kantonopou’s blog

Έλεγαν οτι:
” Όταν επρόκειτο να πεθάνει ο αββάς Σισόης, ενώ όλοι οι πατέρες κάθονταν κοντά του, το πρόσωπο του έλαμψε σαν ήλιος και τους λέει·
– Να ήλθε η χορειά των Προφητών.Και πάλι το πρόσωπο του έλαμψε ακόμη πιό πολύ και είπε:
– Να ήλθε η χορειά των Αποστόλων.Και πάλι έλαμψε διπλά το πρόσωπο του και ήταν σαν να μιλούσε με κάποιους. Τον ρώτησαν οι γέροντες:
– Με ποιόν μιλάς πάτερ;Και αυτός είπε:
– Να, οι άγγελοι ήλθαν να με πάρουν και τους παρακαλώ να μ’ αφήσουν να μετανοήσω ακόμη περισσότερο.Του λένε οι γέροντες:
– Δεν έχεις ανάγκη να μετανοήσεις, πάτερ.Και ο γέροντας είπε:
– Πραγματικά δεν ξέρω αν έχω αρχίσει να μετανοώ.Και όλοι έμαθαν οτι έφτασε στην τελειότητα. Και πάλι ξαφνικά έγινε το πρόσωπο του σαν ήλιος και φοβήθηκαν όλοι. Και τους λέει ο γέροντας:
– Βλέπετε, ο Κύριος ήλθε και λέει· Φέρτε μου το σκεύος της ερήμου.

Και αμέσως παρέδωσε το πνεύμα. Και έγινε σαν αστραπή και γέμισε το κελλί από ευωδία.

 Το γεροντικόν του Σινά
Δημήτριου Γ. Τσάμη
Θεσσαλονίκη 1988