kantonopou’s blog

Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Σισόη:
– Αν ενώ βαδίζουμε ο οδηγός μας χάσει τον δρόμο, πρέπει να του το πούμε;Ο γέροντας λέει:
– Όχι.Του λέει ο αδελφός:
– Αλλά θα τον αφήσουμε να μας πλανήσει;

Του λέει ο γέροντας:
– Τι λοιπόν, θα πάρεις ραβδί να τον δείρεις; Εγώ ξέρω οτι κάποιοι αδελφοί πεζοπορούσαν και ο οδηγός τους τη νύχτα πλανήθηκε. Ήταν δώδεκα και όλοι ήξεραν οτι έχασαν το δρόμο, αλλά καθένας αγωνιζόταν να μη μιλήσει. Όταν ξημέρωσε κατάλαβε ο οδηγός οτι έκαμε λάθος και τους λέει· ‘ Συγχωρέστε με ‘. Και όλοι του είπαν ‘ Κι εμείς το ξέραμε, αλλά δεν μιλήσαμε’. Κι αυτός θαύμασε και είπε· ‘ Ως τον θάνατο εγκρατεύονται οι μοναχοί να μη μιλήσουν’. Και δόξασε τον Θεό. Και το μήκος του δρόμου που πήραν κατά λάθος ήταν δώδεκα μίλια.

 Το γεροντικόν του Σινά
Δημήτριου Γ. Τσάμη
Θεσσαλονίκη 1988