ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Αν από αλαζονεία κορδωνόμαστε και κάνουμε το σπουδαίο την ώρα που η πόλη μας βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο, αργότερα θα φανεί πως δε δείξαμε καθόλου σύνεση
εἰ δέ ταῦτ᾿ ὀγκωσόμεσθα κἀποσεμνυνούμεθα, τήν πόλιν καί ταῦτ᾿ ἔχοντες κυμάτων ἐν ἀγκάλαις, ὑστέρῳ χρόνῳ ποτ᾿ αὖθις εὐ φρονεῖν οὐ δόξομεν

Έτσι και με τους πολίτες, αυτούς που γνωρίζουμε πως είναι ευγενούς καταγωγής, συνετοί και δίκαιοι, καλοί και ηθικοί, που έχουν ανατραφεί με γυμναστική, χορό και μουσική, τους ταπεινώνουμε, ενώ τους χαλκωματένιους, τους ξένους και τους βαρβάρους, τους πονηρούς των πονηρών, που μόλις έχουν έρθει, τους προσφέρουμε τα πάντα, αυτούς που πριν η πόλη δε θα τους δεχόταν εύκολα ούτε για σκουπίδια
Τῶν πολιτῶν θ᾿ οὕς μέν ἴσμεν εὐγενεῖς καί σώφρονας ἄνδρας ὄντας καί δικαίους καί καλούς τε κἀγαθούς καί τραφέντας ἐν παλαίστραις και χοροῖς καί μουσικῇ, προσελοῦμεν, τοῖς δέ χαλκοῖς καί ξένοις καί πυρρίαις καί πονηροῖς κἀκ πονηρῶν εἰς ἅπαντα χρώμεθα ὑστάτοις ἀφιγμένοισιν, οἷσιν ἡ πόλις πρότοῦ οὐδέ φαρμακοῖσιν, εἰκῇ ῥᾳδίως ἐχρήσατ᾿ ἄν

Αλλά πρέπει ν᾿ αποκρύπτει το κακό ο ποιητής και να μη το δείχνει μήτε να το διδάσκει. Για μεν τα μικρά παιδιά δάσκαλος είναι αυτός που τους εξηγεί, για τους εφήβους, όμως, είναι οι ποιητές. Πρέπει, λοιπόν, εμείς οι ποιητές, να μιλάμε για το καλό
ἀλλ᾿ ἀποκρύπτειν χρή τό πονηρόν τόν γε ποιητήν, καί μή παράγειν μηδέ διδάσκειν. Τοῖς μέν γάρ παιδαρίοισιν ἐστί διδάσκαλος ὅστις φράζει, τοῖσιν δ᾿ ἡβῶσι ποιηταί. Πάνυ δή δεῖ χρηστά λέγειν ἡμᾶς.

Κι όσο για μένα, μακάρι να γεράσω χωρίς μεγαλεία. Γιατί πάντα το μέτρο νικά και μόνο το όνομά του να πεις, κι αν μάλιστα το κάνεις εξουσιαστή της ζωής σου, μόνο ωφέλειες θα βρεις· ποτέ στους ανθρώπους πράξεις πάνω από το μέτρο δε φέρνουν καλό· περισσότερες συμφορές φέρνουν σ’ ένα σπίτι, αν το χτυπήσει η οργή του θεού
ἐμοί γοῦν ἐν μή μεγάλοις ὀχυρῶς γ᾿ εἴη καταγηράσκειν. τῶν γάρ μετρίων πρῶτα μέν εἰπεῖν τοὔνομα νικᾷ, χρῆσθαι τε μακρῷ λῷστα βροτοῖσιν· τά δ᾿ ὑπερβάλλοντ᾿ οὐδένα καιρόν δύναται θνητοῖς· μείζους δ᾿ ἄτας, ὅταν ὀργισθῇ δαίμων οἴκοις, ἀπέδωκεν

Και να σταθεί μακριά από τους χορούς μας, όποιος είναι δύσκολος με τους συμπολίτες του και δεν βοηθάει να σβήσει η διχόνοια, αλλά τη φουντώνει και τη συνδαυλίζει επιθυμώντας να έχει προσωπικά οφέλη
κἀξίστασθαι τοῖς ἡμετέρεσοι χοροῖσιν, ὅστις …στάσιν ἐχθράν μή καταλύει μηδ᾿ εὔκολός ἐστι πολίταις ἀλλ᾿ ἀνεγείρει καί ῥιπίζει κερδῶν ἰδίων ἐπιθυμῶν

Ευτυχισμένος όποιος έχει περίσσια σύνεση
Μακάριος γ’ ἀνήρ ἔχων ξύνεσιν ἠκριβωμένην