεδονία οφείλει πάρα πολλά στον μεγάλο δεσπότη Χρυσόστομο της Δράμας, γιατί σταμάτησε τον εκβουλγαρισμό των Ελλήνων, ενέπνευσε θάρρος στις ψυχές τους, ανέστησε το εθνικό τους φρόνημα και τους έδωσε το κουράγιο ν’ αφήσουν την άμυνα και να περάσουν στην αντεπίθεση.

Μια από τις σημαντικότερες ένοπλες ανταρτικές ομάδες που οργανώθηκαν τότε στην Αν. Μακεδονία ήταν η ομάδα τού Βώλακα.

Αρχηγός ο Άρμεν Κούπτσιος.

Έργο τής ανταρτικής αυτής ομάδας τού Κούπτσιου ήταν να ξαναφέρει στο Πατριαρχείο της Κων/λεως, όλους, όσους παρασύρθηκαν με τη βία προς την βουλγαρική σχισματική εκκλησία, να σταματήσει με κάθε μέσο τον εκβουλγαρισμό, να προστατέψει τη λειτουργία των ελληνικών σχολείων, που κυνηγούσαν με μανία τους δασκάλους κυρίως, οι Βούλγαροι κομιτατζήδες,

να σταματήσουν τις εκκλησιαστικές λειτουργίες στη σλαβική γλώσσα

και να κυνηγήσουν με την ίδια σκληρότητα τους κομιτατζήδες που αφάνιζαν τα χωριά με τις επιδρομές τους.

Ο Άρμεν Κούπτσιος ήταν τότε 19 ετών, αλλά η παλικαριά του και τ’ άλλα ηγετικά προσόντα του, ήταν πασίγνωστα σε όλη την περιοχή.

Ξεχώριζε για την λεβέντικη κορμοστασιά του.

Ηταν ευκίνητος, ρωμαλέος και ταχύς σαν τον άνεμο και προ πάντων γεμάτος καλοσύνη και χριστιανική πίστη.

Γρήγορα επιβλήθηκε σε όλη την περιοχή χάρη στα ηγετικά του προσόντα.

Τις πιο δύσκολες αποστολές, τις πιο επικίνδυνες τις ανέθετε ο μητροπολίτης στον Κούπτσιο.

Γοργοπόδαρος καθώς ήταν εκμηδένιζε τις αποστάσεις.

Σαν ξωτικό έσχιζε τα τενάγη τών Φιλίππων, περνώντας τα έλη και τις λάσπες για να φτάσει στο Παγγαίο, στο Πράβι και όπου αλλού τον καλούσε ο Εθνικός αγώνας.

Αμέτρητες είναι οι φονικές συγκρούσεις που είχε με τους κομιτατζήδες.

Στα ελληνικά χωριά έβλεπαν τον Κούπτσιο σαν σπαθοφόρο άγγελο – προστάτη και το όνομά του έγινε γνωστό πέρα από την Αν. Μακεδονία σε όλο το μαχόμενο γένος. Φυσικά, έναν τέτοιο αντίπαλο, το κομιτάτο βάλθηκε να τον εξοντώνει με κάθε τρόπο.

Μια μέρα του 1907, ο Άρμεν Κούπτσιος και ο Νάκας Βογιατζής, από την Προσοτσάνη και ο Πέτρος Μάντζας ανέλαβαν κατά διαταγή του Γεν. Αρχηγείου, ν’ αποκλείσουν το πέρασμα των κομιτατζήδων από το πέρασμα Αλιστράτης – Καλαποδίου.

Κατά την εκτέλεση αυτής της υπηρεσίας και ύστερα από την προδοσία ενός αγροφύλακα – αρβανίτικης καταγωγής – έπεσε σε ενέδρα τουρκικού αποσπάσματος.

Την άλλη ημέρα οι Τούρκοι τον έστειλαν στη Θεσ/νίκη και τον έκλεισαν στις φυλακές τού επταπυργίου, όπου συνήθιζαν να φυλακίζουν τους πιο επικίνδυνους από τους αντιπάλους τους.

Ο Άρμεν, πίστεψε στην θεόσδοτη ιδέα τής ελευθερίας και αναλώθηκε για την επικράτηση της. Γιατί η έννοια της ελευθερίας είναι συνδεδεμένη με την απόφασή τής θυσίας.

Αυτή τον οιστρηλατούσε, αυτή με την μεγαλοσύνη της του ενέπνευσε την θυσία.

Θα μου επιτρέψετε κυρίες και κύριοι να σας διαβάσω μια σκηνή, από το θεατρικό που έχω γράψει για τον Εθνομάρτυρα επίσκοπο Δράμας και Σμύρνης Χρυσόστομο. Αναφέρεται στον απαγχονισμό του Άρμεν Κούπτσιου.

Χρυσόστομος Σμύρνης

Στο Γραφείο της Μητροπόλεως Δράμας, οι μητροπολίτης Χρυσόστομος και κάποιοι πρόκριτοι και αγωνιστές συζητούν για την σύλληψη, φυλάκιση και καταδίκη εις θάνατον, του Άρμεν Κούπτσιου.

ΧΡΥΣ: Παιδιά μου! Σας γνωρίζω ότι σε συνεργασία με τον Ελληνα Πρόξενο της Καβάλας, υποπλοίαρχο Στυλιανό Μαυρομιχάλη, καταβάλαμε κάθε προσπάθεια για την αποφυλάκιση του Αρμεν.

Δυστυχώς, δεν πετύχαμε τίποτα!

Ο πατέρας τού Αρμεν – ο μόνος που οι Τούρκοι επέτρεπαν να εισέρχεται στις φυλακές – δεν μπόρεσε να έλθει σε επαφή με τον δωροδοκηθέντα Τούρκο δεσμοφύλακα.

Έτσι, ο Άρμεν επανήλθε στη Δράμα, για να εκτελεσθεί με απαγχονισμό.

Με τον υποπλοίαρχο Στυλιανό Μαυρομιχάλη αποφασίσαμε την βίαιη απελευθέρωση του παλικαριού, κατά την μεταφορά του από τις φυλακές στον τόπο της εκτέλεσης.

Ένοπλοι άντρες θα επιτεθούν κατά της Τουρκικής Φρουράς, που θα τον μεταφέρει και θα τον απαγάγουν στο κρυσφύγετό τους.

Στο μεταξύ, γυναίκες από την Τσατάλτζα θα δημιουργήσουν στο σημείο της απόδρασης επεισόδιο και αναταραχή, ώστε να διευκολύνουν την διαφυγή.

Ο Άρμεν είναι ενήμερος.

Έστειλα τον παπα-Δημήτρη, από το Δοξάτο, να τον κοινωνήσει· βοήθησε σ’ αυτό και

ο Νικήτας Δρακόπουλος. Ελπίζουμε στην επιτυχία του εγχειρήματος. Ο Θεός βοηθός!

ΑΓΓΕΛΙΟΦ: Δέσποτα … πατριώτες … προδοθήκαμε.

Οι Τούρκοι άλλαξαν την πορεία της διαδρομής και αντί η συνοδεία να περάσει από την Μεγ. Αλεξάνδρου – όπου θα γινόταν η επίθεση – πέρασε από άλλα στενά (περιοχή ΙΚΑ Δράμας, σημερινή Αγαμέμνωνος) και δυστυχώς το κακό έγινε.

Ο Άρμεν θανατώθηκε.

Το παλικάρι βάδισε προς τον θάνατο, ωραίο, περήφανο, ατρόμητο.

Γύρισε το λαμπερό του βλέμμα προς τον ήλιο για στερνή φορά

και βροντοφώναξε την ύστατη ώρα:

«Ζήτω η Ελλάδα. Μακεδονία Ελληνική. Ζήτω η ελευθερία».

Θυσιάστηκε, την 14η Σεπτεμβρίου 1907, ημέρα της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου. Δεν σταυρώθηκε … απαγχονίστηκε στον πλάτανο της πλατείας, μπροστά στα μάτια του γέροντα πατέρα του!

Και η αποκορύφωση!…

Μπαίνει ο γερο-Κούπτσιος στο Γραφείο του μητροπολίτη, υποβασταζόμενος από δύο νεαρούς. Γονατίζει εμπρός στον Χρυσόστομο και του φιλά το χέρι.

Ο Χρυσόστομος τον φιλά στο μέτωπο και δακρύζει.

Αργά τον ανασηκώνει … κι ο γερο Κούπτσιος:

Είμαι περήφανος για τον γιο μου Δέσποτα.

Δεν λυπούμαι που χάθηκε.

Λυπούμαι που χάσατε εσείς το πρωτοπαλίκαρό σας.

Ας είναι.

Την θέση του είμαι βέβαιος θα την αναπληρώσουν άλλοι νέοι …

Κι ένας νέος: Είμαστ’ εμείς γέροντα. Και υποσχόμαστε γρήγορα να πάρουμε πίσω το αίμα του γιού σου.

ΚΟΥΠΤΣΙΟΣ:

Δεν ζητώ εκδίκηση.

Θυσία μόνο ζητώ για την Πατρίδα … για τη λευτεριά.

Αυτή θα είναι η ικανοποίησή μου.

Η μαγνητική βελόνα που τάραζε την ψυχή του ήρωα Άρμεν Κούπτσιου, στάθηκε ακίνητη και τον προσανατόλισε στη μοίρα τού καθαρού χρέους.

Μπροστά του υψώθηκε ο σταυρός τού καθήκοντος για την Πατρίδα.

Δεν τον φοβήθηκε.

Με σταθερά βήματα πορεύτηκε το δρόμο τών ηρώων.

Αναδείχθηκε νικητής τής ζωής και τού θανάτου κι ανέβηκε ψηλά στη συνείδησή μας.

Έγινε σύμβολο, πήρε μια θέση στο στερέωμα των αιωνίων αξιών, όπως όλοι οι ήρωες.

Οι ήρωες! Είναι παιδιά τής γης, μα γίνανε ουρανοπολίτες.

Φτάσανε στο θρίαμβο ρίχνοντας κάθε στιγμή στην πλάστιγγα τής θέλησής τους, την θέληση του αγαθού και την αγάπη στην Πατρίδα.

Κάθε ένας απ’ αυτούς είναι και ένα μάθημα για μας.

Είναι ένας δρόμος που μας ανοίγεται. Είναι ένα χέρι που μας δίνεται, για να μας οδηγήσει στο δρόμο της θυσίας. Είναι μια φωνή που φωνάζει! Άνθρωποι θνητοί, μη δειλιάζετε. Ελάτε μαζί μου! Ακολουθείστε την πορεία μου. Κοιτάξτε! Από την ίδια λάσπη, τη δική σας, πλασμένος είμαι κι εγώ. Ο καθένας σας μπορεί τη λάσπη αυτή να την κάνει να λάμψει, σαν άστρο.

Κυρίες – Κύριοι

Είμαστε ένας μικρός λαός και δεν έχουμε περιθώρια για μεγάλα λάθη. Δυστυχώς, τούτον τον καιρό ούτε και για μικρά.

Αν στη ροή του χρόνου φυσήξει ένας άνεμος παραφροσύνης και οργής επάνω σε όλη την Οικουμένη, η Ελλάδα είτε το θέλει είτε όχι θα βρεθεί στη μέση αυτής της ανεμοθύελλας και θα πρέπει να διαλέξει, ανάμεσα σε σκλαβιά και σε αγώνα για την επιβίωσή της. Το τι θα διαλέξει το ξέρουμε.

Τον ίδιο δρόμο που βάδισε και ο ήρωας Άρμεν Κούπτσιος.

Τώρα όμως – όπως και πάντα – θέλουμε με όλους τους λαούς την ειρήνη.

Και γι’ αυτήν αγωνιζόμαστε. Τα όπλα μας δεν είναι όπλα πολέμου, αλλά όπλα ειρήνης.

Δεν είμαστε πολεμοχαρείς, αλλά ούτε και λωτοφάγοι, για να ξεχάσουμε την ιστορία μας.

Είμαστε λαός αναστάσιμος.

Θα ζήσουμε, γιατί η ζωή της Ελλάδας, είναι από αιώνες τώρα, δεμένη με την ελεύθερη ζωή και όχι με τον θάνατο.

Το έδαφος της Πατρίδας μας είναι άγονο για να θρέψει τις ρίζες της ελευθερίας.

Χρειάζεται το αίμα των παιδιών της, για να δώσει ζωή στο δέντρο της Λευτεριάς.

Σ’ αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου, τον κακοτράχαλο και στενό, ένας νέος 20 ετών, ο Άρμεν Κούπτσιος έδειξε στους φλύαρους ξένους, με τις ψευτοδημοκρατικές μεγαλοστομίες τους, πώς κατακτιέται η λευτεριά.

Τους δίδαξε με την θυσία του πως

«Οι δούλοι πεθαίνουν τον θάνατο που τους επιβάλλουν. Οι ελεύθεροι τον θάνατο που επιθυμούν».

Εντυπωσιασμένοι οι ξένοι από τα ηρωικά κατορθώματα των παιδιών της Πατρίδας μας ερωτούν:

«Τι θα ήσουν Ελλάδα χωρίς ελευθερία»

τους απαντούμε:

«Τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς Ελλάδα;»

ΑΡΜΕΝ ΚΟΥΠΤΣΙΟ:

Η καρδιά μας λαχταρά να σε μοιάσει.

Αγωνιά μη προδώσουμε τον ιερό αγώνα και την θυσία σου.

Νιώθουμε πως αυτό που έβραζε μέσα σου ήταν πλούτος ζωής.

Αυτόν το πλούτο – ευχή και υπόσχεση δίνουμε πως θα τον κρατήσουμε

και θα τον κληροδοτήσουμε στους απογόνους μας.

Η δόξα σου ήρωά μας, ας φωτίζει τον δρόμο μας και η θυσία σου, ας μας δυναμώνει να γίνουμε άριστοι πολίτες και Έλληνες μιας Ελλάδας που εσείς οι ήρωες με την θυσία σας την κληροδοτήσατε σ’ εμάς, ελεύθερη.

του Ιωάννη Θ. Δεϊρμεντζόγλου
τ. Σχολικός Σύμβουλος στο Νομό Καβάλας

Πηγή :yaunatakabara.blogspot.gr

http://vatopaidi.wordpress.com/

On May 21, 2012, acting upon a court warrant issued the previous day, on May 20 (Sunday), numerous police forces, in an organized and violent manner, at approximately 7 hours in the morning, raided several monasteries of the Orthodox Ohrid Archbishopric, as well as several homes of citizens members of the Orthodox Ohrid Archbishopric, in various towns in our homeland.

While performing the throughout search, the police officers were treating the nuns particularly rough, for which we are enclosing personal statements. Their telephones were violently taken from their hands, the nuns were harassed, and then with handcuffs on their hands taken to the Court of First Instance Skopje 1. Such behavior the police demonstrated also towards the monks and the faithful people of the Orthodox Ohrid Archbishopric.

Against the Bishops, part of the priests, monks, nuns and faithful people of the Orthodox Ohrid Archbishopric, according to the reports from the international community, the subjected to political influences and corruption, Macedonian judiciary, is preparing an accusation for organized crime and money laundry.

But under the guise of these false accusations is indeed hiding the latest state terror on religious grounds. Namely, in the performed searches, apart from the confiscated computers, phones, material funds, the police also confiscated all registry books in which the lists of the baptized and married people of our Church are kept, it confiscated all empty certifications for baptism and marriage, it confiscated the registry book of the whole written correspondence of the Orthodox Ohrid Archbishopric, as well as a large number of documents of exclusively religious character. How is this connected to “money laundry”! Actually , the police performed this search knowing that the Bishops it was looking for were taking part in the Holy Assembly of Bishops in Belgrade, and are therefore absent from R. Macedonia. Having the experience from the past, we expect that the police will begin with intimidations of all people whose names would be found in the abovementioned registry books.

Macedonian courts are for whole eight years refusing to register the Orthodox Ohrid Archbishopric, and for whole ten years are persecuting its prelate, Archbishop Jovan of Ohrid, who is for the sixth time being imprisoned.

After the latest verdict for imprisonment of Archbishop Jovan, on May 11, 2012, the court authorities have decided to exterminate the existence of the Orthodox Archbishopric, expanding the persecution on religious grounds also towards its Bishops, as well as part of the priests, monks, nuns and faithful people. After this police, but also media, campaign full of hate speech and non-truths, a large part of the members of the Orthodox Ohrid Archbishopric are feeling uncertainty for their lives.

We appeal to their Excellences, all representatives of the foreign embassies of the democratic states, the embassy of OSCE, the institutions for protection of the human rights and religious freedoms, to provide all means of help and support, for an immediate ceasing of the persecution targeted against Archbishop Jovan, Bishop Marko, Bishop David, abbess Kirana, prioress Olimpiada, hieromonks Mojsej and Irinej, nuns Magdalina and Pelagia, as well as a large number of their relatives and close lay people (the list of all accused, with the appropriate court material is enclosed in the appeal sent in writing), for final stopping of this persecution and terror upon the religious freedoms of an ever growing number of citizens, which the state authorities of R. Macedonia are performing against the members of the Orthodox Ohrid Archbishopric, with the purpose of wiping out their existence.

http://vatopaidi.wordpress.com/2012/05/25/appeal-for-stopping-the-terror-upon-the-religious-freedoms-in-r-macedonia/

Βόρεια Μακεδονία

όπως Βόρειο Βιετνάμ;

Κωνσταντίνος Χολέβας

Πολιτικός Επιστήμων

Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που μάς πληροφορούν ότι ο μεσολαβητής κ. Μάθιου Νίμιτς προτείνει το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για τα Σκόπια. Φυσικά ο άνθρωπος τη δουλειά του κάνει. Το θέμα είναι εμείς να υποστηρίξουμε σθεναρά τα εθνικά μας συμφέροντα και να μην πέσουμε στην παγίδα. Η ονομασία αυτή δικαιώνει πλήρως την ακραία εθνικιστική πολιτική των Σκοπίων και νομιμοποιεί το ανιστόρητο κατασκεύασμα του κομμουνιστικού καθεστώτος του Τίτο.

 Όταν οι ξένοι θα ακούν ότι υπάρχει κράτος «Βόρεια Μακεδονία» θα φέρνουν στο νου τους το Βόρειο Βιετνάμ, το οποίο ονομάσθηκε έτσι με στόχο την ένωσή του με το Νότιο Βιετνάμ, κάτι που επετεύχθη μετά από την αιματηρή απόσυρση των Αμερικανών το 1975. Θα θυμούνται επίσης τη Βόρειο Κορέα, η οποία επίσης επεχείρησε να ενωθεί με τη Νότιο Κορέα, αλλά δεν το πέτυχε λόγω ενόπλου παρεμβάσεως των ΗΠΑ, της Ελλάδος και άλλων χωρών. Με λίγα λόγια θα δίδεται διεθνώς η εντύπωση ότι λόγος υπάρξεως της Βόρειας Μακεδονίας είναι να ενωθεί κάποτε με τη Νότιο Μακεδονία, δηλαδή με τα βόρεια εδάφη της χώρας μας! Αυτό άλλωστε διεκδικεί και η προπαγάνδα των ψευδομακεδόνων από την εποχή του Τίτο μέχρι τον σημερινό Γκρούεφσκι!

 Αν δεχθούμε με την υπογραφή μας το όνομα Βόρεια Μακεδονία θα έχουμε αποδεχθεί ότι κάθε τι μακεδονικό στο παρελθόν και στο μέλλον ανήκει στους βόρειους γείτονές μας και όχι στην Ελλάδα. Σε λίγα χρόνια θα εκπέσει το πρώτο συνθετικό και θα μείνει μόνο το όνομα Μακεδονία. Όπως το κράτος της Υπεριορδανίας κατέληξε να λέγεται απλώς Ιορδανία. Οι  σκοπιανοί υπήκοοι ποτέ δεν θα αποκληθούν Βορειομακεδόνες. Θα αποκαλούνται διεθνώς «Μακεδόνες» και μάλιστα με τη δική μας υπογραφή. Κανείς δεν μιλά για Μεγαλοβρετανούς ή για Μεγαλοβρετανικό πολιτισμό. Όλοι μιλούν για Βρετανούς και Βρετανικό πολιτισμό. Αν δεχθούμε τη Βόρεια Μακεδονία σε λίγα χρόνια θα απαγορευθεί στη χώρα μας να έχει Περιφέρεια Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κ.λπ. διότι το όνομα θα μονοπωλείται από το κράτος των Σκοπίων.

Ούτε Βόρεια Μακεδονία, λοιπόν, ούτε άλλη σύνθετη ονομασία. Ας επανέλθουμε στην απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992.

Πηγή:http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3334&Itemid=

Το άγαλμα του έφιππου Μεγάλου Αλεξάνδρου σε υπερφυσικό μέγεθος, του γλύπτη Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, που απέσπασε το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό και κοσμεί την κεντρική πλατεία της Πέλλας, αποτέλεσε την αφορμή για να φτάσουν στα δικαστήρια ο δημιουργός του και ο δήμαρχος Απόστολος Τσαλταφερίδης.

 Του Βασίλη Παπαδημούλη

 Η ιδέα της κατασκευής του χάλκινου αγάλματος ανήκει στους μαθητές του Γυμνασίου Πέλλας. Μάλιστα, για να συγκεντρωθούν τα χρήματα για την αγορά του οι μαθητές έγραψαν και έστειλαν 16.000 επιστολές σε όλα τα σχολεία της χώρας, ζητώντας τη συνεισφορά των μαθητών για την υλοποίηση του ονείρου τους.

 Το έργο του κ. Παλαιολόγου, που αναπαριστά τον μεγάλο έλληνα στρατηλάτη έφιππο να κρατάει στο δεξί του χέρι πτερωτή Νίκη, επιλέχθηκε μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό.

 Το πρώτο άγαλμα που κατασκεύασε ο γλύπτης δεν ικανοποίησε όμως τον δήμο Πέλλας, ο οποίος αρνήθηκε να το παραλάβει. Το συγκεκριμένο άγαλμα, που πήρε το πρώτο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό, μεταφέρθηκε τελικά στην Αίγυπτο και ο καλλιτέχνης έκανε ένα άλλο έργο, το οποίο παρέδωσε στον δήμο, που το τοποθέτησε στην κεντρική πλατεία, σε βάθρο που ξεπερνά τα έξι μέτρα, καθώς έχει μήκος 2,58 μ. και πλάτος 1,05 μ.

 Ο λόγος της αντιδικίας

 Η κόντρα δημάρχου και καλλιτέχνη έφθασε στα δικαστήρια όταν ο δεύτερος επιχείρησε με την άδεια του πρώτου να πάρει καλούπι από το άγαλμα για να κατασκευάσει ένα γύψινο ομοίωμα αλλά τελικά εμποδίστηκε.

Ο καλλιτέχνης ισχυριζόταν ότι έχει δικαίωμα να λάβει αντίγραφο του έργου του, που αποτελεί πρωτότυπο πνευματικό του δημιούργημα.

 Από την άλλη πλευρά ο δήμος ισχυριζόταν ότι, αφού το έργο αγοράστηκε, ανήκει σε αυτούς και ο καλλιτέχνης δεν έχει πλέον κανένα δικαίωμα.

 Η υπόθεση συζητήθηκε στο μονομελές πρωτοδικείο Γιαννιτσών, στο τμήμα ασφαλιστικών μέτρων.

 Από τη μια πλευρά παραβρέθηκε ο δήμαρχος με δικηγόρο τον Κέφαλο Μαύρου και από την άλλη ο καλλιτέχνης με δικηγόρους τον Ευστράτιο Ταγαράκη και τον Απόστολο Μπανιώτη.

 Όπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία, στις αρχές Οκτωβρίου 2009 ο καλλιτέχνης ζήτησε προφορικά από τον δήμαρχο να κάνει ένα καλούπι του αγάλματος και δεσμεύτηκε να καθαρίσει και να επενδύσει με πατίνα το άγαλμα, ώστε να ανανεωθεί και συντηρηθεί, γνωστοποιώντας του μάλιστα ότι βάσει της κείμενης νομοθεσίας έχει πρόσβαση στο έργο του.

 Φήμη για εγκατάσταση του αγάλματος στα Σκόπια

 Ο Κων. Παλαιολόγος, γνωστός καλλιτέχνης και συγγραφέας, καθηγητής γλυπτικής στο πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου και διδάκτωρ φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ήθελε να πάρει το καλούπι του αγάλματος για να κατασκευάσει γύψινο αντίγραφο προκειμένου να το εκθέσει στην πανελλήνια έκθεση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, που θα λειτουργεί στην Τεχνόπολη στο Γκάζι μέχρι τις 24 Ιανουαρίου.

 Ο καλλιτέχνης έκρινε πως η έκθεση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον ίδιο, καθώς θα κρινόταν το έργο του από ακαδημαϊκούς, αφού και ο ίδιος είναι υποψήφιος για να λάβει τον τίτλο του ακαδημαϊκού.

 Μάλιστα προσφέρθηκε να διαθέσει ένα χρηματικό ποσό για την κάλυψη ενδεχόμενων ζημιών στο άγαλμα κατά τη διάρκεια της λήψης του καλουπιού, ενώ προσέφερε και έναν δικό του πίνακα ζωγραφικής στον δήμο. Ο δήμαρχος πράγματι του έδωσε προφορική άδεια και έτσι ο γλύπτης, στα μέσα Οκτωβρίου, εγκατέστησε ειδικό συνεργείο, που άρχισε τις σχετικές εργασίες για τη δημιουργία καλουπιού.

Στις 19 Οκτωβρίου, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, ο δήμαρχος, εξαιτίας των αντιδράσεων της αντιπολίτευσης και της διασποράς από αγνώστους της φήμης ότι το άγαλμα θα μεταφερθεί στα Σκόπια, κατέστρεψε μαζί με άλλους το καλούπι που ολοκληρωνόταν και έδιωξε από το άγαλμα το συνεργείο του καλλιτέχνη. Η άρνησή του προς τον καλλιτέχνη να λάβει καλούπι συνεχίστηκε, παρά τις διαρκείς οχλήσεις του γλύπτη και την προσφυγή του στον εισαγγελέα.

 Το πρωτοδικείο δικαίωσε τον καλλιτέχνη

Βλέποντας ο γλύπτης την άρνηση του δήμου και επειδή ήταν στενά τα χρονικά περιθώρια, πήρε μέρος στη σημαντική για αυτόν έκθεση με καλούπι από άγαλμα της θεάς Νίκης, που είχε φιλοτεχνήσει για τον δήμο της Ρόδου. Μάλιστα στο δικαστήριο προσκομίστηκε και γνωμάτευση του ΟργανισμούΠνευματικής Ιδιοκτησίας, σύμφωνα με την οποία ο δημιουργός ενός έργου, το οποίο προστατεύεται με δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν χάνει ποτέ το δικαίωμα της επαφής του με αυτό, ακόμη κι αν έχει μεταβιβάσει την υλική ενσωμάτωση του έργου και έχει απομακρυνθεί υλικά από αυτό.

Επισημαίνεται μάλιστα ότι ειδικά σε περίπτωση έργων εικαστικών τεχνών η εξουσία της προσπέλασης αποκτά ιδιαίτερη σημασία σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.

Το μονομελές πρωτοδικείο με την 451/2009 απόφασή του, που δημοσιεύθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2009, ζητάει από τον δήμαρχο να επιτρέψει στον καλλιτέχνη να λάβει καλούπι του αγάλματος που φιλοτέχνησε και μάλιστα σε αντίθετη περίπτωση τον απειλεί με χρηματική ποινή 3.000 ευρώ για κάθε παραβίαση της απόφασής του. Όπως αναφέρεται στην απόφαση: “Η εξουσία της προσπέλασης είναι αυτή που επιτρέπει στον δημιουργό να επικοινωνεί με το έργο του ακόμη και όταν έχει μεταβιβασθεί το περιουσιακό δικαίωμα ή όταν η κυριότητα στον υλικό φορέα πάνω στον οποίο το έργο έχει ενσωματωθεί ανήκει σε άλλον…

Ο σκοπός της επικοινωνίας είναι αδιάφορος, αυτός μπορεί να πηγάζει από την ανάγκη που έχει ο δημιουργός να ξαναδεί το δημιούργημά του για απλή ευχαρίστηση ή να χρησιμοποιήσει αυτό για να πάρει στοιχεία τα οποία θα του χρησίμευαν για περαιτέρω δημιουργική δουλειά, ή για να επιδείξει αντίγραφο του έργου στο κοινό για δική του προβολή και εξέλιξη”.

«Μακεδονία» – 10/01/2010

«Αρχιεπισκοπή της Οχρίδας» προστέθηκε στην ονομασία της λεγόμενης «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Η κληρικο-λαϊκή συνέλευση της λεγόμενης «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», η οποία είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα στην ΠΓΔΜ, ενέκρινε, χθες, στα Σκόπια, την πρόταση για μια προσθήκη στην ονομασία της και πλέον θα αποκαλείται «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία-Αρχιεπισκοπή της Οχρίδας».

Ο μητροπολίτης Τιμόθεος, της εκκλησίας της ΠΓΔΜ, δήλωσε ότι η προσθήκη στην ονομασία είναι σύμφωνη με την αναφορά στο καταστατικό της εκκλησίας, όπου υπογραμμίζεται ότι η Αρχιεπισκοπή της Οχρίδας ουσιαστικά είναι ένα και το αυτό με τη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι στην επικοινωνία θα χρησιμοποιείται μόνο η ονομασία «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Από την εκκλησία της ΠΓΔΜ ανέφεραν ότι η τροποποίηση αυτή του ονόματος δεν πρέπει να συνδέεται με τις προσπάθειες για την επίλυση της εκκρεμότητας, με την Ελλάδα, για την ονομασία.

Η κληρικο-λαϊκή συνέλευση αποφάσισε, επίσης, την αλλαγή του οικοσήμου της εκκλησίας αυτής.

Το νέο οικόσημο της λεγόμενης «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» αναπαριστά την Εκκλησία της Αγίας Σοφίας, που βρίσκεται στην Οχρίδα, αντικαθιστώντας τον Άγιο Κλήμη.Η λεγόμενη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία» αποσχίσθηκε από τους κόλπους του Σερβικού Πατριαρχείου και το 1967 κήρυξε το αυτοκέφαλό της, το οποίο δεν αναγνωρίζεται από καμία επίσημη ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο.

Πηγή:http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/11/2009_307815

Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού και πρωτεργάτης του Μακεδονικού αγώνα. Ήταν γιος του Μιχαήλ Μελά και γαμπρός του Στέφανου Δραγούμη.

Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τη Βόρεια Ήπειρο. Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ’ όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το 1891. Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897 συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Έτσι από τον Φεβρουάριο του 1904 ο Παύλος Μελάς έσπευσε με άλλους 4 αξιωματικούς προς επιτόπια μελέτη της κατάστασης. Αποτυγχάνοντας σε εκείνη την πρώτη προσπάθεια, επανήλθε τον Ιούλιο του ίδιου έτους οπότε και εισήλθε στη Μακεδονία ως ζωέμπορος με το όνομα “Πέτρος Δέδες”.

Μετά 20ήμερη παραμονή συναντήθηκε με τον Λάμπρο Κορομηλά στη Θεσσαλονίκη ανταλλάσσοντας σκέψεις για ανάληψη επιχειρήσεων και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα.

Στις 18 Αυγούστου όταν όλα ήταν έτοιμα κατά το σχέδιο ο Παύλος Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, επικεφαλής σώματος εκ 35 μόλις ανδρών, που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στη περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς.

Πληροφορηθέντες οι Τούρκοι από διάφορους καταδότες περί της εισόδου και της δράσης του Παύλου Μελά έθεσαν προς καταδίωξή του πολυάριθμο τουρκικό απόσπασμα. Παρά τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς άρχισε ν΄ αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες με βάση τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο. Όμως στις 13 Οκτωβρίου 1904 βρισκόμενος στα Στάτιστα και προδοθείς από την βουλγάρικη συμμορία του Μήτρου Βλάχου περικυκλώθηκε από Τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Μετά από δίωρη λυσσαλέα μάχη διέταξε αιφνίδια έξοδο τεθείς επικεφαλής των ανδρών του. Στην επιχείρηση αυτή τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα στα χέρια του φίλου του, Γεωργίου Στρατινάκη. Η κεφαλή του αποκοπείσα υπό των συμμαχητών του τάφηκε προ της “ωραίας πύλης” του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Πισοδέρι, το δε σώμα του παραδόθηκε από τους Τούρκους στον Μητροπολίτη Καστοριάς όπου και τάφηκε στον παρακείμενο βυζαντινό ναό των Ταξιαρχών.

Σήμερα, το όνομα του Παύλου Μελά φέρει προς τιμή του το χωριό Στάτιστα ενώ πλήθος προτομών του στολίζουν πλατείες πόλεων μεταξύ των οποίων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Κοζάνη κλπ.

Πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%82

Ποια στοιχεία αποδεικνύουν την ελληνικότη­τα της Μακεδονίας;

1) Οι Μακεδόνες ήταν πανάρχαια ελληνική φυλή, όπως οι Δωριείς, οι Ίωνες και οι Αιολείς. Μιλούσαν Ελληνικά σε διάλεκτο που συγγένευε ιδιαίτερα με τη δωρική και την αιολική διάλε­κτο.

2) Το όνομα Μακεδόνες και Μακεδονία είναι λέξεις ελληνικές και παράγονται από την αρχαία λέξη μάκος, Μακεδνός σημαίνει μακρύς, ψηλός. που είναι δωρικός τύπος της λέξης μήκος.

3) Η Θρησκεία των αρχαίων Μακεδόνων ή­ταν ίδια και απαράλλακτη με τη θρησκεία όλων των υπόλοιπων Ελλήνων. Πίστευαν τους ίδιους 12 “θεούς” και θεωρούσαν ότι το δωδεκάθεό τους κατοικούσε στο μεγάλο μακεδονικό βουνό, τον Όλυμπο.

4) Ο Ηρόδοτος, ο πατέρας της Ιστορίας, γράφει ολοκάθαρα ότι οι Μακεδόνες είναι Έλλη­νες. (Ηροδότου Ιστορία Α’ 56, Η’43).

5) Η πιο σπουδαία είναι η μαρτυρία του αρχαίου γεωγράφου Στράβωνα με τη λακωνική φράση:

«έστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία».

6) Οι αρχαίοι Μακεδόνες είχαν τη δυνατότη­τα να γίνονται μέλη της Αμφικτυονίας των Δελφών, προνόμιο αποκλειστικά και μόνο για τους Έλληνες.

7) Οι αρχαίοι Μακεδόνες έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους εί­χαν δικαίωμα συμμετοχής μόνον Έλληνες.

) Στην αρχαία Μακεδονία υπήρχαν ελληνικά θέατρα και παίζονταν ελληνικές τραγωδίες. Δε θα μπορούσαν οι Μακεδόνες να παρακολουθήσουν ελληνικές τραγωδίες, αν ήταν βάρβαροι.

9) Ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία του ως αρχιστράτηγος όχι των Μακεδόνων, αλλά όλων των Ελλήνων. Στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Κορίνθου το 335 π.Χ. όλοι οι Έλληνες πλην των Λακεδαιμονίων του παραχώρησαν την εξουσία.

10) Οι διάδοχοί του σε όλα τα βασίλεια ενήργησαν αποκλειστικά ως Έλληνες. Διέδωσαν την ελληνική γλώσσα από τη Μεσόγειο μέχρι τον Ιν­δό ποταμό.

11) Η περίοδος εκείνη των διαδόχων του Με­γάλου Αλεξάνδρου δεν ονομάστηκε Μακεδονι­κή, αλλά Ελληνιστική περίοδος.

12) Άλλη μαρτυρία ότι οι Μακεδόνες υπήρ­ξαν Έλληνες αποτελεί η γλώσσα τους. Κύρια ονόματα, τοπωνύμια, ονόματα μηνών, ονόματα ε­ποχών, ονόματα εορτών είχαν ετυμολογία ελληνική. Επίσης τα φωνητικά πάθη, οι κλίσεις και οι καταλήξεις ήταν όλα ελληνικά.

13) Τα αρχαιοελληνικά ευρήματα στο Δίον, στην Πέλλα, στη Βεργίνα, στη Σίνδο, στην Αιανή είναι όλα ελληνικά. Αρχιτεκτονική, ζωγραφι­κή, γλυπτική, διακοσμητική, ρυθμοί, πολεοδομία είναι όλα ελληνικά.

14) Όλες οι επιγραφές που βρέθηκαν στη Μα­κεδονία ήταν ελληνικές. Καμιάς άλλης γλώσσας επιγραφή δε βρέθηκε στην αρχαία Μακεδονία, ε­κτός από τη λατινική της Ρωμαιοκρατίας.

15) Στα αρχαία μακεδονικά νομίσματα όλες οι παραστάσεις είναι από το θεματολόγιο της αρχαίας ελληνικής τέχνης και στην ελληνική γλώσσα.

Πηγή: «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ»

Ευγενική προσφορά: Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»

dailygreece.com/f/viewtopic.php?t=1082http://        vatopaidi.wordpress.com/

ΜΙΧΑΗΛ Γ. ΤΡΙΤΟΣ (Επίκουρος Καθηγητής Α.Π.Θ.)

Με τον όρο Μακεδονικός Αγών εννοούμε τον ιδιόμορφο και πολυμέτωπο εκείνο πόλεμο, που διεξήχθη στην τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία και κράτησε περίπου σαράντα χρόνια, από το 1970 μέχρι το 1908.

Τα αίτια του μεγάλου αυτού αγώνα ήταν ο ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1977-78 με τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, που εξέθρεψε τον βουλγαρικό επεκτατισμό και ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 με την άδοξη ήττα μας, η οποία σκόρπισε την γενική απογοήτευση.

Ο Μακεδονικός Αγώνας είχε τρεις φάσεις. Η πρώτη φθάνει μέχρι το 1987 και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα την προπαγανδιστική δράση των ξένων κομιτάτων. Η δεύτερη από το 1987 μέχρι το 1904 διακρίνεται για την τρομοκρατική δράση του βουλγαρικού κομιτάτου και η Τρίτη από το 1904 μέχρι το 1908 συνιστά την ένοπλη αναμέτρηση Ελλήνων και Βουλγάρων, οι οποίοι εργάζονταν συστηματικά για τον εκβουλγαρισμό της Μακεδονίας.

Αρχικά οι Βούλγαροι επιχείρησαν να αλώσουν την ελληνική εθνική συνείδηση των Μακεδόνων με ειρηνικά μέσα. Όμως, όταν είδαν ότι η τακτική αυτή δεν ήταν αποτελεσματική, χρησιμοποίησαν βία. Στην αντίσταση του μακεδονικού ελληνισμού απάντησαν με τις συμμορίες των ενόπλων κομιτατζήδων. Τα αδίστακτα αυτά σώματα συνέτριβαν κάθε Μακεδόνα που αντιδρούσε στα σχέδιά τους και υποκινούσαν ταραχές και αναστατώσεις. Κύριος στόχος τους η εξόντωση των στελεχών του Ελληνισμού. Ιερείς, δάσκαλοι, επιστήμονες, προύχοντες, οικονομικοί παράγοντες επισύρουν την οργή τους. Παράλληλα οι πράκτορες και τα ηγετικά στελέχη του κομιτάτου άρχισαν να διενεργούν έντονη προπαγάνδα, προκειμένου να προσελκύσουν τους Έλληνες στις ανθελληνικές τους βλέψεις. Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα όσα αναγράφονται στην “Κυανή Βίβλο”, που εξέδωσε το 1903 η Βρετανική Κυβέρνηση. “…η δολοφονία είναι το κυριότερον όπλον των βουλγαρικών κομιτάτων. Προ ουδενός υποχωρούσιν. Οι Έλληνες είναι κυρίως τα θύματά των. Κατά χιλιάδες εφονεύθησαν οι Έλληνες κατά τα τελευταία πέντε ή έξη έτη…αθώων και αόπλων εκβιάσεις, ληστείαι, δολοφονίαι ανδρών και γυναικών, ανελεήμονα βασανιστήρια ιερέων, ιατρών, διδασκάλων κατακρεουργήσεις, ναών εμπρησμοί… καταστροφή χριστιανών ορθοδόξων… γενική τρομοκρατία, πλημμύρα αίματος”.

Η Ελληνική Κυβέρνηση, απορροφημένη αρχικά από το κρητικό ζήτημα και αισθανόμενη αδυναμία στον στρατιωτικό τομέα, απέφυγε να πάρει θέση στο ζήτημα. Έτσι τον αγώνα αντίστασης ανέλαβαν οι τοπικοί παράγοντες. Η πρώτη συστηματική οργάνωση έγινε από τον Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος από το Νοέμβριο του 1902 μέχρι τα μέσα του 1904 ίδρυσε το σωματείο “’μυνα”. Με πρωτοβουλίες Μακεδόνων και Αθηναίων συγκροτήθηκαν οργανώσεις με στόχο την ενίσχυση του πληθυσμού της Μακεδονίας στην αντιμετώπιση του βουλγαρικού κινδύνου. Τέτοιες οργανώσεις ήταν: ο “Κεντρικός Μακεδονικός Σύλλογος”, η εταιρεία “Ελληνισμός” του Νεοκλή Καζάζη, ο “Μακεδονικός Όμιλος” του Στέφανου Δραγούμη καθώς και η “επιτροπή για την ενίσχυση της παιδείας και της Εκκλησίας στη Μακεδονία”. Οι οργανώσεις αυτές προέβαιναν σε διαμαρτυρίες, οργάνωναν συλλαλητήρια και γενικά ασκούσαν πιέσεις στις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις να ενδιαφερθούν για τα ζητήματα της Μακεδονίας.

Για την οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνα ανυπολόγιστη είναι η συμβολή πολιτικών, διανοούμενων και στρατιωτικών, του Στέφανου και Ίωνα Δραγούμη, του Λάμπρου Κορομηλά, του Καπετάν Κώτα, του Παύλου Μελά, του Καπετάν Βαγγέλη. Το γενικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, με πρόξενο τον Κορομηλά, έγινε κέντρο του αγώνα εναντίον του βουλγαρικού κομιτάτου, ενώ ανάλογη ήταν η δράση του προξενείου Μοναστηρίου. Τα ελληνικά ανταρτικά σώματα, στελεχωμένα από αξιωματικούς του ελληνικού στρατού και ενισχυμένα από εθελοντές Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Θεσσαλούς, Πελοποννήσιους, Κρητικούς και άλλους, περιόρισαν τις βουλγαρικές ενέργειες εναντίον των ελληνικών πληθυσμών και αποσόβησαν τον εκβουλγαρισμό της περιοχής.

Η μεγαλύτερη όμως προσφορά στον Μακεδονικό Αγώνα ήταν της Εκκλησίας. Τη στιγμή που το ελληνικό κράτος παρακολούθησε με αδράνεια τα συμβαίνοντα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Μητέρα Εκκλησία, στάθηκε η πρωταρχική και κύρια δύναμη για τη σωτηρία της μαρτυρικής αυτής περιοχής. Με διπλωματικές παρεμβάσεις στην Υψηλή Πύλη, έντονες διαμαρτυρίες στις Μεγάλες δυνάμεις, ενίσχυση και συντονισμό της εκκλησιαστικής διοικήσεως στις εμπερίστατες επαρχίες του οικουμενικού θρόνου, αγωνιζόταν να προστατεύσει την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Ειδικότερα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ’ ο μεγαλοπρεπής με το υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης που τον διέκρινε, αποφάσισε να στείλει στην Μακεδονία νέους στην ηλικία Μητροπολίτες, με μεγάλη μόρφωση, θάρρος και γενναιότητα, για να σταθούν με αυταπάρνηση στο χειμαζόμενο ποίμνιο. Αντιπροσωπευτικά αναφέρουμε τους Μητροπολίτες: Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη, Κορυτσάς Φώτιο Καλπίδη, Πελαγονείας Ιωακείμ Φωρόπουλο, Γρεβενών Αιμιλιανό Λαζαρίδη κ.α. Οι ηρωικοί αυτοί Ιεράρχες με τους αγώνες και τη μαρτυρική θυσία της ζωής τους έγιναν σύμβολα αντιστάσεως του λαού, στέργιωσαν την πίστη του μακεδονικού ελληνισμού και έδωσαν ελπίδες εθνικής ανάτασης. Η θυσία τους παραδειγμάτισε το λαό, τόνωσε το φρόνημά του και γιγάντωσε την εθνική του συνείδηση.

Όπως παρατηρεί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος “οι Αρχιερείς της Μακεδονίας δεν εδίστασαν να περιφρονήσουν τον κίνδυνο του φόβου της ζωής των και ανέλαβαν περιοδείες με πολεμική εξάρτηση οι περισσότεροι και με συνοδεία ενός ή δύο υπηρετών, δείχνοντας έτσι το αλύγιστο φρόνημά των και την πεποίθησή των ότι αυτοί είναι οι δυνατοί και όχι οι Βούλγαροι. Ο λαός βλέπων τις κινήσεις αυτές και ακούων τα πύρινα κηρύγματα των ποιμεναρχών του αισθανόταν να αναπτερώνονται οι ελπίδες του και να πυργώνονται τα όνειρά του…”

Ο Μακεδονικός Αγών υπήρξε ένα ηθικό και εθνικό μεγαλείο. Δεν ήταν μόνο η αφετηρία της ιστορίας του ελληνισμού στον αιώνα μας, αλλά ένα απόλυτα μοναδικό γεγονός στην ιστορία μας και από την άποψη των περιστάσεων και των διαστάσεων που πήρε. Γι΄ αυτό και αποτελεί λαμπρή σελίδα στην ιστορία του έθνους. Χάρη σ’ αυτόν διασώθηκε η ελληνική συνείδηση της Μακεδονίας, αφού ήταν η φυσική αντίδραση του ελληνισμού στην προσπάθεια των Βουλγάρων να εκβουλγαρίσουν την Μακεδονία και να την προσαρτήσουν στο κράτος τους. Έτσι δικαιώθηκε απόλυτα ο Ίων Δραγούμης, ο οποίος το 1907 είχε πει: “αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε”.

Εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

….Στις 7 Ιουνίου της χρονιάς του 1907, μια άλλη τραγωδία συνεκλόνισε το Πανελλήνιο. Η θυσία του Τέλλου Άγρα, του ανθυπολοχαγού Αγαπηνού, του Ήρωα του Βάλτου των Γιαννιτσών.

Αφού νίκησε και κατετρόπωσε τους Βούλγαρους, έβαλε στο νου να συμφιλιωθεί μαζί τους. «Έχομε χρέος, όλοι οι Χριστιανοί, έλεγε, να δώσουμε τα χέρια και να πολεμήσωμε μαζί, να αποτινάξουμε τον τουρκικό ζυγό». Μάταια φίλοι και συνεργάτες τον απέτρεψαν από το σχέδιό του. Μάταια προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι Βούλγαρος φονιάς, χριστιανός και φίλος δεν γίνεται. Συνεννοήθηκε κρυφά μαζί τους. Πήγε να τους συναντή­σει έξω από τη Νάουσα. Μόνος και άοπλος. Με τα χέρια γεμάτα από αγάπη.

Όταν οι Βούλγαροι τον είδαν να έρχεται ανυπεράσπιστος, χύμηξαν σαν όρνεα επάνω του. Τον άρπαξαν, τον έδεσαν σαν τον Χριστό, τον παίδεψαν μέρες και μέρες. Μαζί με το πιστό του πρωτοπαλίκαρο, τον Μίγγα, που κρυφά τον ακολούθησε. Σέρνοντάς τους από χωριό σε χωριό, όπου ήταν δικοί τους, τους υπέβαλλαν σε εξευτελισμούς και μαρτύρια, που νους ανθρώπινος δεν ήταν δυνατόν να επινοήσει. Τέλος, τον κρέμασαν στα κλωνιά μιας καρυδιάς, μαζί και τον Μίγγα, στο χωριό Βλάντοβο που φέρνει τώρα το δοξασμένο όνομά του, Άγρας.

Η θυσία του αγνού ήρωα, του αγνού Χριστιανού, που πίστεψε στην αγάπη και τόσο δόλια προδόθηκε, συ­νεκλόνισε μια ακόμη φορά κάθε Ελληνική ψυχή.

ΠΗΓΗ: ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

 Πηγή:http://www.impantokratoros.gr

Μέσα σ’ αυτόν τον αναβρασμό, τον Μάρτιο του 1910, ο Πατριάρχης έστειλε στην Μητρόπολη Γρεβενών, που χήρευε γιατί είχε απομακρυνθεί ο Μητροπολίτης Αγαθάγγελος, τον νεαρό Επίσκοπο Πέτρας Αιμιλιανό Λαζαρίδη.

Η κατάσταση στην περιοχή Γρεβενών ήταν τόσο έκρυθμη, όσο και στο Μοναστήρι. Κι εδώ υπήρχε η δίωξη που είχαν εξαπολύσει οι Τούρκοι, το όργιο το εγκληματικό των Βουλγάρων και επιπλέον και η ρουμανική προπαγάνδα, που την ενεθάρρυναν οι Νεότουρκοι.

Όπως όλοι, έτσι και ο Μητροπολίτης Αιμιλιανός στην αρχή είχε πιστέψει στις εξαγγελίες των Νεοτούρκων. Για να δει πολύ γρήγορα την αλήθεια. Όσο ο καιρός περνούσε, οι Νεότουρκοι άρχισαν να δολοφονούν τους Μακεδονομάχους και να καταδιώκουν τους κληρικούς.

Ο Μητροπολίτης Αιμιλιανός, νέος, γενναίος, αποφασισμένος για κάθε θυσία, ύψωσε το ανάστημα. Με τακτικές Εκθέσεις προς το Πατριαρχείο και την Ελληνική Κυβέρνηση, έκανε γνωστή την κατάσταση που επικρατούσε και τα μαρτύρια των Ελλήνων. Επισκεπτόταν τα χωριά για να εμψυχώσει τους ιερείς και τους δασκάλους, να τονώσει το ηθικό των κατοίκων.

Η θαρραλέα στάση του διαρκώς αύξανε το μίσος των εχθρών. Το μόνο που επεδίωκαν ήταν να τον εξοντώσουν, να τον βγάλουν από τη μέση. Ιδίως ο Μπεκήρ αφέντης, ο ισχυρός Τούρκος, μένεα έπνεε εναντίον του.

Όμως τίποτε δεν δείλιαζε τον ατρόμητο Μητροπολίτη. Συνεχίζοντας το παράδειγμα των προκατόχων του, εξακολουθούσε το έργο του. Είχε γίνει ο καλός ποιμένας που όλοι λάτρευαν.

Την μοιραία 1η Οκτωβρίου 1911, μετά από περιοδεία, πήγε στο χωριό Σνίχοβο (Αιμιλιανό) να λειτουργήσει, να έρθει σε επικοινωνία με τους πιστούς. Το απόγευμα αποφάσισε να επιστρέψει στα Γρεβενά. Οι χωρικοί τον παρακαλούσαν να αναβάλει την αναχώρηση, γιατί είχαν πληροφορηθεί ότι Νεότουρκοι και Ρουμανίζοντες καιροφυλακτούσαν στα γύρω μέρη με κακές προθέσεις. Μα ο Μητροπολίτης δεν ήθελε να υποχωρήσει. Δεν δείλιαζε εκείνος. Το καθήκον μόνο λογάριαζε. Ξεκίνησε. Στον δρόμο, σε μια χαράδρα, οι εχθροί περίμεναν. Ανεπεράσπιστος καθώς ήταν, τον συνέλαβαν, μαζί με τον διάκονο που τον συνόδευε, τον Δημήτρη Αναγνώστου και τον αγωγιάτη τους. Αφού τους βασάνισαν, τους κατακρεούργησαν κατά τον πιο φρικτό, απάνθρωπο τρόπο.

Μόνο την 6η Οκτωβρίου, ψάχνοντας, βρήκαν τα πτώματα στην οικτρή εκείνη κατάσταση. Τους μετέφε­ραν στα Γρεβενά, όπου η κηδεία τους έγινε σε κατανυκτική ατμόσφαιρα θρήνου και πένθους, την 11η Οκτωβρίου.

Εκεί, στην Μητρόπολη, αναπαύεται ο Αγωνιστής του Χριστού και του Έθνους, ο οποίος έβαψε με το αίμα του την Μακεδονική γη, που υπερασπίστηκε με όλη την ψυχή του. Ήρωας της Μεγάλης Ιδέας, Εθνομάρτυρας.

Ο Μητροπολίτης Αιμιλιανός ήταν το τελευταίο θύμα της θηριωδίας των εχθρών του Γένους. Τον ηρωικό του θάνατο θρήνησε όλος ο Ελληνισμός.

Στα Γρεβενά, στήθηκε η προτομή του στην κεντρική Πλατεία.

Και τα δύο τελευταία χωριά που επισκέφθηκε, πήραν το όνομά του τιμητικά. Το ένα «Δεσπότης», το άλλο «Αιμιλιανός», ενώ το 1990 ο διάδοχός του Μητροπολίτης Γρεβενών Σέργιος έστησε τον ανδριάντα του στον αύλειο χώρο του Μητροπολιτικού Οίκου, δίπλα στον ανδριάντα του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

Κι ύστερα, μετά τόσων χρόνων αγώνα, τόσες θυσίες, τόσα μαρτύρια, τόσους ηρωισμούς, τόσο αίμα, τόσους νεκρούς, ευδόκησε ο Θεός και χάρισε στην Ελληνική Μακεδονία την ελευθερία, με τους ένδοξους Πολέμους του 1912-13.

Στον Μακεδονικό Αγώνα, τον μοναδικό αυτό Αγώνα, που διεξήχθη εθελοντικά, για το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας, η Εκκλησία είχε από την αρχή τον πρώτο λόγο. Η Εκκλησία στάθηκε ο ακρογωνιαίος λίθος που στήριξε το οικοδόμημα, που χάρισε θάρρος, ελπίδα, δύναμη, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι ευνοϊκό, όπως το πόθησε ο Ελληνισμός.

Η Εκκλησία θυσιάστηκε. Από τον Πατριάρχη, τους Αρχιερείς, τον Κλήρο, τους Μοναχούς, η Εκκλησία έδωσε το μεγάλο παράδειγμα της αυταπάρνησης και της ανδρείας. Στους ιερείς που θυσιάστηκαν αξίζει, όσο και στους αγωνιστές, η δόξα.

Θα τελειώσουμε το ευλαβικό αυτό αφιέρωμά μας, με τα λόγια του Παύλου Μελά: «Πάντοτε κατά τους αγώνας του Έθνους μας προΐστατο η Εκκλησία. Έτσι, τώρα προ πάντων, στην Μακεδονία, ότε κατ’ Αυτής κυρίως στρέφονται αι επιθέσεις των εχθρών, η Εκκλησία και πάλιν θα προστατεύση τον Αγώνα».

ΠΗΓΗ: ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Πηγή:http://www.impantokratoros.gr/

Η φήμη πως έφτασε πια στην Μακεδονία ο αρχηγός των Ελλήνων, κάνει τους Βούλγαρους να φεύγουν από παντού τρομαγμένοι, να κρυφτούν. Ενώ οι Έλληνες, όπου περνούν, τρέχουν θαρραλέα να τον προϋπαντήσουν. Φέρνουν τα παιδιά τους να του φιλήσουν το χέρι και του λένε: «Καταλάβαμε την καλοσύνη σου. Είδαμε το φως το αληθινό…».Η πονεμένη ψυχή του πλημμυρίζει αγάπη. Η καρδιά του γεμίζει έλεος. Πασχίζει για την λύτρωση, σαν αληθινός Χριστιανός.

Ο Αγώνας έπαιρνε τη συστηματική του μορφή. Ο Πύρζας του είπε:

-Καπετάνιε, τώρα πρέπει να έχωμε και ένα σύνθημα.

-Μάλιστα, αποκρίθηκε. Ε, παιδιά, δια πρώτην φο­ράν και δια γούρικο, θα έχωμε το σύνθημα «Πατρίς -Μακεδονία». Όλοι ενθουσιάστηκαν. «Πατρίς – Μακεδονία»….

Μετά το Νερέτι η ομάδα των Μακεδονομάχων αποφασίζει να ανηφορίσει στο Ζέλοβο. Πριν φτάσουν στο Ζέλοβο, σταμάτησαν στην Σιάτιστα (Μελά). Μπήκαν στο χωριό. Ήταν κατάκοποι και καταμουσκεμένοι. Κατέλυσαν σε φιλικά σπίτια. Την επομένη ήρθε η σπιτονοικοκυρά όπου έμενε ο Μελάς και τους είπε ότι φάνηκε τουρκικός στρατός. Τους είχε προδώσει ο Μήτρο Βλάχος, και έρχονταν να συγκρουστούν με τους Έλληνες αντάρτες.

Δόθηκε μάχη σκληρή. Ο Παύλος Μελάς καθοδηγούσε όλους. Αντιστάθηκαν μέσα από το σπίτι γενναία. Ώσπου νύχτωσε. Σαν καταλάγιασε η μάχη σκέφτηκαν να κάνουν έξοδο, μη και βάλουν φωτιά στο σπίτι οι Τούρκοι και καούν ζωντανοί. Πρώτος ο Παύλος Μελάς προχώρησε προς την αυλή. Τότε ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Στράφηκε προς τον Πύρζα που τον ακολου­θούσε και του είπε:

-Με πήρε το βόλι στη μέση…

Ο Πύρζας τον άρπαξε στην αγκαλιά και τον έφερε μέσα στο σπίτι. Τον κάθησε σ’ έναν σοφά. Πονούσε πολύ. Ένιωθε το τέλος του. Έβγαλε τον σταυρό του από τον λαιμό, τον έβαλε στα χέρια του πιστού του Πύρζα. «Να τον δώσεις στην γυναίκα μου, είπε. Το τουφέκι μου στον γιο μου. Να τους πεις ότι έκανα το καθήκον μου…». Έβγαλε τις φωτογραφίες τους και τις καταφιλούσε. Πονούσε, πονούσε….

-Παιδιά, σκοτώστε με… παρακαλούσε. Πώς θα μ’ αφήσετε στους Τούρκους;

-Δεν θα σ’ αφήσουμε Αρχηγέ. Κοντά σου είμαστε… έλεγε με σπαραγμό ο Πύρζας και τον καταφιλούσε.

Σε λίγο, ξεψύχησε μέσα στα χέρια του. Ήταν Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 1904.Ο ξαφνικός θάνατος του Αρχηγού, κείνη την ώρα, μέσα στην κρύα νύχτα, κεραυνοβόλησε τον Πύρζα και τα παλικάρια του, που ήταν περικυκλωμένοι από πάνοπλους εχθρούς. Μα έπρεπε να σφίξουν την καρδιά τους και να εκτελέσουν το ύστατο χρέος. Έσκαψαν έναν τάφο κι έτσι χωρίς ιερέα, χωρίς ψαλμό, έθαψαν εκείνον που ήταν Χριστιανός ως τα κατάβαθα της ψυχής του.

Μα οι Βούλγαροι, που αγρυπνούσαν και καιροφυλα­κτούσαν, υποπτεύονταν πως κάποιος από τους σημαίνο­ντες Έλληνες σκοτώθηκε, ζητούσαν το σώμα, να το πάρουν, να το διαπομπεύσουν.

Ο Πύρζας και οι άλλοι πιστοί που αγρυπνούσαν και πρόσεχαν κάθε κίνηση, ξέθαψαν το σώμα. Και για να μην αναγνωριστεί από τους Τούρκους ή τους Βουλγάρους, μ’ όλη τη φρίκη που τους προκαλούσε η πράξη, δεν δίστασαν να του κόψουν το ωραίο κεφάλι, με τα βασιλεμένα βλέφαρα.

Το τύλιξαν σε λευκό πανί και το έ­κρυψαν σ’ ένα σάκκο. Το κορμί το κάλυψαν με μια κουβέρτα και ο Γεώργιος Σούλιος, που υπηρετούσε τσαούσης στην τουρκική χωροφυλακή, παρέμεινε να το φυλά­γει, ως να ειδοποιηθούν οι δικοί τους στην Καστοριά και νάρθουν να το πάρουν για την κανονική ταφή. Στους Βούλγαρους που έρχονταν και το ζητούσαν, άπλωνε την σπάθα του και τους απομάκρυνε. Με σπαραγμένη την ψυχή, έμεινε φύλακας φρουρός ώσπου ήρθαν οι δικοί μας και το παρέλαβαν. Το μετέφεραν στην Μητρόπολη της Καστοριάς.

Απαρηγόρητος ο Μητροπολίτης Γερμανός δέχτηκε νεκρό, εκείνον που περίμενε σωτήρα. Με θρήνους εναπόθεσε το λείψανο στο μικρό Βυζαντινό εκκλησάκι των Αγίων Ταξιαρχών, στην αυλή της Μητρόπολης.

Το κομμένο κεφάλι του Ήρωα, άλλα πιστά παλικάρια το μετέφεραν στο Πισοδέρι και το παρέδωσαν στον απαρηγόρητο παπα-Σταύρο Τσάμη.

Ο παπα-Σταύρος, που περίμενε να τον δεχτεί με κλαδιά βαΐων και με θούρια, έπρεπε τώρα να κηδέψει κάτω από την Αγία Τράπεζα της Εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής το κεφάλι του ήρωα και να ψάλλει μια ακόμη φορά -μοίρα σκληρή- την νεκρώσιμη ακολουθία, για χάρη του.

Σταλμένος στο Πισοδέρι, από τον Πρόξενο Μοναστηρίου, ο Βασίλειος Αγοραστός, σε γράμμα του προς τον Ίωνα Δραγούμη περιγράφει την τραγική σκηνή: «όταν ήδη ήσαν τα πάντα έτοιμα, εξεκινήσαμεν εν τω σκότει, φέροντες μεθ’ ημών πάντα τα χρειώδη, εγώ δε τον σάκκον, τον οποίον εναπέθεσα προ της Εικόνος της Μητρός του Χριστού, μέχρις ότου εξορυχθεί ο ταφίσκος. Εκεί, εν τω παρεκκλησίω, προ της Ωραίας Πύλης, αφού εξωρύχθη ο ταφίσκος, εκόμισα το κιβώτιον, εν ω επιστρώσας το σάβανον, έθηκα ιδίαις μου χερσί την τιμίαν κεφαλήν, κοσμήσας δι’ ανθέων του δάσους της Αγίας Τριάδος. Κατόπιν ανάψαντες λαμπάδα ηρξάμεθα να ψάλλωμεν εν ολολυγμοίς την νεκρώσιμον ακολουθίαν. Η Ακολουθία εψάλη ολόκληρος.

Εδώκαμεν τον τελευταίον ασπασμόν και αφού αφήρεσα εκ της ε­στεμμένης κεφαλής του μεγάλου τούτου τέκνου της Ελ­λάδος ολίγα άνθη, άτινα απέκρυψα εις το χαρτοφυλά­κιόν μου, εκάλυψα δια του ετέρου ημίσεως του σαβάνου και επιθέσας το κάλυμμα του κιβωτίου, επεσώρευσα χώμα επ’ αυτού και προσήρμωσα καλώς την πλάκα. Όταν δε επείσθην ότι ουδέν ίχνος εσώζετο, δυνάμενον να προδώση την γενομένην ταύτην μυστικήν πράξιν, εξήλθομεν του παρεκκλησίου και εισήλθομεν εν τω παρακειμένω Ναώ, όπου προ της Εικόνος της Παναγίας ωρκίσθημεν ότι ουδέν ουδενί θέλομεν είπει εξ όσων είδομεν ή επράξαμεν…».

Ο Μητροπολίτης Γερμανός, σε επιστολή του προς τον Ίωνα Δραγούμη περιγράφει την κηδεία του σώματος του Παύλου Μελά: «… Τη δε επαύριον Κυριακήν, όρθρου βαθέως, περιέδεσα τας μαρτυρικάς χείρας του Ήρωος με εν μετάξινον μαντίλιόν μου, κατέθεσα επί του στήθους του εν Ευαγγέλιον, ένα Σταυρόν και μίαν Εικόνα, και πριν αρχίσει η Λειτουργία, ετελέσαμεν την κηδείαν του. Πεπνιγμένος εν λυγμοίς, ανέγνωσα τας ευχάς εντός του Μητροπολιτικού Ναού και μετέφερα ο ίδιος εις τον παρακείμενον περίβολον του Βυζαντινού Ναού των Ταξιαρχών το σεπτόν σκήνος του, τον κατέβρεξα με πύρινα δάκρυα και απελθών έπεσα επί της στρωμνής μου, όπως θρηνήσω τον αοίδιμον Ήρωα…». Και τελειώνει την επιστολή του με τα λόγια: «Δεν θα λησμονήσω επί ζωής τας οδυνηράς πίκρας ας διήλθον τας ημέρας αυτάς, εξακολουθώ δε ευρισκόμενος νοερώς εν μέσω ημών και συνοδυρόμενος υμίν…» *.

Έτσι η Εκκλησία, την οποία υπηρέτησε ο μεγάλος Ήρωας, παραστάθηκε στη θανή του.

ΠΗΓΗ: ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Πηγή:http://www.impantokratoros.gr/

Οι Σκοπιανοί συνεχίζουν να προκαλούν!

Την ίδια στιγμή που το επίσημο Ελληνικό κράτος κόβει χρηματοδοτικά κονδυλία καταδικάζοντας στην ουσία κάποια στιγμή με λουκέτο, το ΙΜΧΑ, στα βόρεια σύνορα μας, η Σκοπιανή κυβέρνηση ενεργοποιεί κάθε δυνατό μέσο για να διαδώσει την προπαγάνδα τους.

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, η Σκοπιανή Ακαδημία Επιστημών και Τέχνης (MANU) παρουσιάσε χτες επίσημα την νέα “Μακεδονική Εγκυκλοπαίδεια”.

Περίπου 260 Σκοπιανοί συνολικά, υπό την καθοδήγηση του γνωστού Μπλάζε Ριστόφσκι πήραν μέρος στην σύνταξη της “Εγκυκλοπαίδειας ενώ το επίσημο κράτος τους παρείχε πλήρη οικονομική κάλυψη.

Σύμφωνα με πληροφορίες η νέα “Εγκυκλοπαίδεια περιέχει 2 τόμους σε ένα σύνολο απο 1.671 σελίδες και 9,000 καταχωρήσεις για Βιογραφίες προσώπων.Ενδεικτικές είναι και οι δηλώσεις που ακολούθησαν την παρουσίαση της.

Ο Γκρούεφσκι τόνισε ότι η Εγκυκλοπαίδεια εκφράζει την “Μακεδονική” άποψη για το πολιτιστικό και πολιτικό παρελθόν και παρόν τους ενώ ο πρόεδρος του MANU, Σταρντέλοφ πρόσθεσε πως αποτελεί την πρώτη Εγκυκλοπαίδεια που είναι “απελευθερωμένη” απο τις Ξένες Ιστορικές Ερμηνείες.

Σύντομα η Εγκυκλοπαίδεια θα αποκτήσει περισσότερους τόμους και θα μεταφραστεί και στα Αγγλικά.

Του Νικολάου Μάρτη, πρώην Υπουργού- Προέδρου της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ»

Ο Τίτο την 2α Αυγούστου 1944, ευρισκόμενος σε Σερβικό έδαφος, ανήγγειλε τη δημιουργία Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τρείς στόχους:

1. Να αποδυναμώσει ως Κροάτης τη Σερβία, αποσπώντας τη νότια Σερβία, που τη μετονόμασε «Μακεδονία».

2. Να εκπληρώσει το χρέος του ως Κομμουνιστής, για τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως.

3. Να αποσπάσει τους Βουλγάρους των Σκοπίων από τη Βουλγαρία. Ο Σερβικός στρατός, όταν κατέλαβε το 1912 και τη νότια Σερβία, τους Βουλγάρους που κατοικούσαν εκεί από την Τουρκοκρατία δεν τους επέβαλε να πάνε στη Βουλγαρία, όπως έκανε η Ελλάδα το 1922 στην ανταλλαγή των πληθυσμών, που έγινε υπό την εποπτεία της ΚΤΕ.Τους έδωσε Σερβικά ονόματα και στα Σχολεία εδιδάσκετο η Σερβική γλώσσα. Ο Τίτο ήλπιζε ονομάζοντας την περιοχή «Μακεδονία» και τους κατοίκους της «Μακεδόνες» και ονομάζοντας το προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα στα Σκόπια «Μακεδονική» γλώσσα, ότι θα τους επηρέαζε, πράγμα που δεν πέτυχε.Ο Χίτλερ το 1941 παραχώρησε τα Σκόπια στην σύμμαχο του Βουλγαρία.Ο τελευταίος στόχος επιβεβαιώνεται:

1.Όπως ανέφερα, ο Τίτο ονόμασε «Μακεδονική γλώσσα» το ομιλούμενο στα Σκόπια προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα, το οποίο μορφοποίησε μετά από επεξεργασία ειδικών ως γλώσσα μέσα σε 8 μήνες.

2.Στα Σκόπια δημιουργήθηκε Βουλγαρικό κόμμα και πολλές εκατοντάδες Σκοπιανοί απέκτησαν ήδη Βουλγαρικά διαβατήρια μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε.

3.Σε αντιδικία των εφημερίδων ΝΤΕΒΝΙΚ των Σκοπίων και ΤΡΟΥΝΤ της Βουλγαρίας, αποκαλύπτεται ότι ο Τίτο υποχρέωνε με πιέσεις τους Βουλγάρους να λέγονται «Μακεδόνες» και ότι η εφημερίδα ΤΡΟΥΝΤ αναφέρει ότι, οι Βούλγαροι είναι περισσότεροι στα Σκόπια.

4.Αποκαλυπτικό είναι το ανυπόγραφο ανθελληνικό άρθρο Macedonians της Εγκυκλοπαίδειας του Harvard του 1980, των Εθνικών Κοινοτήτων της Αμερικής (Harvard Encyclopedia in America of Ethnic Groups) που δημοσιεύεται στο βιβλίο μου «Η Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας». «Στο άρθρο που καταλαμβάνει 5 σελίδες, ο συντάκτης του αφιερώνει 2 σειρές για Φίλιππο και Αλέξανδρο όπου αναφέρει ότι το Βασίλειο τους προκαλεί αντίθετες απόψεις».

«Μακεδονία και μακεδονική γλώσσα (δέχεται το άρθρο) ότι δημιουργήθηκε το 1945».«Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι μετανάστες από τη Μακεδονία στην Αμερική θεωρούσαν τον εαυτό τους Βουλγάρους ή Βουλγαρομακεδόνες».

«Τον 20ο αιώνα ορισμένοι διανοούμενοι υποστήριξαν ότι η Μακεδονία δεν είναι ούτε Ελληνική, ούτε Βουλγαρική, ούτε Σερβική, αλλά χωριστός λαός και αυτό δέχθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας το 1945».

«Η μεγαλύτερη «Μακεδονική εθνότητα» στην Αμερική άρχισε να εμφανίζονται στο τέλος της δεκαετίας του 1950, όταν έφτασαν Γιουγκοσλάβοι μετανάστες που από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν διδαχθεί να πιστεύουν ότι οι Μακεδόνες αποτελούν χωριστή γλωσσική και εθνική ταυτότητα. Οι ίδιοι έγιναν το όργανο μεταφοράς αυτών των αισθημάτων στους Βουλγαρικής συνείδησης μετανάστες».

Η «Μακεδονική εθνότητα» και η «Μακεδονική γλώσσα» εξάγεται από το άρθρο αυτό, που παραπλάνησε για ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» πολλούς Αμερικανούς, ήταν δημιούργημα συστηματικής πλαστογράφησης της Ιστορίας της Μακεδονίας από τον Τίτο, που άρχισε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν μετονόμασε τη νότια Σερβία σε Μακεδονία.

Έγραψα γράμμα στον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου Harvard διαμαρτυρόμενος για το άρθρο. Το Πανεπιστήμιο μου απάντησε ότι ο Πρόεδρος ήταν σε άδεια.

Το άρθρο και την απάντηση τα έστειλα στον αείμνηστο Υπουργό Πολιτισμού Κων. Τρυπάνη που ήταν Καθηγητής του Cambridge και του Harvard. Έστειλε επιστολή για την ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία και πήρε απάντηση από κάποιον Thernstorn χωρίς να λαμβάνει θέση επί της ουσίας του άρθρου.

Στην κηδεία της συζύγου του Τρυπάνη πήγα στο Νεκροταφείο της Κηφισιάς, όπου ο Τρυπάνης ήταν σε καροτσάκι και τον συλλυπήθηκα, αλλά αντί ευχαριστώ, με παλλόμενη φωνή, μου είπε: «Παιδί μου, να συνεχίσεις τον αγώνα σου». Ενθυμούμαι την σύσταση αυτή με συγκίνηση και συνεχίζω τον αγώνα μου για την ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία, την αποκάλυψη της Σκοπιανής απάτης και την υπεράσπιση του κυριοτέρου ατομικού μου δικαιώματος, δηλαδή της ταυτότητας μου ως Μακεδόνα.

 Πηγή: Greek American News Agency

 http://vatopaidi.wordpress.com/

Στο παρακάτω Αμερικανικό site γίνεται δημοσκόπηση για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι.

Μπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!

                                http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147

Είναι πολύ απλό. Ούτε όνομα πρέπει να βάλετε, ούτε στοιχεία, ούτε τίποτα.

Μόνο πατάτε το Yes και μετά βλέπετε το μέχρι τώρα αποτέλεσμα.

ΘΕΡΜΟΤΑΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ, εξέδωσε η μαρτυρική Σερβική Ορθόδοξη Μητρόπολη Ράσκας-Πριζρένης (Κοσσόβου & Μετοχίων), σήμερα 28-1-2009 μ.Χ., επ΄ αφορμής της ανακίνησης από τα Σκόπια του ζητήματος τοποθέτησης Πρεσβευτή τους στο Βελιγράδι, μετά την αποπομπή της εκεί διπλωματικής τους αποστολής πέρυσι τον Οκτώβριο, ως αντίδραση της Σερβίας στην Ανακοίνωση των Σκοπίων για αναγνώριση της Ανεξαρτησίας του Κοσσόβου!   

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

    Ο ηρωικός Μητροπολίτης Κοσσόβου & Μετοχίων Αρτέμιος, που μαθήτευσε υπό τις ευλογίες του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, αποτελεί σήμερα ένα είδος Εθνάρχη των Σέρβων του Κοσσόβου, οι οποίοι όντας εγκαταλελειμμένοι από το επίσημο Βελιγράδι, έχουν μοναδική παρηγοριά και στήριγμα τον Μητροπολίτη Αρτέμιο, έναν μεγάλο Ορθόδοξο αγωνιστή και φιλέλληνα, που αντιμετώπισε αυτός, το ποίμνιο, οι Ιεροί Ναοί και τα Ορθόδοξα Μοναστήρια, την παράνοια, το μίσος και την τρομοκρατία του νεοϊσλαμικού-αλβανικού φονταμενταλισμού!   

ΚΟΣΣΟΒΟ ΚΑΙ ΜΕΤΟΧΙΑ

   Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί άλλωστε την ιερή κοιτίδα των Σέρβων, με τα περίφημα Μετόχια, μια και από το 1253 η έδρα της Σερβικής Εκκλησίας βρισκόταν εκεί, στη μεγάλη του Σωτήρος Χριστού Εκκλησία στο Πετς!

   Ταυτόχρονα  όμως η περιοχή αποτελεί και το σύμβολο της σερβικής ιστορίας, καθώς εκεί, στις 27 Ιουνίου 1389, ο Σέρβος Πρίγκιπας Λάζαρος έπεσε ηρωικά και μαρτυρικά, αντιμετωπίζοντας με ασύγκριτη γενναιότητα τον πολυάριθμο Τουρκικό Στρατό, σκοτώνοντας ακόμη και τον Σουλτάνο Μουράτ Α΄, γενόμενος αληθινός και αιώνιος θρύλος των Σέρβων!

    Τα τελευταία δε χρόνια, με τους διωγμούς και την τρομοκράτηση των Σέρβων από τo UCK και τα παρακλάδια του, 200.000 σχεδόν Σέρβοι ξεριζώθηκαν, ενώ πάνω από 150 Μοναστήρια και Ναοί γκρεμίστηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς, σε μια προσπάθεια «εθνοκάθαρσης»? για την αυτο-ανακήρυξη της «Δημοκρατίας του Κοσσόβου», πρώτου βήματος της «Μεγάλης Αλβανίας», που προετοιμάζουν οι Δυτικοί, σε αντικατάσταση της «Μεγάλης Γιουγκοσλαβίας» του Τίτο, καθώς και τη δημιουργία της «Μεγάλης Μακεδονίας» με τη Θεσσαλονίκη και το στρατηγικό λιμάνι της στα χέρια των Σκοπίων και ιδίως των κεκρυμμένων αφεντικών τους?   

«ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ» ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ

     Υπό αυτές τις δραματικές στιγμές, μια διωκόμενης και πολεμούμενης από όλα τα διεθνή Κέντρα Ορθόδοξης Μητροπόλεως στην καρδιά της Ευρώπης, στα πιο ιερά χώματα του Σερβικού Έθνους, η φωνή του Μητροπολίτου Αρτεμίου και της Επισκοπής του, αποτελεί για τον επίσης πολεμούμενο από τα ίδια δόλια Κέντρα Μακεδονικό Ελληνισμό, πηγή δύναμης και εμπνεύσεως:   «Ο σερβικός και ο ελληνικός λαός είναι δυο γειτονικοί, αδελφικοί λαοί με την ίδια θρησκεία και εμείς ανεπιφύλακτα υποστηρίζουμε την ελληνική στάση περί του μακεδονικού ζητήματος», καταλήγει η Ανακοίνωση της Μητροπόλεως Κοσόβου και Μετοχίων (Ράσκας-Πριζρένης).  

   Η Μακεδονία με τον Φίλιππο, τον Αλέξανδρο, τον Άγιο Δημήτριο, τον Βασίλειο Β΄, τον Μακεδονικό Αγώνα, τη Μακεδονική Εκστρατεία (Βαλκανικοί Πόλεμοι), αλλά και το Άγιον Όρος, είναι για την Ελλάδα, ό,τι τα Μετόχια για τους Σέρβους! Κι αυτό τα λέει όλα?

  Πηγή http://www.noiazomai.net

Η αποθέωση της βλακείας ή η αποθέωση του κιτς; Η απάντηση δική σας, το θέμα όμως είναι πραγματικό και αφορά στην πρόταση της δημάρχου του κεντρικού δήμου των Σκοπίων Βιολέτας Αλάροβα, να τοποθετηθεί ο ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην κεντρική πλατεία της πόλης πάνω σε ένα συντριβάνι από το οποίο θα ακούγεται η μουσική του εκλιπόντα και ιδιαίτερα δημοφιλούς τραγουδιστή Tose Proeski!

 Η δήμαρχος του κεντρικού δήμου των Σκοπίων .. ?σκέφτηκε? αυτόν το ?συμβιβασμό?, μετά τις φωνές που ακούστηκαν – ακόμα και στα Σκόπια – ότι το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα χειροτέρευε περαιτέρω τις σχέσεις με την Ελλάδα και για αυτό είχε προταθεί ως εναλλακτική λύση η τοποθέτηση ενός αγάλματος του σκοπιανού τραγουδιστή. Σκοπιανή εφημερίδα που δημοσίευσε το θέμα, όπως αναφέρει το balkaninsight.com, δέχθηκε ?βροχή? από μηνύματα αναγνωστών κατά του όλου σχεδίου. Για να δούμε?.

  Πηγή http://www.newsblog.gr/?p=5183#more-5183

Η πρόεδρος και στελέχη της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ, καθώς και ο πρόεδρος του ΣΑΕ Περιφέρειας ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν την Παρασκευή με τον Μάθιου Νίμιτς, τον κάλεσαν να ξεκαθαρίσει στους αντιπροσώπους των Σκοπίων ότι δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση να συζητούν για οποιοδήποτε θέμα που αφορά στην ΠΓΔΜ, παρά μόνο το όνομα της χώρας.

«Είμαστε ευχαριστημένοι από τη συνάντηση», δήλωσε η πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ, Νίνα Γκατζούλη.

Η κ. Γκατζούλη ανέφερε ότι ο κ. Νίμτς, αφού τους άκουσε με προσοχή, τους είπε ότι ο ίδιος είναι «ένας υπάλληλος» των Ηνωμένων Εθνών και τους συμβούλεψε να απευθυνθούν στην αμερικανική κυβέρνηση και σε χώρες της Ευρώπης, κυρίως στη Γαλλία, καθώς έχουν μεγαλύτερη ισχύ και επιρροή από τον ίδιο στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

 Σύμφωνα με την κ. Γκατζούλη, ο κ. Νίμιτς υποστήριξε ότι με την αλλαγή της αμερικανικής διακυβέρνησης τα πράγματα θα μπορούσαν να λάβουν διαφορετική τροπή, προσθέτοντας ότι «οι ενέργειες της ΠΓΔΜ να αλλάζει τα ονόματα των αεροδρομίων και δρόμων της με το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να εγείρει αγάλματα και μνημεία χρησιμοποιώντας σαφώς ελληνικά σύμβολα προκαλούν την Ελλάδα και δεν συμβάλλουν στην εξεύρεση λύσεως στο θέμα της ονομασίας της».

Ο κ. Νίμιτς, όπως σημείωσε η πρόεδρος της Παμμακεδονικής, αναφερόμενος στη σύλληψη από την αστυνομία της ΠΓΔΜ του φιλέλληνα Σέρβου φοιτητή Βασίλη Γκλιγκόροφ, ο οποίος, σύμφωνα με την κ. Γκατζούλη, είναι ισχυρός επικριτής της ακραίας εθνικιστικής τακτικής του μακεδονισμού των Σλάβων, είπε πως διάβασε στο Διαδίκτυο ότι ο φοιτητής πάσχει από σχιζοφρένεια. Οι ομογενείς διαφώνησαν με τον κ. Νίμιτς τονίζοντας ότι γνωρίζουν από έγκυρες πηγές πως ο κ. Γκλιγκόροφ κακοποιήθηκε από τις αρχές της ΠΓΔΜ και κρατείται, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να παρέμβει.

 Οι ηγέτες της Παμμακεδονικής και του ΣΑΕ στάθηκαν κυρίως στο θέμα της σκοπιανής προπαγάνδας, η οποία σύμφωνα με την κ. Γκατζούλη, «ξεπέρασε πλέον κάθε όριο» και εξέφρασαν την πεποίθηση ότι «σε καμία περίπτωση ο απανταχού Ελληνισμός δεν θα δεχθεί τα περί δήθεν Μακεδονικής γλώσσας και εθνικότητας». Όπως επεσήμανε η πρόεδρος της Παμμακεδονικής, «ο κ. Νίμιτς προσπάθησε να υποβιβάσει τη σημασία του γεγονότος, λέγοντας ότι πρόκειται απλώς για έναν επιθετικό προσδιορισμό για χρήση στα Ηνωμένα Έθνη».

Η κ. Γκατζούλη επέδωσε στον κ. Νίμιτς σχετικό υπόμνημα και έθεσε υπόψη του συγκεκριμένα εγχειρίδια Σκοπιανών, αλλά και Αμερικανών καθηγητών «διαστρέβλωσης της Μακεδονικής ιστορίας». Επίσης, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για την Γκέι Μακ Ντούγκαλ «η οποία κατ’ εντολή του ΟΗΕ βρέθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα για να διερευνήσει καταγγελίες για καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των μειονοτήτων που τάχα διαβιούν ιδιαίτερα στο χώρο της Μακεδονίας και Θράκης».

Ο συντονιστής του ΣΑΕ ΗΠΑ Θεόδωρος Σπυρόπουλος, τόνισε ότι «το ΣΑΕ Περιφέρειας ΗΠΑ στηρίζει τις θέσεις της Παμμακεδονικής Ένωσης, καθώς εκφράζει την ελληνοαμερικανική κοινότητα στο σύνολό της σε αυτό το θέμα και αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά του μέλη». Επίσης, εξέφρασε την πεποίθηση ότι ελληνική κυβέρνηση κάνει ό,τι είναι καλύτερο και συμφέρον για τη χώρα και πως θα αξιοποιήσει την αλλαγή της αμερικανικής κυβέρνησης στο θέμα των διαπραγματεύσεων για την ονομασία της ΠΓΔΜ, επισημαίνοντας ότι η Παμμακεδονική Ένωση έχει κάνει εξαιρετική εργασία στις ΗΠΑ αναφορικά με την αντιμετώπιση της σκοπιανής προπαγάνδας και πάντοτε σε συνεργασία με την ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον προωθεί τις ελληνικές θέσεις, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στον Ελληνισμό.

Στη συνάντηση παρευρέθησαν και ο αντιπρόεδρος της Παμμακεδονικής Δρ. Αντ. Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Αλεξάνδρειο» Φώτης Γερασόπουλος, ο αντιπρόεδρος του Ιδρύματος και εκπρόσωπος του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου Βασίλης Γκατζούλης και η σύζυγος του Συντονιστή ΣΑΕ ΗΠΑ, Έρικα Σπυρόπουλος.

Στο υπόμνημα που κατέθεσαν οι ομογενείς στον κ. Νίμιτς, μεταξύ άλλων, σημειώνεται: «Εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας για τη νέα έκθεση του «International Crisis Group» (ICG), με έδρα τις Βρυξέλες, στο θέμα της διαφωνίας Αθηνών και Σκοπίων για την ονομασία της ΠΓΔΜ και το οποίο καταλήγει προτείνοντας την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ως το καταλληλότερο όνομα για διεθνή χρήση, επιβραβεύοντας τους Σλάβους, Αλβανούς, Ρόμα, Τούρκους, Βλάχους, και Σέρβους της ΠΓΔΜ με «Μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα των Σλάβων ως «Μακεδονική». Η ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» δίνει την εντύπωση ενός διαιρεμένου κράτους, το οποίο θα πρέπει να ξανά ενωθεί στο μέλλον. Από την άλλη πλευρά, η έκθεση του ICG δεν μπορεί και δεν πρέπει να επηρεάσει την αποκλειστική ευθύνη που φέρετε για τις διαπραγματεύσεις κατ’ εντολή των Ηνωμένων Εθνών. Κάθε προσπάθεια, ανεξαρτήτως από το που προέρχεται, να χαρισθεί η «Μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα στους κατοίκους της ΠΓΔΜ απορρίπτεται από όλους τους Έλληνες».

Τέλος, στο υπόμνημα που υπογράφει εκτός από την κ. Γκατζούλη και ο αντιπρόεδρος της Παμμακεδονικής δρ. Αντώνης Παπαδόπουλος υπογραμμίζεται: «Κύριε Νίμιτς, είναι δική σας ευθύνη να εξηγήσετε στις δύο πλευρές με εμφατικό τρόπο ότι υπό την εντολή των Ηνωμένων Εθνών δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση να συζητούν για οποιοδήποτε θέμα που αφορά την ΠΓΔΜ, παρά το όνομα της χώρας. Συνεπώς, είσαστε υπεύθυνος να θέσετε τέλος στις προσπάθειες της ηγεσίας της ΠΓΔΜ να προωθήσει την γλώσσα και την εθνικότητά τους, όπως την προσδιορίζουν μέσω των Ηνωμένων Εθνών».

  Πηγή :http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_08/02/2009_266579 

Είναι εδώ και 15 χρόνια Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στον Παναμά και οι επιχειρηματικές του πολυποίκιλες δραστηριότητες έχουν σαν βάση τους τον Παναμά, το Μαϊάμι, το Λος Άντζελες κ.λπ., με μία φανταστική γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών, από… καρφίτσες… μέχρι αεροπλάνα.
Ανεπανάληπτο και εντυπωσιακό είναι το ανθρωπιστικό του έργο: «Έχει ιδρύσει στον Παναμά Ελληνικό Σχολείο με το όνομα ΑΘΗΝΑ, αλλά και ξενώνα για τη φιλοξενία Ελλήνων, ενώ τώρα προχωρεί και στη δημιουργία ενός γιγαντιαίου νοσοκομειακού συγκροτήματος στον Παναμά για να τιμήσει τη μνήμη της αγαπημένης του κόρης Ιρμίτα, που πριν από πέντε χρόνια μία νταλίκα «αφηνιασμένη» της πήρε τη ζωή, στα 21 της χρόνια, την παραμονή που θα ερχόταν από τον Παναμά στην Ελλάδα για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

 Εκείνο, όμως, που συγκινεί περισσότερο απ όλα είναι μια άγνωστη πρωτοβουλία του Χαράλαμπου Τζανετάτου, που έπεισε τον Πρόεδρο του Παναμά και φίλο του, τον Martin Torrijos, να αποσύρει την αναγνώριση που είχε κάνει ο Παναμάς στα Σκόπια, για να λέγονται Μακεδονία, και έτσι τώρα είναι διπλά υπερήφανος, αφού χάρη στη μεσολάβησή του ο Παναμάς λέει «ΟΧΙ» στους Σκοπιανούς.

  Πηγή http://paratolmo.blogspot.com/2009/01/blog-post_5467.html 

Μακεδονικό πρόβλημα δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ. Η Μακεδονία από αρχαιοτάτων χρόνων 2200-2100 π.Χ. υπήρξε Ελληνική. Οι πρώτοι της κάτοικοι ήταν Έλληνες και ουδέποτε υπήρξε ξεχωριστή «μακεδονική εθνότητα». Η Μακεδονία είναι ένα μεγάλο τμήμα της Ελληνικής γης, όπως η Ήπειρος, η Θεσσαλία, η Στερεά Ελλάδα, η Πελοπόννησος. Δεν υπήρξε εποχή κατά την οποία ο χώρος αυτός δεν ήταν Ελληνικός και οι κάτοικοί του δεν ήταν γνήσιοι Έλληνες. Αυτό το φωνάζει η ιστορία με τα αδιάψευστα ιστορικά της στοιχεία, τα οποία, ακόμη, και σήμερα έρχονται στο φως της δημοσιότητας και το επιβεβαιώνουν. Οι πολυπληθείς βάρβαροι, οι οποίοι κατά καιρούς και διαστήματα κατέκτησαν την Ελληνική Μακεδονία, δεν μπόρεσαν να αλλοιώσουν το Ελληνικό φρόνημα των κατοίκων της και να διαφθείρουν την Ελληνική των συνείδηση, παρά τα σατανικά των σχέδια και τις πονηρές μεθοδεύσεις, που εφάρμοσαν για τον αφελληνισμό της Μακεδονίας μας.

Ο ισχυρισμός των σκοπιανών, ότι ο Μακεδόνες υπήρξαν μία ξεχωριστή εθνότητα, είναι αποκύημα της νοσηρής των φαντασίας και δημιούργημα των ιμπεριαλιστικών διαθέσεων των ερυθρών δικτατόρων προς εξάπλωση του πανσλαβισμού. Το παραμύθι της «μακεδονικής εθνότητας» το δημιούργησε ο  ερυθρός δικτάτορας, Ιωσήφ Μπρος-Τίτο, ο οποίος στις 2 Αυγούστου του 1944 συνέστησε την λεγόμενη «ομόσπονδη λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» του Βαρδαρίου, με πρωτεύουσα τα Σκόπια, πόλη ευρισκόμενη μακράν της Μακεδονίας και ανήκουσα στην περιοχή της Δαρδανίας. Σε αυτό, βεβαίως, βοήθησαν και οι Έλληνες κομμουνιστές της εποχής εκείνης διότι υπήρχε στενή συνεργασία με τον μισέλληνα δικτάτορα Τίτο. Έκτοτε, οι Σκοπιανοί ιμπεριαλιστές άρχισαν να είναι προκλητικοί και να διακηρύττουν πως αυτού είναι οι γνήσιοι Μακεδόνες και πως τα όριά τους πολύ σύντομα θα επεκταθούν στην Μακεδονία του Αιγαίου και του Πιρίν για να ολοκληρωθεί το λεγόμενο Μακεδονικό κράτος. Το ότι αυτοί δεν είναι Μακεδόνες το φωνάζουν τα ονόματά τους, τα οποία έχουν πολωνική προέλευση. Το φωνάζει το μιξόγλωσσο σλαβόφωνο ιδίωμα. Το φωνάζει η ιστορία, διότι αυτοί κάνουν την εμφάνισή των στον χώρο αυτό τον 7^ο μ.Χ. αιώνα. Ισχυρίζονται, ακόμα, οι Σκοπιανοί ότι όλοι εμείς που κατοικούμε στην Μακεδονία είμαστε Σλάβοι σκλαβωμένοι στους Έλληνες και ότι αυτοί που είναι ελεύθεροι θα αγωνισθούν να μας απελευθερώσουν. Και, μ? αυτό το κακοηθέστατο ψεύδος, το τερατώδες αποκύημα της διεστραμμένης φαντασίας των σλάβων ιμπεριαλιστών, πέτυχαν οι κράχτες του πανσλαβισμού να περάσουν στον Διεθνή χώρο ότι η Ελληνική Μακεδονία είναι σλαβική και, επομένως, τους ανήκει. Και πέτυχαν οι αδίστακτοι πλαστογράφοι και παραχαράκτες της Ελληνικής Ιστορίας να δημιουργήσουν στο εξωτερικό, τον Καναδά και την Αυστραλία, κέντρα ανθελληνικής προπαγάνδας, με αποτέλεσμα να προωθούν τα αυτονομιστικά των σχέδια και να ζητούν κυριαρχικά δικαιώματα στην Ελληνική Μακεδονία.

Και εμείς τι κάνουμε; Εμείς αδιαφορούμε. Εμείς διασκεδάζουμε με τις ανοησίες των. Εμείς αγανακτούμε με την θρασύτητά των. Εμείς διαμαρτυρόμαστε. Και εμείς δεν ανησυχούμε για τίποτε. Διότι στον χώρο που κατοικούμε γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει ούτε ένας, ναι, ούτε ένας κάτοικος της Ελληνικής Μακεδονίας που να αισθάνεται σλάβος και σκλάβος στους Έλληνες. Αν αμφιβάλλουν το πείραμα στα χέρια τους.

Με αμείωτη προκλητικότητα συνεχίζουν τις διεθνείς κινήσεις του οι Σκοπιανοί στον αμετακίνητο στόχο τους για πλήρη οικειοποίηση όλων των συμβόλων, μορφών, προσώπων, ονομάτων, προσωπικοτήτων που αφορούν τη μία και αληθινή Μακεδονία των Ελλήνων!    Αυτή τη φορά ειδικότερα, κατάφεραν να πάρουν έγκριση και να κυκλοφορήσουν πιστωτική κάρτα VISA με τυπωμένη πάνω της τη μορφή του Μεγάλου μας Αλεξάνδρου!!! 

   ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΜΟΓΕΝΩΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΑΡΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ  

 Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην εν λόγω κάρτα δεν εμφανίζεται ο αυθεντικός Ήλιος της Βεργίνας (Αιγές), επειδή ακριβώς, χάρη στη δυναμική και μαζική κινητοποίηση Ελλήνων του Εξωτερικού (όπως π.χ. το Κυπριακό CANA), που οδήγησαν με τη σειρά τους στην παρέμβαση των Βουλευτών Μπιλιράκη και Μαλόνευ, κατάφεραν την πανίσχυρη αμερικανική  εταιρία, που τυπώνει και εκδίδει τις πιστωτικές κάρτες, να αποσύρει προηγούμενη πιστωτική κάρτα των Σκοπιανών με τον Ήλιο της Μακεδονίας μας, γεγονός για το οποίο διαμαρτύρεται πρωτοσέλιδα η σκοπιανική εφημερίδα Dnevnik (26-12-2008)!     Σε απάντηση της αναγκαστικής αυτής απόσυρσης της κάρτας VISA με τον Ήλιο της Βεργίνας, οι Σκοπιανοί προχώρησαν πλέον στην έκδοση της νέας προκλητικής κάρτας VISA με τον Μέγα Αλέξανδρο, γεγονός που επανακινητοποιεί ήδη την Ομογένεια! 

  «UMD»  

Οι εξοργιστικές αυτές  ενέργειες, γίνονται από την «Ηνωμένη ?Μακεδονική? Διασπορά» («UMD») όπως αυτοαποκαλείται, μια διεθνή, ισχυρή οργάνωση των Σκοπιανών με κέντρο τις ΗΠΑ και διασυνδέσεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπου κατορθώνει να βλέπει ενίοτε και τον μέγα υποστηρικτή των Σκοπιανών, Αμερικανό Υφυπουργό Εξωτερικών Ντάνιελ Φριντ?

     Πηγή :http://www.noiazomai.net/visaalex.html   

Την απόσυρση της Ελλάδος από τις διαπραγματεύσεις για την ονομασία των Σκοπίων ζήτησε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης μετά την απόφαση της γειτονικής χώρας να μετονομάσει το εθνικό στάδιο των Σκοπίων σε «Φίλιππος Β΄ ο Μακεδών».

«Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα είμαστε υπόλογοι απέναντι στην ιστορία μας», υποστηρίζει ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης.  Πηγή :http://www.e–tipos.com/newsitem?id=67996