Το Media Grid πρόσφατα ανακοίνωσε τα σχέδια του να αναπτύξει μια σύζευξη των πλατφόρμων που υπάρχουν, δημιουργώντας ένα immersive κόσμο για την εκπαίδευση για τους ακαδημαϊκούς, τους φοιτητές και τους εκπαιδευτές παντού. Ο οργανισμός κατάλαβε ότι θα έπρεπε να κοιτάει πέρα από μία πλατφόρμα. Δημιούργησε την Immersive Education Initiative. Η τεχνολογία έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που θα πρέπει κάθε τρισδιάστατος εικονικός κόσμος να μπορεί να συνδεθεί με άλλους και να εμπεριέχει την εκπαιδευτική προοπτική. Πρέπει να υπάρχουν κοινά στάνταρ και ανοικτή πρόσβαση. Ένα θέμα παραμένει η δυνατότητα μεταφοράς των avatars από τον έναν κόσμο στον άλλο (avatars portability) (John Helmer and Learning Light, 2007).

Η επέκταση της δυνατότητας για Immersive Education επιδιώκεται και από το πρόγραμμα One Laptop Per Child, ιδρυτής του οποίου είναι ο Nicholas Negroponte. To ΧΟ-1 laptop είναι σταθερή μηχανή, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί ακόμα και με μεσαίου τύπου υπολογιστές γραφείου αναφορικά με τη δύναμη επεξεργασίας και τη σύνδεση. Γι αυτό θα πρέπει οι πόροι που θα διατίθενται σε 3d εργαλεία να είναι διαθέσιμοι και σε άλλες μορφές.Για παράδειγμα, η εικονική Αίγυπτος θα πρέπει να προσαρμόζεται σε χαμηλότερη ανάλυση με μικρότερη ποιότητα γραφικών, ώστε να παίζεται και από το XO-1 laptop. Επιπλέον, μπορεί τα γραφικά να μην είναι εφικτό να φορτωθούν στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου, αλλά μπορεί ο ήχος με την παράδοση του μαθήματος να μεταφέρεται (mobile learning).

Σύμφωνα με την πρόβλεψη του Gartner, το 2011 το 80% των ενεργών χρηστών του διαδικτύου θα βρίσκονται σε εικονικούς κόσμους όπως το SL (Reuters, 25 April 2007). Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι αυτό που είναι τεχνολογικά εφικτό και οικονομικά ελκυστικό για τους οργανισμούς, δεν σημαίνει ότι θα τύχει ευρείας αποδοχής, εκτός αν καταφέρει να ενταχθεί ομαλά στην κουλτούρα της εποχής.

Οι μαθητές δεν μαθαίνουν μόνο δεξιότητες και ακαδημαϊκές γνώσεις, αλλά αναπτύσσουν και μια κοινή άποψη για το πολιτιστικό γίγνεσθαι, η οποία είναι απαραίτητη για την ωρίμανσή τους. Μέσα από την παρατήρηση και τη μίμηση της κουλτούρας που υπάρχει στους εικονικούς κόσμους είναι δυνατή η μεταφορά πολιτιστικών αξιών. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας η εμπειρία του ενός μπορεί να διδάξει πολλούς άλλους.

Η τεχνολογία μπορεί να συνεισφέρει στη διαμόρφωση συμπεριφοράς φιλικής προς το κοινωνικό σύνολο. Οι εικονικοί κόσμοι ευνοούν την ομαδική εργασία και τη συναλλαγή, προωθώντας έτσι την κοινωνικότητα.

Οι Williamson and Facer (2004) κριτικάρουν το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα, επειδή απομονώνει τους μαθητές στην εργασία και στις εξετάσεις τους, υποστηρίζοντας ότι στην κοινωνική τους ζωή οι μαθητές θα πρέπει να συνεργάζονται και να λειτουργούν σε ένα κοινωνικό δίκτυο, κατέχοντας δεξιότητες που τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τους βοηθούν να αναπτύξουν. Το νόημα και η μάθηση «εμπλαισιώνονται», όταν τα άτομα εμπλέκονται συνεχώς ως συμμέτοχοι σε κοινότητες πρακτικής.

Ωστόσο, κοινωνικά εμπόδια δεν επιτρέπουν την ευρεία χρήση των υπολογιστών στην εκπαίδευση. Στις πρώτες τάξεις του σχολείου ο υπολογιστής δεν χρησιμοποιείται σαν δημιουργικό ή χρήσιμο εργαλείο, αλλά αντιμετωπίζεται σαν μια νέα μορφή μιας υποχρεωτικής δύσκολης εργασίας (Pulos and Fisher, 1993, p.288).

Εκπαιδευτικά ιδρύματα από όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να εκμεταλλεύονται αυτές τις τεχνολογίες και ιδρύουν ερευνητικά κέντρα για να αξιολογήσουν περισσότερο τις δυνατότητες των εικονικών περιβαλλόντων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα Game Research and Immersive Design Lab (GRIDLab) στο Ohio University των ΗΠΑ (College of Communication, Ohio University, The GRID Lab) και το Media Technology Resource Center στο πανεπιστήμιο του Bath στη Μ. Βρετανία (University of Bath, Media Technology Research Centre). Πάνω από 250 κολλέγια, πανεπιστήμια και μουσεία έχουν σχηματίσει το New Media Consortium (NMC) για να εξερευνήσουν χρήσεις των ψηφιακών μέσων στη διδασκαλία, στη μάθηση και στη δημιουργική έκφραση (New Media Consortium, 2006, August 1).

Σύμφωνα με μια αναφορά του New Media Consortium και του EUCAUSE Learning Initiative (ELI) οι εικονικοί κόσμοι όπως το Second Life και το Active Worlds αναμένεται να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα και να βελτιωθούν περισσότερο μέσα στα επόμενα 2 ή 3 χρόνια (New Media Consortium, 2007, March 8).

Τα δύο ισχυρότερα εκπαιδευτικά οφέλη των εικονικών κόσμων είναι είναι:
α. το περιβάλλον εμβύθισης
β. οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.

Το περιβάλλον των εικονικών κόσμων εξασφαλίζει την εμβύθιση των χρηστών (immersive environment) περιέχοντας προβλήματα και στοιχεία παρόμοια με τον φυσικό κόσμο (Dede, Clark, Ketelhut, Nelson, and Bowman, 2005). Επιπρόσθετα, επειδή είναι πολυχρηστικοί (multi-user), επιτρέπουν στους χρήστες να συναντηθούν, να αλληλεπιδράσουν και να σχηματίσουν κοινωνικές ομάδες (κοινότητες). Ο συνδυασμός αυτών των δύο ιδιοτήτων των εικονικών κόσμων μπορεί να εξασφαλίσει χρήσιμες εκπαιδευτικές εμπειρίες.