Δεν υπάρχει κανένα κακό, όπως λέει ο λόγος, μήτε βάσανο μήτε συμφορά θεόσταλτη που να μη μπορεί ν᾿ αντέξει η ανθρώπινη φύση
οὐκ ἔστιν οὐδέν δεινόν ὧδ᾿ εἰπεῖν ἔπος οὐδέ πάθος οὐδέ ξυμφορά θεήλατος, ἧς οὐκ ἄν ἄραιτ᾿ ἄχθος ἀνθρώπου φύσις
Άρθρα της κατηγορίας: 'άνθρωπος'
Ευριπίδης, Ορέστης, στιχ. 1-3 (Ηλέκτρα)
άνθρωπος, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, δυστυχία-συμφορές, παρηγοριά, υπομονή με ετικέτες Ευριπίδης, ΟΡΕΣΤΗΣ στις 20 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΕυριπίδης, Ηλέκτρα, στιχ. 367-368 (Ορέστης)
αβεβαιότητα, άνθρωπος, αρετή, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ορθή κρίση με ετικέτες Ευριπίδης, ΗΛΕΚΤΡΑ στις 20 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΑλίμονο· με τίποτα δε μπορείς να ξεχωρίσεις την αρετή στους ανθρώπους· κι αυτό γιατί υπάρχει μεγάλη σύγχυση στη φύση τους
φεῦ· οὐκ ἐστ᾿ ἀκριβές οὐδέν εἰς εὐανδρίαν· ἔχουσιν γάρ ταραγμόν αἱ φύσεις βροτῶν
Σοφοκλής, Οιδίπους επί Κολωνώ, στιχ. 607-615 (Οιδίποδας)
αβεβαιότητα, άνθρωπος, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ευμετάβολο ζωής, χρόνος με ετικέτες ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ, Σοφοκλής στις 9 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΜόνο τους θεούς δεν τους βρίσκουν τα γηρατειά και ούτε πεθαίνουν, ενώ όλα τα άλλα τα συνταράσσει ο παντοκράτορας χρόνος. Η γονιμότητα της γης χάνεται, όπως και η δύναμη του σώματος. Πεθαίνει η πίστη, φυτρώνει η απιστία, και το ίδιο φρόνημα ποτέ δεν παραμένει ούτε στους φίλους ούτε ανάμεσα στις πόλεις. Γιατί σε άλλους τώρα, σε άλλους σε μεταγενέστερο χρόνο, τα ευχάριστα γίνονται πικρά και πάλι τα πικρά αγαπητά
μόνοις οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε, τὰ δ’ ἄλλα συγχεῖ πάνθ’ ὁ παγκρατὴς χρόνος• φθίνει μὲν ἰσχὺς γῆς, φθίνει δὲ σώματος. θνῄσκει δὲ πίστις, βλαστάνει δ’ ἀπιστία, καὶ πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτ’ οὔτ’ ἐν ἀνδράσιν Φίλοις βέβηκεν οὔτε πρὸς πόλιν πόλει• τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς δ’ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται καὖθις φίλα.
Ευριπίδης, Ιφιγένεια η εν Αυλίδι, στιχ. 502-503 (Μενέλαος)
άνθρωπος, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ με ετικέτες Ευριπίδης, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Η ΕΝ ΑΥΛΙΔΙ στις 6 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΔεν είναι κακό ν᾿ αλλάζεις, αρκεί να βρίσκεις πάντα το καλύτερο
ἀνδρός οὐ κακοῦ τροπαί τοιαίδε, χρῆσθαι τοῖσι βελτίστοις ἀεί
Ευριπίδης, Ηρακλείδαι, στιχ. 2-5 (Ιόλαος)
άνθρωπος, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ατομικισμός, χρήμα, ωφελιμισμός με ετικέτες Ευριπίδης, ΗΡΑΚΛΕΙΔΑΙ στις 3 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΆλλος είναι γεννημένος να κάνει το καλό στους συνανθρώπους του και άλλος να έχει το μυαλό του μόνο στο κέρδος, άχρηστος για την πόλη του, επαχθής σε κάθε του συναλλαγή και συμφεροντολόγος
ὁ μέν δίκαιος τοῖς πέλας πέφυκ᾿ ἀνήρ, ὅ δ᾿ ἐς τό κέρδος λῆμ᾿ ἔχων ἀνειμένον πόλει τ᾿ ἄχρηστος καί συναλλάσσειν βαρύς, αὑτῷ δ᾿ ἄριστος
Αισχύλος, Αίας, στιχ. 125-126 (Οδυσσέας)
αλήθεια ζωής, άνθρωπος, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ζωή με ετικέτες ΑΙΑΣ, Σοφοκλής στις 11 Ιουνίου, 2015 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΤο βλέπω καθαρά πως άλλο τίποτε δεν είμαστε εμείς οι ζωντανοί παρά φαντάσματα, σκιές κι αέρας
῾Ορῶ γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ὄντας ἄλλο πλὴν εἴδωλ’, ὅσοιπερ ζῶμεν, ἢ κούφην σκιάν.