Στα πλαίσια του προγράμμματος ” Το παιδί , η πόλη και τα μνημεία ” επισκεφτήκαμε την υπαίθρια Γλυπτοθήκη Γιώργου Ζογγολόπουλου στο Ψυχικό.
Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε την 1η Μαρτίου 1903 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην πλατεία Ομόνοιας ενώ η οικογένεια του καταγόταν από το χωριό Μάνα ( πρώην Μάρκασι ) Κορινθίας. Μεγάλωσε σε οικογένεια νομικών που δεν τον ενθάρρυναν να ασχοληθεί επαγγελματικά με την τέχνες παρόλο που από την παιδική του ηλικία εμφάνιζε ιδιαίτερο ταλέντο στη ζωγραφική και το σχέδιο.Το 1924 εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και φοίτησε στο εργαστήριο της γλυπτικής του ακαδημαϊκού Θωμά Θωμόπουλου.Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων έλαβε δύο υποτροφίες για τις επιδόσεις του και συνεργάστηκε μαζί με τον διαπρεπή αρχιτέκτονα Αναστάσιο Ορλάνδο στην Τεχνική Υπηρεσία της διεύθυνσης αναστήλωσης αρχαίων και βυζαντινών μνημείων του υπουργείου ΠαιδείαςΠέθανε στις 11 Μαΐου 2004 . Λίγο πριν τον θάνατό του, τον Φεβρουάριο του 2004, ίδρυσε το κοινωφελές Ίδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου. Στο Ίδρυμα κληροδότησε όλο το καλλιτεχνικό του έργο, καθώς και εκείνο της συζύγου του. Έδρα του ιδρύματος είναι το διαμέρισμα σε πολυκατοικία του στο Παλαιό Ψυχικό το οποίο τη δεκαετία του 1970 πήρε τη θέση της παλιάς μονοκατοικίας του ζεύγους. Οι χώροι του Ιδρύματος είναι επισκέψιμοι και κανείς μπορεί εκεί να δει τόσο έργα τέχνης όσο και αρχειακό υλικό.
Τον Οκτώβριο του 2010 ο Δήμος Φιλοθέης – Ψυχικού εγκαινίασε την Υπαίθρια Γλυπτοθήκη Ψυχικού στην πλατεία «Γιώργου Ζογγολόπουλου» όπου τοποθετήθηκαν έξι γλυπτά μεγάλων διαστάσεων του καλλιτέχνη.https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%96%CE%BF%CE%B3%CE%B3%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
Η κυρία Ελπινίκη , υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μας υποδέχεται και αρχίζουμε τον περίπατο και τη γνωριμία μας με τα γλυπτά που κοσμούν το ωραίο πάρκο δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στο Ψυχικό.
Για το γλυπτό ” Ο Ζάλογγος ” ύψους 15 μέτρων που αποτελείται από έξι αφαιρετικές γυναικέιες φιγούρες, χρειάστηκαν 4.500 πέτρες οι οποίες μεταφέρθηκαν με πολύ κόπο από δυσπρόσιτα μέρη . Στην υπαίθρια γλυπτοθήκη το γλυπτό είναι μικρών διαστάσεων φτιαγμένο από ορείχαλκο.
Χορεύουμε γύρω του το ” Χορό του Ζαλόγγου”
και διαβάζουμε το όνομα του καλλιτέχνη που είναι χαραγμένο σε κεντρικό σημείο.
Το επόμενο γλυπτόαπό ορείχαλκο και αυτό, είναι ο ” Αλέξανδρος” ένα πανύψηλος τσαγκάρης με ύψος 1.97εκ , πρόσωπο υπαρκτό με την πατούνα του στο χέρι . Ήταν τύπος αυστηρός και αγέλαστος και αυτό αποτυπώνεται έντονα στο πρόσωπό του αλλά και στα πρόσωπα των παιδιών…
Πιο πέρα στέκεται ένα γλυπτό από ανοξείδωτο χάλυβα υλικό πολύ ανθεκτικό στη βροχή και γενικά στις κακουχίες.Το έργο λέγεται “Cor-ten”, αναπαριστά αφαιρετικά τη ” Νίκη της Σαμοθράκης” καθώς στην πίσω μεριά του γλυπτού υπάρχουν κάποιες προεξοχές που μοιάζουν με φτερά και το 1966 κέρδισε το πρώτο βραβείο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης .
Οι ¨Ολυμπιακοί κύκλοι” δημιουργήθηκαν το 1998 ως μια αναφορά στο σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων. Το γλυπτό απαρτίζεται από έξι κύκλους και εκτίθεται στην Εθνική Γλυπτοθήκη.
Φτιάχνουμε τους δικούς μας κύκλους με τα χέρια
και το σώμα μας
Αυτό το γλυπτό έχει μια μπλε γραμμή και το βράδυ φωτίζει
Η ” Ειράνα” δηλ. Ειρήνη, είναι το τελευταίο γλυπτό που έφτιαξε ο Ζογγολόπουλος σε ηλικία 100 χρόνων!!!
Ο ¨Ποσειδώνας” που ταξιδεύει. Οι γραμμές του δίνουν την αίσθηση της κίνησης .
Τα παιδιά παρατηρούν και γίνονται ζωγράφοι των γλυπτών του
” Ζάλογγος”, Ολυμπιακοί κύκλοι” και ‘Αλέξανδρος” νίκησαν κατά κράτος στις προτιμήσεις των παιδιών!!!
Μια αναμνηστική φωτογραφία με τις δημιουργίες μας
Αρχίζουμε να φτιάχνουμε το διάσημο γλυπτό ” Ομπρέλες ” το οποίο το 1995 θα κερδίσει το Α’ βραβείο στον Πανευρωπαϊκό διαγωνισμό που διεξήχθη για την τοποθέτηση έργων τέχνης στο κτήριο του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες και θα τοποθετηθεί στο Cour d’ Honneur του κτηρίου, όπου βρίσκεται και σήμερα.
Το 1997 όταν η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, οι «Ομπρέλες» τοποθετήθηκαν στην παραλία της πόλης όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Η επίσκεψη αυτή ήταν μια πολύ ωραία έξοδος που μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι τα έργα τέχνης μπορούν να ενταχθούν στο φυσικό περιβάλλον , να μπουν στην καθημερινότητά της πόλης και να την ομορφύνουν.