ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Γιατί ποια θα μπορούσε να ᾿ναι μεγαλύτερη πληγή από τον κακό φίλο;
τί γάρ γένοιτ᾿ ἄν ἕλκος μεῖζον ἤ φίλος κακός;

Σοφός ο λόγος αυτού που είπε πως πρέπει να μαθαίνεις τι κάνουν οι εχθροί σου
σοφόν τι χρῆμα τοῦ διδάξαντος βροτούς λόγους ἀκούειν τῶν ἐναντίων πάρα

Οι αληθινοί φίλοι τίποτα δεν κρατούν ο καθένας για τον εαυτό του, αλλά όλα τα έχουν από κοινού
φίλων γάρ οὐδέν ἴδιον οἵτινες φίλοι ὀρθῶς πεφύκασ᾿, ἀλλά κοινά χρήματα

Καλύτερα να έχω για φίλο μου έναν αμόρφωτο αλλά έντιμο παρά έναν σοφότερο αλλά κακό
φαῦλον χρηστόν ἄν λαβεῖν φίλον θέλοιμι μᾶλλον ἤ κακόν σοφώτερον

Οι πραγματικοί φίλοι φαίνονται στις δυστυχίες· στα καλά ο καθένας μπορεί να βρει φίλους
ἐν τοῖς κακοῖς γάρ ἀγαθοί σαφέστατοι φίλοι· τά χρηστά δ᾿ αὔθ᾿ ἕκαστ᾿ ἔχει φίλους

Δεν υπάρχει τίποτα που να αξίζει περισσότερο από έναν πιστό φίλο, ούτε τα πλούτη, ούτε η βασιλεία· άμυαλος είναι όποιος προτιμά το πλήθος από ένα γενναίο φίλο
οὐκ ἔστιν οὐδέν κρεῖσσον ἤ φίλος σαφής, οὐ πλοῦτος, οὐ τυραννίς· ἀλόγιστον δέ τι τό πλῆθος ἀντάλλαγμα γενναίου φίλου

Καλά το λένε, φρόντισε να έχεις φίλους και όχι μόνο συγγενείς· γιατί όποιος συμπάσχει μαζί σου στις συμφορές, αυτός ο φίλος αξίζει περισσότερο από μύριους συγγενείς
τοῦτ᾿ ἐκεῖνο, κτᾶσθ᾿ ἑταίρους, μή τό συγγενές μόνον· ὡς ἀνήρ ὅστις τρόποισι συντακῇ, θυραῖος ὤν μυρίων κρείσσων ὁμαίμων ἀνδρί κεκτῆσθαι φίλος

Στις συμφορές ο πιστός φίλος αξίζει περισσότερο απ᾿ όσο η γαλήνη για τους ναύτες
πιστός ἐν κακοῖς ἀνήρ κρείσσων γαλήνης ναυτίλοισιν εἰσορᾶν

Τους φίλους στις συμφορές πρέπει να τους βοηθούν οι φίλοι· όταν πάνε καλά τα πράγματα, τι ανάγκη υπάρχει για φίλους;
τούς φίλους ἐν τοῖς κακοῖς χρή τοῖς φίλοισιν ὠφελεῖν· ὅταν δ᾿ ὁ δαίμων εὐ διδῷ, τί δεῖ φίλων;

Όσοι με τα λόγια μόνο και όχι με πράξεις δε δείχνουν τη φιλία τους στους φίλους που τους χτυπούν οι συμφορές, δεν είναι πραγματικοί φίλοι
ὄνομα γάρ, ἔργον δ᾿ οὐκ ἔχουσιν οἱ φίλοι οἱ μή ᾿πι ταῖσι συμφοραῖς ὄντες φίλοι

Ανέλπιστο πράγμα να βρεις πιστό φίλο και στα καλά και στα κακά
εὕρημα γάρ τοι χρῆμα γίγνεται τόδε, κοινῆ μετασχεῖν τ᾿ ἀγαθοῦ καί τοῦ κακοῦ

Είναι μεγάλη ντροπή να ρίχνει κάποιος τους φίλους του σε συμφορές, για να σωθεί ο ίδιος
τά τῶν φίλων αἴσχιστον ὅστις καταβαλών ἐς ξυμφοράς αὐτός σέσωσται

Οι φίλοι πρέπει να συμπάσχουν με τους φίλους στα δύσκολα
ἐς κοινόν ἀλγεῖν τοῖς φίλοισι χρή φίλους

ο καλός άνθρωπος δε γίνεται στα μεγαλεία του ν᾿ αλλάζει τρόπους, αλλά οφείλει να μένει σταθερός στις φιλίες του και να βοηθά με τα αγαθά του όσο μπορεί
ἄνδρα δ᾿ οὐ χρεών τόν ἀγαθόνπράσσοντα μεγάλα τούς τρόπους μεθιστάναι, ἀλλά καί βέβαιον εἶναι τότε μάλιστα τοῖς φίλοις, ἡνίκ᾿ ὠφελεῖν μάλιστα δυνατός ἐστιν εὐτυχῶν