kantonopou’s blog

Τρείς γέροντες πήγαν στον αββά Σισόη, επειδή άκουσαν γι’ αυτόν. Και του λέει ο πρώτος:
– Πάτερ, πως μπορώ να σωθώ από τον πύρινο ποταμό;Αυτός δεν απάντησε. Λέει ο δεύτερος:
– Πάτερ, πως μπορώ να σωθώ από τον βρυγμό των οδόντων και τον σκώληκα τον ακοίμητο;Και ο τρίτος του λέει:
– Πάτερ, τι να κάνω; Γιατί η μνήμη του εξωτέρου σκότους με σκοτώνει;Ο γέροντας απάντησε:
– Εγώ κανένα από αυτά δεν θυμάμαι, γιατί ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος και ελπίζω οτι θα μου δώσει το έλεος του.Ακούοντας αυτά τα λόγια οι γέροντες έφυγαν λυπημένοι. Επειδή όμως ο γέροντας δεν ήθελε να τους αφήσει να φύγουν λυπημένοι, ξαναγύρισε κοντά τους και τους είπε:
– Μακάριοι είστε, αδελφοί. Σας ζήλεψα. Γιατί ο πρώτος είπε για τον πύρινο ποταμό, ο δεύτερος για τον Τάρταρο και ο τρίτος για το σκότος. Αν ο νους σας έχει τέτοια μνήμη, είναι αδύνατο να αμαρτήσετε. Τι να κάνω εγώ ο σκληρόκαρδος, που δεν συγχωρούμαι να ξέρω οτι ενώ υπάρχη κόλαση για τους ανθρώπους, παρ όλ’ αυτά κάθε μέρα αμαρτάνω;

Και αφού μετάνοιωσαν του είπαν:
– Αυτό που ακούσαμε, το διαπιστώσαμε.

 Το γεροντικόν του Σινά
Δημήτριου Γ. Τσάμη
Θεσσαλονίκη 1988