kantonopou’s blog

Εκείνος που συγκεντρώνεται από τη διαίρεση που προκάλεσε η παράβαση, πρώτα χωρίζεται από τα πάθη, έπειτα από τους εμπαθείς λογισμούς, κατόπιν χωρίζεται από τη φύση και τους λόγους της φύσεως, στη συνέχεια από τα νοήματα και τη σχετική με αυτά γνώση. Και τελευταία, αφού προσπεράσει την ποικιλία των λόγων που αφορούν στην Πρόνοια, καταλήγει κατά τρόπο άγνωστο στο λόγο που αφορά στη Μονάδα. Τότε ο νους, καθώς βλέπει μόνο τη σταθερότητά του, χαίρεται με χαρά ανεκλάλητη, γιατί έλαβε την ειρήνη του Θεού που υπερβαίνει κάθε νου και περιφρουρεί αδιάκοπα από κάθε πτώση εκείνον που αξιώθηκε να την λάβει.

 Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Β? Εκατοντάδα προς το Θαλάσσιο, 5. Φιλοκαλία Β? τόμος σελ. 124.