Στα πλαίσια γνωριμίας άλλων πολιτισμών, γιορτάστηκε και φέτος το έθιμο Halloween στο σχολείο μας. Οι μαθητές φόρεσαν μάσκες και επισκέφθηκαν άλλες τάξεις μαζεύοντας γλυκά και δώρα, ενέργεια γνωστή ως «trick or treat» («φάρσα ή κέρασμα»). Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, το Halloween ως ημέρα έχει τις ρίζες του στον πλούσιο Κέλτικο πολιτισμό. Οι Κέλτες κατοικούσαν στο μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Ευρώπης και το σημερινό Halloween αποτελεί μία εξελιγμένη μορφή της αρχαίας κέλτικης γιορτής Samhain, που γιορταζόταν στις 31 Οκτωβρίου. Με το Samhain, οι Κέλτες γιόρταζαν το τέλος των εργασιών συγκομιδής και υποδέχονταν τον χειμώνα, μία περίοδο που τότε ταυτιζόταν με την έξαρση των επιδημιών. Τα βασικά χρώματα του Halloween, μαύρο και πορτοκαλί, σηματοδοτούν τον «θάνατο» του καλοκαιριού και τη ζωή της φθινοπωρινής συγκομιδής.
Σήμα κατατεθέν της γιορτής αυτής είναι ο Jack o’ lantern. Σύμφωνα με έναν ιρλανδικό μύθο, ο Jack ήταν τσιγκούνης και πειραχτήρι και όταν πέθανε, δεν τον δέχτηκαν ούτε στον παράδεισο αλλά ούτε και στην κόλαση. Έτσι o Jack έβαλε ένα αναμμένο κάρβουνο στο αγαπημένο του λαχανικό, το ραπανάκι, για να του φωτίζει το δρόμο μέσα στη σκοτεινιά. Οι Ιρλανδοί και οι Σκωτσέζοι άρχισαν να φτιάχνουν τις δικές τους εκδοχές του Jack σκαλίζοντας τρομακτικά πρόσωπα σε πατάτες, τις οποίες τοποθετούσαν έξω από τα σπίτια τους για να τρομάξουν τον τσιγκούνη Jack ενώ οι Άγγλοι χρησιμοποιούσαν μεγάλα παντζάρια.
Όταν οι συγκεκριμένοι λαοί μετανάστευσαν μαζικά στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και αντίκρισαν την κολοκύθα, το τοπικό λαχανικό των ΗΠΑ, συνειδητοποίησαν ότι θα έφτιαχναν καταπληκτικούς Jack o’ lantern…