Γράφει ο εκπ/κός Χρήστος Κυριαζής
Εδώ Πολυτεχνείο!
«Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων ανθρώπων…»
Πόσο επίκαιρο είναι σήμερα αυτό το σύνθημα των φοιτητών , που, κόντρα στις δύσκολες συνθήκες που ζούσαν οι άνθρωποι (αφού τους έσκιαζε η φοβέρα και τους πλάκωνε η ανελευθερία τους ) σήκωσαν το κεφάλι τους και φώναξαν συνθήματα εναντίον όλων εκείνων που μας καταπίεζαν , όλων εκείνων που πίστευαν και, δυστυχώς πιστεύουν ακόμα και σήμερα, ότι κατέχουν αποκλειστικά την απόλυτη γνώση , την απόλυτη αλήθεια.
Τότε αυθόρμητα, χωρίς σχέδιο, φώναξαν «Κάτω η Χούντα» και εννοούσαν «Κάτω η αθλιότητα», «Κάτω η αναξιοπρέπεια», «Κάτω η καταπίεση», κάτω οτιδήποτε υποτιμά τη νοημοσύνη μας , την εξέλιξη της γνώσης, τη σύγχρονη αντίληψη των νέων ανθρώπων για τον τρόπο ζωής που θέλουν. Άλλωστε, είναι δική τους η ζωή και δεν μπορούμε να την παρεμποδίζουμε με κάθε λογής αγκυλώσεις , προσκολλήσεις στο άχρονο και άχρωμο παρελθόν , χωρίς αξιοποίηση των υπέροχων διδαγμάτων του. Η εμμονή στο παρελθόν ως αυτοσκοπός είναι στείρα εμμονή.
Κόντρα, λοιπόν, σε όλους τους αποκλεισμούς, σε όλες τις απαγορεύσεις, σε ό,τι μας καταπιέζει οι μαθητές/τριες της Ε τάξης με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους κ. Κυριαζή Χρήστου και κυρίας Γράψα Ελένης προσπάθησαν και κατάφεραν τελικά με τον παιδικό τους αυθορμητισμό να βροντοφωνάξουν μέσα από μια άριστη υποκριτικά παράσταση το πάντα επίκαιρο σύνθημα: «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία!» και μας παρέσυραν στον δικό τους ρυθμό με την ορμή της νιότης τους.
Λοιπόν! Κάτω ο φασισμός! Λευτεριά, γνώση, δουλειά!
